Oskar

@lady jane: @Zbb: kijk uit dat je @Reacher niet kwaad maakt, die slaat hard. En verder: nait soezen, moar deurbroezen. Somber dagje hier. Qua weer dan. Ik had best de gok durven nemen dat er geen vorst meer komt @Toos, maar er waren nog geen petunia’s bij mijn tuinboer. Straks met oudste zoon ramen eten bij de Jap, en dan meteen door naar het Kasteel. Sparta, naar vóóórre!

Mogge mensen. Een bewogen dag gisteren: droeve, negatieve, maar vooral ook heel erg veel hoopvolle momenten. Maar vandaag ga ik gewoon lekker de bloemetjes buiten zetten. Petunia’s.

Ja, er is wel sprake van enige vooruitgang als je de dagen zo uitschrijft Jac . Ontluisterend om te zien hoe het leven van vroeg tot laat in het teken kon staan van drinken, het regelen van drinken en het uitkijken naar drinken. Maar in alle treurigheid erg herkenbaar. Mooi dat zo vlot na het keerpunt de positieve gevolgen zo voelbaar voor je zijn. Een roze wolk die voorbij gaat lees je hier vaak. Toch hoeft dat niet. Juist door die totale fixatie op drank ben je blind geweest voor alle andere geneugten om je heen. Als je die kartonnen doos eenmaal van je kop hebt weten te tillen kun je je blijven verbazen over al het moois dat er verder blijkt te zijn, maar waar je altijd blind aan voorbij liep. Wel waakzaam blijven natuurlijk, maar verder vooral ook blijven genieten. De grootste beloning van het stoppen met een verslaving is dat je van al die dwangmatige treurnis af bent.

The Passion of the Christ. Waarbij de passie (het lijden) vooral in fysieke zin wordt verbeeld. Ik vond de film daardoor tamelijk gevoelloos. Meer iets voor christelijke slagers en worstmakers.

Dankjewel Bob, ik heb het veranderd. Ik heb altijd de neiging ietwat achter te lopen.

Terwijl de regen zachtjes neervalt en de koolmees zijn fietsband oppompt ben ik alweer vroeg wakker. Na acht dagen op rij werken nu een lang weekeinde vrij. Lekker wel. Vanuit bed aan het nadenken wat voor leuks ik allemaal met die tijd kan doen. Ooit was dat: flessen open schroeven en lurken tot je omvalt. Nu hoop ik er iets inspirerenders van te maken. Goede Vrijdag vandaag. Gisteren keek mijn vrouw naar de Passion op tv. Was is dat iets verschrikkelijks zeg.

Ja. Liefde is loslaten. Liefde is ondersteunen en helpen. En ondertussen zitten we met de gebakken peren omdat we niet precies weten welke kant we op moeten. Mijn oudste is pas 12 en ik voer nu al verhitte discussies met mijn vrouw over waar loslaten en waar juist (nog) niet. Een algemeen geldende gebruiksaanwijzing is er vrees ik niet. Dus modderen wij maar weer voort op basis van liefde, boerenverstand en fingerspitzengefühl

Daar is best wat voor te zeggen inderdaad. Zoals er ook wat voor te zeggen is om iedereen die problematisch gaat drinken aldus te beschouwen. Waarmee meteen ons gehele forum een verzameling (ex)losers is, wat ik overigens ook prima vind. Alleen je komt er zo weinig verder mee. Een betrekkelijk deel van ons handelen is tamelijk irrationeel. Ook al is overduidelijk bekend dat iets schadelijk is: we doen - of deden - het toch. Verder denk ik wel dat het jezelf als loser beschouwen over het algemeen een flinke aansporing is om het dan maar weer op een roken of zuipen of wat dan ook te zetten. Dan liever lekker een 'held' zijn omdat je met het toegeven aan je verslaving bent gestopt. Of nog beter: zonder wrok of oordeel afstand nemen van die periode, en monter vooruit het nieuwe leven in.

Zeg @bolletje, jij hebt intussen wel een vrij ernstige koffieverslaving ontwikkeld, is het niet?

