Oskar

Ik ben benieuwd hoe het je zal afsteken Piet. Misschien is het spelen met vuur. Maar misschien is het vuur ook gedoofd. Of minder verzengend. Ik vaar een vergelijkbare koers nu. Vinger aan de pols, voet aan de rem. Succes. Ik volg je.

Een ontroerend beeld: vrouw huilend bij huis. Ik heb de Anton Wachter vroeger verslonden, maar er niet heel vaak aan teruggedacht. Nu wel. Ina Damman. Lahringen.

Joop!

Wel hallo @nancy, dat is ook lang geleden zeg dat ik jou hier zag. Ook misschien omdat ik mezelf hier ook niet zo heel veel meer zie. Batterij weer vol?

Heel bewust heb ik geen harde grenzen gesteld omdat ik denk dat dit voor mij eerder averechts zou uitpakken. Dat dat zou kunnen gaan wringen en ik daar dan juist weer tegenaan zou willen gaan schoppen. Niet als vrijbrief om los te gaan, maar omdat ik hoop een bepaald verantwoordelijk drinkgedrag te bereiken. Als dat een illusie blijkt moet de kraan meteen weer dicht. De eerste maanden zijn inderdaad makkelijker. Ik zou wel een grote knurft zijn als het met al die vingers aan de pols meteen al was mis gegaan. Daarom nu eerst ook een maand pas op de plaats. Het moet niet een gewoonte worden om gedachteloos een glas in te schenken. Bij de sombere momenten die ik de afgelopen tijd ook heb gekend was er nooit de neiging om een kartonnen doos op mijn kop te zetten en achter Oom Bier de polonaise te gaan lopen. Maar veel meer om alles heel helder en bewust te ondergaan en te boven te komen. Ik heb ook wel het een en ander opgestoken van het verleden denk ik.

Is dat zo? Het zou best kunnen kloppen overigens, want zelfs als ik open en persoonlijk mijn verhaal probeer te vertellen heb ik geloof ik last van een soort natuurlijke afstandelijkheid die ik maar moeilijk van mij af kan schudden.

Gisteren weer thuisgekomen van een vakantie die begon in Orval, maar verder in het Zwarte Woud werd doorgebracht. Wat een prachtige omgeving daar zeg. Meer nog dan de ruige bergen van de Alpen hou ik van het vredig glooiende, groene en bosrijke landschap daar. Ook - na bijna vier jaar droog - van af en toe een glas daarbij. Het triggerde mij niet om klokklok meteen de hele fles leeg te drinken. Ik ging er ook niet raar van doen. Een glas goede wijn na zoveel tijd vond ik wel echt heel lekker. Dat heb ik wel gemist. De smaak. Niet de roes. Een enkele keer voelde ik wel een beginnend roesje opkomen, maar dat vond ik eigenlijk storend. Ik ben er wel gehecht aan geraakt het leven met een helder hoofd te leven. Mijn vrouw vond het experiment in het begin een weliswaar best spannend, maar was wel gerustgesteld door te merken dat er geen slapende honden wakker werden. Het was bepaald ook niet dat de hele vakantie in het teken stond van drank. Wel van veel wandelen, zwemmen en samenzijn. En dat is mij bijzonder goed bevallen. De komende maand ga ik geen alcohol drinken. Voorzichtig blijven. En bovendien vind ik thee ook nog steeds erg lekker.

Wat het vervolg zal worden wacht ik met enige terughoudendheid af @bumperjim. In ieder geval is het inslaan van voorraad nog niet aan de orde. Misschien ook maar op zoek naar die fruitgigant. Ik hoop dat ze in de gouden vallei kersen verbouwen. Het vooruitzicht van dat bier heeft mij oprecht niet heel erg beziggehouden het afgelopen half jaar @Etty. Tegen dat dopamineshot waarover je spreekt zie ik eigenlijk een beetje op. Het gaat me niet om de roes. Ik wil ook niks verdoven, want het leven met een heldere kop bevalt mij juist erg goed. Wel kijk ik uit naar de smaak van een trappist, een goed glas wijn. Daar valt best zonder te leven, maar ik heb dat ook gemist. Ik kan me dan ook nauwelijks voorstellen dat die eerste slokken mij tegen zullen vallen @Lonster1. Genieten en het gevoel van vrijheid handhaven: dat is inderdaad wat ik zoek @Pytje. That’s all folks! Morgen vertrekken we.

Er is helemaal niks tegen zwart/wit-denken hoor @Amalia, alleen je mist een hoop kleur en nuance.

