Spring naar bijdragen

maandag 30 december 2024


Claudius

Aanbevolen berichten

Goeiemorgen allemaal,

Ik slaap ook  ongeveer 4 a 5 uur per nacht. Overdag doe ik wel een dutje of zoals mijn buurvrouw het noemt: een uiltje. 

@Claudius, bedoel je plaatselijke verdoving? Of word je helemaal verdoofd? Lastig dat je niets mag eten of drinken. Ik hoop dat het geen ernstige ingreep is en dat je weer snel naar je hondje mag.

Sterkte in ieder geval

 

bewerkt door Kunsie64
Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei Kunsie64:

Goeiemorgen allemaal,

Ik slaap ook  ongeveer 4 a 5 uur per nacht. Overdag doe ik wel een dutje of zoals mijn buurvrouw het noemt: een uiltje. 

@Claudius, bedoel je plaatselijke verdoving? Of word je helemaal verdoofd? Lastig dat je niets mag eten of drinken. Ik hoop dat het geen ernstige ingreep is en dat je weer snel naar je hondje mag.

Sterkte in ieder geval

 

Helemaal verdoofd, het is maar een dagopname. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik heb mezelf een massagekussen kado gedaan. Wat heerlijk zeg, een rug- en schoudermassage na een dag werken. Ondertussen probeer ik ook mijn yoga/pilatesoefeningen te blijven doen, goed voor de rug. Ik heb daar heus wel tijd voor, maar discipline blijft lastig. Straks eerst een stuk wandelen met achterbuuf.

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

54 minuten geleden zei Lonster1:

Ik heb mezelf een massagekussen kado gedaan. Wat heerlijk zeg, een rug- en schoudermassage na een dag werken. Ondertussen probeer ik ook mijn yoga/pilatesoefeningen te blijven doen, goed voor de rug. Ik heb daar heus wel tijd voor, maar discipline blijft lastig. Straks eerst een stuk wandelen met achterbuuf.

 

Oh ja das prima zo'n ding. 15 euro bij de Action of zo, de fysio zal wel zeggen dat het rommel is maar het masseert en het verwarmt ook nog. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemorgen allemaal,

Even binnen piepen hier.
Bijna nieuwjaar.
Ga nergens heen met oudjaar, gewoon op tijd naar bed.
geef helemaal niets om dat feest gedruis en al zeker niet dat late opblijven, zodat ik om 23.00 uur al omrol van de slaap.
vriend gaat morgenavond naar zijn familie om het te vieren.
helemaal goed, kan ik me rustig voorbereiden om een schoon en clean 2025 ☺️

Link naar opmerking
Deel via andere websites

 Ik ga binnen zitten met man en bange blafhonden. Ons erfstuk blaft ontzettend. En onze eigen hond doet dat ook wel, maar minder, maar is als de dood voor vuurwerk. Ik lag vannacht (er waren hier harde knallen) opeens met een hond dicht tegen me aan. Ik merk dat ie steun zoekt bij mij. Ook wel schattig.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat vervelend die bange honden. Die van ons wil opeens na het avondeten niet meer lopen. Nooit eerder bang geweest en zat eerder zelfs voor het raam te kijken naar het vuurwerk. Maar kan ook zijn dat er wat anders aan de hand is, want het is nogal een eigenwijze…

En verder rommel ik hier de dagen wat door. Heerlijk in het bos gewandeld en nu lui voor de tv. Straks lekker makkelijk eten uit een pakje omdat één van de pubers dat graag wil. Ben ik normaal gesproken nogal fel op tegen, maar doe er de puber een groot plezier mee. Vanavond maar op tijd naar bed, want ben vreselijk moe de laatste tijd. Had het bed nog willen verschonen, maar geen puf meer voor. Moet dus maar in het nieuwe jaar…

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vandaag een iets betere dag, maar we zijn er beiden nog lang niet.Ook ik moet meer aan mezelf gaan denken en niet al zijn problemen, mijn problemen gaan maken.Ik kan ook niet toveren.Heb echt mijn oude leven opgezegd, om hier een nieuw leven te beginnen.Veel zogenaamde kennissen uit mijn oude leven opgegeven en nu dus een nieuw leven met nieuwe mensen om ons heen en mijn vriend heeft dat ook gedaan.Moet vast mijn draai hier nog in vinden, maar ik mis gewoon ook nog veel.Moet er gewoon meer op uit gaan en niet te afhankelijk worden van mijn vriend.Zelf dingen zoeken.

Mooie goede voornemens allemaal!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mijn plan van mijn plafond nicotine vrij te maken, als afleiding heb ik door geschoven naar volgend jaar als alles wat droger is. Want ik krijg nou al alle vocht niet afgevoerd. En er begint hier al heel wat beschimmeld te raken. 

Maar toen ik deze morgen, weer een nieuwe gasfles ging halen, merkt ik toch wel dat ik er best veel moeite mee had om enkel die gasfles af te rekenen. En niet even ook een pakje sigaretten en omdat mijn plan dan toch mislukt is ook maar weer alcohol. Ik heb het niet gedaan en was wel trots op mezelf. Maar toen liep ik er wel even tegenaan dat ik het stukje gewoonte in de HALT gedachten miste. Voorlopig staat de H voor mij in dat woord voor habit. Want de valkuil van met honger op stap gaan had ik vrijwel al onderuit gehaald. 

