Klassement

http://www.datumcalculator.nl/verjaardag Vind het leuk om deze(zie boven)te gebruiken als ik weer behoefte heb om te weten hoeveel dagen geleden ik ook alweer met drank gestopt ben en wel 105 dagen vandaag, en heb zo rond de 102 dagen voor het eerst met de gedachten gespeeld om weer te gaan drinken maar kon geen voordelen meer bedenken en ben zo blij dat ik niet tegen mijn zin in toch een biertje uit schap heb gepakt. Ga er nu dus weer volop tegen aan Dit moest ik even kwijt Nada staat voor: Not a Drip Anymore!Lady Jane zat in de buurt,compliment!

Maak je geen zorgen Kruidenthee, tenminste wat mij betreft. ik vind het inderdaad soms heel moeilijk dat ik alleen ben en deze dingen niet meemaak, maar het wordt voor mij niet beter als jij jouw mooie momenten niet zou delen. Jouw gevoel en mijn gevoel staan naast elkaar, ze zijn er allebei, tegelijkertijd. Het is zoals het is. En ik denk dat we allebei ons gevoel mogen uiten. (Dit zeg ik nu ook tegen mijzelf, want daar schort het bij mij ook nog wel eens aan)

Dank Meya en Lars. Gaat goed. Het was behoorlijk crisis. Krijsen en gooien, dat werk. Nu opgenomen (wel vrijwillig), en berusting en geen verzet meer. En zowaar al snel in een ritme ('ik kan nu niet praten, heb zo therapie'). Afkickverschijnselen begonnen. De pammen zijn direct teruggezet naar 25 procent en binnen een paar dagen naar nul. Ook de vele vele pijnstillers direct naar nul. Na tientallen jaren verslaving zal dat lichaam niet weten wat het meemaakt: niet meer verdoofd zijn. De verpleging zei dat het heftiger kan zijn dan alcoholverslaving Ik geloof dat het idee van in goede handen zijn toch wel goed valt bij hem, en het idee van bevrijd worden van de medicijnen ook. Dit had hij alleen nooit gekund, dat weet ik wel.

Gisteren een drukke dag gehad. Eerst werken, om 17.00 uur in de auto,100 km enkele reis, CODA zelfhulpgroep, daarna nog individuele therapie. Maar met wat een mooi gevoel zat ik s avonds om 22.30 uur weer in de auto op weg naar huis... Tijdens de individuele sessie moest ik van mijn therapeut een G schema maken: gebeurtenis, gedachten , gevoelens, gevolg. Iets wat ik vaker heb gedaan, uiteraard. Gebeurtenis beschreven, gedachten/gevoelens. En ineens stond het er : "ik ben minder waard dan een ander". Door mijzelf voluit geschreven op het bord, zo duidelijk. Dé automatische gedachte waar vrijwel alles aan gekoppeld is bij mij. De oer- overtuiging van waaruit ik al jaren handel. Mijn verslavingen, mijn gedrag...... Het me niet gezien voelen, het steeds bevestiging zoeken, steeds lief en aardig gevonden willen worden. Het alles willen doen om de ander te pleasen, steeds grenzen verleggen omdat 'als ik maar beter mijn best doe.......' Ik kijk ernaar, merk dat het me goed doet dat het er staat. En ondanks dat veel van mijn gedrag en automatische gedachten hieraan nog steeds gekoppeld zijn ( omdat ik van vroeger uit niet beter weet) , mag ik ook constateren dat ik niet in huilen uitbarst. Het me niet zo erg raakt dat ik er compleet van slag van raak. En waarom niet? Omdat ik m niet helemaal meer geloof. Ik weet inmiddels dat ik waarde heb , voor mijn kinderen, mijn familie,mijn vrienden, mijn fellows, maar vooral ook voor mezelf. En terwijl ik naar deze zin kijk op het bord, voel ik me toch sterk. Ik weet dat ik deze zin, deze overtuiging ga uitdagen de komende tijd en dat het verder in waarde zal afnemen, het zijn kracht zal verliezen. Het is nu december 2016, de kerstboom staat, ik heb er zin in. Ik ga de maand gebruiken om te genieten maar daarnaast ook om schoon schip te maken, opruiming te houden. Opruiming in mijn huis, opruiming in mijn hoofd, en misschien ook wel in mijn hart. Ruimte maken voor MIJ. Ik voel de behoefte om schoon schip te maken zodat ik 'opgeruimd" en vol overtuiging het nieuwe jaar in kan. Ook voel ik de behoefte om plannen te maken, piketpaaltjes uit te zetten, het hoeft niet groot of ver ,maar wel bewust. Mijn voorbeeld hierin hier op het forum is toch wel Erik. Hoop hem nog eens een groet te sturen aankomend jaar vanaf een plek waar ik in mijn eentje op ontdekking ben, naar de wereld en vooral naar mezelf. Eind 2015 riep ik , na een desastreus jaar: "2016 wordt helemaal mijn jaar". Vaak heb ik gedurende dit jaar gedacht dat deze uitspraak helemaal niet klopte, dat ik er zo naast zat, door alles wat er op mijn pad kwam. Maar nu, terugkijkend, denk ik dat ik een behoorlijk goede vooruitziende bik heb gehad. 2016 was mijn jaar, het jaar waarin ik eindelijk mezelf centraal heb gesteld. Ik wens iedereen een mooie decembermaand. Laten we omkijken naar elkaar.. Laten we vooral de liefde laten stromen Vergeef... Koester je dierbaren en vergeet niet: "Ieder mens is prachtig en speciaal op zijn eigen manier, ook jij !" Lieve groet Anette

Leuk. Zelf houd ik al jaren in mijn (papieren) agenda dagelijks bij hoe lang ik op deze aardbol rondhang (vandaag dag 21764) en hoe lang ik clean van alcohol ben (vandaag dag 2916). Is een tik van me. Niet nuttig maar voelt noodzakelijk. Dat heb je met tics...

