Stoppen

[huttula]

Iemand vasthouden is toch geen relatie ?

[huttula]

Ook bij bemiddeling therapie heb je 2 mensen nodig.

[Yvonne]

Je kunt inderdaad weigeren te scheiden door de akte niet te tekenen... dat levert een vertraging op van drie maanden en dan kan de scheiding alsnog definitief worden Lars. 
En ja, er bestaan mediators, zij helpen om de scheiding zo soepel mogelijk te laten verlopen. 
En of therapie helpt als jouw vrouw nu al niet bereid is een gesprek met jou en jouw begeleiders aan te gaan? 

Trouwens, ook daar moet ze dan toe bereid zijn.... 

[Sowhat]

Laat je in iedere geval bijstaan door een advocaat Lars.

Dus die zo snel mogelijk gaan zoeken.

[Kohtje]

Nee ik wil niet scheiden. Ik geloof er ook in dat met inzet van beide kanten het goed kan komen. Dat neem ik haar enorm kwalijk. Ze wil niets proberen. Nergens moeite voor doen. Ze heeft een belofte gedaan. In goede en slechte tijden. Die belofte verbreekt ze nu. 

 

Maar Lars toch... hoe denk je nou dat je huwelijk er uit gaat zien als jij kost wat kost je vrouw bij de haren terugsleept in je huwelijk?

Zul je dan de rust vinden die je nodig hebt om geen drank meer nodig te hebben?

Zul je blij zijn met je vrouw als je haar steeds moet "pushen" om "moeite te doen" om jou te accepteren zoals je bent?

Heeft ze dat al niet dertig jaar lang geprobeerd / gedaan?

Heeft ze geen recht op haar eigen invulling van haar leven, net als jij dat hebt, zonder de ander mede verantwoordelijk te maken voor

dat eigen leven?

Wat die belofte betreft.. die ging niet alleen over goede en slechte tijden, maar ook over trouw en er altijd voor elkaar zijn..

Niet alleen zij heeft die belofte gedaan, ook jij. Hoe waar is die gebleken?

[rosa45]

Ik denk niet dat je de scheiding tegen kunt houden., ja misschien voor even, maar dat heeft totaal geen zin. Kost alleen maar extra energie voor jullie beiden.

Het is nu zaak om het in harmonie te laten verlopen. Zodat de verstandhouding nog redelijk blijft. Ook ten opzichte van je kinderen.

Niet dat je op alles ja en amen moet zeggen, maar gewoon redelijk blijven.

[Kohtje]

Misschien wil ze niet meer investeren omdat ze teveel heeft geïncasseerd.

Hoeveel heb jij geïnvesteerd in je huwelijk?

[Kohtje]

 Maar ook zij heeft haar tekortkomingen gehad. Wat denk je hoe het is om al jaren afgewezen te worden. Niet met haar het bed mag delen. 

 

Waarom was dat ook alweer, Lars? Nee, niet hier beantwoorden. Dat heb je zelf hier al verteld.

Je hebt dan misschien moeite met empathie door je asperger, maar je hebt fantasie en kennis genoeg om je in te kunnen beelden

hoe zij jou beleeft en beleefd heeft...

Kom uit de slachtofferrol en neem plaats in de stoel van de regisseur. Overzie het hele

verhaal, en maak jezelf dan niet tot kern maar tot deelnemer van dat verhaal.

[Kohtje]

Als je alles loslaat heb je twee handen vrij om de toekomst te grijpen.

Dat geldt voor jou (je onderschrift), dat geldt voor je vrouw, dat geldt voor iedereen.

Je blijft je vastklampen aan een vermolmde, getergde, vermoeide, niet meer in staat tot buigen zijnde grashalm..

Waarom, Lars? Alleen omdat JIJ wilt dat...

Als jij (ook) loslaat en je laat meevoeren door de loop van de stroom ben je misschien eerder uit die kliniek dan je nu denkt,

zonder dat je de impuls hebt om het op een zuipen te zetten.. als je loslaat ga je misschien de ontelbare mogelijkheden

die het leven altijd voor iedereen in petto heeft. Ze dienen zich meestal pas aan als je er de deur voor openzet.

[huttula]

Lars hoe diep je ook moet gaan...iedereen heeft een toekomst.

En daar moet/ kan ik..jij..wij aan werken.

Komt goed..echt

[Sowhat]

Lars,je vrouw wil niet meer verder met je,en dat is haar goed recht!

Je hier op blijven focussen is verspilde moeite.

[huttula]

Goed zo.

Ook jij het recht op een mooie toekomst.

Opa Lars❤

[huttula]

Is daar al over gepraat?

[rapilos]

Lars,

Het is alsof ik mijn ex hoor praten, wat betreft de scheiding.

Vele keren duidelijk proberen te maken dat ik echt niet meer wilde, en hij toch maar hopen en hopen en vastklampen

Totdat ik dacht, en zelfs een keer gezegd heb; Man, heb je dan een bord voor je kop of zo.

Als ik niet meer wil houdt het toch op!

Daar had ik wel degelijk mijn redenen voor, en dat zal je vrouw ook hebben

Houdt ermee op, met je zo vastklampen en hopen.

Zet je eigen leven weer op de rit, en ga daar mee verder!

