Klassement

Ja zeker de antabus zit er in en de nicotine pleister is geplakt! Zes dagen niet gerookt En overmorgen alweer drie maanden alcolvrij.

Ik denk eerder dat jouw snerende opmerkingen mensen wegjagen Roberto. Op het persoonlijke draadje van een nieuw forumlid zet je deze tekst neer: 'Ach, de zoveelste hier op dit forum die zich aanmeldt en verder niets meer van zich laat horen. Verspilde energie allemaal.' Hoe hatelijk, je hebt geen flauw benul van de reden waarom deze persoon een paar dagen weer niets heeft geschreven, misschien schaamte, misschien ..... geen idee. Maar ik kan me indenken dat ze zich na zo'n opmerking al helemaal niet meer durft te melden. Nog afgezien van de personen die niet ingelogd zo'n sneer van jou lezen, graag willen stoppen maar nog niet durven te schrijven. En om terug te komen op jouw citaat van gisteren: Natuurlijk vallen er nieuwkomers af. Dat kan diverse redenen hebben: toch maar liever nog niet stoppen of zich niet thuis voelen hier of... daar kan zoveel aan ten grondslag liggen. En ja, er wordt vaak aangeraden naar de Dagdraad te gaan. Heel simpel: daar wordt het meeste gelezen. De meeste mensen hebben niet de tijd om alle persoonlijke draadjes bij te houden, de Dagdraad is dan een makkelijke plek om even 'bij te lezen'. En ja, daar worden ook gezellige niemendalgesprekjes gevoerd, zie hem als een virtuele huiskamer. Maar op het moment dat iemand binnenkomt met problemen zal daar direct op ingegaan worden. Aangenomen natuurlijk dat er op dat moment iemand aanwezig is op het forum. En schrikken die babbels over het gewone leven mensen af.... dan kan er altijd gescrold worden. Wat een onzin dat de forumverslaafden dat niet door zouden hebben.... Ik begrijp niet waarom je keer op keer zo hatelijk uit de hoek komt, dat is ook nergens voor nodig. Je stelt je op als iemand die het allemaal wel weet, de deskundigen in zijn zak steekt, de medefrummers keer op keer op foute uitspraken wijst, kortom: als dé deskundige en de persoon die de wijsheid in pacht heeft, dát irriteert mij dan weer. Zo, dit moest er even uit.

Met alle respect Roberto, maar is dat niet een klein beetje hypocriet? Voor zover ik weet ben jij een van de weinige die openlijk 2 flessen wijn naar binnen giet en dan wil je helpen om te voorkomen dat anderen dat doen dan zeg ik ook even hoe ik erover denk

dus ik denk dat ik het wel kan (pippi langkous)

There are no bad days, just good days and learning days (AA) Welkom

@April04 pas 6 weken hoor, maar heb een keerpunt bereikt door mijn antabus 2x per week te nemen. De beslissing om niet te drinken was er elke morgen, tot het middag werd en dan het plan al snel afbrokkelt… gevolg, een strijd met mezelf, voor soms uren, en dan vaak toch bezwijken… die doodvermoeiende discussie is nu een halt toe geroepen door die pil. Drinken is geen optie meer. Besluiten om te willen gaan drinken kost een week van te voren om de pil over te slaan, en ach dan is er alweer een inname moment gepasseerd. Heb mijn vrijheid terug en verlangen naar drank ervaar ik niet meer gelukkig

Goeiemorgen, ik meld me ook weer. Ik ben niet altijd actief, maar ik lees wel met regelmaat. 2021 was mijn aanmelding. Aangezien ik nog steeds niet langer dan 5 dagen zonder kan heb ik besloten om me weer actief elke dag aan te melden. Ik ben zo teleurgesteld in mezelf. Vandaag drink ik niet. Dagpact Toos Fonny Freekie Jessje Nienes

Dagpact Toos Fonny Freekie Nienes Morgen! Wat is er veel geschreven! @April04 speciaal welkom voor jou! Dag drie! Ga echt afleiding zoeken, iets koken, iets poetsen, wandelen, koop een zak dropjes oid. Je kan het! Goed dat je er bent! @Jac hier wordt ook veel geschreven, misschien vind jij het ook fijn je aan te sluiten maar dat hoeft natuurlijk niet. Voor mij voelt @lady jane ook een beetje als de moeder van dit forum. Ik ben vandaag vrij en heb net een uur gelopen, ondanks de regen gewoon gegaan. Deed me goed. Nu administratie doen en een hele berg was die is blijven liggen.