Goedemorgen!Dag 8 vandaag alweer! Pittig weekend gehad waar we normaal gesproken altijd wat dronken. Zondag sinterklaas gevierd bv. Maar met cola was het ook gezellig! We zetten door! Succes vandaag allemaal.

Oei wat heftig allemaal. Je vader moet eigenlijk zeggen dat alles wel goed met je komt, en je dan helpen met het invullen van je belastingpapieren...

Bijna het eerste jaar in de pocket, het stelt eigenlijk niks voor. Ik nader de zesde fase. (En nu echt) Het gaat qua niet-drinken goed. Ik denk weer (vaak): Wat is het toch heerlijk om niet te drinken, in plaats van zalikwelzaliknietzalikwelzalikniet...

goedemorgen, Ik ben nieuw hier en dacht ik zal maar even beginnen me voor te stellen. Ik drink mijn hele leven al veel te veel met een paar pauzes tijdens de zwangerschappen. het zit m voornamelijk in het grenzeloze doordrinken. als ik begin te drinken stop ik erg moeilijk. vorig jaar eind december ging het zo slecht dat ik de knoop doorhakte dat ik niet meer teveel wilde drinken. ik zocht er ook hulp bij en startte een ambulante behandeling (die overigens nog steeds loopt). ik had toen nog als doel om te leren om minder te kunnen drinken. gewoon zoals anderen.(yeah right) dat leek ook even goed te gaan maar kwam er achter dat dat eigenlijk nog moeilijker is dan helemaal niet drinken. in september heb ik voor het laatst gedronken. en het ging eigenlijk best goed. het bracht rust in mijn hoofd en ook ben ik het wat meer gaan vertellen aan mijn directe omgeving. ik merk echter dat de afgelopen tijd de trek naar drinken weer toeneemt. maar ook komt er steeds meer het besef (en dat vind ik eigenlijk wel het allermoeilijkste) dat ik hier nooit vanaf kom. dat deze interne strijd met mezelf zo moeilijk is en niet uit te leggen is aan anderen mensen en dat ik die strijd, dat gevecht in mijzelf, zo zwaar vind.ik word er gek van en ik ben al redenen aan het verzinnen om dan maar wel weer te gaan drinken. mijn therapeut raadde mij aan om met lotgenoten te praten opdat zij het herkennen en hoe met die strijd te dealen. ik ben ook wel aan het overwegen om naar AA of NA bijeenkomst te gaan maar ik vind dat toch nog een enorm grote stap die ik nog niet zo zie zitten. daarom heb ik me hier bij dit forum aangemeld. om wel die herkenning te vinden en wellicht steun maar toch ook de geborgenheid en anonimiteit vanachter mijn eigen computer. ik kan zo nog wel uren doortypen volgens mij maar ik zal me bij een voorstelrondje houden groet SBS (Singbluesilver) Ps titel aangepast zodat ik mijn eigen draadje makkelijker kan terugvinden

Hallo allemaal, Ik wil me graag even voorstellen, Mijn (adb-) naam is Poly. Ik ben al een paar dagen op de achtergrond aanwezig omdat ik wat steun zocht en zoek bij het opnieuw stoppen met alcohol Ik kende dit forum al van een aantal jaren geleden,ben toen drie jaar gestopt geweest. Ik heb afgelopen zondag voor het laatst gedronken en ben dus net weer wat aan het opkrabbelen. Ondervind gelukkig weer wat steun aan de verhalen van andere adb-ers en de mogelijkheid om evt via het forum steun te zoeken al was het "maar" om door de verhalen te lezen en zo de tijd en/of moeilijke momenten door te komen. Met vriendelijke groet, Poly .

