Klassement

Hier een 'verloren schaap' die zeker al een jaar niet meer heeft geschreven op het jaarpact (shame on me ) Waarschijnlijk komt dat doordat ik helemaal niet meer met drank bezig ben en mijn leven op dat vlak totaal is veranderd maar nu ben ik er even. Nu na die jaren denk ik nog steeds 'wat ben ik blij dat ik destijds die stap heb gezet', met vallen, opstaan en vooral blijven doorzetten maar dat zal hier niet geheel onbekend voorkomen denk ik. Respect voor alle (zeker de beginnende) stoppers, de strijd die we moeten leveren om sterker te staan dan de drank.....maar het is het beslist waard!! Zelfs nu hoor ik nog wel eens van mijn kinderen en familie 'Mam, we zijn trots op je', en nog steeds vind ik dat eerlijk gezegd erg fijn om te horen. Toch zal ik altijd op mijn hoede blijven, zal alles mijden waar ook maar een drup alcohol in zit want ondanks dat alcohol nu geen rol meer speelt in mijn leven weet ik ook dat het pakken van dat eerste glas zo is gebeurd, ach na al die jaar kan 1 glaasje toch wel? Antwoord is gewoon heel simpel: NEE dat kan niet en het levert me sowieso al helemaal niets aan meerwaarde op. Ik heb geleerd dat ik nu veel bewuster in het leven sta, kan alles beter aan, vind betere oplossingen voor dingen en ga zo maar door. Ja, ik ben een gelukkiger mens geworden nu ik niet meer drink! Dus voor een ieder die hier bezig is, jij kunt sterker zijn dan de drank dus houd vol!! Liefs Sha

Ja Bilo, ik voel dat ook zo hoor. Vooral als je wat langere tijd droog staat ga je dat echt merken. Fysieke fitheid. Mijn hondjes zijn er ook heel blij mee!!

Goedemorgen Ik vond het ook erg mooi om te zien gisteravond...mijn hond vond het wat minder Succes @Lynn86 je kan het! Goed van je @doorbijter dat je gegaan bent, hoe gaat het vandaag? Ik ben toch wel een beetje trots op mezelf...vanmorgen een uurtje mee geweest met 18 kleuters, we kregen een rondleiding in de schouwburg. Erg leuk en het ging erg goed! Net even een klein stukje gelopen met de hond en nu even een paar uur niks... @Bianca78 hoe gaat het met je? Fijne dag allemaal

Stoeien met de hond. Ik voel mij stuk vrolijker zo zonder alcohol. Dat moet ik onthouden

Gisteravond bij mn ouders gegeten. Ik voelde me echt niet top, maar ben toch gegaan. Dankbaar dat we met mijn hele familie samen waren.

Goedemorgen ik zit sinds gisteren op een andere plek. Voel me nu echt veilig. Gisteren ook mijn vriend geblokkeerd op mijn telefoon en mail enzovoort. Kreeg lieve berichtjes dat hij wilde dat ik naar huis kom en dat alles anders zou zijn. Maar ook boze, bedreigingen. Ik zal hier een tijd zitten, er zijn voorwaarden om een huis te krijgen. Wel kan ik nu een uitkering aan vragen. Misschien straks eens kijken wat ik wil met werk of eventueel een opleiding. Maar eerst is het bijkomen, dit verwerken. Goede nieuws is dat ik nog steeds niet gedronken heb. Het kost me niet eens heel veel moeite. Wel zal ik bedacht moeten zijn, ik kan hier naar een winkel toe. Dagpact Billy niks

love it!

Daar ben ik weer. Het gaat nu eindelijk gebeuren. Dinsdag ga ik beginnen met de omzetting naar diazepam. Nog 6 dagen geduld. Had ik net een paar dagen dat ik je iets rustiger voelde, vandaag weer een k dag waar ik weer alleen maar op de bank kan hangen niks doen. Ben daar zo klaar mee. Nog een uurtje dan komen alle kerels weer thuis. Hopelijk doet dat je een beetje goed.

Dat je moe bent kan ik mij voorstellen. Je lichaam gaat vol in de herstel stand en dat eet energie. Ik heb dat ook beetje dat ik mij verveel zonder alcohol. Maar dan ga ik bewegen. Zelfs bij wandelen maak ik dan happy hormonen aan en voel ik mij vrolijker. Wellicht iets voor jou. Plus ik heb een lijstje gemaakt met dingen die ik laatste jaren leuk vind. En die doe ik nu dan. Spelen met dieren, vrolijke films, de natuur, schilderen etc

Ja ben weer nuchter gelukkig, voel me nog niet top maar ook dat mag....

