Klassement

Hey Emma, ik fitness en fiets ook veel maar waar mijn hoofd helemaal van eventjes geneest is zwemmen....onder water vergeet ik echt alles...water is echt een goed geneesmiddel. Ook een bad...wij kochten zo een bubbelmat die je op de bodem legt en zo krijg het gevoel van een jaccuzie. En daar dan een boek lezen met waar kaarslichtjes kan wonderen doen

Goeie smorgens, Het slapen hier is nog steeds bout, ik ben wel wat moe maar krijg geen slaap. Lig dus 4-5 uur op m'n gemakkie in bed. En jullie? Wat gaan jullie doen vandaag? Mijn broertje komt zijn oudere comp. brengen. Die kerel weet daar alles over dus krijg ik een op en top (nieuwe PC). Yes. Verder weer kaarten maken. Zin in de dag en jullie?

Vandaag voel ik me zo:

Hetzelfde hier....slaap altijd 3h En dan wat draaien en keren....weet niet wat de dag ons brengt...misschien wat fietsen....mogen naar buiten met gezin...voor de rest mogen we niemand ontvangen...een persoon per gezin...dit wordt een vriendje van ons zoontje...ga winkelen voor te koken maar vrees weer overvolle winkels..gisteren is het hamsteren op wc papier weer begonnen...mijn vrouw heeft het hier wel gezellig gemaakt met allerlei kaarsjes en decoratie. Vanavond bad nemen met zoon en dan haardvuurtje aan en een film kijken....geniet ervan noorderburen van jullie vrijheid

Dat weet je dondersgoed wel. Je weet ook waar het zit, wat het is en waarom deels.De rest moet jezelf oppakken en je zelf laten beschermen, dan maar met antabuse, wat maakt het uit. Dit is het toch ook niet??? Heb het net teruggelezen, kan ik dan weer niet laten, dat ben ik weer. @Pinkman en anderen probeerde je iets duidelijk te maken en dat moet en mag op dit forum. Reactie/interactie. En met drank in ons mik, zijn we groffer, niet ons zelf. Ik kan daar doorheen kijken, meerdere mensen hier. Maar ze reageren niet voor niets op je. Wees daar blij mee, ze hebben je nog niet opgegeven. Zie het maar als dat ze jou serieus nemen en het anders willen voor je, vanuit eigen ervaring. Dus nee is geen illusie, er zitten mensen achter de avatars en namen. Hoop dat je slaapt nu, ga nu echt. Je gaat mij aan het hart en ja een schop onder je reet is soms nodig. Niet leuk maar soms moet het. Ben er zelf slecht in maar dat kunnen sommigen hier wel. Wel goed juist, we zijn van alle markten thuis hier. Doe je voordeel ermee en geef het iets eerder aan, niet tijdens de binge, liefst iets ervoor. Alsof dat makkelijk is, nee dat is het niet. Je komt niet voor niets hier. Niemand heeft de wijsheid hier in pacht maar wel de ervaring. Nu maar even goed uitrusten en bijkomen en niet verder gaan zuipen van ellende of pijn, weet ik het. Daar was ik dan goed in, goh wat zijn we zielig. Take care reus.

@MissSauvignon en @Wakkertje, jullie hebben er 10 maanden op zitten. Dat gaat lekker! Ook weer een maand voor @Rudy, @water en @Asterix. Proficiat.

Ik blijf gewoon liggen en probeer me te richten op m'n ontspanning

Way to go @Sandro Ik voel me vandaag, in K-pop termen...

Ik voel me juist helemaal top vandaag! Ik dacht altijd dat mijn gemoedstoestand onder de herfst te lijden heeft, met name het gebrek aan licht. Maar het viel me ook al op dat de ene herfst niet de andere herfst is bij mij, dus mijn theorie was niet waterdicht. Inmiddels weet ik dat het onzin is (ok, misschien heeft het 1% invloed, maar dus 99% niet). Ik voel me goed als ik de juiste keuzes maak en heb gemaakt, mijn tijd en energie aan de goede zaken en personen besteed. Dan maakt het geen fluit uit voor mij of het buiten stormt en regent, of de zon juist uitbundig schijnt.

Erg voor je maar drank maakt dat gevoel juist alleen maar erger.

