Ik ben

[Kohtje]

Hier zeg je nou precies waarom ik zo weinig op heb met "het hier eerlijk opbiechten van gedronken te hebben".
Natuurlijk ben ik geen voorstander van het verzwijgen van een terugval of zo'n zgn. uitglijder, maar wat is het nut van de mededeling dat het gedeeld wordt om 'eerlijk' te zijn en dan om die eerlijkheid de hemel ingeprezen te worden? Dat werkt volgens mij bevestiging van de onmacht van de terugvaller in de hand en zelfs wel zelfmedelijden.
Eerlijkheid heeft in mijn ogen het meeste effect indien het eerlijkheid naar jezélf betreft. En dan niet het simpele 'eerlijk' als in 'niet de waarheid verzwijgen voor de buitenwereld' maar voor jezelf eerlijk, oprecht, naar beste kunnen en weten, toegeven dat bepaalde dingen/situaties niet onoverwinnelijk zijn. Eerlijk toegeven dat (persoonlijke) overwinningen mogelijker zijn dan we voor mogelijk houden, mits we bereid zijn moeilijke handelingen, gevoelens etc. met een open geest te benaderen, eerlijk dus. En niet vanuit het beginsel van: zo ben ik nou eenmaal, of: dat is nou eenmaal zo.
In het gebed om kalmte, moed en wijsheid wordt gevraagd om moed om te veranderen wat we kúnnen veranderen.

Toen ik net met het 12-stappen programma begon was de lijst van 'kalmte om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen' behoorlijk lang, maar in die lijst stonden heel wat items die (in potentie) gevaar voor een terugval opleverden. Met hulp van mijn sponsor werden steeds meer dingen van deze lijst overgeheveld naar de lijst 'moed om te veranderen wat ik kan veranderen'. Hij lichtte voor mij het begrip 'wijsheid om het verschil te weten' tussen mogelijk en onmogelijk toe. Tijdens het werken aan deze lijst is met grote regelmaat het woord (en daad, uiteraard) 'vergeving' voorbijgekomen. En ofschoon ik heel wat twijfel, moeite,wrok, onwil, wantrouwen, ongeloof, pure haat en meer van dat soort blokkades heb moeten doorbreken, is het me gelukt om een heel stuk opener, milder te kunnen kijken naar waar ik me voorheen slachtoffer van voelde, of in mijn ogen slachtoffer van wás. Die mildere, open geest- kijk op m'n verleden zie ik 'als eerlijk naar mezelf'. Die mildere kijk heeft het mogelijk gemaakt om 'de vlucht in een (alcohol)roes totaal overbodig te maken.

Als ik keer op keer geprezen zou worden om mijn eerlijkheid dat ik hier meld dat ik gedronken zou hebben, zou ik niet verder meer hoeven kijken. Wat je zegt: er zou teveel begrip voor m'n terugval zijn. Hoe goedbedoeld ook, het zou mij het gevoel geven dat ik goed bezig was, terwijl ik er feitelijk geen fluit mee vooruitkwam.

[Quinn]

@Kohtje als er gedronken is, vind ik het niet meer dan normaal om dat hier te melden. Omdat het onderdeel is van het alcohol de baas worden. Dus prijzen om die eerlijkheid, nee. Wel bedanken voor het melden, want dan kun je er, als forum en leden, iets mee. Begrijpen, ja. Prijzen, nee. Vervolg aan geven, daar gaat het om.

[Quinn]

Ik denk dat het delen hier onderdeel is van het eerlijk zijn naar mezelf. Soort van uitspreken, herkauwen, op een rijtje zetten en beter doorzien. En dan helpen reacties bij mijn eigen duiding. Perspectief. 

[Yvonne]

Mooi om te lezen Quinn. 

 

[Artemis]

.

12 april 2022 bewerkt door Artemis

[Etty]

Ik omring me het liefst met mensen die door hoe ze zich gedragen, me herinneren aan een kant die ik ook heb.  Die ik wil ontwikkelen.  Maar die nog niet stevig verankerd is, zodat ik er mee opsta.  Qua drank zijn dat mensen die iets positiefs zien in een leven zonder alcohol.  Mensen aan wie ik me een beetje kan optrekken.  Totdat ik het zelf kan. 

Mijn automatismen brengen me in situaties waarin ik probeer zelf zo'n mens te zijn voor anderen.  Maar het (misschien nog)niet te geven heb.  En dan lijkt het alsof ze me omlaag trekken.   Het zijn juist dan mensen die eigenlijk niet te motiveren zijn.  Dan gaat het net als vroeger voelen, tussen de mensen die geen enkele zelfreflectie toonden, en dus ook geen hoop op verbetering.    Dat gevoel in het nu hebben klopt dan niet uiteraard, mensen trekken je niet letterlijk omlaag, dat doe je zelf met je gedachten, maar als ik last heb van die gevoelens is mezelf bloot stellen aan een bepaald soort gedrag van anderen gewoon niet goed voor mij.   Ik moet mezelf eraan herinneren dat ik een keuze heb. Dat het niet hoeft.  Anders kiezen  brengt me in een andere rol: iemand die zich optrekt aan anderen,  misschien zelfs wel leiding, sturing aanvaart. Iemand die zich durft op te stellen als een leerling en daar is vertrouwen voor nodig.   Dat het leuk is om mij iets te leren, te geven, zonder dat er iets voor terug hoeft.   