Laten we niet meteen met elkaar gaan drammen over opsommingstekens of wie er gelijk heeft zeg. . @Roberto: veel succes met de stoppoging. Hoofd- boven bijzaken, inhoud boven vorm. Ik vind de koude kalkoen wel stoer.

Dat vind ik jammer Wijn. Je schreef hier in een periode dat ik mij koest hield of vooral door mijzelf was geobsedeerd, maar ik heb jouw bijdragen erg gewaardeerd. En ik was benieuwd op welke manier jij alcohol de baas bent geworden. Maar hey: je bent de baas, dat is het voornaamste. Het ga je goed.

Gisteravond met mijn vader naar een uitvoering van de Johannes Passion geweest. Wat is dat mooi zeg. Een leven zonder drank is prima vol te houden. Een leven zonder tabak ook wel. Maar een leven zonder Bach? Je moet er niet aan denken.

Iets om je op te vrolijken. En omdat je gek bent op mooi glimmende flesjes. Er zit nog water in ook.

Eerste dag goed doorgekomen? (Ook blijven schrijven als dat mislukt is trouwens hoor!) Welkom ook nog. Leuk, alweer een fan van Jan Geurtz, daar wemelt het van op het forum. Ik hoorde die naam zo vaak noemen op het forum dat ik van de weeromstuit het boek eerst niet wilde lezen. Maar pas geleden heb ik het toch gedaan. Hij heeft een kijk op het fenomeen verslaving die mij erg aanspreekt. Succes!

Ik zag vandaag een documentaire over een geheime eenheid van het Amerikaanse leger tijdens WOII, de Ghost Army. Hun taak bestond uit het foppen van de van de vijand door middel van het fabriceren van enorme hoeveelheden opblaasbare rubberen tanks die (van afstand) niet van echt waren te onderscheiden. Bulldozers verzorgden de sporen van rupsbanden rondom. Met een speciale geluidsafdeling werden geluiden van zich verplaatsende tanks het luchtruim ingestuurd. Aldus werd de Duitse spionage op ingenieuze wijze om de tuin geleid en werden de hun troepenverplaatsingen afgestemd op de aanwezigheid van neptanks. Een creatief, relatief onschuldig, en bijna vrolijk stukje oorlog. De 1100 man waaruit de divisie bestond kwamen voor een groot deel van de kunstacademie. Niet echt alcoholgerelateerd wilde ik bijna zeggen. Maar bij nader inzien had mijn strijd tegen Koning Alcohol wel degelijk overeenkomsten. Ik dacht aanvankelijk te vechten tegen een enorme, schier onoverwinnelijke overmacht. Die dreiging maakt je bijna moedeloos. Maar vaak bleken ook dat luchtbellen. Of windmolens. Zo gauw de illusie werd ontmanteld viel de strijd uiteindelijk best mee.

Nee hoor, niet die. Gewoon uw oude vertrouwde Forumgriezel. Die stem van Scar in de Lion King vond ik destijds prachtig. Jeremy Irons was dat geloof ik. Maar hoe is het zoal @Reacher? Goed dat je er weer bent.

Rietsj

Oh kijk, het is al na twaalven. Laat ik meteen de nieuwe dag openen, ik ben er nu toch. Vandaag begint de Lente, lieve mensen. De dagen worden weer langer dan de nachten. Het licht keert terug. Moge het in jullie leven ook zo zijn. Ja, overmorgen regent het weer. Dat dan weer wel. Maar vandaag niet. Carpe diem.

Nou, ik vind de woordkeuze best meevallen hoor. Terugkijkend op mijn eigen leven zie ik ook een dermate treurige aaneenschakeling van sneue momenten dat ik mijzelf uit volle borst een sneue sukkel durf te noemen. Laten we er niet omheen draaien. Maar dat is nu voorbij. Hort sik.

