Klassement

Goeiemorgen, Ben een paar dagen aan het wandelen. Voor het eerst in jaren weer kamperen met de tent. Kijken of ik het nog leuk vind. Een van de dingen die ik leuk vind is het gebrek aan spullen, het behelpen. Ik had vannacht enorme buikkrampen en de wandeling naar de wc plus twijfel of ik het zou halen was minder. Maar het ongefilterde geluid van de vogels, het uitzicht over de heuvels, de andere kampeerfans, ik vind het erg fijn.

Goedemorgen, Wat een luxe toch al die spullen 😉 Hier ook last van trouwens. Paar maanden terug garage opgeruimd en ligt nu alweer vol. Ook hier een dagje in de tuin. Hoop een eind te komen, maar af is het nooit hier… Verder gaat het goed. Eerste maand zit er op en merk duidelijk de verschillen, zowel lichamelijk als geestelijk. Gek is dat toch dat je dat zo snel weer vergeet als de fles éénmaal opengaat. Maar de gewoonte om niet te drinken is gelukkig ook weer snel terug merk ik.

Goedemorgen Claudius en Kunsie en alle and're frummers. Geen zon nog, maar 'wat niet kan komen' zei mijn grootmoeder wel eens.... De scholen hier hebben nu vakantie, het zal denkelijk de komende weken nóg rustiger in ons toch al rustige dorpje worden Ik heb gisteren lekker veel in de tuin kunnen doen, de groencontainer zit al bijna helemaal vol, vandaag verder. En verder nog wat in huis rommelen. Ik ben bezig met het oh zo populaire 'ontspullen'. Nou deed ik dat al met regelmaat, sowieso bij elke verhuizing en ook wel tussendoor, maar nu wil ik echt een heleboel kwijt. De boekenkasten zijn nu aan de beurt en dat is echt voor de eerste keer. Tot nu toe verzamelde ik alleen maar boeken en dan voornamelijk kook en leefstijlboeken of hoe je dat ook noemt. Goed, een bakje nog en dan aan de slag. Hoe staat het met jouw plan een nachtje te kamperen weer @Kunsie64?

Ik ben gisteren vanuit de kliniek hier naar de kliniek geweest van mijn vorige opname,ze zitten in een nieuw gebouw. heel netjes allemaal maar toch ben ik blij dat ik hier zit. Ik had aangegeven dat ik alvast naar meetings wil nog voordat ik hier klaar ben om alvast een netwerk om me heen te bouwen En mag van hier vrijdags naar de NA en hier bevelen ze aan om dat het liefst meetings te bezoeken in de buurt van eigen woonplaats. dus dat is wel tof dus zodoende was ik even op het terrein van me vorige opname. ook kreeg ik een rondleiding binnen waar ik twee bekenden tegen kwam. leuk om oude bekenden te zien had ze alleen liever in een andere setting tegen gekomen.