Dank. Die presentatie van Els Noorlander had ik eerder gezien, maar zojuist nogmaals gekeken. Toch sterkt het mij eerder in mijn overtuiging een a-typische alcoholist te zijn geweest. Mijn receptoren waren nooit langdurig geblokkeerd nadat de drank eenmaal uit mijn lijf was, maar er sprongen - tot mijn verrassing - juist overal geheime laatjes vol levensvreugde open. Afgezien van de periodes waarin ik volop ik gebruik was heb ik ook nooit cravings gehad, noch triggers door het zien van alcohol overal om mij heen. Mede daardoor maak ik mij ook niet enorm ongerust dat een hernieuwde slok mijn chemische huishouding erg overhoop zal halen. Ik bedoel niet alles lichtzinnig terzijde te schuiven. Maar ik zie mijn gevaren vooral in mijn neiging tot mateloosheid en in mijn gewoonte te verzanden in (slechte) patronen. Daarvan moet ik mij door alles bewust blijven, dat daar niet opnieuw dingen scheef gaan groeien.

Maar als de kat nu juist van plan is spek te eten is het spreekwoord toch niet meer van toepassing? Orval is natuurlijk geen toevallige locatie. Het was ooit mijn favoriete bier. Buiten dat is het een prachtige plek die ik - ook als de monniken geen bier zouden brouwen - al lange tijd graag eens wil bezoeken. Als nu Gods Zegen niet op mijn plan rust weet ik het ook niet meer Wij verblijven er trouwens maar één dag, op doorreis. De vakantie zal overigens bepaald niet in het teken staan van alcohol, maar veel meer van de natuur, wandelen & zwemmen. Met mijn verleden moet je het drinken van een glas niet bagatelliseren, maar je moet het ook zeker niet groter maken dan het is. Moeder de vrouw kan gerust zijn.

Dat klopt Maverick. Tenslotte is zij vroeger ongewild en onverdiend het lijdend voorwerp geweest van mijn strapatsen. Natuurlijk zijn er bij haar ook zorgen, maar we hebben hier uitgebreid over gesproken en het plan is in goede harmonie gemaakt.

Intussen heeft mijn plan een half jaar preventief in de week gelegen en reizen wij over enkele dagen daadwerkelijk af naar Orval, waar onze vakantie dit jaar zal beginnen. Veel mensen hebben het mij ernstig afgeraden om na bijna vier jaar abstinentie weer eens voorzichtig een drankje te gaan proberen en sommigen hebben geen enkel vertrouwen in een goede afloop. Toch ga ik het wel degelijk doen. Eigenwijs? Ja, dat ben ik vast ook wel, maar toch heb ik heb wel degelijk alle raad goed op mij in laten werken alvorens een besluit te nemen. En uiteindelijk denk ik mijzelf toch het beste te kennen om deze stap zonder al te veel vrees te durven zetten. De vakantie is een experiment. Daarna weer een tijd helemaal niks. Zo wordt de drank niet meteen een vast onderdeel van mijn dagelijks leven. Na de vakantie een evaluatie. Wat doet het met mij? Heel bewust heb ik niet alles vastgelegd in toegestane hoeveelheden en precieze tijdsperiodes. Mocht blijken dat ik daardoor al snel weer de neiging krijg als een bezetene aan de fles begin te gaan lurken dan keer ik liever weer gewoon terug naar de nul dan alles steeds op een weegschaaltje te moeten gaan leggen. Daarbij ben ik er van overtuigd dat ik intussen verstandiger ben geworden en in staat de mateloosheid te beheersen.

Voor Sunnie. Omdat er altijd hoop is.

Ja, geweldig mooi is dat @Lika, om je kinderen ergens in te zien slagen. Ik geniet enorm van elke kleine stap die zij zetten. Behalve met ouderlijke trots heeft dat er ook mee te maken dat ik veel makkelijker vanaf de zijlijn - op indirecte wijze - van het leven kan genieten dan wanneer ik er zelf een actief onderdeel van ben.

Haha Rosie, jij hebt leuke ervaringen met de pubers lees ik Hier is het plan: wij kopen aan het begin van het schooljaar alle passers e.d. voor hem. Wat hij daarna kwijtraakt mag hij lekker zelf betalen of wordt van zijn zakgeld ingehouden. Agenda's zijn een uitstervend iets op school @Yvonne, het gaat bijna allemaal digitaal nu. Vroeger was het inderdaad een belangrijk onderdeel van je identiteit: welke agenda kies je. Ik had altijd een stripagenda en ben mede daardoor altijd een schertsfiguur gebleven. Regen is klaar hier. Op naar school, voor het 'uitgooien'.

Life sucks @Sunflower31. Nou ja, soms dan. Er doorheen nu. Vooral volledig open kaart spelen vanaf hier. Ook bij dokter. Mijn eigen ervaring was dat ik zo'n rock bottom echt nodig had om eindelijk definitief van de fles los te komen. De bodem van de put gebruiken om je met beide voeten stevig af te zetten en het weer opwaarts kan gaan. Moed houden, altijd moed houden. Ook als alles donker is. Veel sterkte.