Ja die zijn weer over voor nu

Goede morgen. Ja he @bolletje wat een weer gisteravond. Het ging tekeer. Vandaag officieel begonnen met afbouwen, door middel van veilen. Mijn laatste afbouw poging. Thanks liz @Kannietmeer voor je hulp gisteren. xxxxxxx

Ben veels te gevoelig en dat in combinatie met het perfectionisme in mij.........Is vragen om je ergens in te verstoppen denk ik Dit en de in ons aanwezige overtuiging dat we ergens niet goed zijn, het niet zelf kunnen. Herkenning bij mij. Een andere vorm, manier. Dank dat je er precies goed bent.

Heb even je hele draad gelezen. Haha duurde even maar erg interessant. Knap dat je nu een manier gevonden hebt die bij jou past en die werkt.

Geen probleem. Alleen jammer dat mensen reageren op de locatie van mijn draad en niet op de inhoud ervan

11 maanden al @Cleo66, gefeliciteerd! Nog eentje en je hebt het jaar vol.

Mijn plantjes hebben weer genoeg water gehad ( als ze er nog staan tenminste ) @EefjeJ ga maar weer rustig op de bank zitten, het is weer mooi geweest zo . Voor degene die aan het afbouwen zijn en het zwaar hebben en het niet geloven, het kan echt! Mijn positieve ervaring van vandaag heeft zo goed als de hele dag geduurd. Ik was voor de tweede keer in een zeer lange tijd veel helderder als elke andere dag, ook had ik nauwelijks lichamelijke sensaties. Lang leve de windows... Dat je maar vaak genoeg terug mag komen. Hoop dat jullie die momenten ook zullen krijgen, wat voelt dat fijn zeg. Goedenacht allemaal!

De eerste echte craving vandaag, sinds mijn besluit van ruim twee weken geleden. Einde van de middag, lange werkdag, vergadering aan het einde van de middag die veel energie kostte. Ik was moe en had honger. En zó’n zin in een hele fles droge witte wijn. Ik kon de eerste slok al proeven en het uitblaasgevoel dat ik erbij zou hebben. Ik reed al richting de supermarkt. En toen dacht ik aan wat Etty schreef. Vrij vertaald: dat je niet kan drinken als je je goed voelt, maar dat je ook niet kan drinken als je je slecht voelt. Dat het er dan juist op aan komt. Dat je je dus gewoon k** kan voelen zonder dat je hoeft te gaan drinken. Dank je wel @Etty je hebt mij hiermee over een grote eerste hobbel geholpen. Ik heb rechtsomkeert gemaakt op de hoek bij de supermarkt en ben naar huis gereden. Het gevoel dat ik wilde drinken was nog niet over. Ik heb het uitgezeten. Geprobeerd niet teveel in de tegenstand te gaan, het maar gewoon te voelen en te wachten tot het over was. En nu is het over. Ik kon niet op de bank met een serie, ik was veel te onrustig. Ik heb een doos met boeken gesjouwd en uitgepakt, iets dat al heel lang moest gebeuren en me iets te doen gaf. Ik heb familie gebeld om bij te kletsen, dat leidde ook af. En nu kan ik naar bed met een boekje en een kop thee. Dank lieve allemaal van het forum, wat helpt het toch om hier te zijn!

@iedereen Als je het zwaar hebt, mag je ook echt vertellen wat er gebeurd en hoe je je voelt hoor. Probeer altijd te kijken naar waar je dankbaar voor kan zijn, maar tegelijk mag je ook echt hier vertellen waar je tegenaan loopt. Waar moet je anders met je shit naar toe? We zijn er om elkaar te helpen.