Mogge Peter, welkom hier ook. De patronen lijken inderdaad wel duidelijk: je tackelt je problemen door ervoor op de loop te gaan. Je hebt schulden en gaat het land uit; je voelt je eenzaam en gaat zuipen. Dat is wel comfortabel want je bent even van het zeurende gevoel in je kop af. Maar het brengt je natuurlijk geen snars verder. Integendeel: je voelt je nog eenzamer, en bovendien steeds meer een waardeloze sukkel omdat je zo zit te zuipen. Waardoor je overigens waarschijnlijk de neiging zult krijgen nog meer te zuipen om even van het zeurende gevoel in je kop af te zijn. De oplossing is even simpel als ingewikkeld. Ga je probleem oplossen in plaats van er voor weg te rennen. Dat kan best, maar kost wel tijd en moeite. De tapkraan open zetten en je ellende onder een laag bier zetten is eenvoudiger. Verlos jezelf van die gemakzucht. Investeer in jezelf, maak plannen om meer sociaal leven te krijgen, los je schulden af. Dat je daarbij af en toe even flink met jezelf en je eigen narigheid geconfronteerd zult worden is dan wel onvermijdelijk. Maar je wilt niet steeds in die plas bier blijven spartelen, maar uiteindelijk vooruit komen. Oja, je hebt je bericht geplaatst in een hoek van het forum waar weinig wordt gekeken. Als je het bericht verplaatst naar Wie-is-wie zul je waarschijnlijk meer reacties krijgen. Succes enzo.

Als ik in de tweede helft van de nacht wakker word kost het vaak moeite weer in slaap te komen. De gedachtenstroom komt meteen los. Nu kwamen beide zoons achter elkaar troost zoeken wegens een nachtmerrie. Dan is de kans op inslapen verkeken. Dus ik kijk maar weer naar het plafond en luister naar de vogels. De merel is ook vroeg. Op mijn werk is een bewoner gisteren teruggevallen in de drank. Triest vind ik dat. De avond ervoor had ik hem nog uitgebreid gesproken en gecomplimenteerd met zijn stappen voorwaarts. Bij mijzelf merk ik op dat ik nog wel makkelijk kan schakelen van betrokkenheid naar professionele afstand. Hoewel ik de keus van de juiste positie soms lastig vind. Gisteren wilde ik eerst meteen op mijn fiets springen, maar dat uiteindelijk niet gedaan. Het is St Patrick’s Day vandaag. Dus in het bijzonder alle Ieren die hier zitten wens ik een fijne dag. Andere nationaliteiten ook

Ik ben eigenlijk altijd een beetje bang geweest van die pop. Al jaren, sinds-ie opdook in de reclame voor Sultana. Maar jou vind ik erg lief.

Ik wilde een keer een ander dier zijn. Een kiwi. Ik ben gek op mollige vogels. Het doet denken aan dat onvolprezen Nugget-filmpje over verslaving. Maar het is geen still daaruit. Kiwi’s bestaan echt trouwens. Ook als vogel. Ga maar eens op zoek. Moet je wel naar Nieuw Zeeland geloof ik.

Niet te snel oordelen Yvonneke. Ik ben daar altijd aandoenlijk precies in. Natuurlijk kijk ik eerst of er al een dagdraad is. Daarna of er onder gebruikers online iemand bezig is een nieuwe discussie te starten. Was gisteren niet zo, maar omdat Bea wel online stond wachtte ik voor de zekerheid nog vijf minuten. Toen nog eens checken. En daarna in haast mijn bericht schrijven. En dan later verwonderd zien dat iemand je ondanks alle voorzorg verdikkeme toch net voor was. Een raadsel. Geen wereldschokkende problematiek. Maar omdat jij het vele uren later een berispinkje waard vond zeg ik dit ook maar hardop

La Primavera Met het verrijden van de eerste wielerklassieker Milaan-San Remo begint vandaag officieus de lente. En dat is maar goed ook, want als ik het aantal geboortes en huwelijken van het afgelopen half jaar in mijn leven afzet tegen het aantal sterfgevallen resulteert dat in een ontluisterende nederlaag van het Leven. (Ons leven is een sterven, langs de kant van de weg.) Hoog tijd voor wat nieuwe levensvreugde dus. De vogels hebben er alvast zin in. Er begint er hier eentje nu ik dit schrijf om vijf uur in de ochtend al te fluiten. En de bloesems in de bomen breiden zich steeds meer uit. Een mooi seizoen. Omdat er altijd weer hoop is. Hup Matthieu!