Oei BJ, wat een herkenning. En wat ben je machteloos in deze situatie he als ouder. Mijn gevoel is dan altijd; ze zitten in mijn botten. En ik kan ze niet behoeden. Goed dat je zelf bent gestopt weer, want hoe weinig ook, drank haalt niet alleen de scherpe randjes weg, maar ook je grenzen. Kort lontje, emoties die jezelf onderuit halen, maar vooral ook de eer aan jezelf. Ik heb vroeger wel gedacht, hoe kan ik hen opvoeden als ik niet zelf een goed voorbeeld ben. Heel veel sterkte in wat je ook tegen gaat komen nog. enne soms is liefde loslaten. niet haar als persoon/dochter, maar jouw controle/grip op de situatie.

Met alle respect Roberto, maar is dat niet een klein beetje hypocriet? Voor zover ik weet ben jij een van de weinige die openlijk 2 flessen wijn naar binnen giet en dan wil je helpen om te voorkomen dat anderen dat doen

Hoi ! Even voorstellen... Ik ben een vrouw van 41, heb 2 prachtige kinderen (11 en 9 jaar), lieve man, een mooi huis, goede job, maar ik heb echt een probleem met alcohol. Ik ben alcohol zooooo beu !! Ik heb altijd al veel gedronken, maar het loopt echt tegen het absurde aan nu. Ik drink tegenwoordig dagelijks een fles wijn (soms iets meer), voel me dan 's ochtends mega schuldig en belabberd, om dan 's avonds terug een fles wijn te drinken. Mijn man zegt (of ziet het niet) er niets van dat ik zoveel drink. Echt bizar. Ik drink ook vooral thuis. Mijn "leukste" momenten zijn als mijn man een avondje weg is, de kids in bed liggen en ik heerlijk zalig in mijn zetel een film/serie kan zien, lekker wat vapen en wijntjes achterover kan slaan. Dat doe ik een uurtje of 2 en stommel dan naar boven. Ik voel me op dat moment meestal nog goed, het is niet dat ik moet overgeven of ik wazig zie. Zo ver laat ik het nooit komen. Alleen 's morgens sta ik op en voel me wat misselijk en ben 'suffig' en heb ik vaak last van diarree. Tegen de middag is het meestal over. Ik functioneer ook echt nog wel, kids klaar maken voor school, op het werk. Wel merk ik dat ik snel slechtgezind wordt, vooral als het niet vooruit gaat of de kids ruzie maken, dan kan ik echt overreageren en staan roepen. Eind vorige maand is met spoed mijn galblaas verwijderd. 's Nachts binnen op spoed met veel pijn en meteen beslist om de ontstoken galblaas te verwijderen. Ik weet niet of er een link is met alcohol, maar voor mij voelde het zo wel - een teken van mijn lichaam dat het genoeg was. Dan heb ik een week niets gedronken (dat moet echt al jaren geleden geweest zijn dat ik zo lang niets heb gedronken) - flink de app alcoholvrijheid nog eens ingevuld en terecht trots zijn op die uren/dagen dat ik zonder alcohol was, maar toch na die week terug begonnen. Ik dacht om het kalmer aan te kunnen doen, bijvoorbeeld enkel als we weg zijn met vrienden iets drinken, maar toch meteen terug in mijn oude routine gevlogen van thuis te drinken. Ik haat het !! Ik haat het echt zooooo verschrikkelijk hard dat ik niet normaal meer kan drinken. Ik heb geen grens meer, ik kan niet stoppen na 1 of 2 of 3 glazen. Ik moet verder drinken tot de fles op is en dan liefst nog snel een nieuwe openen en 1 glaasje eruit kan drinken, zodat ik de dag nadien het excuus heb dat de fles toch al open is en er terug invliegen. Het gedacht alleen al om voor altijd te stoppen met drinken, maakt me zo droevig... Waarom kan ik nu niet normaal drinken zoals anderen? Wanneer is het zover gekomen? Ik heb al heel veel gelezen op dit forum (al enkele jaren kom ik af en toe eens lezen, meestal 's ochtends als ik weeral spijt heb) en ik volg op instagram ook "sober" accounts, ik heb elk boek over alcoholverslaving in mijn kast staan, dus ik weet echt wel dat er een leuk leven mogelijk is zonder alcohol, maar het is gewoon zo jammer dat ik nooit meer die frisse bubbels van een glaasje champagne op een feest ga mogen proeven. Het hoofd (en lichaam) weet het dus wel, alleen moet het hart nog volgen. Ik ga de groep hier wat actiever volgen en ga toch nog eens een poging ondernemen... Het doet gewoon deugd om het al eens neer te schrijven.