Beste mensen, Mijn naam is Carlo, 22 jaar en woon in Middelburg. Per toeval kwam ik op dit forum terecht en wil graag mijn verhaal met jullie delen. Ten eerste voor het gemak even mijn persoonlijke situatie kort samengevat. Mijn ouders zijn lang geleden gescheiden. Mijn vader woont in het buitenland voor zijn werk en mijn moeder 20 kilometer bij mij vandaan. Door haar eigen psychische problemen was het niet goed voor mij om bij haar te blijven wonen. Na diverse escalaties besloot mijn vader ook om de voogdij op zich te nemen. Aangezien ik niet naar het buitenland wou heeft hij voor mij een appartementje gekocht waar ik in alle rust kan ontspannen en studeren. Ik woon hier vanaf mijn 17e jaar (nu dus bijna 5 jaar). Met mijn vader heb ik goed contact, mijn moeder spreek ik niet meer. ---Mijn verhaal--- Ik was net een maand 18 jaar tot een van mijn beste vrienden mij uitnodigde om zijn eigen 18e verjaardag te vieren. Na een gezellige avond besloten enkele aanwezigen om met z'n allen te gaan gokken op een gokkast bij de lokale snackbar. Ik besloot om mee te gaan voor de gezelligheid. In eerste instantie kon het gokken me helemaal niks schelen. Ik wist niet hoe een gokkast werkte en vond het geldverspilling. Toen ik opmerkte dat een vriend behoorlijk wat geld won op de gokkast besloot ik om er ook een paar Euro in te gooien. Helaas geen geluk maar dat maakte me niet veel uit. We gingen later de stad in en hadden een geweldige avond. Mijn eerste ervaring met gokken was een feit. Enkele maanden later kwam die vriend (die toen verjaarde) langs om wat te drinken. Aangezien we nu allebei 18 jaar waren en ons verveelden, kwamen we op het idee om samen naar de gokhal te gaan die zich op slechts 200 meter van mijn huis bevindt. Lopend naar het casino maakten we grapjes over ''wat als we de jackpot winnen'' en ''wat te doen met het geld''. Eenmaal aangekomen besloten we om op een geautomatiseerde roulette ons geluk te wagen. Ik herinner me nog dat ik 60 Euro op zak had. Om even duidelijkheid te scheppen: ik werkte toen bij de McDonalds en 60 euro was ongeveer een weekloon. We hadden geen beginnersgeluk. De 60 Euro was aan het eind van de avond verspeeld. Hoewel ik geen enkele ervaringen met gokken in een gokhal had hiervoor, raakte ik snel gewend aan de werking van de automaten. Met een lege portemonnee en een ervaring rijker verlieten we het casino en keerden we huiswaarts. Vrij vroeg daarna kwam die vriend weer langs. Hij woont vlak bij mij en we hadden beide zeeën van tijd. We besloten weer om naar het casino te gaan en wonnen dit keer een bedrag van rond de 150 Euro. Dat gevoel was niet te beschrijven. Hoe lang ik daar wel niet voor moet werken! En nu win ik dat zomaar even in een korte tijd zonder er iets voor te hoeven doen. Jullie raden het al...we gingen steeds vaker en vaker. Eerst altijd samen, maar uiteindelijk ging ik ook alleen. Het gokken gaf me rust en voldoening. De rouletteautomaat had mijn voorkeur. Ik speelde in tegenstelling tot de meeste niet op getallen maar met kleuren. De meeste van jullie weten wel hoe het werkt; de eerste inzet mag maximaal 20 punten zijn (4 Euro) maar als je club opbouwt kan dit steeds meer worden. Uiteindelijk speelde ik 120 punten (24 euro) per rondje en dan soms op meerdere units. U kunt nagaan met welke bedragen ik na korte tijd al gokte. De ene keer verloor ik alles, de andere keer won ik een leuk bedrag wat helaas niet lang in mijn bezit bleef maar vroeg of laat toch weer in de automaat verdween. Na het werk ging ik vaak gokken, soms wel met mijn laatste tientje. Mijn vader stortte elke week 50 euro om boodschappen van te doen. Dit ging automatisch en ik kwam er achter dat elke zondag/maandagnacht precies om klokslag 12 uur het geld werd overgeboekt. Als ik geen geld meer had om te spelen wachtte ik tot het 12 uur was om vervolgens het geld op te nemen en te verbrassen in de gokhal. Mijn oma, die enkele honderden meters bij mij vandaan woont gaf mij regelmatig een centje om wat leuks voor te kopen. Helaas ging ook dat geld vaak op aan het casino. Na het plotselinge overlijden van mijn opa en mijn vader vanwege de crematie in Nederland was, vond hij het tijd worden om met mij naar de garage te gaan om een auto uit te zoeken. Hij was trots hoe ik het deed op school en hoe het zelfstandig wonen mij afging, niet wetende dat ik een dubbelleven leidde. Uiteindelijk kreeg ik een prachtige auto waar de meeste mensen van mijn leeftijd jaloers op zouden zijn. Ik was inmiddels begonnen aan een nieuwe opleiding en kreeg studiefinanciering (250 Euro per maand). Hiermee kon ik onder andere de verzekering van de auto mee betalen en wat ik overhield kon ik sparen. Daarnaast had ik een andere bijbaan gezocht. Ik mocht aan de slag bij een taxibedrijf als chauffeur. Ik verdiende wat meer en kon vaker werken als ik dat wou. Helaas ging het gokken door. De verzekeringspremie van de auto werd wel automatisch afgeschreven totdat ik er achter kwam dat het mogelijk is om automatische incasso's te storneren waardoor het geld direct wordt teruggeboekt op je rekening. Uiteraard was de verzekeringsmaatschappij daar niet erg van gediend dus stortte ik dat geld direct terug zodra ik weer bestedingsruimte had. Ik besloot uiteindelijk met m'n maat om naar Holland Casino Breda te gaan. Dit is ongeveer een uur rijden en de dichtstbijzijnde vestiging vanaf Middelburg. Hier maakten we kennis met het spel Blackjack. Na korte tijd raakte ik verslaafd aan dit fantastische maar zeer verslavende spel. Na 3 keer in één week tijd op en neer te hebben gereden besloot ik om een entreeverbod aan te vragen. Dit werd uiteraard geaccepteerd. Een jaar lang mocht ik niet meer binnenkomen. Ook bij de lokale gokhal regelde ik een entreeverbod. Ik was het zat om altijd zonder geld te zitten terwijl de rekeningen zich begonnen op te stapelen. Ik vond het na anderhalf jaar tijd worden om er mee te stoppen! Dat ging heel goed. Ik gokte ruim een half jaar niet meer totdat ik samen met vrienden voor 2 weken op vakantie ging naar Kroatië. Toen we de eerste avond de stad gingen verkennen kwamen we al snel uit bij een casino met blackjack. Met de gedachte van; ''ach, het is vakantie! Als ik in Nederland ben stop ik weer'' kwam de gokker in mij helemaal terug. Bijna heel mijn geld wat bedoeld was voor de vakantie gaf ik uit in het casino. Ook toen ging ik vaak alleen terwijl mijn vrienden op het strand lagen. Ik was zo ver heen.... Eenmaal terug in Nederland besloot ik om niet meer te gokken. Helaas sloeg de verveling weer toe en kwam alle ellende weer terug. Ik kon niet meer terecht in de gokhal vanwege mijn entreeverbod dus zat regelmatig in cafés achter de gokkast. Intussen maakte ik kennis met gokken via internet, waar ik in een maand tijd ruim 4000 euro won. Mijn geluk kon niet op....dacht