Klassement

Ik heb n drukke stressvolle dag voor de boeg, maar als ik dat zo schrijf dan is het ook logisch dat het n drukke stressvolle dag wordt. Ik heb n drukke dag voor de boeg maar het gaat allemaal prima lukken en de wereld draait gewoon door. Zo dat klinkt al beter

@Rudy dat zijn 19 jaren. Mag ik je van harte feliciteren! Spectaculair. Maar ook @Asterix wil ik natuurlijk hartelijk feliciteren met zijn 4 jaren. Ook @water gefeliciteerd met 13 jaar en 5 maanden, en @MissSauvignon en @Wakkertje met hun 8 maanden. @takeiteasy, hartelijk welkom en meteen ook gefeliciteerd met je eerste maand. Leuk dat je er ook bij komt.

Ik had vorig jaar onverwacht de dokter nodig en ging naar het inloopspreekuur lekker vroeg (dacht ik), zei de receptioniste; mevr. die hebben we al 8 jaar afgeschaft. oeps☺ Gelukkig mocht ik toch blijven en was als eerste aan de beurt, bleek ook dat ik intussen een nieuwe huisarts had. Kende ik dus ook helemaal niet.

Zo dat was me het dagje wel. Nu lekker relaxen, zo een lang heet bad en een boek. @Maverick sterkte met je rug. Niet fijn. @Cleo66 nog naar je zin daar? Hoop dat het niet meer van dat noodweer is.

Ik heb wel een heel leuk nieuw schort.

@Maverick; er bestaan Nurofen pleisters, waar 200 mg ibuprofen in zit, die kun je op de pijnplek plakken en die werkt dan 24 uur. Ze zijn wel duur, maar mij hielp het goed en dan kun je tenminste bewegen. Tenzij er iets klem zit, dan kun je beter de huisarts bellen natuurlijk. sterkte!

Sterkte Maverick, dat is niet fijn...

gelijk heb je neem het ervan. trouwens die spierschokje heb ik ook hoor. heel vervelend ben je aan het schrijven of typen of soms zelfs met eten. kun je weer opnieuw beginnen, en met eten zit alles op je kleding. maar verder ervaar ik dat niet als erg.

Klopt. Na 55 uur de uitslag: negatief. Gelukkig mag ik deze week dus weer werken. @Yana wat die werkstukken betreft: het was beneden niveau, had het kunnen weten dus. Gewoon stom van me. Zucht.

Niet dus, maar ik had ook echt geen behoefte daar nog ooit te komen hoor. Heb het daarna weer jaren zelf gedaan.

Na mijn driemaandendip gaat het nu echt goed met mij. Alcohol wordt steeds minder een issue, er zijn al meer dagen dat ik er niet aan denk, ik tel de weken niet meer, ik vertrouw er in toenemende mate op dat trek weer overgaat. Als de trek toch aanblijft bedenk ik mij hoe het dan zou gaan als ik zou drinken. Ik kan me nu - gek genoeg - beter voorstellen in welk spoortje ik dan terecht kom (na een glas nog een glas en nog een glas en zo verder), beter dan in de eerste tijd. En voel steeds duidelijker en sneller dat ik daarin niet terecht wil komen. Het is goed om te voelen dat er langzamerhand ook andere, meer gezonde gewoonten beginnen te ontstaan. In de eerste paar weken had ik nog het gevoel dat ik aan het overleven was; de dag doorkomen zonder alcohol was het centrale doel. Nu wordt overleven steeds meer "anders leven". Dat is fijn.

Ooit scheerde ik zoonlief zelf, na een cursus kinder knippen, dat was reuze spannend, maar ging best goed. Toen mijn moeder 75 werd dacht ik; nu een keer de echte kapper, en ja hoor, zoon maakte 1 onverwachte beweging en de kapster maakte een hele kale strook bovenop zijn hoofd. Het ergste was nog dat ze er giechelend alle kollega's bijriep om te laten zien wat er gebeurd was. Ik moest gewoon betalen en mocht later 1 x gratis bij laten knippen maar ben er nooit terug gegaan. Op zo'n moment wilde ik voor hem er zo weinig mogelijk ophef over maken, maar ik kon wel janken. Hij deed dat gewoon gelukkig.

niet absurd, een logisch gevolg van het uitstellen; het blijft zo een beloning/straf gebeuren. Echt minderen heeft pas kans van slagen na een hele lange periode van 0. 1 jaar wordt aangeraden door de verslavingsdeskundigen. Lijkt moeilijk, maar juist omdat de 0 duidelijk is, is het de makkelijkste manier. Als je na dat jaar nog wilt drinken, heeft het kans van slagen, maar de meesten zijn dan al blij dat ze niet meer hoeven te drinken. Je kunt via Tactus/Jellinek of een andere instelling hulp vragen hierbij het loont zo! En je hoeft het dus niet alleen te doen.

Nee, hahaha! Hij heeft er een heel drama van gemaakt! Maar het is weer gelukt!

Hallo Krissie. Duidelijk verhaal wel, en het getuigt van goed inzicht in wat er met je gebeurt. Zo gaat dat inderdaad, ook na 100 dagen ben je er nog niet zomaar van af en dat is balen. Of ... misschien moet je niet zozeer balen maar juist blij zijn met die toegenomen zelfkennis. Een terugval hebben er wel meer van ons gehad, vaak meermalen. Dat is niet het einde van de wereld, maar een tamelijk normale fase in een leerproces. Nu gewoon opnieuw ervoor gaan, met nog meer motivatie. Het gaat je lukken!

sterkte er mee louisa

Blij met julie schrijfsels.

Hey, ik ben nu anderhalf jaar nuchter en ben e trots op maar ik pieker toch enorm over de schade die ik mezelf (lees hersenen) heb aangedaan. Is dit terecht? Groetjes

Gisteren vanuit het niets weer spit in mijn rug. En niet zo’n klein beetje ook! Vanochtend op geen enkel wijze uit bed te komen, pas na een cocktail van pijnstillers is het gelukt om mij beneden op de bank te installeren. Positief is dat ik zo straks al naar de keuken ben gelopen en weer terug, de gemiddelde medemens van 80+ doet het vlotter, maar toch. Diepe ellende, diepe zucht, dit wordt weer een tijd een gedoe