Goedemorgen lieve Frummers @lady jane jij weer lekker thuis en je rugzakje gevuld met mooie momenten, lekker hè weer thuis in je eigen emmaatje? @alesto voel je vooral welkom om te schrijven, en natuurlijk kan je op het dagpact als jij dat wil @Yvonne ik wacht even jou koffie ronde af, heb je ook een cappuccino @Zbb vandaag weer onze dag?

Fijn om je weer te lezen Jim . Onze oudste is cumlaude geslaagd en is in een diep gat gevallen . Hij krijgt nu extra ondersteuning en medicatie via psych. Ziet geen toekomst en is vreselijk moe . Dit duurt nu al meer dan een half jaar . We hopen snel op verbetering en tot die tijd staan we machteloos. Het is ongrijpbaar zo'n depressie.

Je kent hem sowieso, de beroemde uitspraak van Pippi Langkous: “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.” Je ziet 'm geregeld voorbij komen op Instagram, Pinterest en zelfs op LinkedIn. even gegoogled @Adri03

Je zit op 2,5 jaar @Fabienne1985. Mooi bezig. Proficiat.

@alesto, vermoedelijk is dit niet jouw lever, maar maag en darmen die tot rust moeten komen. Stoppen met alcohol, gezond eten in kleine beetjes, dan gaat dat vanzelf over. Dat is mijn ervaring.

Wat lastig voor je @bumperjim. je kan eigenlijk weinig doen, behalve laten weten dat je er voor haar bent. Voor de rest denk ik dat het weinig effect heeft, wat je ook doet en zegt. Hopelijk komt ze hier snel weer uit. Machteloos gevoel natuurlijk.

Goedenavond Alesto, Wat goed dat je niet gedronken hebt vandaag. Dat van de lever heb ik niet ervaren wel last van brandend maagzuur maar dat meestal in de nacht. Goed dat je de afleiding hebt opgezocht. Fijn ook dat je dat ook samen met je dochter hebt gedaan. Maak je haar ook weer blij natuurlijk. Water drinken is prima, stap voor stap, dag voor dag, veel succes!

Weer even een berichtje. Ik ben zoals eerder genoemd bezig met de issues uit mijn jeugd. Die zijn erg impactvol en ik ben al enkele weken heel somber en voel me hierdoor erg eenzaam, gevoelloos en waardeloos. Gevoelens als ‘wat heeft mijn leven voor zin’ en ‘wat doe ik er eigenlijk toe’ komen nu naar boven. Ik ben moe van het vechten en dacht echt dat ik dit een plek had gegeven maar ik zie nu in dat ik deze gevoelens altijd heb weggedronken. Ik voel dat enorm aan de drang naar drank die er nu is, nog steeds geen haar op mijn hoofd die er aan denkt een glas te nemen maar het voelt wel enorm leeg en onzeker. Met mijn vrouw heb ik besproken dat ik morgen een afspraak bij de huisarts maak om hier extra hulp of zelfs medicatie bij te krijgen. Komt evengoed vrij onverwacht, ik had juist het idee de weg naar boven te hebben gevonden maar het voelt nu alsof ik in de diepste put uit mijn leven ben gevallen. En dat voelt vrij uitzichtloos, zelfs voor een optimist zoals ik. Dat moest ik even kwijt, ook om te laten zien dat het proces van alcoholvrij dus naast hoge pieken ook diepe dalen kan hebben.