Hallo allen, Na lang rondgeneusd te hebben op dit forum, uiteindelijk toch besloten om vandaag een account aan te maken en even mijn verhaal te delen, zomaar omdat ik hier behoefte aan heb. Ik ben een man van 26 jaar, die op zijn 20e begonnen is met benzo's, waarvan de laatste 2 jaar 4mg clonazepam per dag. Het is een lang verhaal maar ik zal proberen het toch zo beknopt mogelijk te houden. Op mijn 13e vanaf de overgang naar de middelbare school kreeg ik last van angstklachten. Ik ben opgegroeid in een kleine vertrouwde omgeving en vanaf dit punt begonnen de eerste problemen. De diagnose werd gesteld op generaliserende/sociale angst. Na verschillende psychologen te hebben bezocht, zonder veel resultaat ben ik in overleg met de huisarts gaan starten met paroxetine. Dit heeft mij enorm geholpen, ik kon weer redelijk functioneren in de maatschappij en haalde de scherpe randjes eraf. Na de middelbare school ben ik begonnen met de opleiding verpleegkunde. Via een stage in het ziekenhuis ben ik aanraking gekomen met mijn eerste benzodiazepines (ik heb ze in het verleden incidenteel gehad via de huisarts, dus ik kende de werking). Dit ervaarde ik als heerlijke snoepjes, een middeltje waarvan ik heerlijk kon ontspannen. Dit begon onschuldig, maar uitte al snel naar enkele stripjes paar week. Dit was voornamelijk oxazepam of diazepam. De tolerantie begon zich op te bouwen, een aantal maanden later had ik het dagelijks nodig om te kunnen functioneren. Na mijn stage zocht ik een nieuwe mogelijkheid om aan nieuwe benzodiazepines te komen. Tot mijn verbazing toentertijd zijn deze gewoon via internet te bestellen (zonder recept). Een aantal muisklikken en een dag later zat er een pakketje in je brievenbus. Ik ben uiteindelijk clonazepam gaan bestellen (zonder al te veel research). Vanaf mijn 23e heb ik ongeveer 2 jaar lang dagelijks 4mg clonazepam geslikt. Ik voelde mijzelf langzaam achteruit gaan, zowel sociaal, mentaal als fysiek. Ik leefde als een zombie, op automatische piloot. Het voelde alsof ik leefde op overlevingsmodus. Alles gebeurde in een waas, achteraf vraag ik mij af hoe ik zo kan hebben gefunctioneerd. Ik was altijd moe, kon praktisch de hele dag slapen tot frustratie van mijzelf en velen om mij heen. Ik voelde mij gevangen in de benzo's en zag hier geen mogelijkheid om eruit te komen. Ik nam mijzelf voor dat ik ooit wel eens zou stoppen. Inmiddels had de clonazepam nog amper werking maar merkte ik vooral dat ik hier lichamelijk en geestelijk afhankelijk van was. Meer als een jaar geleden op 13 maart 2018 was het genoeg geweest. Ik besloot om naar buiten te treden met mijn probleem. In overleg met mijn huisarts ben ik uiteindelijk 14 weken naar een verslavingskliniek gezeten. Onder begeleiding van de psychiater is mijn clonazepam binnen 10 weken van 4mg naar 0mg gegaan. Ik kwam tussentijds erachter dat dit eigenlijk te snel is geweest, maar durfde op dat moment ook de psychiater niet te confronteren. Ik was van de andere kant ook wel blij om z.s.m. te stoppen met dit middel. Ook al moest dit gepaard gaan met meer ontwenningsverschijnselen. Rond 30 mei 2018 heb ik mijn laatste benzo geslikt. Ik heb gedurende die tijd veel steun gehad aan de mensen om mij heen, mijn ouders met name. De ontwenning vond ik verschrikkelijk zwaar. De grootste ellende begon pas nadat ik op 0mg zat. Je voelt je een wrak, op alle fronten. Ik heb veel van jullie verhalen gelezen, en het is niet met pen te beschrijven hoe zwaar dit kan zijn. De eerste weken/maanden is er ontzettend veel erkenning en steun vanuit je omgeving. Dit begrip vervaagt langzaam, ik word af en toe gewoon ook een beetje moe van mijzelf en zou graag willen dat het beter gaat. Je moet het uiteindelijk helemaal zelf doen, geduld is nodig, heel veel geduld. Ik ben inmiddels 1 jaar verder en ik ben er zeker nog niet, het gaat gelukkig stukken beter. Ik kan in het algemeen weer genieten van de dingen om mij heen. Elke keer als ik denk er weer langzaam bovenop te komen, krijg ik vanuit het niets een terugslag en voel ik mij weer erg angstig. Een bezoekje aan de supermarkt kan een enorme opgave zijn, maar hier moet ik mij soms ook overheen zetten. Ik werk inmiddels weer fulltime, wel nog even aangepaste werkzaamheden met minder verantwoordelijkheid. Ik ben blij dat ik al 1 jaar van de benzo's af ben. ondanks dat ik via mijn beroep nog dagelijks in aanraking kom met deze medicatie heb ik geen enkele moeite om hier vanaf te blijven. Integendeel, ik ben zo blij dat ik eindelijk niet meer gevangen ben door de clonazepam, en voel mij elke week weer een stukje beter. Ik kan er nu met een brede grijns naar kijken en ben trots op mijzelf dat ik deze duivelse benzo heb overwonnen, Ik kan nog een hele hoop schrijven, maar dit is het even voor nu. Ik heb nog een lange weg te gaan, maar het ergste is achter de rug. Ik leef weer, dat is het voornaamste. Ik wil jullie ook bedanken, ondanks dat dit mijn eerste post is, heb ik enorm veel aan jullie openheid en ervaringen gehad. Heel veel respect en sterkte voor diegene die dit ondergaan.