ik..... Het ging van kwaad tot erger. Rekeningen stapelden zicht op. Het gokken werd steeds erger. Zo erg dat ik met een leugen 1000 kon lenen van mijn lieve oma die altijd de was voor mij doet, voor me kookt en helpt met het huishouden. Het was vreselijk maar mijn verslaving kon mij niet bedwingen het te doen. We zijn nu enkele maanden verder, inmiddels 21 jaar oud. Ik ben na het falen van mijn opleiding een jaar fulltime gaan werken bij het taxibedrijf. Tussendoor ging ik veel uit met vrienden. In dit jaar heb ben ik meerdere malen voor korte tijd gestopt met gokken. Soms hield ik dit slechts enkele dagen vol, een enkele keer lukte mij dit 2 maanden lang. Helaas was de verleiding vaak te groot. Een groot gedeelte van mijn vrienden waagt ook graag een gokje. Niet problematisch maar uitsluitend voor de lol. De vriend waar ik eerder over vertelde ging studeren buiten de stad dus het contact daarmee was grotendeels vervaagd. Ik ging veel om met andere vrienden, ik leerde een meisje kennen uit Zuid-Limburg waar ik af en toe langsging om te ''chillen''. Ook daar waren gokhallen en ik ging daar samen met haar naartoe. Zij had helemaal niks met gokken maar ze vond het leuk om mee te gaan. Aangezien ik niet naar Holland Casino kon vanwege mijn entreeverbod konden we niet naar echte casino's. Totdat ik erachter kwam dat net over de grens, in Aachen, een casino met blackjack -en pokertafels gevestigd is. Altijd als ik bij haar was gingen we dus naar Aachen om te spelen en honderden Euro's verspeelde ik op een dag. Terug in zeeland ''beperkte'' ik het gokken noodgedwongen tot gokkasten in cafés. Uiteindelijk kwam ik er achter dat redelijk dicht in de buurt (60km), net over de Belgische grens in Knokke-Heist ook een casino staat met speeltafels. Ik had geen geld meer dus vroeg mijn vader om geld voor zogenaamde studieuitgaven, wat natuurlijk helemaal niet waar was. Uit goed vertrouwen maakte hij een kleine 1000 euro over wat ik vervolgens weer verspeelde met blackjacken. Ik nam steeds 200 Euro mee en liet mijn bankpas thuis achter met de gedachte dat het niet zou lonen om steeds 60km heen en terug te blijven rijden. Uiteindelijk reed ik soms op een dag 3 keer heen en weer (360km per dag!) Toen het geld op was zocht ik naar andere manieren om aan geld te komen. Ik kon een aanvraag doen om 1000 Euro rood te mogen staan bij de bank. Na enkele dagen was dat geregeld dus stapte ik weer in de auto op weg naar Knokke, maar kwam altijd zonder geld thuis... Om vanaf Middelburg naar Knokke te rijden moet je gebruikmaken van de Westerscheldetunnel. De tol bedraagt 5 Euro per passage. Ik had uit voorzorg altijd 5 Euro achtergehouden om terug thuis te geraken als ik weer blut was in Knokke. De laatste keer dat ik daar was zat ik in een bepaalde ''roes'' dat ik totaal vergat om 5 Euro achter de hand te houden voor de tunnel. Resultaat: Al het geld weg! Met nog maar 10 liter brandstof in de tank achtte ik het onmogelijk om thuis te geraken. Geld voor de tunnel had ik niet meer dus ik moest noodgedwongen omrijden via Antwerpen, een rit van ongeveer 140 kilometer. Toen op de Antwerpse ring het tanklampje ging branden kreeg ik het zo benauwd dat ik nauwelijks lucht kreeg. Wat moet ik nu? Kom ik nog wel thuis? Wie gaat mij helpen als ik niet thuiskom? Met een snelheid van 80 kilometer per uur op de snelweg ter brandstofbesparing kwam ik gelukkig veilig thuis aan. Ik was totaal verslagen, huilde een uur lang zonder te stoppen. Hoe heeft het zover kunnen komen? Waarom doe ik mezelf dit aan? Dit verdien ik toch niet.... Een maand later, 31 december 2015. Mijn goede voornemen voor het nieuwe jaar was stoppen met gokken. Ik keek er wekenlang naar uit. Tot die tijd gokte ik gewoon door. Niet in Knokke want ook daar had ik een verbod aangevraagd uit zelfbescherming. Ik herinner me nog de laatste keer dat ik gokte op die dag. De laatste keer was bij precies de zelfde gokkast als waar ik bijna 4 jaar geleden op was begonnen; de Simply Wild gokkast bij de snackbar! Sindsdien heb ik geen enkele keer meer gegokt. 1 januari was voor mij een langgekoesterde deadline. Ik wist dat als ik me niet aan die deadline zou houden ik misschien nooit meer zou kunnen stoppen. Zo voelde het en zo voelt het nu nog steeds. Mijn vader heb ik op deze dag alles verteld. Ik had verwacht dat hij erg boos zou zijn maar dit viel goed mee. Ik ben nu 22 jaar en ben op een tijdelijke studieschuld na helemaal schuldenvrij. Mijn oma en vader heb ik helemaal terugbetaald. Gestorneerde rekeningen en betalingsachterstanden heb inmiddels allemaal afbetaald. Ik heb nu (29/11/2016) een positief saldo van ongeveer 3000 Euro waar ik erg gelukkig mee ben hoewel ik weet dat dit veel meer had kunnen zijn. Ik ben begonnen met een nieuwe studie. Ik volg nu de HBO opleiding Bedrijfskunde-MER (Management-economie en recht) en heb de ''drive'' van vroeger helemaal teruggevonden. Ik werk nu nog steeds bij het taxibedrijf op vrijdag en zaterdag en tijdens de schoolvakanties. Het geld wat ik daar mee verdien komt nu ten goede aan mijn spaarrekening. Ik heb het afgelopen jaar geen cent vergokt. Wel ben ik enkele keren meegegaan naar speelhallen of cafés en zelfs een keer naar Holland Casino. Niet om te gokken maar puur voor de gezelligheid. Ik heb geen enkele moeite om me van het gokken te weerhouden. Als een vriend geld wint ben ik net zo blij als hijzelf en als hij verliest kan ik tegen mezelf zeggen dat al mijn geld nog op de bank staat. Ik weet niet waarom het me nog zo interesseert. Heel het concept van gokken vind ik gewoon interessant. Het kan een leuke bezigheid zijn voor mensen die opzoek zijn naar een gezellig avondje uit. Mensen die zich kunnen beheersen en een eventueel verlies voor lief kunnen nemen. Ik weet van mezelf dat, als ik ook maar één Euro in een gokautomaat gooi, ik mogelijk helemaal terug bij af ben. Angst voor een terugval heb ik echter niet. Ik ben zo vastberaden om niet te spelen dat niemand mij kan overhalen. Gokken is voor mij verleden tijd in die zin. De interesse voor het casino bestaat nog steeds maar daar kan ik prima mee leven. Geen enkel moment heb ik getwijfeld om te gaan spelen. Hoewel dit toch best een lang verhaal is geworden is dit slechts een samenvatting. Ik kan er zoveel over vertellen, misschien wel genoeg voor een boek. Ik hoop dat jullie een goed beeld hebben gekregen van mij en mijn ervaringen met gokken. Vragen stellen mag natuurlijk altijd. Tevens lijkt het mij erg leuk om ervaringen met elkaar uit te wisselen. Als je hulp nodig hebt en ik je daarbij van dienst kan zijn mag je dat gerust vragen. We zijn er om elkaar te helpen. Ik heb me voorgenomen om dagelijks deze site te bezoeken dus jullie zullen me ongetwijfeld vaker zien. Hopelijk tot binnenkort! Groetjes, Carlo ---Stoppen met gokken kan iedereen---

