Klassement

Goedemiddag frummers, Tijd voor mijn uurtje niksen op de bank en een bakje. Geen zon hier, hoewel die wel beloofd was, en het is koud. Ach, binnen is het lekker warm, ook fijn. En dat ontslaat mij dan weer van de verplichting om in de tuin te werken, had ik toch al geen zin in Vanmiddag nog even lekker aan de slag, dan heb ik morgen echt weekend. @rapilos veel plezier bij jouw oppasadres weer. @Lika, hopelijk ben je weer wat meer content met het bestaan vandaag. Jeetje meis, je hebt zoveel goeds gedaan voor jou moeder, daar mag je trots op zijn hoor, net zoals je trots mag zijn op wat je zélf allemaal bereikt hebt... En @Spirit, ik hoop dat ook jij je draai weer wat aan het vinden bent. Kan me overigens heel goed indenken dat je doodmoe, moedeloos, geïrriteerd raakt door rotzooi om je heen, zou ik ook absoluut niet tegen kunnen. En ik ben echt geen Miep Kraak hoor, no way toedeloe... Nog even over plasgeluiden.... nou, ik ken mannen die als ze staan te plassen de dames in de belendende ruimte het gevoel geven naast de watervallen van Schaffhausen te staan.... vréselijk irritant... Mooi, en dan nu even een uurtje plat...

Proficiat met je 10 maanden, @Moeps. Het jaar is in zicht. Respect ook voor @Happiness2, @bolletje en @Soothe.

Haha ja. Of als je nadat je handen wel netjes heb gewassen, maar niet grondig gedroogd, omdat dat altijd zo kneiterlang duurt met die blazers van tegenwoordig. En dat er dan ineens een nieuwe collega is als je naar buiten loopt. En dan je dan een klein beetje een nattig handje moet geven. Dan wil ik eigenlijk die persoon gerust stellen. Maar om te zeggen: dat is geen urine hoor, maar gewoon water. Dat is ook zo wat.

Oe ja, die vermeende anonimiteit van het toiletbezoek op het werk. Ik poep nooit op het werk omdat ik vind dat iedereen dat thuis behoort te doen. Maar sommige collega’s lappen dat doodleuk aan hun laars. En dan sta je in de kaklucht van een ander. Dat is al niet leuk. Maar wat te doen als je dan onschuldig uit dat stinkhokje loopt en een collega wil na jou naar binnen. Moet je dan zeggen: dat was ik niet hoor, die lucht hing er al. Dat is ook raar. En bovendien verdacht. Net doen alsof er niks aan de hand is werkt ook niet. Dan roddelt men achter je rug over jou. Ik tob daarover.

Veel te stil idd. Ik zit hier op het herentoilet. Aan de andere kant vd muur is het damestoilet. Daar wordt door iemand echt onvoorstelbaar hard geplast. Echt alsof de pot omver moet. Ik weet van huis uit dat dames hard plassen, maar dit is echt een topper. Voor een heer van iets over de middelbare leeftijd nogal intimiderend. Als ik nu snel naar buiten loop dan zie ik wie het was. Helaas zit ik hier nog even te typen omdat de dagdraad zo stil is. Reacties, iemand? 😇

@Jac proficiat met je 7 maanden. @Mariann en @John72 applaus.

Of juist daarnaast ook zorgen dat je daar gaat aarden. Clubje zoeken om bij aan te sluiten. 55+ gym of yoga, leesclubje via de bieb of eetclubje via buurthuis, vrijw.werk whatever. Maar onderneem wel wat. Dit hoeft geen echte deprressie te worden @Spirit Maar breng evenwicht tussen actie en rust. Het leven kan zo leuk zijn.

Dan ga je toch ff lekker een weekendje naar je flat en dan weer terug? Ff bijtanken, kijken hoe het voelt.

Goedemorgen allemaal, Koffers staan alweer gepakt. op naar het volgende oppas adres

Goeie morgen allebei en de rest,

Och jongens…. Kantoorwc’s : ultieme ellende.

Ja het zit barstensvol met sociale valkuilen. Soms als ik na afloop ga handenwassen staat er een collega bij de pisbak. Zeg je zo iemand dan gedag? Geef je hem een hand nadat hij ze even vluchtig onder de kraan heeft gehouden? Ik geef toe dat ik meestal in het toilet blijf wachten tot ik zeker weet dat er niemand in de buurt is 😁 Ik ben niet bijzonder introvert maar op het kantoortoilet wel.

Hoi hoi... 14 jaar alweer zonder. En het slijt. Wat eens was of je wereld verging.. Het gevecht. Het raakt op de achtergrond. Ben nu veel meer bezig met wat wil ik nog. 60 jaar geworden en nog zoveel te doen te zien te ontdekken. Ben nog steeds dankbaar dat ik 2 groten heb overwonnen.. Roken en alcohol. In corona tijd heel erg depri geweest.. Onder de pillen gezeten maar zonder pillen er pas echt uit gekomen. En nog dichter bij mezelf gekomen. Compenseren is niet meer mijn ding.. Onderdrukken ook niet. Ik ben ik met alles er op en aan. Niet altijd makkelijk maar alle emoties mogen er zijn.. Bedroefd.. Boos.. Bang.. Blij... Ze zijn mij :-)

@Pokemon Ik ben sinds december klaar met afbouwen, toen was ik al een jaar ziek en in Mei had ik mijn baan al verloren. Ik had dus alle tijd om uit te zieken. Niemand van mijn vrienden of familie hebben ooit aan me getwijfeld en hebben me altijd gesteund. Ik woonde heel 2017 bij mijn ouders, omdat ik veel zorg nodig had. Bij de eerste afbouw stappen kon ik zelfs niet meer lopen, eten was moeilijk voor lange tijd, soms was ik zo ziek dat mijn moeder me 2x per week waste in het bad omdat ik te zwak was. Voor de rest heb ik een stuk of 40 verschillende klachten gehad, die bijna allemaal ook weer vertrokken gelukkig. Buikpijn, trillende spieren, verzwakte spieren, spierspasme, globus, hartkloppingen, lucide dromen, onrust, paniek, depressie, derealisatie, depersonalisatie, metaalsmaak bij eten, diaree, verstopping, gewrichtspijn, hyperventilatie, cognitie verlies, geheugen verlies, overgevoelig voor licht en geluid, slechte concentratie, gewichtsverlies, dodelijke vermoeidheid, geen vreugde voelen, geen gedachten kunnen vormen, overlopen van zorgelijke gedachten... etc etc. ik heb denk ik tijdens de afbouw wel 85% van de tijd op de bank of in bed gelegen, per 24 uur. Echt heel erg veel. Ik kon eigenlijk bijna niets. En dat accepteerde ik. Ik kwam hier en sprak iedereen moed in niet op te geven en dat het goed zou komen, want daar was ik wel van overtuigd.