kruidenthee67

Heel goed en zeer belangrijk. Eerlijkheid. Ik ga met de billen bloot: ik heb het gepresteerd om me droog af te melden bij mijn maatje en vervolgens een fles leeg te drinken. En dat meerdere malen. Stiekem drinken en ontkennen als er naar gevraagd werd door partner...afschuwelijke tijd. Gelukkig hebben zij mij nooit laten vallen. Eerlijkheid op alle fronten is de enige weg. Wat je ook kiest, wat je ook doet. Blijf eerlijk, naar jezelf. Schuld en schaamte, door niet eerlijk te zijn (en andersom) is zó niet werkend... Het hoort ook bij de principes van AA om anderen 'te helpen'...daarin een goede balans vinden is een uitdaging. Maar dat lukt me steeds beter. Dus ik deel graag mijn ervaring..maar ik ben niet hard voor jou aan het werken..dat mag je zelf doen

'Droogdrinken' was waar ik aan dacht... De helpdrang is mij ook bekend En dat is lastig, want iedereen bewandelt zijn eigen pad. Het mijne is niet het enige en juiste. Wel zie ik soms overeenkomsten..valkuilen...redeneringen waarvan ik door schade en schande weet...dat gaat 'm niet worden...en zelfs dan....is het aan de ander. En kan ik alleen maar mijn eigen ervaring uitspreken. En het blijft een proces...wat betekent...tijd, ervaren, reflecteren...leren. En daar zit je volgens mij volop in. Dat je voorheen veel gedronken zou hebben bij dat 'gedoe' is voor mij wel een signaal. Dat je dat dus nodig dacht te hebben om zo n situatie te overleven. Dat herken ik. Interessant is wat je nu zou kunnen doen, om daar mee om te gaan, zonder drank. Met de gedachtes en emoties die bij dat 'gedoe' horen. Als je dat gaat ontdekken, toe kunt passen komt er een andere beweging. Tenminste, dat is hoe ik dat ervaar.

Gypsy van harte En Skyer...alweer 2 jaar still going strong? Goed man!

Herkenbaar Lika.

Goeiemorgen

Ja Yana..herkenbaar...ik zie mezelf nog staan...een maand of drie droog...verjaardag...open fles op het aanrecht...slokje...drie maanden later was ik weer terug bij af. En erger. Heel goed dat je het waarneemt bij jezelf. Ik lees dat je er van schrikt....? Maar dat vul ik in....?

Zwart/wit, alles/niets, goed/fout...zoiets? Van het ene uiterste naar het andere uiterste. Dat klinkt herkenbaar. Is vermoeiend ook. Het gevoel steeds 'aan' te staan? Pfff...ja, daar wilde ik ook altijd van weg En dat werkte niet. Het niet drinken lost dat niet op. Sterker nog, de afgelopen droge periode heb ik hier behoorlijk mee geworsteld. Nu het niet drinken wat langer stand houdt merk ik wel dat opgedane kennis wat begint te landen. Ik het af en toe kan toepassen. Tijd...acceptatie..overgave...en daadwerkelijk 'doen'. Je raakt niet zomaar op drift he? Niet verdoven van alles wat je voelt/denkt kan wel heel oncomfortabel voelen. Je hebt nog hulp/begeleiding? Het is het waard.

Dag Coco

'zachte heelmeesters...' Ik kan alleen maar schrijven uit mijn eigen ervaring en hoe het bij mij werkte. Dat is wel een mooie metafoor...drijfzand...wiebelig, oncomfortabel. Maar ik lees dat je er nog op staat, niet ingezakt bent! Dapper dat je het allemaal benoemt en ook kunt ontvangen. 'Controle' was voor mij ook een ding...acceptatie, overgave...toen ontstond er ruimte. Het is niet simpel..maar zo de moeite waard

En natuurlijk van te met je half jaar! Die heb je mooi in de pocket.