even woordje weghalen Lars

Ha ha, er was trouwens weer een foutje in de domino, en nu ik je toch aan de lijn heb, Smart: wat betekent: WFH, iets wat je Tomtom toewenst? O nee, KMW Kalmte, moed en wijsheid, ooooh ja!

Zal ik nu dan maar vertellen wat de lama heeft besloten?

Ik mis je op het dagpact.

Die oerovertuiging is ook mijn kern van mijn verslaving(en) en gedrag. Gedurende de afgelopen 2 jaar kwam bij mij beetje bij beetje het besef dat ik alle vertrouwen heb in verslavingen de baas te zijn mits ik van mezelf leer houden. Ik lees jou zo graag omdat ik zoveel herken steeds. Jou pad is ook veel meer gericht op de kern dan de symptomen (alcohol en relaties) En ik vind je dapper dat je het zo opschrijft en onderkent en ook hier met ons deelt. Het doet mij erg denken aan de TED toespraak van Brene Brown en wel op 6 min 48 seconden en verder. Dat was voor mij een van de eyeopeners. Ik geloof dat er niet iets bestaat in dit geval als een beetje geloven. What has been seen can't be unseen. Denk dat je gerust kan vertrouwen dat die oude overtuiging geen werkelijke kracht meer heeft.....het is alleen nog wennen aan het nieuwe inzicht hoe waardevol je wel niet bent. En ik zie mijn naam staan, wat er gebeurd is in relatie tot het onderwerp wel opvallend. Ik? Een voorbeeld? Ook al ben ik bezig met het inzicht van dat ook ik waardevol ben is het in mijn beleving heel gek om mijn naam te zien en te beseffen dat ik ergens voor iemand een voorbeeld kan zijn. Jij bent voor mij een voorbeeld in de zin dat ik van jou geleerd heb wat echt codependency/relatieverslaving is en dat je daar groepen voor hebt. Dat daar patronen zoals lage eigenwaarde centraal staan. Een voorbeeld voor mij in de zin van hoe je dat heel doelgericht en grondig aanpakt. Ik kijk erg uit naar je groet als je ergens alleen op ont-dekkingsreis bent. Ik vond dit jaar deze kaart op vakantie over de wereld rondreizen en uiteindelijk jezelf (terug)vinden. Mooie gedachten om zo jezelf te hervinden. 2016 is nog steeds jou jaar, het jaar van het fundament bouwen. Erg benieuwd wat voor moois zich daarboven op gaat manifesteren. Houd ons op de hoogte........