Goedemorgen, ik ben dus een paar dagen geleden, dinsdag geloof ik, begonnen met 1 mg diazepam. Dacht, kan het proberen, het is gemakkelijker omdat ik nu tabletjes heb van 2 mg. Het gaat goed, slaap iets minder maar genoeg. Hier blijf ik op voorlopig totdat ik me goed voel. De suis nog flink, tinitus is nu weg door die 1 mg. In elk geval een maand. Ben vanmorgen al vroeg weer de bossen in gegaan, en mijn dochter us net weg en heeft me de bladblazer uitgelegd. Zoals jullie weten woon ik aan de bosrand en heeeeel veel blaadjes in de tuin. Vanmiddag ga ik verder met blazen. @bolletje tjee zeg, jij ligt lang wakker, je bent nu denk ik doodmoe.is dat nog van stoppen met pilletje of sliep je altijd al zo weinig? @Vechter bij jullie nu een soort lock down zag ik op tv. Alles heel beperkt. Geen idee ofdat het hier ook nog komt. Sterkte. @Cyclad58ik moest lachen, jouw vergevorderde leeftijd . Je bent nog hartstikke jong vergeleken bij mij. Goed van je om jouw griepspuit af te staan aan de mensen die het echt nodig hebben. De zon komt vanmiddag door , dus ik ga blaadjes ruimen en dan ligt het morgen weer vol. Oh ja, ook lekker, ik heb gisteren erwtensoep gemaakt. Met roggebrood en zeeuws spek plus mosterd. Zo fijn dat mijn eten weer smaakt na een paar maanden metaal smaak. Alles hetzelfde.

Bedankt voor de tip

Ha die @bolletje, lig je dan gewoon 4 tot 5 uur wakker in je bed of ga je er uit? Als ik slecht slaap lig ik niet echt meer op mijn gemak. Gelukkig ging het de afgelopen week vrij goed. Ik wil morgen (1 november) weer terug naar 1,5 mg Diazepam. Het is vrij warm buiten, ik ga straks de hardloopschoenen aantrekken. Verder niet zo veel op het program vandaag. Ik zou gezien mijn vergevorderde leeftijd van 62 (haha) vanmiddag de griepprik moeten halen, maar in NL is schaarste (slechts 3,8 miljoen vaccins, 6 miljoen mensen opgeroepen) en de fitte zestigers is gevraagd de prik niet te halen. Ik heb geen onderliggende ziektes voor zover ik weet, dus ik heb besloten om de prik inderdaad niet te halen en af te wachten of dat in december nog kan.

Tjee @Vechter, onze vrijheid is ook maar relatief en zeer beperkt, maar inderdaad altijd nog beter dan bij jullie. Morgen is onze jongste zoon jarig, we mogen daar met 3 personen heen. Gaan we ook doen. Dinsdag zus jarig, idem. Zoiets konden we ons toch een jaar geleden niet voorstellen. Fijn dat jullie het thuis gezellig weten te maken, dat is belangrijk. Geniet van de dingen die nog wel kunnen.

Hahaha nee gamen word m niet voor mij. Hou wel van lezen trouwens. Maar koet even leren er ook echt tijd voor vrij te maken

Goed bezig, @wisse.

@wimmelt, 6 jaar al weer. Reusachtig! Van harte gefeliciteerd. @Amethist, jij gaat ook lekker door. Prima zo.

@knakker, @Lika, @Etty Dank jullie wel, voor jullie reacties. Helpend voor mij. Gedeelde smart, halve smart. Toen ik op de sportschool aankwam en de coach vroeg: hoe gaat ie...kon ik ook zeggen..mwah. ' Het leven is geen ponykamp', was haar antwoord...waar ik dan weer vreselijk om kon lachen. En het rondje sporten deed me goed. Er met de fiets naar toe gaan ook. Ik ben een lezer...en dat is niet altijd handig. Want de oplossing zit niet altijd in nog meer weten.. Inmiddels lees ik minder en vertrouw meer op wat er al is. Toch ben ik nu bezig in een boek wat voor mij heel veel helderheid geeft. ' De depressie op zijn kop' van Cathelijne Wildervanck. In hele simpele taal legt ze eea uit over hoe het werkt bij de mens in hoofd en lijf (depressie, angst, somberheid) en wat je heel praktisch kunt doen. Niet schokkend nieuw...maar wel zo beschreven dat het aankomt. Zoiets. Te doen is ook. Niet groots of radicaal. Want dat is natuurlijk wat ik gewend ben, alles of niets. De gedachte aan drank komt nauwelijks op. Dat is fijn. Als ie voorbij komt is het in de trant van, ' dat deed ik ooit' . Het is echt geen optie. Ik kan twijfelen over elke stap die ik zet, alles wat ik doe, in angst en paniek schieten...maar de automatische gedachte aan verdoven met alcohol is er niet meer. Dat geeft me ook wel moed. En de zak paprikachips ook al even geleden. Wat ik me nu al schrijvend realiseer, is dat ik ' het er wel veel over heb' ... met partner...die al heel lang gewend is om dit aan te horen...ons systeem...en wat houdt dat in stand? Niet groter maken en accepteren wat er is. Doen wat werkt. En daar is dat liedje weer: ' het zijn de kleine dingen....'

