Oskar

Twee vrijdagen, top. Ik pak deze maar, want die is twee minuten ouder. Goedemorgen ook aan @Okkie en @Mai. Vandaag de hele dag een teamuitje van mijn werk. In de uitnodiging stond 9x het woord ‘gezellig’. Dat belooft weinig goeds. Dus ik pak de beitel er maar weer even bij: DAGPACT Oskar

Ik bak gehakt rul in de pan en voeg daarbij een mengsel van geraspte ui, peen en knoflook. Worcestershiresaus, tomatenpuree, verse rozemarijn en tijm erbij. Kipbouillon erover en flink in laten koken. Daaroverheen een aardappelpuree met eierdooier en flink wat kaas. Twintig minuten op 180 graden in de oven en hopsakee. Een kind kan de was doen.

Acht dagen onderweg intussen in mijn Tweede Alcoholvrije Periode. Nou is dat ook de afgelopen maanden veel vaker voorgekomen, maar toch is het nu anders. Belangrijk is wederom het heel duidelijk en stellig nemen van een besluit. En daar ook flink ruchtbaarheid aan te geven. Vooor mezelf, maar ook naar mijn omgeving. Mijn drinken voltrok zich vaak in de schemering, met de gordijnen gesloten. Als ik vanuit die heimelijke toestand besluit 'er maar weer eens mee te stoppen' heb ik alleen aan mezelf verantwoording af te leggen. En nou ben ik weliswaar ook de hoofdpersoon in mijn eigen leven, maar ik moet zeggen dat ik die hoofdpersoon na zoveel mislukte poging niet zo heel erg serieus meer neem. Dus mensen erbij betrekken en deelgenoot maken van mijn sores en ook van mijn beslissing is voor mij essentieel. Zo ook hier op het forum. 'Je moet het zelf doen, maar niet alleen' Dat cliché klopt wel. De vorige keer was het zo dat toen het Besluit eenmaal als een paal hoog boven het water uittorende, en het in alle vezels duidelijk was dat de drank op geen enkele manier en onder geen enkele omstandigheid nog een optie was ging het redelijk soepel, en zonder al teveel moeilijkheden. Zo moet het nu ook gaan. Zo zal het nu ook gaan. (Enerzijds ben ik mij erg bewust dat na een periode van onduidelijk gesukkel zelfverzekerde taal wat ongeloofwaardig gaat klinken - ook voor mijzelf - kan ik beter geen bescheidener toon aanslaan in mijn ogen. Als ik ga denken 'ik hoop dat het nu wel zal lukken' of 'we zullen het wel zien, ik doe mijn best' of dergelijks, dan is de twijfel alweer via de achterdeur binnengeslopen en de kans op mislukken groot.)

Aja, het eten 🙂 Buiten een derde stukje prietpraat naast het weer en de dagelijkse bezigheden heb ik mij ooit laten uitleggen dat de oorsprong van dat melden van de maaltijd hier ligt in het feit dat een alcoholist die op stoom is vaak helemaal niks meer eet. Een soort geruststelling dus. In dat kader: ik heb vandaag een geweldige shepherd's pie gemaakt. Erg lekker. Daarbij heb ik nog even weemoedig gesnuffeld aan het glas roodwijn van mijn vrouw. Maar hey: als dat de enige prijs is die ik moet betalen voor een Gezond Leven kun je rustig spreken van een koopje.

Klopt, zie ook mijn draadje. Niet ernstig, nou ja wél ernstig, maar niet frequent. De naschokken van het mislukte experiment om na vier jaar te proberen of ik inmiddels matig kon drinken. Ik vind het komen tot een duidelijk helder moment van stoppen een stuk moeilijker dan het gestopt blijven. Maar ik denk nu weer een duidelijk moment van ommekeer te hebben bereikt. Sterkte met jouw eigen sores Franz. Ik wil wel plaatsvervangend trots op jou zijn gedurende de periode dat het zelf even niet lukt. Het soms moeilijk bruikbare raad te geven aan een ander. Ik kan wel roepen gewoon kak hebben aan de mensen om je heen, maar het probleem zit er natuurlijk in dat jij daar niet in slaagt. Daarom in ieder geval maar een bloemetje. Moed houden. Of nee, vertrouwen. In dat het weer goed komt.

Gevroren, wauw. Maar dat is alleen in het Barre Noorden denk ik. Maar goed dat ik de petunia’s nog niet in de tuin heb. Had @Toos toch gelijk. Wanneer is IJsheiligen eigenlijk? Na die datum is het wettelijk verboden om te vriezen toch?

Ah, daar komt juffrouw Jannie met de koffie. Ik blijf nog even zitten.

