Oskar

Als ik dan toch wakker lig te zijn kan ik ook de dag wel even openen. En het dagpakt ook. DAGPAKT Oskar Kom je ook op het dagpakt @Maia? Dan is het een en ander meteen contractueel vastgelegd en hebben die twee verhipte blikjes van je mooi het nakijken.

Ach, Maia toch. Ik zou die stomme blikjes meteen leeggieten. Dan ben je van de verleiding af. Moed houden hoor. Beter dan 28 dagen abstinentie door de gootsteen te zien gaan.

Irritant is het eigenlijk als mensen je gaan betuttelen

Hey @bumperjim als jij ook op het dagpakt komt krijg je ook een marsepeinen varkentje van mij.

Nou, ik ben gestopt. Alleen ik begin steeds weer. En dan stop ik opnieuw. Ik ben een kettingstopper. Maar ik wil er voorgoed vanaf. Dat het alsmaar duurder wordt is tot daaraan toe, en longkanker is ook geen pretje, maar het allerergste nu is dat ik steeds vaker exact dezelfde patronen in het roken en in het drinken zie. En daar wil ik los van komen.

Mogge mensen. December alweer dus. En koud. Maar geen paniek, over drie weken nemen we alweer de afslag terug naar het licht. Ik moet toegeven dat ik altijd wel opgelucht ben als we de zonnewende weer hebben gehad. Ik ga veel naar buiten vandaag, wandelen met het vrolijke huisgezin. De bestemming ga ik nu uitzoeken. Omdat het bijna sinterklaas is krijgen @Smaragdie, @Etty en @IJsvogel vandaag een marsepeinen varkentje. 🐖🐖🐖 Oja, het dagpakt lijkt vandaag een goed idee. DAGPAKT Oskar

@Smaragdie: dank voor je vragen, dat stel ik op prijs. Het kwam gisteren ineens vrij sterk in mij op: ‘ik zou nu best graag alles achter mij laten om mij ergens ver weg rustig van de wereld te drinken’. Dat is op zich al opmerkelijk, want vroeger was ik meestal al aan het drinken voordat ik me goed en wel van de behoefte bewust was. Ik heb het niet gedaan hoor, want ik ben wel gek maar niet krankzinnig. Ik denk dat de behoefte te maken heeft met dat ik een volle week vrij was. Na hard werken vond ik dat ik wel toe was aan een rustig weekje. Maar als het te rustig is groeit er een knagend gevoel van zinledigheid, dat kan uitmonden in somberheid, algehele desinteresse in het leven of wanhoop. En dan wil ik mij terugtrekken (weg, weg, weg!) en met niemand meer iets te maken hebben. Het is al uitzonderlijk dat ik er hier melding van maakte, maar veelzeggend dat ik het wel verstopte op de muziekdraad. Maar jij als lieve betrokken jongen zijnde hebt natuurlijk alles door. Voor mij was het gisteren zaak om vooral dwars tegen mijn behoefte in te gaan. In actie en onder de mensen. Dat neutraliseert uiteindelijk de destructieve behoefte. En dat is maar goed ook want als ik wel had toegegeven zou ik dagen, weken vastgezogen in de modder zitten, vol somberheid, valse wanhoop en zelfbeklag. Nu word ik weer tamelijk monter wakker. Zo zie je maar.

Muziek om de moed erin te houden. Ik zou het vandaag eigenlijk best graag op een zuipen gaan zetten. Met de gordijnen dicht. Maar nee. Eyes on the prize.

Als @Reacher en @Quinn nog wel eens meelezen wil ik ze vanaf hier de groeten doen. Ik hoop dat het goed met julie gaat.

Haken is eigenlijk best rock and roll. Maar het is niks voor mij. Ik laat altijd steken vallen.

Grappig. Ik roep altijd dat het hand in hand gaat, maar ik geloof dat het bij mij inderdaad ook zo werkt. Roken kan eventueel wel zonder drank, maar drank nooit zonder roken. Toch wil ik van allebei af, omdat ik het zat ben om verslaafd te zijn. Rook jij nog?

Goed dat je hier bent, welkom. Al een mooi aantal dagen onderweg ook. Dat de aandrang om te roken uit hetzelfde deel van ons brein opborrelt ben ik ook van overtuigd. Die verrekte hang naar mateloosheid om onze sores mee te verdoezelen. Succes met dag 9, dag 10 en verder. Stay puft!

Deze stond bovenaan de pagina. Ik moest er - ruim een half jaar later - weer om grinniken. Mooie beeldspraak. Ik kan er ook wel wat mee.

