Klassement

Quinn, ook ik heb in een kliniek gezeten. Toen ik naar huis mocht toen wou ik deels niet, en deels graag. Alles wat ik goed moest maken, alles wat nu bespreekbaar moest worden, alle mogelijke verleidingen en de kans om te falen... Je hoeft het niet uit te leggen. Iedereen zal je begrijpen. Je mág toch bang zijn, twijfelen, nog een week wachten.... je mág toch zijn wie je denkt te mogen zijn? Ook als dat zwak, bang, stil, niet stoer, enz. is? Ooit was ik heel stoer, en deed heel sterk. Gevat. Slim. Altijd een antwoord, altijd onderweg naar de volgende thrill. Adrenaline-junk. Untouchable, a winner. ow ow ow wat was ik gelukkig, not. Zonder het toneelstukje (en alles over hoe ik dacht dat ik moest zijn) ben ik eerlijker geworden over en tegen mezelf. Daarna ging ik mijn waarde zien en waarderen. Ik kreeg zelfwaardering. Bijprodukt was dat ik er óók nog es gelukkiger minder ongelukkig van werd. Quinn, jij en ik zijn vrij. Vrij om te zijn wie we allebei echt zijn. Ik gun het je zo.

Lady Jane bedoelt het figuurlijk ;-).Succes. Die strijd heb ik vaker vergeleken met een relatie die uitgaat en waar je om rouwt. En eigenlijk weet dat het slecht voor je is maar niet los kan laten. Twee maanden helemaal niks is nog niet zoveel om er helemaal niet meer naar te verlangen. Mijn persoonlijke ervaring is dat het een tijdje duurt voordat de laatste restjes van zucht weg zijn. Geef jezelf de tijd en je zult een wondertje baren.

Ik zei in het begin dat ik aan het versoberen was en niemand vroeg verder. Later dat dat zo goed beviel zonder dat ik eigenlijk niets miste, mijn eten weer beter proefde en erg blij was met een helder hoofd, geld uitspaarde en me veel echter en gezonder voelde. Helaas duurde het goed slapen best lang bij mij, maar toen dat eenmaal terug was sliep ik ook hele nachten door.

voor vertrouwen is het misschien nog te vroeg Quinn en ben je nu super kwetsbaar, maar mens durf te leven laat komen wat komt meer zelfhaat ken je al wees nieuwsgierig naar wat je nog niet kent.

Dank je wel Monster, die tekst ga ik nog vaak overlezen. Ik vis er even een stukje uit nu, omdat het misschien wel de kern raakt van waar ik mee bezig ben. Zijn wie ik echt ben, maar wie is dat? Van allerlei kanten wordt me gezegd dat mijn zelfbeeld niet klopt, dat ik niet ben zoals ik denk dat ik ben, zoals me altijd ingeprent is dat ik ben. Ja, natuurlijk heb ik een laag van stoer, gevat en cynisch als buitenkant, daar ben ik me heel goed van bewust en ik houd die laag zo goed mogelijk in stand. Wat er onder zit, is in mijn beleving de moeite van afvalscheiding niet eens waard. De mensen die zeggen dat ik anders ben, hebben die gelijk? Of ben ik zo goed in me beter voordoen, dat iedereen daar vrolijk intrapt, na door de buitenlaag te hebben geprikt? Als een soort van tweede verdedigingslinie, zeg maar. Wat als ik mezelf vind zoals ik weet dat ik ben? Dan vind ik geen zelfwaardering, maar alleen meer zelfhaat. Maar wat als ik ongelijk heb (wat ik natuurlijk nooit heb) en ik niet ben zoals ik weet dat ik ben? Is de kans op zelfwaardering het risico op meer zelfhaat waard? Volgens mij moet ik eens wat gaan slapen.

Hoi Singbleusilver. Dank je voor je bericht! Ja, ik pik de draad nu weer op, want dat drinken is toch niet wat je ervan verwacht! Gewoon weer per dag! niet te hogen eisen en stap voor stap. Fijn dat je reageerd, ik volg jou ook zeker. Zo leren we hier van elkaar :-)

Quinn...Monster zegt het zó mooi. Vrij zijn om te zijn wie je bent. Het is er allemaal al.

het ging om de 2e zin SBS dat je voor jezelf ook helder kunt blijven voor onze kinderen kon het tijdens de zwangerschappen blijkbaar wel en jij krijgt een 2e kans op je leven door nuchter te blijven

18 dagen alweer...man wat gaat de tijd snel. Voor jou misschien niet altijd. Respect Quinn.

Dank je!

Eén stap tegelijk zetten. Dan is hier zijn al een mooi begin.

Toen ik dat probeerde ging het weekend steeds meer dagen bevatten...

