Oskar

Laat ik eens gek doen en een stukje meerijden op 't sleetje. Groenland lijkt me best boeiend. Ik wil dat Noorderlicht ook wel eens zien. En natuurlijk gezellig met zijn allen op walvisjacht. ARRESLEE-PACT 21-12-2024 tot 1-1-2025 Bolletje Moeps Jane Bob Freekie Claudius rapilos Artemis Dyem Jannigje Wimmelt Rosee Oskar

@Sandro: Het valt me op dat jij nogal een hoop 'moet' van jezelf en dingen eerst moet 'verdienen' met 'nuttige' dingen. Dat is best een nobele en werklustige instelling, maar lukt het ook om dat malle plichtsgevoel in de weekenden gewoon los te laten en ook eens twee dagen gewoon wat rond te lummelen en te zien wat de dag je aan aardigs brengt, of dat nou iets nuttigs is of niet?

Oei Rosie. Helemaal stoppen is altijd het makkelijkste, maar dat moet je zelf weten natuurlijk. Zit jij eigenlijk niet allang in de fase dat die alcohol eigenlijk weinig meer toevoegt?

Gefeliciteerd ,et deze mooie stap @Moeps. Ik heb ook ervaren dat je pas zonder de verdoving zulke besluiten neemt. In plaats van de elke keer vol te gieten met drank, breekt het inzicht door, en blijk je warempel problemen ook gewoon te kunnen oplossen. Ja, die verrekte telefoon. Dat ding is verslavender dan drank en tabak. Maar het ding domweg wegleggen bevalt mij best goed. En hem ook niet elke keer overal mee naar toe zeulen. Over verslavingen gesproken: dag 1 zonder sigaret voor mij. Als altijd voel ik nu vooral een enorme opluchting. Het hoeft niet meer. En ik merk ook opnieuw dat ik per direct veel meer open begin te staan voor alle andere manieren om van het leven te genieten. Onduidelijk blijft waarom ik zo'n rund ben dat ik na zulke eerdere eerdere ervaring toch vroeg of laat weer voor de verdoving koos. Maar dat is nu voorbij. Dat de donkerste dag na vandaag weer achter de rug is vind ik wel fijn. Al dat sombere gedoe gaat me toch niet in de koude kleren zitten ook al ontken ik dat doorgaans.

Mogge. Vandaag mag ik volgens mijn schema voor de laatste dag roken. Pillen om het stoppen te vereenvoudigen zitten er al in. Als een echte verslaafde ga ik het dus nog even flink van nemen. De drank is al redelijk uit het systeem. Maar toch: DAGPACT: Claudius Fonny Yvonne Etty Oskar

Koffie drinken is overigens één van de weinige dingen die ik gewoon met mate kan. Ik kan er - zeker na het stoppen met alcohol - enorm van genieten, maar dit roept geen drang naar meer op. En slapen doe ik (bijna) altijd als een roosje. In dat opzicht ben ik een gezegend mens.

Dat besef ik heel goed. Je moet het zelf doen. Daarom heb ik altijd geroepen dat ik alle hulpmiddelen bij stoppen met roken eigenlijk flauwe kul vind. Maar als je al 458 keer tevergeefs hebt geprobeerd te stoppen, zal het de 459e keer op dezelfde manier ook niet lukken. Want als je blijft doen wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg. Vandaar dat ik nu daarnaast hulplijnen heb ingezet. Daarnaast is de motivatie om te stoppen groter dan ooit.

Mogge mensen. Vandaag krijg ik als het goed is een set toverpillen die mij dan eindelijk van het roken moeten afhelpen. God, wat kijk ik daar naar uit. Ik vind niet roken moeilijker dan niet drinken. Maar toch: Dagpact: Claudius Fonny Oskar

Goedemorgen ook. DAGPACT: Claudius Yana zbb Etty Fonny Yvonne Oskar Ik bungel er weer een beetje lullig los onderaan, maar kan die witregel vanaf mijn tablet niet wegkrijgen. Verder betreur ik het achteraf zeer dat ik vroeger nooit een Puch met een hoog stuur heb gehad.

Een onzalig plan @Zbb. Die gedachten herken ik overigens maar al te goed, en ik zie ze wel als onderdeel van mijzelf. Het gonst soms van de tegengestelde neigingen van binnen. Ik probeer dat altijd rationeel te overrulen. De beslissing om niet te drinken heb ik weloverwogen gemaakt en moet steeds als een paal boven het troebele water uit torenen. Alle daarvan afwijkende neigingen neem ik op de koop toe, maar niet serieus.

