Oskar

Goed dat je hier bent, welkom. Al een mooi aantal dagen onderweg ook. Dat de aandrang om te roken uit hetzelfde deel van ons brein opborrelt ben ik ook van overtuigd. Die verrekte hang naar mateloosheid om onze sores mee te verdoezelen. Succes met dag 9, dag 10 en verder. Stay puft!

Deze stond bovenaan de pagina. Ik moest er - ruim een half jaar later - weer om grinniken. Mooie beeldspraak. Ik kan er ook wel wat mee.

Ja, draai u nog maar eens om hoor mensen, het is nog vroeg. Nog één dag en de droevigste maand van het jaar is weer voorbij. Een bepaalde mate van herfstblues heb ik altijd wel gehad. Soms gewoon aangenaam melancholisch, maar soms grijpt het ook bij de strot. Vandaag is het hopelijk weer koud & zonnig, wat is fijne combinatie is dat toch. Huize Ezel gaat de herfst vieren met pasta, pompoen en gorgonzola. En een gezellige familiefilm, met zijn allen onder een kleedje. Er is overal wel wat van te maken bedoel ik. Houd moed!

De afgelopen dagen ben ik met mijn jongste zoon druk geweest met het bouwen van de Ghostbusters-auto van Lego. Iets van tien miljoen stukjes. Wat is dat leuk zeg. Vooral het enthousiasme bij je zoon, en om samen zo bezig te zijn. Maar ook het langzaam iets opbouwen is enorm bevredigend. Nu is hij af. Ik moet op zoek naar een nieuw doel in mijn leven.

Prettig weertje vandaag. Flink over de dijken gewandeld. Wandelen doet altijd goed. Die herfststormen van gisteren vond ik trouwens ook niet gek. Een machtig gezicht om zo’n vracht afgerukte bladeren door het zwerk te zien gaan. Een bloemetje voor @Spirit: 💐 En voor iedereen die ze zelf thuis niet heeft: 🐀 Overigens valt het mij de laatste tijd op dat ik steeds vaker ratten in de grote stad zie. Overdag, vrolijk bungelend aan een fietsstuur, en als het donker is nog veel meer. Komt dat door de stand van de maan of is ons land aan het versmeren?

Je zult altijd geconfronteerd blijven worden met alcohol om je heen. Ik denk dat in plaats van je omgeving zo alcoholvrij mogelijk te maken je jezelf daarom beter kunt trainen hoe met die confrontaties om te gaan. Het went overigens echt wel. Als je het voor elkaar krijgt om de aandrang vanuit jezelf te negeren of om te buigen zal dat ook heus lukken met externe prikkels.

Je pakt het voortvarend aan Maori: zowel diazepam als de alcohol in de vuilnisbak. Knap als je dat voor elkaar krijgt. Bestaat bij jou ook het risico dat als je weer voor het ene middel bezwijkt, de ander dan ook automatisch weer mee gaat. Ik heb dat met alcohol en tabak. Of is dat niet aan de orde bij jou?

Drie tot vier dagen. Nou ja, zo lang zing ik het wel uit op wilskracht. Thee is ook best lekker. Ik noemde vroeger refusal vaak met enige zelfspot ‘de pil voor alcoholisten zonder ruggengraat’. Maar die benaming stelde niet iedereen op prijs 🙃

Ja, dat klopt. Maar ach, er zijn 18.000 verschillende medicijnen verkrijgbaar in Nederland. Je kunt ook niet verwachten dat zo’n arts elke pil en elke kwaal uit zijn hoofd kent.

Vandaag naar de huisarts geweest inzake mijn drankprobleem. Een vriendelijke en belangstellende jongen en een prettig gesprek. In ieder geval als symboliek goed om het weer eens op tafel te hebben gelegd. Van refusal of antabus had hij nog nooit gehoord. Hij zou het gaan nazoeken en -vragen en hopelijk mag hij het voorschrijven.