Het moet niet, nee, maar het voelt best als zwak om niet te gaan. Want ik wil natuurlijk wel degelijk graag naar huis en iedereen weer zien. En aanraken ja, hen wel. Intussen ben ik hier achttien dagen. Dat is dus zeventien dagen zonder drank en coke, met alleen voorgeschreven medicatie en erg weinig seks. Wat een hel voor mijn afleiding zoekende geest! Heb mijn vingers in kramp geschreven intussen. Serieuze tekenpogingen gedaan. Idioot veel gerookt, zelfs voor mijn doen. En gedacht. Gepiekerd zo u wilt. Wakker gelegen. Genachtmerried. Vannacht mensen wakker geschreeuwd. Was het leven met drank wel echt zoveel slechter? *denkt even na* Het moet eerst slechter worden, voordat het beter wordt. *strompelt verder*

Waarvoor koop je wol? Is het een levend schaap? Ga je vilten? Spinnen? #nieuwsgierig Hobbies schijnen goed je te zijn bij somberte.

Als je het nog niet kent, Youtube op Bowie Paxman. Het is het waard om het Bowie zelf te horen zeggen.

Nooit wat uitleggen, je bent niemand verantwoording schuldig. Tenzij je door wat uit te leggen extra steun verkrijgt. Dan is het handig.

Lieve Smart, Even een eerste reactie: helemaal stoppen met drinken geeft ook voldoening: Verslaafd? O ja? Dat beslis ik altijd zelf nog wel. Jammer dat je drive om te schrijven gezakt is! Kun je dat niet aanzwengelen? Of heb je er simpelweg geen tijd voor? Ik hoop dat je de mooiste wol van de wereld hebt gevonden.

Smart, ik weet even niet wat te zeggen op je somberte, misschien hoort die ook een beetje bij het naar binnen gaan in deze overgang naar de winter? Ik merkte gisteren de behoefte om de Kerstboom op te gaan zetten en misschien ga ik dat deze week ook gewoon maar doen. Maar in je stuk viel me op dat je de Campral afschafte, niet te veel pillen, maar de AD ophoogt. Maar de Campral deed wel waar je hem voor nam, dus ergens klinkt dat als het kind met het badwater weggooien, want je zit nu weer tegen jezelf te strijden met dat drinken. Misschien voer voor je ther. en jou? Je weet drank en somberte is geen goede kombi. sterkte voor je!

Jouw verhaal kan de mijne zijn. Ik baal zo dat ik niet gewoon normaal kan drinken, net als anderen. Nee als het eerste glas is gedronken dan gaat het tempo omhoog. Water drinken tussendoor? echt niet.....hoezo? Dronken worden.....spijt hebben.....zeggen dat je er klaar mee bent en gewoon dezelfde dag (of vooruit een dag of twee later) weer hetzelfde liedje. Minderen zou zo fijn zijn maar sinds ik vorige week op viel met een glas in mijn hand (schoonouders erbij) en mijn lip in stukken viel, knie en elleboog bont en blauw keek ik mezelf aan en dacht; hoe veel vaker moet dit nou nog gebeuren? In bed gaan liggen met visite beneden, vallen, black-outs, stiekem gedrag, alleen voelen, lamlendig zijn..... Ik moet de strijd nog gaan voeren....ik ben nog niet gestopt. Ik heb me aangemeld bij Petra Moes online training en ben bezig om de angst om te stoppen te overwinnen. Ik heb zo'n zin in een nieuw jaar, dit jaar afsluiten en fris en vitaal het nieuwe jaar in te gaan. Kom op! Jij bent al zo ver gekomen, val niet terug! Wij kunnen niet normaal drinken, waardeloos gewoon maar waar. Het is het niet waard. Sterkte

herkenbaar verhaal vooral het gedeelte over dat het bij je hoort en je status is en dat je het associeert met gezelligheid. ook ik worstel daarmee maar begin ook te merken dat ik zonder ook leuk ben en eigenlijk nog wel leuker maar de weg ernaartoe is wel verdomd lastig. . hopenlijk zet je door en ga je naar de huisarts donderdag! blijf wel praten met je man en hij zal zien dat je het meent!

Gisteren met mijn man gesproken. Hij heeft me zo vaak op mijn (mis)bruik gewezen maar berustte er nu ongeveer in. Kansloze missie denk ik. Ik merk een verandering bij mezelf...Ik wil dit gevoel gaan volhoudenn, het gaan zien als een bevrijding en niet een straf dat ik niet meer mag drinken. Ik ga veel nadenken, veel schrijven en mijn hoofd klaarmaken voor een verandering sinds 30 jaar.....heerlijk!!

Heel veel succes Anke, knap van je dat je geen genoegen neemt met alleen het weekend! Ik moet ook nog stoppen ben ook net nieuw hier maar ik merk dat ik er ook klaar mee ben. Samen sterk!

Goedmorgen Quinn. Ben je okay?

Pfff..graag gedaan Lars

Voor hakken, voor mannen, voor vrouwen, ik ben voor iedereen en alles, als het maar 37 graden en/of 0% is.

