Klassement

© Shody Careman Hulde aan de sjouwers in de hitte Nynke de Jong schrijft drie keer per week over wat haar bezighoudt. Als jij het nu al warm vindt, bedenk dan hoe warm je het krijgt wanneer je iemand uit bed moet tillen De hitte houdt nog even aan. Gisteren stond in deze krant dat de temperatuur pas op 9 augustus een beetje zal zakken. Tot die tijd zitten we in de tweede hittegolf van dit jaar. Ook in huize De Jong hebben we onze maatregelen genomen: veel drinken, veel schaduw en je niet te druk maken. Onze dochter van twee sleept inmiddels haar opblaasbare zwembadje overal mee naartoe. De waterijsjes zijn niet aan te slepen. In deze bloedhete dagen denk ik aan al die medewerkers van verzorg- en verpleegtehuizen. Tijdens mijn studententijd had ik een bijbaan in zo’n huis. Ik was portier, bracht het eten rond, schonk koffie en hielp bij de activiteitenbegeleiding. Ons huis was het oudste verzorgingstehuis van de stad, dus u kunt zich voorstellen hoe warm het daar kon worden. Op dagen als deze was het een kwestie van slepen met ventilatoren en zorgen dat alle oudjes genoeg vocht binnenkregen. Terwijl bij de verzorgenden het zweet over de ruggen liep. Als jij het nu al warm vindt, bedenk dan hoe warm je het krijgt wanneer je iemand uit bed moet tillen. Mijn bewondering voor mensen die werken in de zorg is sowieso enorm, maar tijdens een hittegolf nóg een beetje groter. Of denk, wanneer het zweet in je bilnaad staat, aan de juffen op het kinderdagverblijf. Die met dit weer telkens negen kinderen moeten insmeren, en in de bloedhitte met baby’s sjouwen. Die van mij is al zo warm en zweterig. En dan heb ik er maar één baby. Of aan de mannen die op dit moment de straat waar mijn ouders aan wonen opnieuw bestraten. De boeren die hun oogst nog proberen te redden. De postbodes, de aan-de-weg-werkers, het horecapersoneel. Inmiddels is het hitteplan opgeschaald naar fase 2: ‘feitelijk watertekort’. We gaan de gevolgen van de hitte allemaal steeds meer merken. Maar ik tel mijn zegeningen, omdat ik tenminste in mijn badpak kan werken en een balkon op het Noorden heb. Hulde aan al die mensen die voor de goede zaak blijven sjouwen, verzorgen, timmeren, metselen. Ik gun jullie allemaal een moesson en een koele nacht.

Heb t boek ook besteld @Lika. Ben benieuwd, zin om eraan te beginnen.

Goedemorgen lieve parkietjes van mij Dagpact Reacher

tja mensen, wat zijn ze omgevlogen die 9 jaren. Ik kan het zelf amper geloven soms. En wat is het het waard om nuchter en helder te zijn. Het was mijn beste move ooit om drank vaarwel te zeggen. dank voor de felicitaties en ik gooi er nog een jaartje tegenaan hoor.

Wow @lady jane !

Thx @Lika

Wow.....she did it! Lady Jane dank voor je aanwezigheid en van harte!

Gefeliciteerd @lady jane!

Uit ‘De Ontwenning’. Altijd als ik in die tijd tegen iemand over iets anders praatte dan over drinken, voelde het alsof ik loog. Deze zin en meer, maar vooral deze. Zo was het. Het was er altijd en overal. Dat realiseer ik me nu pas. Hoe diep doordrenkt het leven met was en hoe het niet te begrijpen is voor anderen als het niet zo is. De gedachte aan, de schaamte over, het verbergen van, het verlangen naar, de opluchting als, en het bedrog erna. Hoe is het nu? Mijn leven is zo oneindig veel beter, zo oneindig veel. Niet gemakkelijker, maar er zit diepte in, glans. Dingen zijn gewoon soms. Ik ben gewoon soms. En steeds vaker is dat al genoeg. Ik begrijp er niets van dat ik leven zo moeilijk dacht te vinden. Het valt me nu best mee. Gek is dat. Ik begrijp de moeilijkheid steeds minder. Er is rommel, je ruimt op. Of niet. Hou je rommel. Ik ben de geboren rommelkont, maar heb er steeds minder zin in. Ik ga ruimen. Opruimen. Uitruimen. Ruimte maken. Gewoon voor mezelf. Zie er erg tegenop. Word er altijd boos van. Alsof een ander mijn rommel heeft gemaakt, dat heb je in een gezin. Maar het grootste deel ben ik gewoon zelf. Stukje bij beetje voor mezelf aan de slag. Kijken hoe het gaat. Of ik dat opbreng. Hoop het.