Twee dagen werkvolk over de vloer gehad. Ik word daar altijd erg onrustig van. Na het ophangen van de nieuwe ketel werd ook nog een gaslek gedetecteerd. Weer een grote zak geld verder. Ik voel me dan altijd een beetje aan de ratten overgeleverd, en hoor dan meteen Koot en Bie. Ik zie het al, scheurgras! Maar goed, iedereen is weer opgekrast en we hebben weer warm water 🥳

Mogge. Vandaag de hele dag alleen thuis. Dat waren altijd risicomomenten om mijn gang te gaan, ongemerkt. Maar nee. Zaak is om mij bezig te houden en niet in ledigheid te vervallen. Maar ook weer niet te hyper, want dan haak ik op gegeven moment ook af om liever te gaan zuipen. Het zoeken naar een mooi evenwicht. Intussen staat hier een ragù in de slowcooker het huis te vullen met heerlijke geuren. En ik luister Bach. Het valt mij altijd weer op hoe ontzettend veel meer ik kan genieten van andere dingen als ik niet drink en niet rook. Het is net als met baby’s 🙃 Je geeft een paar dingen dingen op, maar krijgt er ongelooflijk veel voor terug.

Een proefdronk zal ik zeker niet gaan doen. Ik moet het juist hebben van die onbestemde angst die ik toch weer op voorhang van het middel heb. Ik zou een beetje bang zijn dat mijn lichaam er niet zo erg op reageert, zoals ooit eerder bij de refusal. En dan *ping* springt de deur misschien weer open.

Heel goed dat je deze verleiding hebt doorstaan! Ik zou vooral daar trots op zijn. Dat het andere werk hierdoor wat is vertraagd lijkt mij van vele malen minder belang. Niet tobben. Voorwaarts maar weer 🙂

Mogge mensen Dag veertien intussen weer en ik heb vooralsnog de indruk dat de knop weer om is. Woensdag ga ik lullen met de huisarts. Ik wil aan de antabus of refusal. De zaak enkele maanden op het chemisch nachtslot. Mijn vorige huisarts moest ik uitleggen wat dat voor medicijn was. Die had van zoiets geks nog nooit gehoord. Jammer dat het niet beviel Etty. Ik vind die strakke stappen en rigide omgangsvormen ook niet bij mij passen. Hopelijk ligt Buitenveldert je beter. Geen plannen nog voor vandaag. Lekker is dat. In elk geval flink naar buiten. Het is lente voor één dag.

Daar ben ik ook van overtuigd. Dat gaat soms zelfs verrassend snel. Mijn vorige abstinente periode van bijna vier jaar was het gemis nooit echt schrijnend. Voor mijzelf denk ik dat het geheim erin zit hoe overtuigd en duidelijk de keuze is die ik heb gemaakt. Als ik eenmaal weer los ben gegaan met drank is de kans op een volgende terugval groot. Want een terugval meer of minder maakt niet uit. Dat maakt natuurlijk wel uit, maar dat maak ik mijzelf dan wijs. Maar als de knop eenmaal echt goed om is en de eerste kritische periode doorstaan, dan gaat het abstineren ineens verrassend eenvoudig. Ik vind stoppen moeilijker dan gestopt blijven. Het bereiken van het kantelpunt.

Welkom hier Maia, en dank voor je uitgebreide verhaal. Heb je ook enig idee wat het is dat je naar de drank doet grijpen? Vaak is het zo dat als de kraan dicht is en het wijnproeverij zakt er allerlei persoonlijke sores komt bloot te liggen. Dan schrik je je een kriek en moet je eerst daarmee aan de slag om in de toekomst de kraan duurzaam dicht te kunnen houden. Dat direct na winkelopening in de supermarkt staan met flessen wijn in je mandje herken ik ook wel. Deed jij er ook wel eens een pak melk of een halfje bruin bij puur en alleen om de aanblik van de boodschappen wat luchtiger te maken? 😉 (Ik ben heus geen alcoholist hoor) Succes op je pad. Veel hier schrijven is iets dat mij en vele anderen behoorlijk verder heeft geholpen.