Hoi. Weer even een teken van leven van mij. Niet alleen vind ik dat het moet, dat ik dat aan dit forum verplicht ben als een soort ereschuld.... ik wil het ook. Jullie zijn niet weg. Dit forum, zijn deelnemers, heeft mij gesteund te komen waar ik nu ben. Wel heel bijzonder om dan vandaag zoveel mensen te lezen die me lief zijn, die zo belangrijk voor me waren. Nee, ik ga geen namen noemen. Met het noemen van namen vergeet ik misschien ééntje die ook belangrijk was of is, in ieder geval ook een mens is. Dat is naar. Dat wil ik niet. Echt nieuws heb ik niet. Nog steeds is het gewoon een beetje werken, en dat zo verdelen dat ik veel kan lopen in Noorwegen. Nog steeds een eigen huisje waar ik weinig ben, maar dat wel mijn adres is. Mijn zekerheid. Ook als ik onverhoopt zwak, ziek of misselijk (of gewoon oud en hulpbehoevend) word. Maar ik ben er weinig en echt prettig is het niet om in een hok met muren te zitten. Het is wel prettig het te hebben. Het is altijd prettig er te kómen. Daarnaast heb ik mijn kleine busje, waarin ik veel ben. Veel buiten, op de dagen dat ik werk. In de duinen, bij een duinmeer, of in een ander natuurgebied. Ik kan er koken, ik kan er slapen, en daaromheen loop ik, zwem ik, of ontmoet ik vrienden. Behalve op de dagen, in de weken, dat ik niet lekker functioneer of het aan één stuk regent. Dan trek ik me terug en is die bus een drama en armoe troef. Die dagen zijn er. Ooit, en nu ook. Maar ik heb gemerkt dat in mijn comfortabele huisje op zulke dagen bijna nog erger is: ik hoef niets. Het is comfortabel. Die bus dwingt mij min of meer 'er iets van te maken', die dag, in de benen te komen voor mezelf. En dat is goed voor mij, dat werkt. Volgende week vertrek ik weer voor een loopje in noorwegen. Een loopje dat ik vorig jaar al zou maken, maar toen werd ik helaas vrij ernstig ziek. Tot het puntje van Denemarken kwam ik, maar verder niet. Die zomer ging voorbij in herstellen. Daarna nog wel geweest, maar toch sta ik nu even in gedachten stil bij vorig jaar. "Oh ja, toen was er dit". Ook een beetje die van 'je kan van alles plannen, maar je bent de baas niet!' Hoop mooie woorden. Maar ook realiseer ik me, merk ik, dat ik ouder word. En dat wellicht niet alles meer kan, of morgen misschien niet meer kan. Ik kan daar een mooi verhaal over ophangen, maar iets van hijgerigheid zit daar ook wel in (bij het woord hijgerigheid denk ik aan @BamBam, en dan komt ook meteen 'i want it all, i want it now'. Die hielp mij toen. Maar nu?) Maar die dus. Die zie ik bij mezelf nu, en euh....tja.... Mijn kinderen zijn groot en zelfstandig. Ook als het ze (even) niet lukt sta ik niet meer aan de lat. Misschien klinkt het lullig, maar ik ervaar dat echt als iets heel bijzonders. Ik vond het zwaar, met de kinderen. Ik vond het zwaar en lang. Ik koos er zelf voor, maar ik kon het (achteraf) eigenlijk niet. Mijn ouders zijn overleden. En ook dat ervaar ik nu als 'prettig'. Ik mis ze, ik mis mijn moeder zelfs. Maar die verantwoordelijkheid, díe is weg. Ik vond dat zwaar. Alcohol is niet uit mijn leven. Ik drink gewoon als ik dat wil. Hooguit wil ik dat weinig... want alcohol maakt me minder helder, en in de meeste situaties wil ik dat helemaal niet, en andere drankjes, vooral water, zijn eigenlijk domweg lekkerder. Ik ervaar graag nuchter wat er om me heen gebeurt. Ik denk dat ik misschien 6 keer per jaar een biertje neem. Maar, omdat het geen NOGO meer is, is ook de "nee joop, gaan we niet doen!" er weer. Als ik in het gangpad loop of als iets me eigenlijk even overloopt. Want het blijft een middel lijken om vooral boosheid, die ik nuchter amper kan toelaten, toe te laten. En dat is wel degelijk een andere manier van drinken. Veel boosheid heb ik niet meer. Maar als ex-drinker weet ik veel te goed dat ik zelf die boosheid prima kan creëren. Om maar te kunnen drinken. En dan is het een heilloos pad. Daar zat ik ooit, daar wil ik nooit meer komen.

Ik kan nog wel een paar dingen gebruiken @bumperjim. Zit er in jouw dozen toevallig bijenwas, elastiek om armbandjes te maken, een glazen theepot, een blender? Een tijd geleden stuurde @Etty me heel lief haar spijkermat op maar die lag inmiddels bij mij te verstoffen ☺️ en nu ligt 'ie bij de kringloop.

hoi Bob, Nee, ik heb een vertrekpunt. En een richting. De rest ontstaat wel, inderdaad. Dat maakt het juist fijn, vind ik. Ik las jouw verslagen ook. Mooi en herkenbaar.

Applaus voor @Lieke7777, @Sebastiaan, @Kohtje en @Adam.

Hoi @jopie, fijn weer iets van je te vernemen. Noorwegen, prachtig land ja, veel sterkte en plezier. Ik ga er binnenkort ook weer heen, maar dan met de auto. De route weet ik nog niet. Ik hou wel van verrassingen. Jij ook? Of zijn het van te voren geplande routes die je loopt?

Goh... er zijn echt wel maanden (misschien zelfs, zonder oneerbiedig te willen zijn, jaren) voorbijgegaan zonder dat ik echt aan @jopie heb gedacht, maar gisteren of eergisteren wel even ineens. Van 'hoe zou het met haar gaan' en zo. Waarom ik gisteren of eergisteren dan ineens wel even aan haar moest denken? Dat kwam door het draadje van @Woman, waar Joop Klepzeiker 'ter sprake' kwam. En met de naam Joop kwam ineens mijn prille jeugd in Amsterdam bij me naar boven, waar we in Osdorp in een gloednieuw flatje terecht kwamen en waar naast (4 hoog), onder en schuin onder ons (allebei 3 hoog) drie Ome Jopen woonden, en op 1 hoog een Tante Jopie. En met die herinnering kwam toen als vanzelf (hoe dan??😄) die gedachte aan 'onze' jopie. En zie daar... daar was ze weer even. Onze jopie. Toeval?? Ja, natuurlijk is dat toeval. Alles, het hele leven valt ons toe, alles is toeval. Maar even voor de goede orde: die gedachte kwam dus door de naam Joop, niet door Klepzeiker. @jopie, fijn je weer even te hebben mogen lezen. ❤️

Blij je weer te lezen @Zbb . Ja dat deed ik ook naar meetings gaan voor mijn ontslag. Gelukkig voor mij is mijn woonplaats en de kliniek in hetzelfde stadje. Ik ga nu wel niet meer naar AA meetings, ik heb niet het gevoel dat het mij nog iets bijbrengt en andere groepen zijn er niet in de buurt.