De hele stad hangt vol billboards met reclame voor bloody basta, dus die kent ze wel, o nee, wacht, dat is natuurlik in Europa.

Jeetje Lars, heftig hoor. Jij vindt het zelf waarschijnlijk niet, maar ik vind je heel dapper. Je hebt al zoveel meegemaakt het afgelopen jaar en toch heb je niet opgegeven. Daar heb ik veel respect voor.

Dank jullie!

Hallo Lein, Welkom bij de Club van Overwinnaars Iedere dag dat je niet drinkt is er weer 1 in de juiste richting, en de trots wordt alleen maar met de dag groter. Heel herkenbaar wat je schrijft, iedere dag zoveel drinken dat je vanzelf in een soort van coma in slaap valt, om vervolgens weer om 3-4 uur midden in de nacht wakker te worden,niet meer kunnen slapen, en niet meer wetende hoe laat en hoe je in bed bent gerold. Dat was voor mij ook dagelijkse kost, en die 2 flessen wijn? geen probleem een kleine moeite, 3 zou ook nog wel kunnen, dacht ik. Zelf sta ik nu 2 weken zonder alcohol, in het begin de eerste paar nachten met ondersteuning van oxepam, nu al dagen niets meer. Afgelopen weekend had ik 3 dagen voor mij hele spannende dingen, dit gaf me enorm veel stress, en het lijntje naar de fles was flinterdun, er was geen mogelijkheid om op het forum te gaan, dat wat ik juist nodig had. Omdat ook mijn partner niet dronk (de rest vd mensen wel) kon ik de verleiding weerstaan, en kreeg ik pas nadat de dag voorbij was, een aantal uren later weer rust in mijn lijf en hoofd. Kortom het samen doen met iemand en/of ondersteuning van een groep en/of forum doet wonderen, maak er gebruik van als je de mogelijkheid aangeboden wordt. Het slapen gaat bij mij de ene nacht beter dan de andere, maar blijft nog lastig. De online cursus, mag ik vragen hoe dat zit met onkosten? had al op de site gekeken maar kon het niet vinden. Ik wens je enorm veel sterkte en hoop dat we door steun van elkaar er samen uit komen, en blijven!! Groeten, Krullebol60

Ik weet het niet basta. Tot nu toe heb ik helemaal niks verwerkt, al dacht ik vaak van wel. Mijn manier van omgaan met was drinken, of andere rust brengende middelen. Dat verdooft wel wat, maar haalt niks weg, dus nu slaat alles weer gewoon in. Heb vaak geprobeerd, in nuchtere perioden, om te begrijpen waarom alles is gebeurd. En daar heb ik nog steeds geen antwoord op kunnen vinden, anders dan wat pa alrijd zei dan. Over verdiend, terecht, logisch, onvermijdelijk. Maar dat kan het antwoord niet zijn.

Ohooo ècht?! Wat erg!

Even zien, dit is wel een goede vraag, ook om gemotiveerd te blijven niet te drinken. Ik zie eigenlijk dat veel dingen bij iedereen wel herkenbaar zijn, maar dit is mijn lijstje. Ter verzachting, dit was gelukkig niet dagelijks aan de orde maar wel te vaak, en als ik niet stop, wordt het alleen maar erger daar verslavingen altijd erger worden en nooit minder erg. Mijn "Walk of Shame": Ruzies met mijn toenmalige vriendin die veel sneller escaleerden door de drank De dag erop soms honderden euro's uitgegeven die ik eigenlijk niet kon missen Gigantische katers waardoor de hele volgende dag naar de gallemiezen was Een keer een eenzijdig verkeersongeluk gemaakt (dag carrière als ik gepakt was geweest, of erger) Bewusteloos gevonden worden onderaan een trap, en vervolgens later terughoren dat bijna de ambulance was gebeld omdat ik het niet meer wist Braken en weer verder drinken omdat de fles nu eenmaal leeg moet Brandend maagzuur Voortdurende diarree de dag na het drinken Irritatie als vrienden het na vijf bier welletjes vinden, terwijl ik dan pas dorst begin te krijgen Een lagere standaard met het versieren, waardoor ik in bed belandde met vrouwen die ik nuchter niet zou zien zitten Een keer door een brievenbus gepist Uitstelgedrag van dingen die toch echt moeten gebeuren, niet rechtstreeks door de dronkenschap maar wel door futloosheid door alcohol veroorzaakt De dag erop zoeken naar een biefstukje dat ik nog in de ijskast zou hebben liggen, en pas nadat ik het bord vind beseffen dat ik die, al dronken, toch echt zelf gebakken en opgegeten heb

Je hebt gelijk lady jane, door iets op te biechten verwerk ik weer een fase wat alleen maar ten goede komt. Ik zal jullie steun proberen te omarmen en het negatieve proberen te negeren. Maar dat vind ik moeilijk. Bij mij blijft meestal alleen het negatieve hangen en heeft de meeste inpact. Maar goed, dat is weer een leerpunt voor mij.