Leuk idee @Pinkman. Omdat ik hier een beetje in mijn nadagen zit dacht ik dat zo’n meeting niet meer wat voor mij zou zijn. Maar als ik zie wie er allemaal willen komen begint het toch een beetje te kriebelen.

Vijf jaar @Francoise, dat is nogal wat, van harte gefeliciteerd. Een heus Lustrum, wauw. Ik meen dat je hier dan een zilveren herdenkingsmunt krijgt, met op de voorkant stoer en symbolisch de Statue of Liberty en op de keerzijde de contouren van Bob, de keizer van het jaarpact. Ik weet nog dat jij ooit precies een plekje boven mij stond op het jaarpact. Vanwege ezels & stenen heb ik dat toen maar kort volgehouden, maar jij ligt al die tijd trefzeker op koers. Hulde!

Mogge mensen. Vandaag eindigt de basisschoolperiode voor mijn oudste zoon en wordt hij ritueel het gebouw uitgeworpen. De voorbije dagen stonden in het teken van afscheid nemen. Van de weeromstuit ben ik daar zelf enorm weemoedig van geworden. Morgen gaat weer een nieuwe wereld open voor hem. Code oranje vandaag. Ik geloof dat dat betekent dat je beter je regenjas kunt meenemen als je naar buiten gaat.

Het gaat mis als de focus blijft op wat niet meer kan. Goed dat je wilt besluiten deze zomer geen alcohol te drinken. Dat moet zo ver als een paal boven water uit, dat je er ook niet meer aan wilt gaan morrelen. En dan gaan zien wat er nog allemaal wel kan. Zoveel alternatieven om het leuk te hebben. Ook samen. Of je voor een tent of in de tuin zit. Het drankje dat je daarbij drinkt doet feitelijk helemaal niet terzake. Als je, ik noem maar wat, allergisch bent voor kweeperengelei ga je ook niet de hele tijd jezelf beklagen omdat je geen kweeperengelei mag. Dan smeer je gewoon wat anders op je toastje.

Je schrijft prettig Alexander, maar het is een verdomd treurig verhaal. Broodnuchter is voor nu in elk geval goed. En een voorwaarde om de komende tijd met je zoon door te komen. Maar niet gaan zwelgen inderdaad. Anders zit je hop zo weer aan de fles te lurken. Vijf weken nog om de dreigende dakloosheid af te wenden. Steek daar je energie in. En voorts: moed houden. Succes!

Heerlijk in de bossen gewandeld gisteren in het oosten des lands. Dat mis ik toch wel hier waar ik nu woon. Aansluitend een feestje midden in de bossen. Normaal ben ik daar niet dol op, maar dit keer heb ik erg genoten. Jarenlang was ik ervan overtuigd dat mijn motor daarbij echt niet zonder alcohol kon. Wederom gemerkt wat een flauwe kul dat is. Zelfs die melige stemming met flauwe grappen is prima zonder bier te bereiken. Dat je er gewoon verstaanbaar bij kunt blijven praten en niet om de zoveel tijd van je stoel lazert is ook wel fijn. De kinderen zijn uit logeren dus ik zou theoretisch kunnen uitslapen. Alleen word ik tegenwoordig altijd wakker met het daglicht. Dat is snotdorie best vroeg momenteel. Bach maar weer eens van stal gehaald. Zo'n dag zonder kinderen is trouwens ook wel een verademing. Je kunt ineens gewoon een gesprek voeren zonder steeds te worden onderbroken. Je vraagt je af waarom je ooit aan kinderen bent begonnen. Nee hoor, we kijken er naar uit ze straks weer op te halen. Samen de snikhete dag door. Zwemmen, zwemmen! Wie schön leuchtet der Morgenstern!

Was bijzonder, die meeting. Bijna vier jaar geleden alweer, praktisch even lang als mijn alcoholvrije periode. De tijd vliegt, maar de dagen gaan langzaam. Veel plezier bij Guus vanavond @Francoise!

Wat een heerlijke dag vandaag. Met de jongens naar zee. Hoewel ik tot enkele jaren geleden Scheveningen altijd meed als een akelige ziekte vind ik het daar nu fantastisch. De lome genoeglijkheid van de zee, de duinen, de strandtenten. Maar ook de Pier vind ik prachtig. Het wil daar de laatste jaren nooit echt meer van de grond komen, maar juist dat spreekt me aan. De grandeur van het verval. En als je massa en toerisme beu bent zijn daar de duinen, maar ook het verrassend leuke dorp dat ligt verscholen achter de boulevard. Zoete en pikzwarte herinneringen ook daar. De meeting van het forum was er. Maar ook die verdomde hotelbinge, de bodem van mijn alcoholische put. Maar dat is nu voorbij. Op een terras is ook ijskoffie nu een favoriet.