Verder heb ik inmiddels weer nagedacht en een nieuw plan bedacht, om los te komen van mijn verslavingen heb ik een positieve afleiding nodig. En waar ik blij van word, is dat mijn huis leger wordt. Ik kan alleen nooit zo makkelijk dingen wegdoen omdat ik opgevoed ben met misschien kan je het in de toekomst nog gebruiken of een ander kan het nog gebruiken. Zodoende dat ik bijna de hele huisraad van mijn moeder meegenomen had toen ze overleden was en mijn huis behoorlijk vol stond. Dat was gewoon niet leuk, maar gelukkig heb ik alles uit kunnen delen de afgelopen 4 jaar en dat deed me deugd en bracht me ook opluchting. Ik heb alleen nu nog een dozijn foto´s  verpakt in 4 verhuis dozen. Daar zit mijn verleden in en die van mijn moeder ook. 

Eerder was mijn plan nog al die foto´s aan al die mensen terug te geven. Maar nu ik geen auto meer heb en sommige mensen ook weer overleden zijn kan ik ze niet meer brengen. En verder zijn er sommige mensen bij zoals de broers en zussen van mijn moeder waar ik eigenlijk gewoon liever geen contact meer mee maak. 

Ik heb wel even aan mijn lieve broer toestemming gevraagd of ik ze mag weggooien? Omdat hij nog wel contact met die familie heeft, had ik gewoon even nodig, want je gaat toch ook wel iemand herinneringen deleten zeg maar. Maar hij heeft tegen me gezegd dat ze nog steeds boos zijn op ons mam, dat ze er zomaar tussenuit is gepiept. Dat is hun gevoel. Ze zijn het er gewoon niet zo mee eens dat ons mam als oudste zus ondanks dat ze haar niet serieus namen in haar euthanasie wens het toch voor elkaar gekregen heeft. Ze hadden het gewoon niet verwacht dat ze hulp zou krijgen en daadwerkelijk zou gaan. En toen het eenmaal het duidelijk was dat haar wens in vervulling zou gaan. Onze moeder, eigenlijk niet meer zoveel zin had om nog afscheid van ze te nemen. Omdat ze toch niet haar luisterde en alleen maar zouden zeggen dat ze niet mocht gaan. 

Mijn moeder was altijd heel invoelend en hield tot mijn ergernis altijd rekening met haar broers en zussen. Zo was er een zus die bang was voor katten, mijn minst favoriete tante want voor haar moesten onze katten altijd buiten gezet worden. Toen die zus uiteindelijk door had dat het menens was, wilde ze afscheid van ons mam nemen. Maar ze eiste wel dat haar laatste kat buiten gezet zou worden als ze kwam. 

En, tot mijn grote verbazing, heeft mijn moeder toen gezegd dat ze dat niet zou doen. En haar zus voor de keuze gesteld. Dus die heeft geen afscheid van mijn moeder kunnen nemen. En helaas viel het ook nog zo, dat die zus ook haar sterfkaart niet heeft gekregen. Dus was een nog een drama op de uitvaart, al was ik daar niet zo mee bezig. Van een foto van een kat schrok ze al en op de rouwkaart stond een foto met ons mam met haar kat. Dus was misschien wel handig dat ze die uitnodiging niet te zien kreeg? En het was nogal heel onhandig voor mij, om met broer die de uitvaart zou regelen, de genodigden die ik op alfabetische vollegorde had gezet en alles door elkaar stond. 

Ik tussen het begraven van haar kat, ineens moest gaan bepalen wie er wel of niet mocht komen? Omdat het echt nog wel een corona begrafenis zou worden. Ik heb die lijst wel opgesteld maar al die achternamen werkte niet zo goed. Dus ja wij hebben ook wel een foutje gemaakt kunnen hebben. Maar ik ga me er niet schuldig over voelen, ik heb het punt wat ze wilde maken op de uitvaart van ons mam niet eens helemaal meegekregen. Ik heb te horen gekregen van dochters, mijn nichten die nu ook geen contact meer met ze hebben. Ik was gewoon bezig met ons mam van A tot Z los te laten. Ik deed goed voor mezelf voor mijn eigen rouw, dankzij mijn moeders woorden, je doet niks fout Spud. 

Toen mijn oma doodging, was dat  gruwelijk voor mijn moeder, omdat ze niet meteen bij haar kon zijn toen ze op sterven lag. Volgens mijn mam was ze ook niet mooi opgebaard, zo voelde dat voor ons mam en toen zei ze ook altijd het ergste is wel je moeder te verliezen. En daar ben ik op doorgegaan. En met haar woorden dat ik niks fout zou doen als ik mijn eigen rouw invulling zou geven voel ik me er ook niet echt schuldig over. 

Ik ben nu foto´s aan het uitzoeken, met de gedachte in mijn achterhoofd dat ik beginnend dementerend wordt en wat ik mezelf dan nog zou willen en kunnen herinneren? Dat is mijn hele leven naast mijn mam, het stukje waar ik denk dat ze niet bij me is en maar dan ook weer op de foto staat. En de rest van balast mag weg. Nooit gedacht dat ik zo makkelijk afscheid zou kunnen nemen van fotos. Heerlijk om ze te verscheuren. 

Ik vind het leuk om mijn versie van mijn moeder te zien, ik vind het ook wel heel grappig om mijn dikke oma te zien die vroeger echt een modemeid was. En ik vind het ook best wel leuk om te zien, dat mijn moeder, mijn oma en ik flink gespierde schouders blijken te hebben.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...