Hoi Sophie, ik stopte eigenlijk per ongeluk. De katers was ik al lang zat en ik bedacht om eens een paar dagen niet te drinken, dat lukte en toen nam ik me voor om 2 weken niet te drinken. Dat was zo'n openbaring, zo verschrikkelijk fijn, ik voelde me fit en levenslustig... heerlijk. Affijn, zo is het gekomen Ik kan het je van harte aanbevelen, het is in het begin soms lastig. Je voelt je onthand op sommige momenten, maar om met mijn oude moeder te spreken: "zonder strijd geen overwinning" en de overwinning is zeer de moeite waard. Blij met jezelf, veel fitter, lekker slapen, niks meer laten verslonzen, allerlei lichamelijk klachten verdwijnen als sneeuw voor de zon, je kan beter tegen de warmte en het leven wordt weer een avontuur! Wie wil dat nou niet? Je kunt het eng noemen maar ook lekker spannend. Je krijgt onvermoede kanten van jezelf te zien, echt wel leuk!

@Yvonne, ik heb me mispakt vandaag. Ik had niets mogen zeggen Niks, nada, non exsisto wind vandaag But still loving it . Ongeveer

Wat goed hoe je dat gedaan hebt! En ja.... los laten en vrijzetten in liefde is echt krachtig. Zonder pijn en wrok los laten is goed voor iedereen. En er zullen altijd weer deuren openen met zo'n houding. Het leven is dynamisch en zolang energie biljft stromen, komen er nieuwe dingen in je leven die als geschenken kunnen aanvoelen.

.

Extra fles neerzetten dan maar Jij ook een goedemorgen Kruidenthee...

Lekker bijkomen vandaag dan tje Ik moet naar het werk. Fijne dag!

Dapper lieverd! Maar zeker goed. In moeilijke tijden ontdek je wie je vrienden zijn. En dat is pijnlijk, maar als we van een afstand gaan kijken, dan is het mogelijk toch wel goed. Een gezonden zifting van je leven zeg maar. En ook al denkt een deel in mij: maar zij was echt een lieverd.... weet een ander deel in mij: ze paste uiteindelijk deels niet helemaal bij mij. De vrienden die ik nu wel heb en die me steunen, kunnen mij zien voor wie ik ben. In al mijn glorie en in al mijn pijn en moeite. En dat is toch wel mooi. En als je kan dan zou ik het zeker loslaten... ook emotioneel. Gewoon terug geven aan het universum/God en verder gaan met je eigen leven.

welkom hier Jessica, ik hoop dat het forum je net zo zal stimuleren in het halen van je doel(en), als het mij deed en soms nog doet. succes!

Ja dat ene glaasje wijn, die eerste slok, zag het altijd zo vrolijk voor mij maar de volgende ochtend niet meer Goede beslissing dag voor dag en niet alleen

Hoi en welkom! Goede stap om je hier te melden. Ken het gevoel, je helemaal verheugen op een glas wijn (waar het dus idd niet bij blijft) euforisch gevoel is dat, wat omslaat in ellende. Zet m op.

Welkom. Ik sluit me aan bij alle wijze woorden en wens je veel succes!

Welkom op het forum en veel succes met de eerste stappen.

Welkom hier en succes!

Het lijkt me dat je dat heel goed gedaan hebt Klaske, met respect voor jezelf. Ik heb ook ooit tegen zo'n leuke man gezegd: "ik vind je leuk en wil graag verder met je maar alleen als jij die ander achter je hebt gelaten. En verdomd, een paar weken later stond 'ie op de stoep en is nooit meer weggegaan Al die gevoelens die jij hebt lijken me volkomen logisch, ik hoop dat je lief voor jezelf kunt blijven. Succes, veel geluk en blijf vooral van de drank af

ik ben ook vrienden verloren in de strijd om gezondheid. En ik weet niet of ik nog contact wil opnemen, terwijl het mijn beste vriendin betreft voor 10 jaar.... Erg ingewikkeld. Zijn we gewoon uit elkaar gegroeid? is het onbegrip? Is ze me zat? Ze is zelfs psycholoog. Moet ik het proberen of opgeven en loslaten? Ik weet het ook niet. Al sinds oktober niets meer van haar vernomen. Doet pijn, dat kan ik je wel vertellen.