 

 

[Reacher]

Een jaar. 

 

-I went to the woods because I wished to live deliberately, 

-to front only the essential facts of life, 

-and see if I could not learn what it had to teach, 

-and not, when I came to die, discover that I had not lived. 

-I did not wish to live what was not life, living is so dear; 

-nor did I wish to practise resignation, unless it was quite necessary. 

-I wanted to live deep and suck out all the marrow of life, 

-to live so sturdily and Spartan-like as to put to rout all that was not life,

-to cut a broad swath 

-and shave close, 

-to drive life into a corner, 

-and reduce it to its lowest terms.

[Artemis]

gefeliciteerd 

[Quinn]

Goed, een update. Even eerlijk vooraf, ik heb hier een ellenlange versie van geschreven en die zit nu in het mapje "pas publiceren als ik echt heel erg dood ben". Dit is een soort samenvatting. 

Het is een jaar geleden dat ik besloot om toch weer mee te doen aan het jaarpact. Een heel jaar niet drinken dus. Geen alcohol, geen alcoholroes, geen alcoholverdoving. Het was een zwaar jaar, waarin veel is gebeurd. Privé, werk en in m'n hoofd. Het was ook (weer) een coronajaar, wat een flink deel van de afleiding wegnam. Ook een deel van de verleiding trouwens, want hoewel ik voornamelijk een alleendrinker ben, was ik nooit een stiekeme drinker. Ook in gezelschap dronk ik graag en grondig. Het maakt alles wat losser, weet je wel. Oppassen trouwens, ik proef nu al enige nostalgie. Het voordeel van een drankprobleem, is dat je een drankprobleem hebt. Daar kun je prettig op focussen, het middelpunt van alles, waardoor de rest op de lange baan geschoven kan worden. Eerst dat alcoholprobleem oplossen, dan zien we wel verder. Lekker gemakkelijk. In dat opzicht ben ik nog niet echt verder, denk ik. Het alcoholprobleem is er nog steeds, nu draait het niet om drinken, maar om niet-drinken. Dezelfde focus, andere invalshoek. Voor de rest schuif ik het meeste nog mooi vooruit. Therapie? Dat is nog steeds een verhaal van twaalf ambachten en dertien ongelukken. Het werkt niet. En omdat het allemaal niet werkt, is wel duidelijk waar dat aan ligt. Aan de enige gemeenschappelijke factor in het al: ikzelf. Wil ik wel zo diep graven? Is het niet rustiger, leefbaarder om oppervlakkig te blijven? Wel grappig, geen mens die mij kent, zou mij als oppervlakkig beschrijven. Maar tegelijk heb ik toch niet de behoefte om tot de bodem van de Marianentrog te duiken. Er af en toe langs strijken is pijnlijk genoeg. Ook een strijd, maar een heel andere.
Misschien is dat wel waarom het voor mij belangrijk is om het belang van het gevecht tegen en met alcohol voor ogen te blijven houden. Dit is vechten, hard werken, alert blijven en geen gaten laten vallen. Dat kan ik, dat bewijs ik elke dag nog weer. Ik kan vechten, dit gevecht kan ik winnen. Dat sterkt, vergroot het vertrouwen om ook dat andere gevecht aan te kunnen. Maar dan kan nu nog niet, want ik ben hier nog hard mee bezig. Hart mee bezig ook.

Goed, tot zover dit eerst maar. 

Dit jaar was een berg en ik sta nu op de top van die berg. De vraag is nu; en dan? Naar beneden? Via welke weg? Of hoger, naar de volgende top? Ik weet het niet. Nog niet. En tot ik het weet, blijf ik hier eerst maar staan, van het uitzicht genieten.

[Lika]

Dank @Quinn voor het delen. En hoewel we geen meter op elkaar lijken, begrijp ik door jou te lezen opeens iets van mezelf. Over het waarom andere dingen nu ‘opeens’ meer opvallen. 
 

Maar dat vertrouwen groeit en laat het groeien. En geniet idd van het uitzicht voorlopig…. 

[lady jane]

soms kun je op zo'n berg, zowel achterom, vooruit als om je heen kijken.
voor mezelf, komt daar dan soms de slot scene van de film The Bucketlist bij♥

[Quinn]

Ik geloof dat ik het heb. Drank, het idee om te gaan drinken, dat maakt me inmiddels bang. Bang voor de alcohol, bang voor de uitwerking die het op me heeft, bang voor de diepe afgrond waar ik mezelf dan instort, bang voor de eindeloosheid van de volgende periode vol alcohol. 

