Klassement

Zo nu en dan maak ik voor mijzelf de balans op nu ik niet meer drink. Ik ben veranderd in de afgelopen jaren, dat merk ik zelf en dat merken anderen. Ik vind dat ik rustiger ben geworden, meer zelfvertrouwen heb gekregen en geef mede daardoor, eerder aan of ik iets wil of juist niet. Soms is dat confronterend voor anderen maar ook voor mijzelf. Doordat ik ben veranderd “dwingt” het anderen ook om anders te reageren en dat is wennen geweest voor beide partijen en soms is dat nog. Sommige uit mij omgeving vinden mij saaier geworden, stiller, meer op mezelf, ik voer niet meer de boventoon, ben niet meer echt de gangmaker maar meer de figurant geworden. Sommige vragen zich af of ik wel gelukkig ben nu ik niet meer drink, voor hen lijkt mijn verandering niet goed uit te pakken, denken ze. En niets is minder waar, ik denk dat ik veel meer ben veranderd naar wie ik eigenlijk echt ben. Ik ben helemaal niet zo luidruchtig en zo’n gangmaker, alleen als ik dronk. Ik leef nu veel meer in rust, reinheid en regelmaat. Ik sta op tijd op, ga op tijd naar bed, eet op gezette tijden en mijn werk laat ik bewust einde dag op kantoor en ben ook niet meer bereikbaar, morgen weer een dag. Het bevalt mij eigenlijk prima zo, ik wil me niet meer anders voor doen, het geeft mij de broodnodige rust in mijn toch wel drukke brein. En als het rustig is in mijn hoofd dan is er ook geen verdoving nodig denk ik dan maar.

goeiemorgen frummers na een nachtdienst kort maar hevig dromen altijd; ik was ,met 2 anderen (wie?) een overval aan het voorbereiden. Geen idee waar of voor wat. Nou leek ik het brein te zijn, dus het zou toch niks geworden zijn, maar het blijft me zo puzzelen......

Zo. Dochter afgeleverd. Vriendelijk verzoek of ik me maar wilde verwijderen van de verzamelplek. Nu ben ik te vroeg voor mijn werk. Pubers!!. (ze heeft groot gelijk. )

@Denise79, gefeliciteerd, je hebt er 3 maanden op zitten. Ook Jan1000, Monster en GewoonDoen zijn weer een maand verder. Proficiat.

Ik ga dadelijk iets in de microgolfoven gooien. Lekker gemakkelijk. Ik kwam de postbode, die ik niet echt ken, vorige week tegen om de hoek. Hij knikte goedendag dus ik knikte terug. Daarstraks stond die op de hoek. Ik passeerde hem met de fiets dus dacht zal maar dag zeggen. Zegt ie dag terug maar noemt ie me bij mijn voornaam. Niets wereldschokkend maar toch vreemd Etenstijd!

Helemaal droog blijven de rest van je leven of niet, er zijn verschillende leerscholen en alles hangt af van je omstandigheden en dat is ook niet iets dat je op een gegeven moment plechtig moet beloven voor altijd. Kan niet en hoeft niet. Van dag tot dag is veel overzichtelijker. Maar van de verslaving afraken is eerst het belangrijkste. Zolang je ineens teveel drinkt zonder dat je dat eigenlijk wilde is er een probleem. Zolang je elke dag maar weer de alcohol "nodig" denkt te hebben is er een probleem. Verveling OK maar er zijn zoveel andere dingen die je kan doen als je je verveelt is het echt verveling of zit er wat anders achter. Het zijn vragen die je jezelf moet stellen en die jij alleen kan beantwoorden. Misschien moet je eens 3 maanden droogstaan en het uitgespaarde geld in een nieuwe snaredrum steken, hoe is dat als motivatie?

Ik hoop dit ook te gaan bereiken...

@bolletje wat heerlijk dat je toch zo kunt uitzien naar je werk @Spinder mirtazapine heb ik ook en werkt bij mij perfect. Je mag t alleen niet in combinatie met bepaalde andere medicatie nemen. Dat zou je even goed moeten navragen @ELL hoe gaat t met jou?

Lieve @Spinder, Jij doet niks verkeerd. Deze klachten zijn niet te bestrijden met logica. De natuurlijke middelen zullen je niet direct helpen met slapen nu. Heb je Mirtazapine overwogen? Ik snap dat je niks meer wilt innemen, maar het is geen benzo, en je raakt er ook niet afhankelijk van zoals van een benzo. Je moet het later wel weer afbouwen, maar dat is niet vergelijkbaar met benzo’s. Veel liefs

Haha, heerlijk, ik had vanochtend ook zo'n puber wegbreng moment. Ik ben wel even blijven kletsen met wat andere ouders, mocht nog nét. Maar zo leuk want ik zie hem niet vaak tussen zijn leeftijdsgenoten omdat we ver fietsen van school wonen. Leuk om te zien hoe hij dat doet.

Mijn moeder was vroeger altijd aan t zingen en dan liep ik drie meter achter haar van schaamte.

Mooi Maverick. Herkenbaar voor mij ook.

Wat een mooi resultaat, @Maverick, en zo mooi beschreven. Veel meer wie je eigenlijk echt bent. Ik voel ook zo iets en wens het ieder toe.