Pfoe ja, puberproblemen, ook hier volop. Mijn oudste zoon is een thuispuber: op school de introverte braafheid zelve, maar thuis kan het flink knallen. Met name tussen mijn vrouw en hem is het vaak oorlog. En ik probeer daar dan beurtelings als strenge grenzentrekker en een soort Kofi Anan tussendoor te manoeuvreren om de gemoederen weer te bedaren. Dat valt soms best zwaar. Hoewel ik tegelijkertijd die puberfase nog steeds heel leuk vind. Die aandoenlijke combinatie tussen enerzijds zich stoer willen ontworstelen aan het ouderlijk gezag en gelijktijdig zo onzeker zijn als de pest 🙂

Nou, het gaat nog hoor, maar een soort rudimentaire bierbuik is nog steeds duidelijk aanwezig 🙃

Vijf uur, wat een belachelijke tijd om wakker te worden. Maar laat ik de dag maar vast openen dan. Hallo ook. Ik ben al een week helemaal in de ban van de Matterhorn, waar ik komende zomer naartoe ga. (Nee, niet erop, daarvoor ben ik te dik.) Ik ben over het algemeen beter in het uitkijken naar en het terugblikken op iets, dan in het genieten van het moment zelf. Vrijdag de 13e vandaag mensen, dus pas op met oversteken. DAGPAKT Oskar

Pfoe. Vanavond ‘The zone of interest’ gezien. Een ijzingwekkende film. Over hoe kampcommandant Rudolph Höss met zijn huisgezin een vrolijk leven leidt naast de muren van Auschwitz. Over het wegkijken van het Kwaad, dat nergens expliciet in beeld komt. Ik moet er even van bijkomen.

Oeh, dat indommelen. Dan voel ik me altijd zo’n ouwe kerel van boven de vijftig. Wat ik in wezen ook ben, maar ik voel me liever niet zo. Bij mezelf heb ik de indruk dat ik er minder last van heb als ik gezond leef. En na het eten naar buiten is ook een goeie. DAGPACT Freekie Claudius Etty Oskar Afijn, er is vast wel een lieverd die de witregels weer wil weghalen.

Met 10 drankjes per week is de WHO best mild. Dan blijf ik met mijn uitglijders van de laatste maanden nog keurig binnen de grenzen 🙃

Mogge mensen Weegschaal wegsmijten is helemaal niet zo’n gek idee. Probeer in elk geval je bevrediging te halen uit gezonder leven en niet zozeer uit de cijfertjes. Dagpact Claudius Oskar

Pfoe @Smaragdie, Gloria Gaynor kan ik als ik op dreef ben nog wel verteren, maar deze versie van Allie vliegt qua theater en emoties wel een heel eind over mijn top zeg. Persoonlijk hou ik meer van een ingetogen sarcastische vertolking als deze:

Vrij naar jouzelf: als je het niet in je broekzak stopt kun je het er ook niet de hele tijd uithalen 😉

Oosterse Wijsheden met Daniël Lohues

Mijn plan om weer aan de refusal te gaan is mislukt. De huisarts kon me alleen doorverwijzen naar verslavingszorg en die verstrekken het uitsluitend in combinatie met een heel traject van therapie. En daar heb ik geen zin in. Dus ik ga maar weer gewoon monter met mezelf aan de slag. Het is eerder gelukt, dus dat gaat me nu ook lukken. Geïnspireerd door het citaat laatst van @Etty heb ik het boek van Stofferis in huis gehaald. Ik heb altijd wel een soort van symbolische leidraad nodig in mijn pogen het roer om te gooien. Want als het al 17 keer is mislukt zal het met precies dezelfde werkwijze de 18e keer ook mislukken. Geheel tegen mijn nogal hardnekkige neiging om alle problemen zelf op te willen lossen heb ik warempel wél hulp gezocht om van de sigaret los te komen. Ik vind dat nogal potsierlijk, maar ook hier geldt: als het al 317 keer is mislukt, zal het op met dezelfde werkwijze de 318e keer ook mislukken. Nu moet ik 6 keer via de telefoon * met een kootsj. Maar ik heb vooral mijn zinnen gezet op het medicijn decigatan. Dat is gemaakt van de zaadjes van de gouden regen, dus er moet wel zegen op rusten. De kootsj moet dat eerst voorschrijven, dan moet de huisarts er een stempel onder zetten en dan kan ik naar de apotheek. Het zal nog wel even duren, en ik zie er bijna tegenop om al die tijd gewoon door te moeten roken. Hoe dan ook: er gebeurt weer van alles op verslavingsgebied hier. Ik ben blij dat er weer een plan en een richting is, want van die onduidelijkheid werd ik de afgelopen dagen erg onrustig en wankel. Aan een Algeheel Gezonde Levensstijl (geestelijk en lichamelijk) zal al met al ook niet zijn te ontkomen denk ik. En daar kijk ik net zoveel naar uit als ik er tegenop zie. Vooruit maar weer. Hort sik.

Gezellig dat @Yana hier ook weer eens om het hoekje kijkt. Hoi Jaantje 🙂

De verslavende werking van de telefoon is eigenlijk vele malen erger dan die die van drank. En het is veel gluiperiger en doortrapter opgezet dan de tabaksindustrie. Je vergoelijkt het meestal 'dat je echt niet zonder kunt', maar het meeste wat je doet op je telefoon is misbaar en flauwe kul. Bijvoorbeeld de gewoonte steeds om dwangmatig op buienradar te kijken in plaats van je kop even uit het raam te steken en naar de lucht te kijken op het moment dat je naar buiten moet. Ik ben ermee gestopt de godganse dag met dat ding in mijn broekzak te lopen. Dat geeft best een hoop rust. Kern van het verhaal is dat ik zelf de controle wil hebben over het apparaat en niet de hele tijd door het apparaat verleid wil worden om te gaan 'gebruiken'. Daarnaast vind ik het een verademing om soms onbereikbaar te zijn.