bumperjim

Om zichzelf en anderen tegen dat geraaskal te beschermen ja. Dan kan de dagdraad weer eens over iets anders gaan.

Misschien maar het mechanisme dat hij beschrijft van versmelting en dissociatie, wat bv inhoudt zelfafwijzing juist VANWEGE de zelfafwijzing, dat vond ik een eye opener. Wat erop neerkomt dat je de vicieuze cirkel juist niet kunt stoppen door met alle geweld niet jezelf te willen afwijzen. Omarm je zelfafwijzing en daarmee stopt het. De oefening voor de spiegel die hij beschrijft. Ga voor de spiegel staan en spreek op neutrale toon je zelfafwijzing uit: "ik ben slap" (of iets in die geest). En kijk jezelf aan. Geurtz zegt dat de meeste mensen merken dat die woorden ineens helemaal geen impact meer hebben. Wat voor suf zinnetje je ook uitspreekt, dat spiegelbeeld dat staat daar gewoon onaangedaan. Je bent gewoon OK zo.

Ja dat afwijzen moet je helemaal omdenken, das nog best wel een toer.

Top wat een fijn verhaal! 0,0 wijn heb ik nooit aangedurfd, zoveel slechte verhalen over gehoord, bang dat ik uit pure frustratie meteen een "echte" naar binnen zou slobberen. 0,0 bier wel tegenwoordig. Ja alle voordelen zijn herkenbaar en het jezelf voor de gek houden ook. Laat de rest vd wereld maar een mening hebben, jij doet gewoon wat voor jezelf het beste is.

Vergroot inderdaad ja. En vervormd. Als je een beetje nijdig bent en je gaat drinken, ben je binnen een paar glazen woedend. Of zo'n dronken nep verliefdheid is ook zo'n vervormde toestand. Of die zieligheid idd. "Bij je gevoelens komen"' als dat mn diepste gevoelens zijn dan hoef ik er niet zo met mn neus bovenop. Wel gooi je er makkelijker dingen uit, dat kan wel eens helpen. Je gooit ze er ook weleens heel onhandig uit, dan helpt het weet niet

Het begin vd dagdraad is meestal het lekkerst Goeiemorgen!

Twas Bor en Smaragd show gisteravond zie ik. Weer een herhaling. Niet gekeken.

Wat fijn joh. Gewoon zelf gedaan

Ik ook

Mij is vroeger voorgehouden dat je dat soort dingen niet "mag" denken en al helemaal niet te snel. Dus ik loop meestal lang aardig te doen tegen mensen waar ik eigenlijk de pest aan heb of die me helemaal niet interesseren. (Dan heb ik het niet zozeer over hier maar IRL). Tot op een gegeven moment de bom barst en dan is het ook definitief of voor lange tijd "uit". Ik heb veel aan mijn vrouw die meer functioneert als jij beschrijft en dan zie ik oh ja zo kan het ook. Die laat gewoon zonder enige scrupule sommige mensen helemaal links liggen. Zonder dat de ene manier persé goed is en de andere fout, maar ff erbij nadenken wat je doet is wel eens nuttig.

Ik zou eerst de bestseller lezen Verslaafd aan de liefde, en dan vervolgens misschien de sequel.

Was een tip van @Lika trouwens als ik me niet vergis

Ik heb 1 boek van hem 2 keer gelezen daarom lijkt het alsof ik er meerdere heb gelezen. Verslaafd aan liefde dus.

Ja dat is dus een gezonde reden. Maar als je op je handen gaat zitten vanuit het idee "ik moet meer compassie hebben" dat klinkt als een schema van Jan Geurtz.

Erger je maar gewoon lekker zoals je wilt, niet concluderen dat je weinig compassie hebt. Want dat zou betekenen dat ik ook weinig compassie heb want ik erger me ook regelmatig hier en ik ben pas OK als ik veel compassie heb

Ja het helpen leidt lekker af ook van je eigen ellende

(Vervolg) Hij beschrijft ook een mechanisme van versmelting en dissociatie, dwz mensen kunnen helemaal versmelten met een bepaalde rol (die ze spelen om goedkeuring etc te krijgen) totdat ze zich realiseren/wijsmaken dat het spelen van die rol hun juist weer niet OK maakt, dan slaan ze helemaal om (dissociatie) dwz "ik wil niet meer zo zijn" (hekel aan jezelf) en dan versmelten ze weer met een gedrag "een level hoger". Hij beschrijft het begrijpelijker dan ik hier doe maar ik herken veel dingen.

