kruidenthee67

Acceptatie, wijsheid, liefde (voor mijzelf) rust... Hmmmm.....ja......goh.....ik zag het zelf niet. Het is niet bepaald rustig....er komt giga veel werk op mij af...nieuw, leuk, spannend, pionieren. Ik de chaoot die als zzp-er aan de bak is...elke keer weer in nieuwe situaties komt....gewaardeerd wordt (help, kan ik dat ontvangen?). Kinderen die puberen, jongvolwassen worden met alles wat daar bij hoort...en ik klaag niet, want ze zijn best makkelijk. Heel makkelijk. Een vent met drukke baan, wat hij graag doet...maar wat soms ook druk is. En toch, ja...acceptatie van mijn verslaving...dat zeer zeker. En accepatie van dat ik niet 'perfect' hoef te zijn...in dat werk mag leren...man, man..wat heb ik veel geleerd afgelopen weken...en dat neem ik allemaal mee elke keer weer. Wijsheid? Ach..ja al die zelf hulpboeken..ja..haha! Ook ervaringsdeskundig op aantal vlakken..en open staan voor de wijsheid van anderen. Liefde voor mijzelf...ja..het is er. Klein, maar het is er...dat is heel erg belangrijk voor me. En tegelijk moeilijk. Rust? Dat is wel een dingetje....Rust bewaken. Rust nemen. Ja, ik heb het druk met werk, maar het is niet zo zeer de hoeveelheid, maar meer de chaos en het niet goed plannen wat de onrust verzaakt...moeilijk vinden om af te schakelen...en afstand te nemen. Dat leer ik...stap voor stap. Nee zeggen, is ook nog een ding. Wil ik ook graag leren. En die chaos zal ook voor een stuk blijven, dat is ook wie ik ben. Alertheid blijft wel...in het mezelf niet voorbij rennen...ook in deze processen zeg maar...dag voor dag...voelen en handelen

@Rosee en @Kohtje Ik blijf hier zeker rondscharrelen. Want ik weet maar al te goed dat alertheid geboden blijft. Dat die verslaafde ikke zoals Koh dat zegt inderdaad altijd een onderdeel van mij zal zijn. Die neem ik mee van de mensen die al wat langer hier zijn, zoals jij Koh. Mooi hoe dit forum bijdraagt. Op meerder fronten.

Alcohol is nog nauwelijks een issue. Wat een rust...wat een ruimte... Ik lees hier bij sommigen nog zo veel 'strijd', of ontkenning, het zelf allemaal willen oplossen, schuld en schaamte, machteloosheid, angst. Zou zo graag voor iedereen het proces willen versnellen, maar weet ook dat we allemaal onze eigen weg te bewandelen hebben. En dat is oke. Geeft ook rust in mijn 'gedrag' hier op het forum. Ben wat meer op de achtergrond. Kan en wil niet meer op alles en iedereen reageren. Ook dat is voor mij oke. De focus verschuift. Naar mijn leven en de dingen die ik belangrijk vind. Mijn gezin, mijn werk...en ik. Hoe ik dat doe. Hoe ik het graag wil doen. En dat ik daarin ook kan leren. En mag leren. Ik heb ontdekt dat ik ervaringsgericht leer. Ik moet eerst op mijn bek gaan en dan kan ik feedback waarderen. Haha! Beetje destructief blijf ik wel. Toch wel een belangrijk bewustzijn. Ook voor partner die mij zo graag ondersteunt. Steeds beter kan ik zijn goeie feedback ontvangen en er ook daadwerkelijk wat mee doen. En kunnen we als volwassenen in gesprek zijn. En is niet dat afgewezen kind aan het woord. Waardoor ik altijd maar aan het afweren was, discussie uitlokte die eindigen in verschrikkelijke woordenspelen die zó niet helpend zijn. Waardoor de inhoud van de feedback totaal verloren ging. We leren hierin allebei. Hij ontwikkelt mee. Gelukkig maar. Ik vind mezelf een ingewikkeld persoon. En denk wel eens dat er best een etiket uit zou kunnen rollen als je onderzoek op mij loslaat. Maar, ik vind dat niet meer zo boeiend. Beter kijk ik naar wat ik kan doen, zelf, om mijn leven te leiden zodat het voor mij goed is. Waardevol is. Fijn voor mijzelf en mijn naasten. Die struggle, om te leven, zinvol te leven meen ik vaak te lezen hier. Soms open benoemd, soms tussen regels door. Angst ook. Ik weet één ding echt heel erg zeker. Drank is daarbij noooooooit helpend. Geen drank kan rauw en pijnlijk zijn, confronterend. Moeilijk en misschien voor sommigen lijkt het ondraaglijk. Ik ben dankbaar dat ik nu ben waar ik ben. En ik steeds meer in mij zelf-vertrouw. Dat ik dat dan ook nog 'hardop' durf te zeggen. Zo. Dat is eruit. En nou weer verder met in rust wat zaken ordenen...in tijden van drukte heb ik de neiging om harder te gaan rennen, terwijl vertragen helpend is. Plannen en overzicht. Iek...dat waren vroeger echt nare woorden.