Hoi Rosee, Ik haal deze even uit een van je berichten. Toen ik in het begin naar AA ging had ik die gedachten ook...'bij deze mensen is het veel erger, ze drinken 'al' 's ochtends...ze hebben nog veel meer andere problematieken' en ga zo maar door. Ik was het voor mezelf aan het bagatelliseren...het valt bij wel mee bij mij....het deurtje toch nog op een kier. Ik werd toen ik dat uitsprak bij mijn maatje er fijntjes op gewezen dat het niet uitmaakt...verslaafd is verslaafd. Het is de afhankelijkheid waar het omgaat, niet zonder het middel kunnen. Een lesje nederigheid...vond dat toen erg confronterend. Een kijkje in de spiegel. Maar weet inmiddels verdomd goed dat het inderdaad zo is. Door ervaring En kennis, zoals uit het filmpje van Els wat jij ook benoemd. Voor mij zat het in het accepteren van het feit dat ik een alcoholverslaving heb. Niet meer, niet minder. En daarmee niet anders ben dan andere verslaafden. Hoe ik er mee omgaan is een tweede. Daarin is iedereen anders...en zie je tegelijkertijd ook steeds meer overeenkomsten..naar mate je er langer in zit. Voor mij was het doorprikken van dat vergelijken best belangrijk. Want daarmee werd ook helder dat ik nooit meer een druppel kan drinken. Niet voor de fun, gezelligheid, smaak of wat dan ook. Het goede nieuws is dat ik het ook niet meer wil. Want ook bij mij kun je raden hoe dat gaat aflopen. Ik denk dat het goed is dat je onderzoekt voor jezelf wat maakt dat je het overweegt...wat voegt het toe, wat gaat het je brengen? Ik deel de mening dat eenmaal verslaafd, die grens over, dat het gewoon niet kan. Bij twijfel niet inhalen...die wordt hier in Huize Thee ook vaak uitgesproken...niet alleen als het gaat om alcohol Ik hoor vaker dat mijlpalen in de tijd 'triggermomenten' zijn. Goed dat je het uitspreekt. En dag voor dag...daar is niks mis mee. Op jouw manier. Ik wens je Kalmte, Moed en Wijsheid.

Goeiemorgen

De ultieme vermijding....van mezelf. Nee dat wil ik niet meer. Dat is geen leven.

13, 15 en 17

Fijn Klaske. Brrr...met een kater in de Python.... Doe maar niet Goed om je dat te realiseren he? Wat het oplevert dat niet drinken. Ik las dat je een maatje hebt gevonden...vanuit de groep? Voor mij is het dagelijks contact met mijn app maatje enorm belangrijk. Het houdt me alert, ik weet dat ik op de 'noodknop' kan drukken mocht het echt fout dreigen te gaan. We houden elkaar scherp. In zo n groep is het ook je weg zoeken. Je hoeft er niks..tenminste dat is mijn ervaring. Luisteren...veel luisteren. Er word als het goed is niks van je verwacht..alleen de intentie om te willen stoppen met drinken. Geef jezelf de tijd en ruimte...in dit proces...het adb proces en alles wat erbij komt.

In mijn stapel dingen die ik nog wil lezen en misschien nog kan gebruiken voor mijn werk...kwam ik de behoeftelijst van Geweldloze Communicatie tegen. Het is wel een ding ja, wat wil ik. Lika schreef er laatst over...na een compliment op haar werk. Het mechanisme: ik krijg een compliment over iets wat ik doe, dus ik ga meer van dat doen...automatisch. Me niet afvragend of het is wat ik wil. Op dit moment komt er veel voorbij op werkgebied. Word ik 'gevraagd'...en o, wat vind ik het lastig om te 'voelen' wat ik wil. Ja, dat is misschien een luxeprobleem. Lijkt het...want inmiddels heb ik goed in de gaten dat ik voor mezelf mag blijven zorgen. Is dit wat ik wil? Heb ik er voldoende ruimte, tijd voor? Kan ik het doen op de manier zodat ik er ook blij van word? Soms loop ik daarbij vast in emoties, 'drama's'. En de bijbehorende gedachten. Gelukkig heb ik een partner die me er op wijst. En dat kan ik dan, in tegenstelling tot 'vroeger' wel ontvangen...ook op dit vlak gaat het om zelfverantwoordelijkheid. Dat 'vroeger' is de tijd dat ik dronk. Dat is gestopt op 17 augustus. Vandaag alweer 11 maanden. Ik ben oprecht dankbaar. Voor het feit dat het me lukt om niet te drinken. Dat gevoel wordt enerzijds normaal..maar ook intens. Het is vanzelfsprekend en eigenlijk ook niet. Maar het geeft ruimte, op alle fronten. Ik heb af en toe gesprekken met mijn dochters...over mijn verslaving. Zo terloops af en toe. Daar ben ik dankbaar voor. Dat ik het tij heb weten te keren. Ook in de relatie komt nu ruimte. Voor mij begint het allemaal wat gelijkwaardiger te voelen. Op alle fronten. En ik wijt dat vooral aan het verdwijnen van de schaamte en schuld. De saus van zelfafwijzing, die overal overheen droop, gaat er wat vanaf. Het jaar komt in zicht...in het begin dacht ik: als ik dat jaar maar eens haal...nu denk ik, ach dat is mooi...maar ook maar 'een moment'. Het is de dag van vandaag die telt. Niet meer, niet minder. Vandaag drink ik niet.