Dune

Wowwwww @Zbb echt top man!

Er zijn verschillende vormen van communiceren. Vrouwen hebben een andere stijl dan mannen. Mondelinge communicatie is anders dan digitale communicatie op een forum. Daar staat alleen de inhoud, het betrekkingsniveau valt weg. Mijn ervaring is dat mijn manier van communiceren 9 van de 10 keer effectief blijkt te zijn. Zet mensen op z'n minst aan tot nadenken.

@Yvonne, dit klopt gewoon niet, vaak genoeg gezien hier.

Dag zes de eerste gaan we niet nemen vandaag

Goedemorgen Francoise, lady Jane , Bob , Lika , Freekie , Franciose ,Rabi5609 , James M Dank je wel om te reageren op mijn aanmelding. Ik heb het gevoel en geloof dat met de steun van de leden het laatste duwtje is om te volharden naar mijn nuchtere pad, ik ben daarom ook erg dankbaar voor de reacties op mijn inschrijving op het forum en mijn verhaal zonder dat ik wordt bekritseerd alleen maar positiviteit ( ik voel het zo van dat is jouw verhaal en het is wat het is, ga er wat aan doen en wij zijn hier als collectief om je te steunen) prachtig toch!! Zoals ik aan Lady Jane schreef, ik praat en vraag liever aan de routeniers op het forum over mijn situatie, vragen en gevoelens te delen dan dat ik of zou moeten wachten op een hulpverlener of met iemand uit mijn omgeving die de situatie begrijpen en willen helpen en ondersteunen maar niet weten wat er speelt in mijn hoofd en in mijn lichaam. uiteindelijk moet je zelf 99 procent invullen op weg naar onafhankelijkheid van de drank maar in mijn opinie is dat dat laatse procentje belangrijker is dan die 99 procent die zelf moet invullen het verschil van slagen of zakken en die hoop ik hier te vinden daarvoor nu al mijn dankbaarheid aan de leden, we kennen elkaar niet en zouden elkaar op straat zo voorbij lopen maar hier kameraden en lotgenoten die je door dik en dun steunen. dat ene procentje is zo belangrijk jac

Hoi April, krachtig ? was ik maar zo krachtig geweest 20 jaar geleden ( toen was ik niet verslaafd Hahahah) maar ik sta er op dit moment zo in dat ik voor mezelf geen keuze meer heb, ik het zover gepusht de afgelopen decennia dat dit de enige juiste weg de 0% route en inderdaad stap voor stap en dag voor dag. ik heb geen medicijnen , ben cold turkey gegaan was en ben er helemaal klaar mee nu de zesde dag droog is aangebroken ziet de wereld er al anders uit. Ik haal erg veel inspiratie uit het forum en ben dankbaar met dit medium en de forumleden die als geen ander weten hoe je je voelt en hoe het werkt no escapesmeer zoals thuis prikken ze direct doorheen. jac

achter de wolken schijnt altijd de zon mooi gevonden april.