Oh wat een belangrijke ervaring, en wat prachtig zoals je het beschreven hebt.

(zie je, je kunt ook gewoon communiceren zonder sneren uit te delen ) Nee hoor, Meya, ik word meteen niet meer gesnapt, zie je?

Ik kan het geloof ik niet helemaal volgen...met die fase en zo..maar YEAH! HET GAAT GOED! GA ZO DOOR! YEAH!

Dat doe je dan strak Basta ! (zie je, je kunt ook gewoon communiceren zonder sneren uit te delen ) Maar typen zonder typo's kan ik dan weer zelden, zelfs niet als ik maar twee regels type. Typo:

Wat een handig kalendertje! Ben ik al een heuse 23147 dagen op weg.... in dit leven... Je gaat goed! Houden zo!!

Top Lika!

Lang over nagedacht, want op vakantie en het is Kerst enzo dus juist doen! Hohoho! Here we go. Arrenslee Pact Kerst 2016 Jannigje met de beren-collectie Lieve Bob met zijn baby-olifantje Monster MijnGerrit Lars Jane Mootje Hub SBS Bol met twee hondjes 2 katten 3 vissen en een sprinkhaan Nancy Bor met 2 tamme dwergpapegaaitjes en een herdershond Kore met 10 fruitvliegjes Elma Erik Lika

Oei Sita, wat zwaar voor je! Hoe kun je dat nou toch doorbreken... Was die 'spannende' afspraak leuk? Misschien heb je het verteld, ik lees nog even terug.

Och..wat ben ik een bevoorrecht mens. Prachtige surprises met rakende gedichten, door mijn drie meiden en hubbie ( en ik ). Zie er altijd wat tegenop, maar wat zijn dit waardevolle momenten. Dit is echt hier en nu. En je zegeningen tellen. Hoop echt dat jullie ook een fijne sinterklaas hadden. Op wat voor manier dan ook.

ja Nancy maar niet naast snotterige hondjes hoor dan liever naast die sprinkhaan die is zo weg

Onhandig uitgedrukt. Ik bedoelde: hoe gaat ie? Heb je de middag overleefd? Het klonk me allemaal nogal heftig. En lukt het je om het droog te houden?

Rapilos, t lukt me waarschijnlijk niet om morgenvroeg binnen te springen.. Maar wil je bij deze nog een keertje sterkte wensen voor morgen. Dikke knuf!

Hmmmmm

Mooi dat je weer een mooie droge dag kan toevoegen Lika. Ik meld me ook droog af. Nog even zappen en lekker slapen. Tot morgen allemaal!

Yep, that's life, ermee dealen. Je kunt niet terug, en je weet niet wat de toekomst brengt. Lieve Lars, dat is niet simpel, maar je hebt wel een heleboel keuzes, die je verder gaan brengen. Niet terug, maar naar waar jij wezen wilt. Dat mag jij gaan ontdekken. Dappere, moedige Lars...je komt er wel! Wat die 'er' dan ook mag wezen.....

Dankjulliewel Leintje en Singbluesilver, Doet me goed! Ook jullie en en andere belangstellenden veel sterkte en succes!!!

Update: hij is opgenomen. Gaat paar maanden duren is de inschatting.

Je hoeft er niet van uit te gaan dat je goed bezig bent. Je BENT goed bezig!

En zo was ik "alweer" een week verder...zonder alcohol! Dank voor de herkenning Meya,ik wil idd ook niemand voor het hoofd stoten door niet te reageren maar soms lukt het gewoon niet om op elke vraag of reactie te reageren,het zij zo. Ik heb nog steeds dat lusteloze vermoeide gevoel en vind het lastig om iets te doen in huis of aan ontspanning, Ik sta het mezelf nu nog toe maar het stoppen met alcohol doe ik ook mede omdat ik aan zowat niks meer toekwam. Dat is dus iets waar ik nog wat mee moet. Aan de andere kant heb ik dat onrustige onbehaaglijke gevoel dat ik "iets" moet...en dat gevoel kan ik nu niet meer weg drinken. Ik slaap ook nog steeds heel onrustig en onregelmatig,àls ik al slaap,ik rust wel wat uit maar zo voelt het niet echt, ook moet ik mezelf dwingen om iets te eten want echt trek heb ik meestal niet. Ik heb maar wat lekkere dingen gehaald om het wat makkelijker te maken èn om mezelf wat te verwennen tegelijk. Witte broodjes met lekkere kaas en chocomelk bijvoorneeld... En zo ga ik van dagdeel tot dagdeel en ga ik er van uit dat ik goed bezig ben, Ik drink niet!!!

En als die lama spuugt, sorry Lars, dat ben ik.

Dat oude leven ging niet oneindig door..kon ook niet. Was ook niet waardevol..ook voor jou niet. Hard maar het is zo. Je hebt nu al meer terug gekregen door al het werken aan jezelf. Dit is nog maar het begin

Je kent al die verhalen he, van de helden die na hun omzwervingen weer thuiskomen. Ze worden niet meer herkend. Penelope herkende haar Odysseus niet. (Maar ze omarmde hem met zijn veranderingen erbij. Ze leefden nog lang en gelukkig.) Je reis verandert je, dat is een ding dat zeker is. Degenen die jou daarna omarmen, zijn je echte vrienden. Voor mijn vriend is dit de grootste nachtmerrie: dat hij verandert en dat zijn vrienden hem niet meer herkennen. En dat hij dan alleen is. Wij hebben het er vaak over. Hoe zo'n angst je vastzet.