.....en een keer ga je ontdekken dat het echt mogelijk is andere oplossingen te bedenken voor je waaroms. En toe te passen. jij ook

Goeiemorgen

@Pelle2 Acceptance en Commitment Therapy. Ja, dat las ik Mocktail. Ik heb ook veel gelezen..veel zelfhulpboeken, ervaringsverhalen...euh...beetje onmatig ja... Wat me vooral helpt naast het lezen is het te gaan DOEN...ACT dus haha! En dan de krenten uit de pap vissen..wat is werkzaam voor mij? Nu stap ik over op romans en thrillers...is meer ontspannen...af en toe 'pauze van mezelf'...

En Mocktail, ik las net op een ander draadje dat je kennis hebt van ACT....dat kun je ook mooi meenemen in je adb proces...

Nieuwsgierig...dat is mooi Mocktail. En dat in combinatie met dag voor dag...ik zou zeggen goed bezig! Nadenken, je voorbereiden op lastige situaties is voor mij nog steeds helpend. Niet alert meer zijn is denk ik een valkuil. Een balans vinden tussen aan de ene kant het positieve gevoel wanneer je niet drinkt en een gezonde nieuwsgierigheid naar de moeilijke momenten. Want weten wat het moeilijk maakt kan helpend zijn voor in de toekomst, daar kun je van leren zeg maar. Maar de komende maanden voor jou dus relatief makkelijk

Goeiemorgen

@Etty 'het jaar rond ' Volgens mij noemde Koh dat nog niet zo lang geleden. Wat jij beschrijft voelde ik ook zo. 'Alles' een keer nuchter beleven. En nieuwe situaties kan ik handelen. Losser? Ja. Maar wel alert.

Welkom hier Anita. Ik wens jou ook het allerbeste toe. Je schrijft dat het het beste zou zijn om helemaal te stoppen, is dat ook je plan nu?

Jopie

Sterkte Sonnetje.

Hoi Lonster Er leiden meerdere wegen naar Rome. Voor de één helpt het om de alcoholvrije variant te drinken, voor de ander een trigger...of aanloop naar terugval. Speaking for myself, werkte het uiteindelijk niet. En met name wat je beschrijft, het voor je gevoel meedoen met de drinkers. Of dat het feestelijk zou zijn om wijn- whisky glazen te gebruiken voor alternatieven. Dat voelde als 'suggoraat' en een leidde tot een gemis van 'iets'...alcohol..en: o, wat ben ik eigenlijk zielig gedachtes. Ik hield daarmee gedachtes in stand, dat ik mezelf tekort deed...zoiets. Mijn ervaring he? Vooral doen wat voor jou werkt. Succes!

Goeiemorgen

Lekker! Hier chili met alles erop en eraan. Zin in.

Goeiemorgen

Goeiemorgen Lars

@Etty goed. Tijd houdt me niet meer zo bezig. Dat is fijn.

Van te! Blij voor jou. Je hoeft het niet te weten...dag voor dag.

Goeiemorgen

Goeiemorgen

Dag voor dag....wordt vanzelf 'nooit'....zoiets? Ergens in het hele proces van adb zijn, worden, is het besef van 'nooit' voor mij er gekomen. En kan ik dat accepteren. Soit. Wat niet wil zeggen dat ik niet ooit terug zou kunnen vallen. Dat risico zal er altijd zijn. Maar er zijn geen gedachtes meer aan dat ik ooit niet meer verslaafd zou zijn. Dat is voor mij een gegeven. Dus er is geen opening meer naar ooit of misschien of... En ik realiseer me nu dat dat me in het ADB proces 'rust' geeft. Voor mij is het is goed zo. En jij loopt jouw weg Pytje...zolang je maar blijft lopen

Probeer t niet te snappen nu maar focus op wat je nu kunt doen om je te herpakken. Opstaan en verder gaan. Kop op.