@Adri03 ik ben oprecht blij dat jij zo'n uitdaging redt. Ik herken me ook wel daarin. Maar tegelijk weten we beiden dat de meeste mensen niet zo reageren, en een deel daarvan blijft weg. Wel of niet om die reden? Dat weten we niet zolang ze niet terugkomen. Maar om daarom mensen niet welkom te heten? Ik weet immers niet van te voren wie hoe reageren zal. Ik heb besloten dat ik dat welkom heten dus óók voor mezelf doe. Toen ik me aanmeldde heb ik dat nl. zo fijn gevonden, weten dat anderen het stokje doorgeven, mij opnamen in hun midden en ik niet alleen stond in mijn jarenlang worstelen om zonder drank een nieuw leven te kunnen opbouwen. Dat dit gelukt is heb ik mede te danken aan Safidepafi (of zoiets was haar naam), die mij verzocht het verwelkomen van haar over te nemen. Ik vond dat toen een eer, maar het heeft mij ook bij de les gehouden. En nog.

Goedemorgen. Gat in de dag geslapen en heftig gedroomd. Komt door het te drukke weekend denk ik. Ach ja, we worden een tikkie ouder, hè. Een beetje meebewegen dan maar. Ook veel te veel suiker (high tea) Welkom @April04 en heel veel succes vandaag. Afleiding zoeken helpt mij meestal ook. Goed idee! @Yvonne Je haalt me de woorden uit de mond. Is er nog geen dagpact? Bij deze: Dagpact Toos

Goedemorgen, voor het eerst hier. Dag 3 in mijn zoveelste stoppoging. Rusteloos, somber, zenuwachtig. Maar ook het gevoel, ik kan niet langer. Kopje koffie.

Wat een ellende hè April, eindelijk zover zijn dat je hulp inroept en krijgt... stoppen en dan toch weer die misstappen.... Maar wat goed dat je de stap weer neemt. Ik denk dat je het klappen van de zweep wel kent inmiddels. Ik herinner me nog tips die ik kreeg toen ik hier voor het eerst kwam: bij erge trek je tanden gaan poetsen en verrek, het hielp. Ook een goede tip was: op het moment dat je je eerste glas wijn gaat inschenken zorg dan dat je iets heel anders doet dan normaal.... Ach April, veel hier lezen kan al helpen. Ook hebben we een Dagdraad, iedere dag een nieuwe. Dat kun je zien als een soort van virtuele huiskamer, je kunt er terecht voor een gezellig babbeltje, om je boosheid over een lullige buurman te uiten, maar ook als je erge trek hebt. Als er op dat moment iemand aanwezig is zal het van babbelniveau overgaan naar een luisterend oor en 'goede raad' ..... (Uhm er wordt daar ook gewoon geruzied, niets menselijks is ons vreemd) Maar sowieso: welkom hier April.

Goeiemooiemorgen frummers, en dankjewel @Yvonne, ik was al bang dat ik de enige was die er zo over denkt. mooie dag allen.

Goeie morgen frummels,

Ik zie dat @alesto de stap naar de dagdraad heeft gemaakt. Welkom hier Alesto. Zoals je hopelijk al begrepen hebt kun je hier terecht voor een bakje, voor een gezellig praatje, maar ook met jouw zorgen, vragen en noem maar op.

Goedemorgen Jac, Het beste besluit in jaren, althans zo voelde (voelt) het voor mij en ik hoop dat jij het ook zo blijft zien. We hebben allemaal een soortgelijk proces doorgemaakt en daar zit voor mij de herkenbaarheid. De onzekere maar onwrikbare overtuiging dat het zo niet langer kan. Dapper ook om dit aan te pakken terwijl je vrouw afwezig is en je er alleen voor staat (als ik dat goed begrijp). Blijf vooral lezen en schrijven hier op het forum. Dat geeft veel inzicht en herkenning. En er zijn altijd mensen die voor je klaar staan als je het moeilijk hebt. Wat voor mij geholpen heeft en wat voor jou ook een idee kan zijn is de online en anonieme behandeling van Brijder ‘Alcohol onder controle’ (en er zijn volgens mij nog een paar van die online trainingen). Dat kan je ook in Tsjechië volgen en je krijgt goede inzichten in achterliggende motivaties en patronen. Je wordt begeleid door een begeleider/psycholoog die aan jou gekoppeld wordt. Succes! James