Vanuit een heel egocentrisch beeld gezien had jij idd geen heel slecht leven. Maar jouw omgeving niet dus. Strikt genomen kan jij dan ook niet echt gelukkig zijn. Want in de nuchtere momenten voel je heus wel dat je tekort schiet Lars. Maar doordat je bleef drinken kon je je ogen daarvoor sluiten. Wees eens heel reeel; wil je daar naar terug? (als dat al zou kunnen, want je omgeving zal je zo nooit meer accepteren) Dat voelen is niet fijn vaak, daar heb je gelijk in. Want tijdens deze hele periode van * opruimen, stinkt het gewoon. De beerput moet verschoond. Net als bij olie verversen moet de drab en troep er het eerst uit. Pas daarna is er plek voor een nieuwe basis. Dit is dus je tussenstation Lars. Geen fijne tijd, maar je kunt hem niet overslaan. En je hebt wel invloed op hoe lang die gaat duren. Ik heb het met mijn zoon mee moeten maken. Me machteloos gevoeld. Me mede schuldig gevoeld. Zijn pijn en ongelukkig, boos, dwars, opstandigheid en alles wat erbij hoorde. Maar ook zijn geworstel om het te redden. Op zijn manier. Met bovenstaande eigenschappen, een stuk narcisme, een stuk afzetten tegen hen die hem wilden helpen. Zijn eigengereidheid. Hij heeft het overleefd, al ben ik bang geweest dat dat mis zou gaan. Hij is via begeleid wonen nu zelfstandig. En al zie ik hem minder vaak, hij is op zijn eigen wijze gelukkig en tevreden. Wel meer een kluizenaar dan ik sociaal voor hem zou willen, maar daar heeft ie zijn Asperger voor he. Zoals jij met je treinen was, is hij met zijn games. Hij gaat 3 x in de week naar de sportschool, en op de terugweg doet hij zijn boodschappen. Hij zal niet als jij kinderen en kleinkinderen hebben ben ik bang, geen relatie behalve met zichzelf. En soms maak ik me nog zorgen om hem. Zoals jouw kinderen dat ook om jou zullen hebben. Want garanties hebben we niet of we het gaan redden. Daar hoef je geen autisme voor te hebben. Dus ja Lars, het is dubbel. En jij bepaalt welke kant de weegschaal door gaat hellen. Een relatie met jezelf of met de fles.

Dank je wel Jane, Lidia en Erik voor een SUPERGAVE middag

Ik zie ineens "geslacht onbekend" bij mijn profiel staan,zou openbaar moeten zijn volgens mijn profiel instellingen maar ik ben een man voor zover dat van belang is hier,geen technische dus....een profiel afbeelding veranderen wou ook al niet... lukt later wel een keer,lekker belangrijk! Niet! Ik zit nu ff in zo'n loos moment,eerder zou ik nu al aan het bier zijn en nu is dat dus geen optie! Had eigenlijk stiekem gehoopt dat ik nu na zowat een week me al wat beter zou hebben gevoeld maar ja,gelukkig is mijn mindset sterker als de trek. Ik blijf maar afleiding zoeken hoewel ik nog steeds dat lusteloze vermoeide gevoel heb met aan de andere kant die onrust en dat onbehaaglijke gevoel. Ik beschouw het maar als een investering in mijn gezondere toekomst die eigenlijk al begonnen is!!! Verder!!! * typefoutje

Dankjewel voor het prettige welkom! Ik ben op dag 7 zonder alcohol nu. Vind het wat lastig nog om te reageren op vragen,zeker als het er meer zijn, komt ook doordat ik me nog wat verward voel af en toe. Om kort te zijn was het dat kleine duiveltje wat langzaam weer teruggekropen kwam wat me weer deed drinken. Toch proberen of ik er af en toe een paar kon drinken op momenten die ik zelf uitkoos....niet dus!!!. Er speelden ook wel wat dingen in de privésfeer maar dat moet geen reden zijn om maar weer te gaan drinken..zeker omdat ik wèèt dat ik verslavingsgevoelig ben. Afijn, nu dag voor dag niet drinken en tevreden zijn met kleine succesjes en dan langzaamaan verder,maar stap voor stap en niet te veel en niet te snel willen, haalbare doelen stellen, Het klinkt mooi,in theorie weet ik het wel maar nu nog (blijven) doen!! Weer....of nog... Ik ga er ieder geval wel voor, ik weet nog goed hoe ik me toen voelde zonder alcohol en dat wil ik weer! Iedereen die het gebruiken kan veel sterkte en een fijne dag, Vriendelijke groet, Poly. .

Hapslikweg

Gisterem heel vreemde, niet fijne dag. Fysiek niet lekker: doodmoe en hoofdpijn. Daarnaast ook vreselijk prikkelbaar. Zit natuurlijk thuis nu ook ivm overspannenheid, dus is niet zo gek. Dat weet ik wel. Heel vervelend voor mijn gezin. Vandaag dus anders doen. Waarschijnlijk had ik de dag ervoor te veel gedaan en verwacht ik ook te veel van mezelf. Hele kleine stapjes zijn ook stapjes! Man had ook biertjes gekocht en vroeg of ik ook wilde . Even getwijfeld niet gedaan. Hem ook verteld dat ik dat voorlopig niet wil doen en misschien wel langer dan voorlopig. Dat was hem nog niet zo duidelijk. Nu wel. Daarvoor begrip. Verder grote twijfels over hoe ik mijn leven vorm wil gaan geven in de toekomst. Vind leven en werken moeilijk te combineren om het maar zo te zeggen. Maar ja. Moet toch....