En verder, ben ik het heel erg met Kohtje eens

En ja, ik was ook meer dan 30 jaar getrouwd

 

Sorry, voor mijn harde woorden, maar echt Lars, ONTWAAK !

[fleurtje]

Ik denk dat ieder van ons hier zijn eigen verhaal heeft. Daarvoor hoef je zelfs geen alcoholprobleem voor te hebben.

Ik had een relatie, zoveel jaren geleden, en alhoewel ik toen nog wel wat kon verzetten aan alcohol denk ik niet dat dat de hoofdreden was voor de breuk. Er speelt zoveel mee..een relatie is hard werken en soms wil iemand dat gewoon niet meer.

Of het na 2 jaar is of na 20 jaar...ik weet niet of de impact hetzelfde is maar voor mij maakte de duur van de relatie geen verschil.

Ik was niet meer wat hij zocht. Dat vond hij ergens anders. 
Op de dag dat mijn broer stierf wist hij dat te vertellen via sms.
Ik ben daar heel lang, heel ziek van geweest.

Mijn perfecte reden om niets te veranderen en gewoon door te drinken.
En ook weer niet.

Want niet kort daarna besefte ik dat, alhoewel het niet aan de basis lag van deze breuk, er wel iets moest veranderen.
Maar misschien ben je daar nog niet.
En dat is ok.

 

Wat zo bizar is, is dat de vader van mijn dochter, ook een alcoholprobleem heeft. Dat was er al voor het mijne begon en is van een totaal andere categorie.
Voor zover ik weet was dat probleem er ook helemaal niet toen wij nog een relatie hadden.

Mijn dochter wil haar vader al heel lang niet meer zien.
Hij was nooit agressief.

Hij was de meest aardigste man die je maar kon tegenkomen. En verschrikkelijk knap.
Maar ik weet dat zij één van de meest mooie mensen, nooit zal (willen) kennen zolang alles hetzelfde blijft.

Dat is het ergste.
Dat ze beiden moeten missen.

 

Hmmm...
Ik weet niet meer wat mijn punt was

 

 

 

[fleurtje]

Misschien was er geen punt en maakte ik gewoon gebruik van jouw verhaal om zelf te ventileren 

 

Ik zou niet weggaan, mijn advies als 'waarnemer' in jouw verhaal Lars.
Alleen al omdat ik denk dat je het nooit halen zal.
En ik zeg dit bijna nooit tegen iemand want wie ben ik om iemands kracht te ondermijnen?

Maar goed...
Que sera, sera
 

[kruidenthee67]

'Enigste zorg is paniekaanvallen' 

 

O?

[koekiemonster73]

Ik wil al mijn medicijnen afbouwen. Had ik eerder ook niet kan prima zonder medicijnen. 

 

 

Is dat zo, Lars, dat je prima zonder kunt? Je ging toch niet voor niets naar opname voor een alcoholprobleem? Kon je echt prima zonder medicijnen?

[huttula]

Ben je nou in paniek of hou je jezelf voor de gek?

Je springt van hot naar her.

Bij mij roept dit chaos op.

Iets wat ik herken

5 april 2016 bewerkt door huttula

[Yvonne]

Gaat helemaal goed komen Lars. 

Vanmiddag de woonruimte bekijken, fluitje van een cent. 

Je hebt er genoeg voor geoefend: al die wandelingen die je de 

afgelopen tijd hebt gemaakt, dagje er op uit geweest met je maat... 

Die refusal kan er ook wel uit: je hebt inderdaad de laatste weken nooit meer

laten blijken dat je af en toe snakt naar een biertje om tot rust te komen, 

al zou het er maar eentje zijn... 

 

 

aanpassing: dubbele woorden geschrapt.

5 april 2016 bewerkt door Yvonne

[rapilos]

Je houdt nog steeds een flinke achterdeur open, wat betreft alcohol Lars 

[Nadia]

Niemand 'weet' of 'ie nooit meer gaat drinken. Is níet te overzien. Daarom vind ik 'dag voor dag'

zo'n mooie.

Je klinkt wel daadkrachtig!

[ferry]

Lars, Lars, waar ben je toch mee bezig?? Je houd jezelf voor de gek. Je denkt dat je het kunt.   DUS NIET. Maar ga je gang en ga weer lekker zuipen. Dan kom je vanzelf in de goot.   Heb je dat tenminste ook gehad.

[Asterix]

Hee, dat advies leverde mij een waarschuwingspunt op..

5 april 2016 bewerkt door Asterix

[Rudy]

Dag Lars, aan waarschuwingen zul je in deze fase van je leven niet veel hebben,

mocht je besluiten op jezelf te gaan wonen dan loop je van zelf weer tegen de ongemakken

van het dagelijks leven aan, ongemakken en problemen waar je niet alleen voorheen

slecht mee uit de voeten kon maar ook nu nog, want jouw rouw of herstel proces is maar

amper begonnen.

t Moment ik uit de kliniek ontslagen werd was er voor mij opvang geregeld in de vorm wekelijks

3 dagen opvang en daar kon ik mijn dagelijkse problemen opgedaan in de praktijk bespreken.

Plannen maken voor de weer de komende weken, een mooie opstap alvorens mij weer voor 100 pr in het

dagelijks leven te storten.

Zoiets zou ook voor jou iets zijn bedenk ik dan, maak er werk van.

Sterkte.