Yo Even weer opgedoken. Ik ga op dit moment door de lastigste periode van mn leven. Ik heb altijd geluk gehad dus ik ben geen enkele ellende gewend, maar het geluk is nu afgelopen. De problemen concentreren zich rond de Vlinder (dochter 2) die studeert, of iig zou moeten studeren, maar ze is voor de tweede keer met de studie gestopt en is nu depressief. Ze wil helemaal niks meer. Donderdag sluiten hier in Frankrijk de inschrijvingen voor volgend jaar en we zijn al meerdere weekenden achter elkaar met haar bezig om wat opties op een rij te krijgen. Vorig weekend waren we bij haar, toen lag ze eerst 2 uur lang in bed onder de dekens en na heel lang alles geprobeerd te hebben (vooral dankzij de Stier want mijn geduld reikt niet 2 uur lang) kwam ze eruit en hebben we een paar opties op een rijtje gekregen. Vervolgens deed haar computer het niet meer en ging het inschriif feest niet door. Gisteren wou ik met haar verder praten om te zien of het nou in orde is en eventueel nog wat mogelijkheden toe te voegen (want je wordt niet zomaar overal geaccepteerd, het is geen amazon). Gebeld om 11 uur, geen gehoor. Gebeld om 12 uur, geen gehoor. Smsje achtergelaten wanneer kunnen we even bellen? Geen antwoord. Enfin de hele middag doorgegaan tot 19:30 toen nam ze op. Ik zeg was je op stap? Nee gewoon thuis maar geen zin om telefoon op te nemen. Dan heb je zin om knetterhard te gaan schelden, maar als je dat doet krijg je haar nooit meer aan de lijn. Waar maak je je druk over papa, laat haar maar gewoon haar eigen zaken regelen, zou je zeggen. Ja natuurlijk, dat doe ik ook als het minder belangrijk is, maar iemand die depressief is die komt gewoon niet van dr plaats (of uit haar bed dus), ze ruimt ook niks meer op enz enz. Ze heeft nu wel een baantje in de supermarkt ma-vr, goddank, dat heeft haar huisgenote geregeld. Het is een k-u-tbaan met vervelende klanten dus het zou kunnen motiveren om weer te gaan studeren. Als ze zich niet inschrijft voor een studie volgend jaar dan is er weer een jaar verknald met inactiviteit en voelt ze zich nog waardelozer (en ze heeft al een soort halfzachte poging tot zelfmoord gedaan, of iig vraag om aandacht) en dat kan ik gewoon niet laten gebeuren. Ik denk niet dat ze drugs gebruikt maar die zijn nooit ver weg en ze drinkt behoorlijk als ze uitgaat (wodka ) en ze rookt nu ook ineens. Van niks doen voel je je waardeloos en dan doe je niks meer enz, vicieuze cirkel. Je kan je niet op commando goed voelen, maar je kan wel op commando iets gaan doen, en dan gaat je cirkel wel de goede kant uit. Ze is haar eigen probleem en ze moet gewoon weer aan de gang met iets wat haar interesseert. Het is een slimme dame met een enorme algemene ontwikkeling, vroeger vond ze alles interessant en nu niks meer. Ik kan me de haren wel uit mn kop trekken maar daar moet ik een beetje zuinig mee zijn Trouwens ik snap het ook wel: Covid, Ukraine, Gaza, klimaatverandering, Trump, le RN, niks draait meer rond in deze tijd, alles krijgen ze over zich heen en alles wordt zinloos en op die leeftijd zijn ze heel gevoelig en zij is sowieso al extra gevoelig. Ja dan wil je misschien wel graag de hele dag in bed blijven. Maar ja........ Oh ja en sinds een weekje ben ik ook maar weer gestopt met drinken. Ik dronk weliswaar weinig maar toch weer vrijwel elke dag. Dit geeft wel de nodige helderheid maar de shit komt hard binnen zonder nooduitgang.