@jopie 🧡

Iedereen moet hier doorheen of is er doorheen geweest met een pup 😁 gewoon rustig blijven zoveel mogelijk, ze doen het niet expres. Locatie vinden waar ze los kunnen lopen om even uit te razen, en dan ook meteen het terugkomen belonen

Jawel, maar daar ga je al weer, dan wordt het een geplan en een gedoe 🤣🤣🤣 ik wil er gewoon heenrijden dat het gewoon open is net als een supermarkt. Maar ja ik wil dat kan niet altijd.

Gisteravond vlak voor het naar bed gaan nog even de koelkast in de camper proberen aan te zetten. Toen deedie ut ineens gewoon. Thermometertje er in gehangen en de hele nacht door laten lopen. Vanochtend vlug kijken, en ja, hij deetut nog steeds gewoon. Lekker afgekoeld naar een graadje of vijf en om de zoveel tijd even zachtjes brommen en weer netjes afslaan..... zoals het hoort. Ik herinnerde me opeens dat we dit probleempje een jaar of zes geleden onderweg in Zweden ook al eens hadden en dat na een uurtje alles weer gewoon was.. We wagen het er maar op en gaan nu morgenochtend vertrekken. Eén dagje 'vertraging'.. nou ja. Wel de dealer even gebeld om te anuleren en ze bedankt voor hun moeite om ons er maandag even tussen te prutsen. Kunnen ze in die tijd een ander helpen.

Op een rustige plek beginnen zonder andere honden in de buurt. Alle gewenste gedragingen meteen belonen. Geduldig doorgaan elke dag weer De bumperjim hond is al 10, op die leeftijd is alles zo simpel geworden 😁 ik moet er niet meer aan denken een pup te hebben. We hebben de pup van de holenbeer over de vloer. In het zwembad, dan in het zand rollen, dan weer vlug naar binnen om op de bank neer te ploffen. En dat allemaal binnen 10 seconden. Ik word helemaal gestresst maar holenbeer als professional blijft er kalm onder. "Dan moet je de deur dichthouden" zegt ze heel rustig 😈

@rapilos Heel herkenbaar met de pup. Wordt vanzelf beter hoor!! Gewoon consequent blijven en goed gedrag belonen. Grote voordeel vind ik trouwens dat alle fasen veel sneller gaan dan bij kinderen 😄 Voor je het weet is het een leuke en stabiele hond! Al leren sommige honden (of baasjes) het volgens mij nooit…. Heb mezelf hier trouwens even teruggetrokken in de slaapkamer om zogenaamd de was op te vouwen. Pfff… erger me dood aan de puber die helpt in de tuin, maar elke vijf minuten moet uitrusten en een kwartier op de telefoon zit. En dan moeten we er aan het einde van de dag ook nog voor betalen. Nou mooi niet. Zo werkt het bij een baas ook niet (mopper, mopper….)

Ik doe elke dag 1 ding weg. Vaste routine. Als ik een dag meerdere dingen weg doe geldt dat alleen voor die dag en blijft nog steeds de regel voor de volgende dagen. Een kledingstuk, een verdwaalde enkele sok, een boek die ik niet wil lezen. Waar ik woon hebben ze boekenkastjes in de voortuin en weggeefkast voor voedsel.

Tja @rapilos, het is en blijft een hond, en dan ook nog pup... niet iedereen is een Bumperjim of heeft een Bumperjimhond.. 😁

Yoh piepels

Pfoe ik wil ook zo graag ontspullen maar het is dweilen met de kraan open 🤣 Het is veel makkelijker spullen te bestellen dan naar de kringloop te brengen. En de kringloop hier heeft de vervelende gewoonte om soms ineens onaangekondigd dicht te zijn. Dan heb je een hele ochtend dozen staan inpakken, dan rij je daar eindelijk voor, kan je weer naar huis uitladen. Dat is me nou al 2 keer overkomen en nu heb ik een mentale blokkade richting de kringloop. Dat het allemaal voor niks gaat zijn want ze zijn ongetwijfeld weer gesloten. Enfin eerst koffie 🤪

Proficiat @Emmy, de eerste maand zit er op. En @Nieuwbegin zelfs al 9 maanden! Applaus natuurlijk ook voor @Fabienne1985, mooi op weg naar de 4 jaren. Gewoon lekker doorgaan.

Getver... we zouden morgen vertrekken met het campertje, doet de koelkast het niet. Zulke dingen overkomen je altijd net voor het weekend. We kunnen maandagmiddag gelukkig wel terecht bij de dealer/werkplaats, ondanks dat die ook megadruk zijn in het hoogseizoen. Dan maar een paar dagen later vertrekken. Dat is dan weer het voordeel van een campervakantie, niet aan afspraken/boekingen en tijden gebonden. Maar toch...