Er zijn altijd heel veel tegenstrijdige neigingen die gelijktijdig door je kop razen. Zo ervaar ik het althans. Zeker rondom alcohol. Er zijn goede redenen te bedenken om niet te drinken, maar eveneens goede redenen om wel te drinken. Er zijn zowel voordelen als nadelen. En uit dat bonte geheel moeten we proberen een beetje een duurzame evenwichtige keuze te maken. En daarbij hebben we nogal vaak de neiging om dingen weg te moffelen. Zowel de drinkers als de gestopten. Maar soms komt ineens zo'n andere, weggemoffelde neiging in de schijnwerper te staan en lijkt het ineens wel degelijk een goed idee om toch weer een glas in te schenken. Ik ben er van overtuigd dat als je echt definitief wilt stoppen je jezelf ook goed rekenschap moet geven dat je dan onvermijdelijke bepaalde dingen zult moeten ontberen. Vaak zie ik dat stoppers dat bagatelliseren, en dat alle voordelen om te drinken worden ontkend en afgedaan als verzinsels van je verslaafde brein. Dat brengt in mijn eigen direct het risico met zich mee dat die neigingen vroeger of later soms ineens toch weer op poppen. Als ik definitief wil stoppen met de drank zal ik bijvoorbeeld nooit meer een mooi glas rode wijn drinken. Daar moet ik mij donders goed bewust van zijn. En in volle bewustzijn van dat gehele plaatje moet ik de beslissing nemen niet meer te drinken. Als ik alle leuke kanten van de drank ontken zal dat uiteindelijk tegen mij werken. Zo is althans mijn ervaring en overtuiging.

Blijven ploegen. Voorwaarts!

Ik heb altijd wel de indruk dat het leven er een stuk prettiger op wordt als je je bevrijdt van het gevoel van ‘moeten’. Dat verstikt bij mij elke levenslust. En het verlamd ook mijn daadkracht. Ga gewoon eerst een rustig zitten met een lekkere cappuccino @rapilos. Luister een stuk mooie muziek. Dan komt de rest daarna vanzelf ook echt wel aan bod. En anders doe je het gewoon later. Pompiedom.

Dat heb ik ook wel. Ik zie het als een zinvol ritueel, om die andere zuivering kracht bij te zetten.

Mogge mensen Niet alleen een heel weekeinde, maar ook nog een volle week vakantie aan mijn voeten. Het kan niet op. Vandaag ga ik naar de Sint Joris Mis van Herman Finkers. En daarna viert mijn zoontje voor de laatste keer zijn zevende verjaardag. Ik ben enorm levenslustig momenteel. Ik weet wel dat dit niet ongebruikelijk is als men net (weer) los is van de ketenen der verslaving en dat het ook bedrieglijk kan zijn. Maar ik weet ook dat ik deze levenshouding in bescheiden mate kan conserveren. Ik zou wel willen dansen. Alleen ik hou niet zo van dansen.

Wat is zeven toch een mooie leeftijd! Die jongen ondergaat alles met een ontwapenend enthousiasme. Elk kado en elke ballon is prachtig. Het lastige als ouder is dat je vervolgens - omdat je kind elke keer zo lief en dankbaar reageert - je hem niet moet gaan overstelpen waardoor alles alsnog dood slaat. Zelfbeheersing en matigheid aanleren: ook hier.

Mooi, dat nieuwe huis @Etty. Ik heb dat bij mijn laatste verhuizing ook gebruikt als extra aanmoediging om nuchter te gaan leven. Een katervrij huis inderdaad. Een huis zonder herinneringen. Ik merk dat ik voortdurend, tot in het ziekelijke, op zoek ben naar een schone lei, een heel nieuw begin. Om vervolgens vaak vrij snel die schone lei weer te bezoedelen. Het wordt soms ook een excuus om het 'nieuwe begin' nog even uit te stellen. Maar hey, los van al dat alcoholisch gelul is het natuurlijk vooral te gek om zo'n mooi huis te hebben 🙂 Gefeliciteerd! Een meeting, waarom ook niet. Onderzoekt alle dingen en behoudt het goede. Ik moest grijnzen om je omschrijving van die broddellapjes. Maar evengoed is het mooi balen om op die basis te moeten bouwen. Herkenbaar inderdaad. Ik ben zelf nogal een nostalgische achteromkijker. En ga dan zuchten en met het hoofd schudden en dat soort dingen. Dat is iets wat ik mij heb moeten aanleren: het verleden van je afschudden. Als een hond die uit de sloot komt. En dan monter voorwaarts gaan. Daar zie ik best heel erg veel mooie dingen over het algemeen. Maar soms doe ik ook mijn uiterste best om die mooie dingen panisch van angst uit de weg te gaan.

In mijn dromen figureren heel vaak vrienden uit mijn late tienerjaren. Of ik keer terug naar huizen waar ik vroeger woonde. Daar zal Freud vast wel iets van vinden. Een psycholoog zei ook ooit dat ‘ik een beetje was blijven hangen in mijn adolescentie’. Het is toch wat.