Dag Jac, welkom in de groep. Er zijn al heel wat verhalen de revue gepasseerd, weet dat je niet alleen bent in deze strijd. Onze zoon is na zes jaar in n therapie gestapt bij Kobeland, Kobe Lecompte in Landen, België. De mensen die bij hem, zelf een ex verslaafde hij is nu tien jaar clean, in behandeling zijn geweest heeft hij allemaal v d drank geholpen en zijn er nog steeds vanaf. Hij werkt ook voor het Belgische leger rond de problematiek van alkohol. Voor ons is dit de volgende stap in ons gevecht. Onze zoon komt van héél ver, vele therapieen in verschillende instellingen, niks hielp. Hij is nu van 17 februari clean, al een flinke stap vind ik. In de instelling waar hij nu zit is de psychiater ook gestart met een traject met Baclofen. Deze therapie samen met Kobe als ondersteuning geeft ons terug was licht in de duisternis. Ik hou jullie op de hoogte. Sterkte Jac.

Welkom Jac , wat goed dat je je hier meld. Dit forum heeft mij bijna 6 jaar geleden van de alcohol afgeholpen. Zoals je kan zien is hier bij ditjes datjes een dagdraad . Een soort virtuele huiskamer . Dit draadje gebruik je dan als je dagboek . Heel fijn dat je ons gevonden hebt . Blijf hier actief schrijven en lezen. Luister podcasts over verslavingen. Blijf actief bezig met het niet drinken en word elke dag sterker . Heel veel succes op dit mooie nuchtere pad , stap voor stap

Hoi wijnspons welkom hier , ook ik zat op die glijdende schaal naar beneden en ja idd je ligt niet laveloos op een bankje in een park maar daar begint een alcoholist ook niet . Ze beginnen thuis en kunnen nog best goed functioneren ook . Het sluipt erin . Grijp in en gun jezelf een heerlijk nuchter leven . Ik drink nu 6 jaar niet meer en wanneer ik weer eens een fles , die door visite niet is opgedronken, door de gootsteen kieper , ga ik zelfs bijna over mijn nek . Ik hoef echt niet meer en dacht toendertijd dat volledig stoppen het einde van mijn leven zou betekenen. Dat is de verslaving die je dat wijsmaakt. Ik wil nooit meer terug naar die vreselijke tijd

Wauw! Dit is mijn tekst @Wijnspons Zelf 42 jaar, zoon 13 en dochter 10. Wat je schrijft geldt ook voor mij, alles lijkt voor elkaar, waarom zoeken we dan toch steeds die roes op. Ik ben zelfs een aantal maanden gestopt en voelde me zo trots wanneer ik langs de wijnschappen liep en ik niet de behoefte had om een fles (doos in mijn geval) mee te nemen. Lekker gezond eten, bewegen en goed slapen. Dat wil ik terug, maar ik trap er toch iedere keer weer in. Ik wil de kinderen ook graag het goede voorbeeld geven. Mijn zoon maakt ook steeds vaker opmerkingen, wat me wel wat doet, maar niet genoeg om de knoop door te hakken! Hopelijk kunnen we er samen voor gaan.

Nou Charly, de middag is zo'n beetje voorbij, misschien dat je vrienden ergens verder doorzakken en jij nuchter thuis komt met de wetenschap welke kater zij morgen gaan hebben. Ik ben ooit ook voor mijn kind(eren) gestopt en dat is me heel goed bevallen. De liefde voor hen was voor mij veel vanzelfsprekender dan die voor mezelf destijds. Jammer dat ik daar zo lang voor moest nemen om daar achter te komen. Maar inmiddels profiteren we er allemaal al heel lang van dat die knop om is. Wees maar blij dat jou kinderen zo gereageerd hebben in december! Fijne avond!

Gisteren heb ik overleg gehad met mijn zus en goede vriend over mijn ernstig verslaafde buurman. Vanochtend ben ik nog even wezen kijken of hij al dood op de grond lag. Nee, dus. Hij vroeg mij of ik nog naar de winkel ging... Ja zei ik, maar ik neem geen pakken wijn meer voor je mee. Daar is de deur, zei hij. Ok, loslaten dus, geen redden meer aan.