Ook hier veel herkenning. Nooit wil ik daarnaar terug, bah bah bah. Die zelfhaat vond ik het allerergste. Niet dat het nu allemaal Halleluja is, maar dat in ieder geval nooit meer.

@Adri02 en @Lonster dank jullie wel voor jullie bijdrage in mijn overpeinzing, fijn te lezen dat er herkenning is. @lady jane Mooi te lezen hoe jij vaak de vinger kan leggen op bepaalde denkwijze, het zet mij dus ook aan het denken. Zelf merk ik dat, op dit moment, terugdenken aan de slechte herinneringen mij juist nederig houdt en daarmee wil zorgen dat ik het nuchter blijven niet als (te) vanzelfsprekend ga zien, te meer ook mijn brein nog steeds soms wil bagatelliseren m.b.t. het waarom. Maar natuurlijk zijn nieuwe (mooie) herinneringen ook brandstof voor de motivatie, dank voor je inzicht. Ik heb er weer een ambitie bij

Het helpt mij ook, terug halen hoe het was. Het repeterende schuldgevoel, op weg naar het werk. Het "waarom toch". Het boos worden op jezelf. De voornemens, die 's avonds weer weg gerelativeerd worden. Op zondag gaan drinken terwijl je weet dat je er verschrikkelijke spijt van krijgt. Het hopeloze gevoel en de angst dat het je nooit zal lukken om die cirkel te doorbreken. Hoe fijn is het om daarvan verlost te zijn.

Bij mij zijn die herinneringen reeds lang vervaagd al zou ik ze wel op kunnen halen denk ik (als ik zou willen) er zijn gelukkig al weer jaren van goede herinneringen en nieuwe gewoonten, goede gevoelens en ervaringen overheen gekomen. En die vormen nu mijn motivatie. voelt wat beter, fierder, nederiger, gelukkiger entevredener♥

Vanochtend werd ik wakker na een goede nachtrust en realiseerde mij ineens weer hoe heerlijk het eigenlijk is om zo fris wakker te worden. En dat ook nog eens op zondagochtend! Hoe vaak ik mijn weekends niet de vernieling in heb geholpen met zuipen omdat ik “vrij” was kan ik niet benoemen, de laatste 10 jaar misschien wel allemaal. Als je dan op zaterdag doorzakt dan zou het verstandig zijn niet meer te drinken op zondag omdat ik maandag weer aan het werk moest, dat klinkt logisch toch? Nou niet bij mij, hoewel ik de zondagochtend mij voornam niet te drinken omdat ik maandag toch weer enigszins moest functioneren werd de zondag steevast de allerergste dag qua drinken.De angst dat ik maandag met een kater de werkweek weer moest aanvangen maakte dat ik nog meer zoop dan de rest van de week. De maandag was hel, ik herinner mij nog momenten in het laatste stadium, dat ik jankend in de auto zat hoe ik in godsnaam die dag door moest komen en soms gedachtes had om mijn auto maar tegen de brugpijler aan te sturen, want dan was ik er maar van af. Een voorbeeld als dit zit er achter mijn dankbaarheid om “gewoon” fris wakker te worden, juist de herinnering aan dit soort ellende geeft mij tot nu toe de motivatie om de eerste niet te nemen, laat mij vooral niet vergeten waar ik vandaan ben gekomen.

Toen ik net in de kliniek zat werd er gesproken over “de waanzin van gebruik” ik snapte niet zo goed wat ze daar nou precies mee bedoelde en het wierp bij mij nogal wat weerstand op. Als gebruik waanzin is dan ben ik dus waanzinnig? En dat trok ik dus slecht. Ondanks dat ik daar niet voor niets zat vond ik mijzelf niet gek, ik moest alleen van mijn drankprobleem worden verlost, meer niet. Een jaar later ongeveer, luisterde ik naar een spreker op YouTube die beschreef “de waanzin van gebruik” als volgt; Stel je stapt de boksring in voor een sportief potje sparren maar gaandeweg de wedstrijd wordt je steeds verder afgetuigd en ga je half bewusteloos de ring uit. De volgende ochtend wordt je wakker, bont en blauw en ben je hele stukken kwijt. Het eerste wat je denkt? Dat gaan we dus nooit meer doen! Maar gaandeweg de dag/week trek je toch weer je handschoenen aan, boxershort, bit in en hup de ring weer in. We gaan weer gezellig een potje sparren. De uitkomst laat zich raden, de volgende ochtend weer vol blessures wakker worden en dit dus keer op keer! Zouden ze dit dan bedoelen met “ de waanzin van gebruik” Hoe vaak heb ik wel niet gedacht de wedstrijd te kunnen winnen maar lag ik de volgende ochtend dus bont en blauw in mijn bed? Voor mij viel met zijn verhaal een aantal puzzelstukjes op hun plek, ik moet dus nooit meer proberen de ring in te stappen, ik heb er helemaal geen talent voor! Ik wil mij niet meer af laten tuigen in een wedstrijd die ik toch niet kan winnen, dat is inderdaad waanzin. Ik kan dan misschien na een tijdje herstellen van mijn verwondingen maar deze tegenstander is zo gemeen die vind ongetwijfeld weer snel mijn zwakke plekken. Ik ben zijn metafoor nooit vergeten en denk er meestal aan als mijn brein weer eens denkt dat het misschien wel weer een keertje kan. Ik kan nooit meer terug de ring in, tenminste als ik heel wil blijven.