Vallende bladeren? Corona? Hormonen? Wie zal het zeggen...maar fijn waren afgelopen weken niet. Een dekentje over mijn ogen...zo voelt het. Voelde het. Somber, onzekerheid, verdriet...ach het hele scala aan emotie's...why? Heb ik het druk? Als ik mijn agenda bekijk valt het wel mee. Ja, soms een paar dagen wel vol. Maar de drukte zit vooral in mijn hoofd. Ik mediteer, wandel, sport, eet gezond. Gelukkig slaap ik op het moment redelijk goed. Ondertussen vraag ik me wel af...zou het een depressie zijn? Of is het toch mijn persoonlijkheid? Zou medicatie (ooit genoemd door praktijkondersteuner) dan een optie zijn? Structuur, regelmaat...helpend maar niet zo aanwezig in mij. Ook saai...het nieuwe is nodig en tegelijk maakt het bang. Wat wil je nou? En de nieuwe dingen die ik aanga, waar ik dan zo bang voor ben (bang om te falen, af te gaan) die gaan me goed af. En, zegt mijn maatje, als het niet goed gaat, nou en? Ja, dat precies verkondig ik naar anderen...en sta mezelf niet toe. Door het te doen leer ik wel. Te relativeren. Mijn mechanisme, vermijden, de ervaringen niet aangaan helpt me niet. De nuance is onderscheid durven, kunnen maken tussen wat ik wel en niet wil doen. Nee mogen zeggen en dan niet denken dat ik buiten de boot val. En dat wat ik aanneem in proportie zien...mogen onderzoeken en spelen! Ik wil niet meer zoveel met mezelf bezig zijn...het is wel goed. ' Gewoon doen'...het denkknopje een tandje lager. Eigenlijk nog steeds wel bijzonder dat het met drinken lukt, gelukt is. Het besluit dat anders te doen, niet meer te doen. Ik ben er nog niet uit of niet meer zoveel met mezelf bezig zijn ook een besluit kan zijn. Een soort van 'stop'. Steeds terugkerende 'zwaarte' maakt me ook wel bang...heeft te maken ook met wat ik zie bij mijn vader...die letterlijk stil is komen staan, wel leeft maar niet meer in het leven staat. Acceptatie en ' zijn ' Drinken is geen optie en ik ben dankbaar. Juist die emoties, zwaarte, onzekerheid en ga zo maar door waren voor mij aanleiding om te verdoven, niet te willen voelen. Weg, weg van alles, de terugvallen die ik op het laatst had waarin ik me letterlijk lam zoop...nee, dat nooit meer. Het praten over mijn somberheid vind ik lastig. Ja, thuis bij partner kan ik dat. Ik benoem het wel eerder nu naar anderen. Het masker ophouden mag soms..maar hoeft niet altijd. Het hier schrijven lucht eigenlijk ook wel op. Al twijfel ik of ik op de verzendknop ga drukken. Ik lees nog wel mee hier. Reageren doe ik minder. Dat voelt voor mij ook als een logische stap. Bewust ook wel. De wie is wie draadjes kan en wil ik niet meer 'bijhouden'. Ik zie het als een gezonde beweging, voor mezelf..en ook voor het forum...waarin deelnemers elkaar afwisselen en opvolgen...in hun proces en bijdrages... Nou, dat was mijn bezinningsmoment voor vandaag...nu mijn fietske op, naar de sportschool. Niet zo heel veel zin in, maar ik weet dat het me helpt. En die verantwoording neem ik steeds meer. Doen wat helpend is, wat werkt om wat lichter te kunnen leven Fijne dag allemaal en keep up the good work!

Welkom @Pats. Mooi dat je meedoet. Gefeliciteerd met je 9 maanden @mcflurry. @Dylan blijft ook lekker doorgaan. @takeiteasy gaat even van de lijst. Zie de dagdraad van 1 oktober. Hopelijk snel weer terug.