En die diepe, haast existentiële angst, die maakt het zo zwaar en serieus voor me.

Zelfs in die mate dat ik stuit op een muur van onbegrip in mezelf naar mensen die het luchtiger kunnen bekijken.

 

[lady jane]

jammer dat je dat onbegrip als een muur ervaart
accepteer het maar gewoon (nou ja gewoon...........)
je hoeft mensen niet te begrijpen
Herman van Veen zingt dat mooi; begrijpen kost niets
ik heb zo'n behoefte aan een positief geluid
Ik begrijp soms teveel, maar omdat ik dan toch het gedrag
niet wil/accepteer en er natuurlijk geen sancties zijn, tob
ik daar ook wel eens over. mij konfronteert het met een
stukje machteloosheid dan. en zo hebben we issues he, iedereen wel lijkt me.
Het mooie ervan is wel dat het hier vaak wel bespreekbaar gemaakt kan worden
en zo niet, dan is het uiten alleen al waardevol. Dat geworstel in ons uppie soms
is ook zo eenzaam he.♥

[Maverick]

Weet niet of ik je begrijp Quinn maar is die diepe angst niet een indicatie dat je echt niet meer wil drinken? Dat de pijn groot genoeg is geweest en daarom er zover mogelijk van weg wil blijven? Hoewel het zwaar drukt,  is het misschien ook wel een motivator om bij je besluit te blijven? Iets positiefs uiteindelijk?

Die angst om terug te vallen kon mij op sommige momenten ook verlammen. Het kon zo erg zijn dat ik niets met lotgenoten te maken wilde hebben als die terugvielen. Ik was als de dood dat als ik te dichtbij kwam mij hetzelfde zou overkomen.

Later lukte het wat beter om daarmee om te gaan, dat groeide naarmate ik weer meer geloof en vertrouwen kreeg in mijzelf.

Het  heeft tijd nodig en in de tussentijd wees niet bang om ook weer een beetje te gaan leven.
We zijn ook niet in één dag verslaafd geraakt….

 

22 maart 2022 bewerkt door Maverick

[Reacher]

Ik vind het eigenlijk wel een veilig idee dat je zo bang bent om weer te gaan drinken Q. Ook om afstand te houden van mede alcoholisten wanneer die terugvallen. Niet zo mooi van mij ik weet het.

 

[Artemis]

.

11 april 2022 bewerkt door Artemis

[Quinn]

A B C D E F U.

[Reacher]

Je vergeet wat letters tussen de F en de U. Just saying… 

[Lonster]

Everybody but your dog, you can all f*ck off

[Reacher]

Ik heb wat research gedaan en abcdefu is een liedje. Een heel bekende zelfs. Maar ik ben helemaal in de war want ik dacht dat het een veel romantischer tekst had. 

[Reacher]

Op 27-3-2022 om 22:50 zei Quinn:

A B C D E F U.

En ook: vanwaar dit bericht Q? 

[Reacher]

Even iets om je aan het lachen te maken, als dat lukt

[Quinn]

Dat lukt @Reacher Samuel L is altijd fantastisch. Ken je dat stukje interview over Star Wars, waarin hem wordt gevraagd naar de kleur van z'n lightsaber?

Het leven is wat moeizaam hier en de tijd doet rare dingen. En dat we ineens terug naar december zijn geslingerd, helpt niet.

[Artemis]

.

11 april 2022 bewerkt door Artemis

[Quinn]

Ooit, het was net op de middelbare school, ik twaalf, misschien dertien jaar, vertrouwde ik een volwassene, een buitenstaander. Geen familie, geen buur, niet van onze kerk en geen kennis van mijn ouders. Ik vertrouwde deze persoon steeds iets meer, tot zelfs het punt waarop ik eerlijk antwoordde op een vraag naar een zoveelste botbreuk ("probeer je onder het sporten uit te komen?"). En dat was meteen het laatste moment in heel lang dat ik mijn vertrouwen aan iemand heb gegeven. Want natuurlijk nam die docent contact op met mijn ouders en natuurlijk nam mijn pa het niet licht op en natuurlijk... vul maar in.
Ik dacht inmiddels gegroeid te zijn in dat geven van vertrouwen, dacht zover te zijn dat ik een eigen, vertrouwde omgeving had gecreëerd, niet alleen hier op het forum, maar wel ook, hier op het forum. Een plek waar ik wel geloofd zou worden en niet veroordeeld en beschimpt.
Dat vertrouwen heeft vanavond een flinke deuk opgelopen. En dat is vast niet eerlijk, maar wat wel?

ps: nee, het gaat niet goed met me. Ik drink niet meer, als ik netjes tel (hi jowan) is vandaag weer mijn eerste dag, maar het gaat niet alleen om niet drinken hè. Het gaat niet goed. De demonen in mijn hoofd maken me knettergek. Je hoeft niets te doen, niets te zeggen, werkelijk niet. Maar misschien wil je het weten. Bij deze.