@Yana "Verslaafd aan liefde" dat heeft met liefde niet zoveel te maken, maar hij komt met een model dat erop neerkomt dat 1 veel mensen (al in hun vroege jeugd) ervan overtuigd zijn geraakt dat ze in principe niet helemaal OK zijn 2 tenzij/totdat ze aan bepaalde eisen voldoen en die leggen ze zichzelf dus op 3 waardoor ze allerlei reflexen en automatismen ontwikkelen om waardering/goedkeuring/liefde van buiten te krijgen 4 en dat moet dan weer met allerlei lagen make-up worden verdoezeld zodat het ego er van de buitenkant fantastisch uit ziet. De oplossing is natuurlijk dat je moet ontdekken dat je eigenlijk WEL gewoon goed bent zoals je bent dan is het hele verdere circus niet nodig. Nou en hoe ontdek/ervaar je dat dan, dan wordt het allemaal een stuk vager, maar dat is in principe de strekking.

LOL ik erger me maar ik mag me eigenlijk niet ergeren want ik moet compassie hebben en dat heb ik kennelijk niet genoeg Moet meteen weer denken aan Jan Geurtz zn boek die beschrijft precies dat. Erger je nou gewoon lekker Yana "ik erger me ik ergerde me ik heb me geërgerd" (oh tis alweer voorbij) en krijg geen hekel aan jezelf hè.

Ja sporten is een perfecte motivatie en het vervangt een beetje de alcohol high.

Ja thuiswerken is top vind ik ook. Tijdens kantooruren bedoel ik dan hè Goed dat afbouwen joh. Het kan dus soms toch.

Nou de innerlijke criticus die hamert graag op het plichtsgevoel wat bij ons in de familie een beetje overaanwezig is. Altijd maar geven en doorploegen als een brave soldaat, daar krijg je burnouts en andere problemen van. Op een gegeven moment moet je ook mogen zeggen, nou heb ik geen zin meer, iemand anders aan de beurt. Twas trouwens wel weer leuk vanochtend. De zeikerds waren er niet. De bedoeling van de hondenclub is om een beetje op een leuke manier met je hond om te gaan en leuke dingen te doen. Het is geen "jij doet wat ik zeg" penisverlengende sekte OK als je überhaupt niet van honden houdt is het ongetwijfeld best wel vreselijk.

Ja ff afwachten is het beste, tot iedereen het daarboven weer eens is

Kom op Smaragd, niemand is hier perfect. Ik ben er inmiddels wel achter in het leven dat als iemand perfect lijkt, dan istie meestal pedofiel of corrupt of racist of iets anders wat verborgen moet blijven. Hoe meer window dressing (op facebook, op forums etc) hoe verrotter de werkelijkheid. Als je zo gevoelig bent, en dat kan je toch niet veranderen, schrijf dan ook niet impulsief je hele hebben en houwen hier neer. Dat doe je vaak maar dan krijg je bepaalde reacties en dan heb je er weer spijt van. Je hebt het niet onder controle wat anderen schrijven, wel wat je zelf schrijft. Nee het is hier niet perfect veilig helaas. Soms denken mensen dat je een trap in je hol nodig hebt en dat kan soms ook helpen en soms ook niet. Maar je kan er ook voor kiezen om mensen geen stok aan te bieden waarmee ze je kunnen slaan. Dan neem je zelf weer de touwtjes in handen en ben je geen slachtoffer van wat je overkomt.

Goeiemorgen Dom gezeik deze week met de hondenclub, stinkbom-emails "reply to all". Natuurlijk zijn de ontevredenen degenen die nooit wat uitvoeren. Ik had al zin om ermee te stoppen binnenkort, nu nog meer. Maar dan zegt de innerlijke criticus je bent voorzitter, je moet niet weglopen voor de problemen. Leuk bedacht, innerlijke criticus, maar ik ga niet mn zaterdagen slijten met een club waar ik geen zin meer in heb. Fuk de innerlijke criticus, motto van vandaag.