Fijn, Lika! Die hoofdpijn had ik ook in het begin, ik las in 'de cirkels van van Dijk' (hier op het forum ergens te vinden) dat het komt omdat je lichaam zich alweer in paraatheid stelt om de volgende lading gif en troep te verwerken. Als er dan alleen spa en thee komt, is het systeem van slag. Het is dus een soort anti-gif dat niet gebruikt wordt waar je die koppijn van hebt. Dit is Jip-en-Janneke-taal hoor, maar hier kwam het op neer.

Viel erg mee. Heel erg. Ik kon gewoon mezelf zijn zonder op te letten of mijn glas al leeg was en of er al een volgende 'mocht' of dat dat op zou vallen etc, etc. Ik heb gewoon gezegd een frisje met een hoofd alsof dat doodnormaal voor mij is! Alleen vragen bij het eten. Toen heb ik weer mijn 'normaalhoofd' getrokken. Voel me geweldig

Hallo SBS, hartelijk welkom op dit forum. Je staat al zo'n twee maanden helemaal droog, lees ik. Dat is fantastisch. En eerder bleef je ook van de drank af tijdens je zwangerschappen. Dat betekent dus dat je dat goed kunt als je het zelf wilt en je hebt laten overtuigen door je eigen argumenten. Ik denk dat daar een sleutel zit om de deur naar verder succes open te zetten. Misschien kan je nog meer aan het bouwwerk van je eigen argumenten werken om dat nog steviger overeind te zetten zodat het gaat aanvoelen als een nieuw huis waar je graag in woont. Ik herken best veel van mezelf in jouw verhaal. Ik drink nu sinds eind mei helemaal geen alcohol meer, maar voor die tijd was ik ook jarenlang een zeer forse drinker en wist ik dat ondanks vele serieuze en minder serieuze pogingen niet goed meer te matigen of in te perken. Mijn omslag kwam vooral tot stand toen ik me realiseerde dat ik mijn lichaam aan het kapotmaken was. Heb jij een beeld hoe het er met je lever voorstaat, bijvoorbeeld? Je huisarts kan daar gericht onderzoek naar doen en je informatie verschaffen die je dan mee kunt nemen in je verdere overwegingen. Als je hier wat verder rondkijkt zul je merken dat sommigen op dit forum gaan voor een van-dag-tot-dag aanpak die het overzichtelijker maakt en hen helpt door moeilijke perioden heen te komen. Van anderen lees je meer over een ervaring alsof er definitief een knop is omgezet. Je moet er maar eens over nadenken welke stijl het beste bij jou past. Het kan ook een combinatie van die twee zijn, of een die ook nog andere elementen in zich heeft. Je angst voor een levenslange strijd is denk ik ongegrond. Zo'n strijd wordt vooral gevoed door eigen twijfels, en het is dus zaak verder te gaan onderzoeken wat je nu eigenlijk wilt, wie je op den duur wilt zijn, waar je kracht ligt en of daar alcohol voor nodig is of niet. Nogmaals welkom, leuk dat je hier mee komt doen en hopelijk ga je inderdaad nog vele uren doortypen in dit forum, maar dan wel een beetje verspreid over meerdere berichten naar ik hoop ;-)

Jouw verhaal kan de mijne zijn. Ik baal zo dat ik niet gewoon normaal kan drinken, net als anderen. Nee als het eerste glas is gedronken dan gaat het tempo omhoog. Water drinken tussendoor? echt niet.....hoezo? Dronken worden.....spijt hebben.....zeggen dat je er klaar mee bent en gewoon dezelfde dag (of vooruit een dag of twee later) weer hetzelfde liedje. Minderen zou zo fijn zijn maar sinds ik vorige week op viel met een glas in mijn hand (schoonouders erbij) en mijn lip in stukken viel, knie en elleboog bont en blauw keek ik mezelf aan en dacht; hoe veel vaker moet dit nou nog gebeuren? In bed gaan liggen met visite beneden, vallen, black-outs, stiekem gedrag, alleen voelen, lamlendig zijn..... Ik moet de strijd nog gaan voeren....ik ben nog niet gestopt. Ik heb me aangemeld bij Petra Moes online training en ben bezig om de angst om te stoppen te overwinnen. Ik heb zo'n zin in een nieuw jaar, dit jaar afsluiten en fris en vitaal het nieuwe jaar in te gaan. Kom op! Jij bent al zo ver gekomen, val niet terug! Wij kunnen niet normaal drinken, waardeloos gewoon maar waar. Het is het niet waard. Sterkte

Ha SBS! Welkom. Ik ben hier ook pas kort, maar voel me erg geholpen. Heel erg. Toen mijn huisarts mij adviseerde om te stoppen ivm mijn bloeddruk en mijn bloeddruk na bijna twee weken weer geheel goed (!) was, is bij mij wel echt een knop omgegaan. Vervolgens steeds 1 of 2 bij het eten gedronken. Daar was ik de hele dag in mijn hoofd mee bezig. Doe ik het wel of niet en lukt het me het daarbij te houden en hoe lang duurt het voordat ik weer de mist in ga? Daarom helemaal niets meer. Vandaag in ieder geval!