Mogge mensen. Dagje vrij vandaag. Ook weer eens lekker. Weer zeven dagen onderweg in het Droge Leven. Het fundament ligt. Toch mijn naam maar weer op het pact beitelen. Je weet het niet. DAGPACT Oskar

Ik heb vandaag old skool gehaktballen gemaakt. Zo lekker is dat. Zeker met een forse lik mosterd. Mijn kinderen zijn er helaas niet dol meer op. Maar vandaag had ik ze gedraaid zo groot als pingpongballen en vonden ze het heerlijk. Alles zit altijd tussen de oren 🙂

Wat leuk weer eens iets van je te horen @Smaragdie! Ben blij te lezen dat alles je goed gaat. En een jaar van de fles! Snotverdorie kerel, dat heb je toch maar mooi voor elkaar gebokst. Gefeliciteerd!

Valt het om beurten opnoemen van iets dat je ergert aan de ander nog in de categorie interactie?

Oja, ik moet mijn avondeten nog doorgeven. Voor de meeschrijvers thuis: wraps met kip en groenten. Kinderen zijn er dol op. Zelf je pannenkoekje bouwen. Olé.

Hij had zich verlezen in een naam denk ik Toos, meer niet. Nix aan de handa. Gewoon doorlopen

Relax Toos 🙂

Wel een heel overzichtelijke eter. Heeft ook voordelen.

Dat is zeker zo. Ik neem mij ook altijd voor tijdig aan de bel te trekken. En heb dat ook al vele malen beloofd. Keurige terugvalpreventieplannen gemaakt. Maar als het plan om te gaan drinken zich aandient moet je er wel bliksemsnel bij zijn. Want als dat voornemen eenmaal in de kop zit krijg ik het er niet meer uit. Dan verdwijnen al die prachtige plannen, voornemens en beloften hopsakee in de prullenbak.

Zou je dan niet liever dagelijks die pil nemen? Op deze manier is het wel erg makkelijk om de boel te manipuleren.

Maar @Dune, als je een goede spiegel van die antabus in je bloed hebt beschermt dat je toch juist tegen dat soort malle impulsieve alcoholische oprispingen? Of kun jij al gewoon weer zonder fysiek onheil aan de wijn als je die pil één keer niet neemt?

Mogge mensen Dagpact: Okkie Fonny Ozzy

Ah. Ze is er nog hoor. Ik heb de hele middag vrolijk met haar rondgewandeld door de Biesbosch 🙂 Geen kinderen, want die waren sporten en bij vrienden, dus alle tijd om rustig met elkaar te zijn. En dat was erg fijn.

Je schetst het nu wel erg zwart wit Rietsj. Het was geen Russisch roulette. Het was niet dat ik een uitzinnig risico op echtscheiding, huis en baan kwijtraken liep. Sterker nog: ik heb ruim tevoren dit plan thuis besproken en overlegd. Het kost mij meer moeite dan ik vreesde de drank weer geheel uit te bannen, maar van een volledig verlies van controle is echt geen sprake. Er paar domme uitglijders waarvoor ik mij rot schaam en die ik zeker niet wil bagatelliseren. Maar je moet het ook niet uitvergroten. Ik probeer alles - in alle eerlijkheid en openheid en zonder mijzelf te sparen - in de juist proportie te zien. En vervolgens aan te pakken. Ik weet wel dat alcoholisten vaak de neiging hebben hun probleem weg te wuiven of te ontkennen. Dat heb ik ook vaak genoeg gedaan in het verleden. Maar ik geloof oprecht niet dat ik daar nu mee bezig ben. En waar alcoholisten soms de neiging hebben de problemen te klein te maken, hebben hulpverleners soms te neiging de problemen te groot te maken. En dat help ook niet om te komen tot een effectieve aanpak.

Ik geloof zeker dat de drank appelleert aan een tijd van zorgeloosheid en avontuur en daarom in mijn onderbewuste op minimaal het driedubbele van de ware grootte staat geprojecteerd. Maar zo zijn er talloos vele verklaringen om mijn drankzicht te verklaren, vaak ook tegengesteld aan elkaar. Dat is allemaal best interessant hoe dat allemaal zo in je kop is gegroeid. Maar momenteel boeit het mij slechts in die zin als het mij tevens kan helpen de kurk weer in de fles te houden. Maar daarbij heb ik nu vooral baat bij nuchtere praktische handelingen.

Ik zie het nu pas: @Claudius is terug. Hallo jongen.

Dat is ook altijd mijn eenvoudige drijfveer geweest. Maar ik blijk ook heel goed in het besluit steeds weer een dagje uit te stellen. Erover schrijven helpt mij ook. Hier, maar ook voor mijzelf. Hoewel ik dol ben op romantiek en melancholie heeft mijn drinken van de laatste jaren daar weinig meer mee uit te staan. Vroeger wel heel erg trouwens. En aan 'groots en meeslepend' heb ik altijd een beetje een hekel gehad. Met het vullen van de leegte bedoel ik meer zoiets als het fixeren van een staat van dadenloosheid, zodat ik als gemakzuchtig mens niet in actie hoef te komen. Andere vormen van leegte en stilte kan ik juist heel erg waarderen. Daarom hou ik ook zo van Schiermonnikoog.