Ja, draai u nog maar eens om hoor mensen, het is nog vroeg. Nog één dag en de droevigste maand van het jaar is weer voorbij. Een bepaalde mate van herfstblues heb ik altijd wel gehad. Soms gewoon aangenaam melancholisch, maar soms grijpt het ook bij de strot. Vandaag is het hopelijk weer koud & zonnig, wat is fijne combinatie is dat toch. Huize Ezel gaat de herfst vieren met pasta, pompoen en gorgonzola. En een gezellige familiefilm, met zijn allen onder een kleedje. Er is overal wel wat van te maken bedoel ik. Houd moed!

De afgelopen dagen ben ik met mijn jongste zoon druk geweest met het bouwen van de Ghostbusters-auto van Lego. Iets van tien miljoen stukjes. Wat is dat leuk zeg. Vooral het enthousiasme bij je zoon, en om samen zo bezig te zijn. Maar ook het langzaam iets opbouwen is enorm bevredigend. Nu is hij af. Ik moet op zoek naar een nieuw doel in mijn leven.

Prettig weertje vandaag. Flink over de dijken gewandeld. Wandelen doet altijd goed. Die herfststormen van gisteren vond ik trouwens ook niet gek. Een machtig gezicht om zo’n vracht afgerukte bladeren door het zwerk te zien gaan. Een bloemetje voor @Spirit: 💐 En voor iedereen die ze zelf thuis niet heeft: 🐀 Overigens valt het mij de laatste tijd op dat ik steeds vaker ratten in de grote stad zie. Overdag, vrolijk bungelend aan een fietsstuur, en als het donker is nog veel meer. Komt dat door de stand van de maan of is ons land aan het versmeren?

Je zult altijd geconfronteerd blijven worden met alcohol om je heen. Ik denk dat in plaats van je omgeving zo alcoholvrij mogelijk te maken je jezelf daarom beter kunt trainen hoe met die confrontaties om te gaan. Het went overigens echt wel. Als je het voor elkaar krijgt om de aandrang vanuit jezelf te negeren of om te buigen zal dat ook heus lukken met externe prikkels.

Je pakt het voortvarend aan Maori: zowel diazepam als de alcohol in de vuilnisbak. Knap als je dat voor elkaar krijgt. Bestaat bij jou ook het risico dat als je weer voor het ene middel bezwijkt, de ander dan ook automatisch weer mee gaat. Ik heb dat met alcohol en tabak. Of is dat niet aan de orde bij jou?

Drie tot vier dagen. Nou ja, zo lang zing ik het wel uit op wilskracht. Thee is ook best lekker. Ik noemde vroeger refusal vaak met enige zelfspot ‘de pil voor alcoholisten zonder ruggengraat’. Maar die benaming stelde niet iedereen op prijs 🙃

Ja, dat klopt. Maar ach, er zijn 18.000 verschillende medicijnen verkrijgbaar in Nederland. Je kunt ook niet verwachten dat zo’n arts elke pil en elke kwaal uit zijn hoofd kent.

Vandaag naar de huisarts geweest inzake mijn drankprobleem. Een vriendelijke en belangstellende jongen en een prettig gesprek. In ieder geval als symboliek goed om het weer eens op tafel te hebben gelegd. Van refusal of antabus had hij nog nooit gehoord. Hij zou het gaan nazoeken en -vragen en hopelijk mag hij het voorschrijven.

Twee dagen werkvolk over de vloer gehad. Ik word daar altijd erg onrustig van. Na het ophangen van de nieuwe ketel werd ook nog een gaslek gedetecteerd. Weer een grote zak geld verder. Ik voel me dan altijd een beetje aan de ratten overgeleverd, en hoor dan meteen Koot en Bie. Ik zie het al, scheurgras! Maar goed, iedereen is weer opgekrast en we hebben weer warm water 🥳

Mogge. Vandaag de hele dag alleen thuis. Dat waren altijd risicomomenten om mijn gang te gaan, ongemerkt. Maar nee. Zaak is om mij bezig te houden en niet in ledigheid te vervallen. Maar ook weer niet te hyper, want dan haak ik op gegeven moment ook af om liever te gaan zuipen. Het zoeken naar een mooi evenwicht. Intussen staat hier een ragù in de slowcooker het huis te vullen met heerlijke geuren. En ik luister Bach. Het valt mij altijd weer op hoe ontzettend veel meer ik kan genieten van andere dingen als ik niet drink en niet rook. Het is net als met baby’s 🙃 Je geeft een paar dingen dingen op, maar krijgt er ongelooflijk veel voor terug.

Een proefdronk zal ik zeker niet gaan doen. Ik moet het juist hebben van die onbestemde angst die ik toch weer op voorhang van het middel heb. Ik zou een beetje bang zijn dat mijn lichaam er niet zo erg op reageert, zoals ooit eerder bij de refusal. En dan *ping* springt de deur misschien weer open.

Heel goed dat je deze verleiding hebt doorstaan! Ik zou vooral daar trots op zijn. Dat het andere werk hierdoor wat is vertraagd lijkt mij van vele malen minder belang. Niet tobben. Voorwaarts maar weer 🙂