Goed gedaan Francoise...waar was je nou al die tijd bang voor?

Raar is dat he? Ik kan inmiddels best drank meenemen in de boodschappen als dat nodig is. Maar zou er nu een fles in de kelder liggen, mwah...dat zou me erg bezig houden. Denk ik. Dat probeer ik liever niet uit. Nog niet. Dat zal ook heus wel weer een keer gaan kunnen..of niet. Daar hou ik me niet echt mee bezig. Ik kijk nu naar wat voor mij werkt. En dat is: in mijn huis geen alcohol binnen handbereik. En na een feestje oid alles weg.

Onverwacht getriggerd worden gebeurt volgens mij de meesten nog wel eens, ook na lange tijd droog staan. Dat is niet fijn. Belangrijk is wat je er mee doet. Goed dat je gaat praten met iemand in je buurt. En neem het mee naar je groep...kun je je ervaring en gevoel kwijt. En ben aardig voor jezelf, je doet het goed.

Wat is nou precies zo triest nu voor je? Ik vind het kei-goed dat je zo handelt.

Nee Lars! Dat is juist heel erg volwassen. Je neemt namelijk verantwoordelijkheid voor jezelf. Je weet dat dit een trigger is. O, dat heb ik ook wel eens gedacht...het is toch te kinderachtig voor woorden...maar dat is het niet. Jij neemt hiermee je eigen herstel serieus! Echt! Hier hoef jij je niet voor te schamen.

@Lars, dat snap ik, niet fijn. Vraag meteen iemand om die fles weg te zetten. Jezelf niet kwellen en geen risico nemen. Hier staat de drank in een afgesloten kast. Als ik onverwacht hier in huis drank zie vind ik dat meestal ook onaangenaam. Zorg voor jezelf, je bent goed bezig.

@Pytje ik vind het lastig om wat zinnigs te zeggen. Nu maar er doorheen...schrijf je. Ja, dat denk ik dan ook maar. Vertrouwen is daarbij een belangrijke. Vertrouwen in jezelf. Ik heb mezelf pas op het jaarpact durven zetten toen ik voelde dat deze keer anders was dan alle andere keren. En toen ook meteen na de laatste uitglijder. Dat gaat elf maanden goed. Het vertrouwen in mijzelf in het adb proces is gegroeid. Misschien voelt het nu even wat oncomfortabel, het achterdeurtje echt gesloten. Maar dat is wat je wilt. Zou zomaar kunnen dat je ego daar lekker even op gaat protesteren. Met het jaarpact hoef je nog steeds niks te bewijzen. Voor niemand. Zie het als een 'ik heb vertrouwen in mijzelf pact', ik durf het aan. Zoiets...niet bang zijn dus...dat maakt je wankel en geeft ruimte aan die gedachten...die inderdaad nog steeds alleen maar gedachten zijn..die ook weer voorbij gaan. Je hebt ze, je bent ze niet. En blijf het per dag bekijken. Vandaag neem ik de eerste niet.

Een dagje zee doet wonderen voor de nachtrust....

Goeiemorgen