Goh...in mijn hoofd steeds maar 'dinsdag sta ik drie jaar droog'...zie ik gisteravond op het jaarpact dat het vandaag is. Ik was ook even een soort van teleurgesteld want op die dinsdag stond er alweer van alles gepland...door mijn huisgenoten...'zie je wel, niemand denkt aan mijn dag'...haha..precies dat 'oude gedrag'...gezien willen worden, onuitgesproken verwachtingen...de teleurstellingen...Aan de ene kant wil ik die dag 'vieren', het uitroepen...en aan de andere kant is het 'normaal'...en voor een 'leek' al helemaal geen issue. Ik heb mijn laatste updates nog eens terug gelezen. En heb er niet zo veel nieuws aan toe te voegen. Na het definitieve stoppen (yes I know...just for today, maar toch) kon 'alles' landen. Ik realiseerde me ook dat dat het moment is geweest waarop ik in werk giga veranderingen ben aangegaan. Op dat moment me niet zo bewust van de impact..van dat werk en het stoppen. Achteraf...maar dat is achteraf wijsheid, niet zo heel handig...in ieder geval 'heftig'. In alle opzichten. Met een enorme drive om 'het goed te doen'...Gezien te willen worden, te doen waar ik blij van wordt...en dat in een zoektocht...reset...grenzen voelen en aangeven. Sjonge... Blijkbaar moest het zo gaan. Corona heeft bij mij 'de pas op de plaats' knop aangezet. Van de één op de andere dag stopte mijn werk en bezigheden...ik ging in mijn cocon...'thuis' moet goed, veilig zijn...en bezinning. Het 'willen voldoen'...'goedkeuring van de ander', de ander op een voetstuk zetten...en vooral ook 'leven vanuit mijn hoofd'...dat is heel helder geworden, niet werkend. En ik meer dat ik daarin nu stappen heb gezet en kan zetten. Ook hierin voel ik soms schaamte...zoals bij het drinken...want het voelt als 'fout' gedrag. Nee, het was zoals ik het deed...en ik begrijp hoe het werkt. Nu zie ik, ik hoef mezelf niet te veranderen, ik ben goed zoals ik ben. Ik kan wel bepaald gedrag veranderen, dingen anders doen. Omdat dat voor mij fijner is. Dat, heb ik ontdekt, is voor mij de lastige stap, die bij de coach heel helder werd. Patronen, angst vooral ook. Angst, oerangst...die mij mijn hele leven heeft belemmerd te 'durven doen'. Ervaringen niet aangaan, maar alles liefst vermijden, geen verantwoordelijkheid kunnen, willen, durven nemen...waarbij drank natuurlijk een steeds 'logischer' middel werd... Het is prachtig om het allemaal te weten, ik kan het ook heel goed tegen anderen vertellen, schijn zelfs heel goed te zijn in motiveren, inspireren, confronteren en ga maar door. Voor een ander. Zelf vind ik het doodeng om controle los te laten, nieuwe ervaringen aan te gaan...Was ik een op en top vermijder...was...en ben....want ook dat zal wellicht blijven...maar ik heb een keuze. Om ja of nee te zeggen. En dat moet ik zelf doen. Mag ik, kan ik niemand anders laten doen. Zoals ik in het verleden wel deed. Dat is nog echt een leerweg...mijn eigen grenzen kennen, voelen en er naar handelen...vanuit rust. Niet drinken is voor mij absoluut niet onderhandelbaar, zoals ik al eerder schreef, daarin ben en blijf ik zwart/wit. En gedisciplineerd. Veranderingen vragen ook discipline...hebben tijd en oefening nodig om in te slijpen...er is geen short cut. Leren dealen met wat er voorbij komt, flexibel leven. Dat heb ik weer mogen ervaren tijdens de vakantie. Met het tentje achterop door het land fietsen..zonder vooropgestelde route, wel een richting. Niet weten waar je 's avonds slaapt. Ik heb er enorm van genoten...en ook weer heel goed gevoeld wat 'in het hier en nu zijn' is...buiten, in de natuur, doen, niet te ver vooruit kijken, nieuwsgierigheidsknop aan...hoofd, hart en handen in verbinding. Genieten van het 'minimalistische'...en daarmee tevreden kunnen zijn. Mijn uitdaging is voor komend jaar niet zo zeer het nuchter blijven...dat voelt stevig. Het 'durven doen'...echt op eigen benen...mijn stappen zetten...en dan in ontspanning. Vanuit mijn 'waarde'... Ik bedank 'het forum'. En mijn maatje voor de onvoorwaardelijke steun en vertrouwen. Keep up the good work

Drink weer sinds een paar dagen, baal van mezelf Opnieuw afkicken.