Klassement

Voor mij geldt: Ik had/heb een alcohol[probleem en niet ik ben een alcoholist. Wat ik doe is niet wie ik ben. En ik blijf ten allen tijde zelf verantwoordelijk voor wat ik doe. Ik zag het eindelijk door Anja Meulenbelt/ De Helderheid zo verwoord in haar 4e blog: Er zijn verschillende manieren van denken in wat de verslavingszorg heet. Dat het een ziekte is, waar je dus niets aan kunt doen, je bent nu eenmaal een alcoholist en dat blijf je, bij de AA – voor sommige mensen een heel nuttige instelling – wordt van je verwacht dat je je leven lang vertelt dat je een alcoholist bent, ook al drink je vele jaren niet meer. Ik voel me meer thuis bij de opvattingen van De Helderheid, die ervan uitgaat dat het niet gaat om wat je bent maar om wat je doet. Geen enkele fles heeft pootjes, dat glas giet zich niet ongevraagd in jou leeg. Ik wens van drank ook geen identiteit te maken, dat is veel te veel eer. Maar ik wil het er wel graag openlijk over kunnen hebben dat ik van drinken een dagelijkse gewoonte maakte, zonder dat er meteen een etiket op me wordt geplakt dat ik vervolgens nooit meer kwijtraak, en ik wil ook kunnen vertellen dat ik het een goed idee vind om ermee op te houden. En dat ik eerlijk gezegd heel veel mensen zie die er veel aan zouden kunnen hebben om te stoppen of te minderen minstens.

Daverende rot dag. Niet iets speciaal geloof ik, gewoon somber. Zit Anja Meulenbelt te lezen en zij beschrijft hoe ze na het stoppen plots geconfronteerd wordt met dat soort dagen. Verrek: dat is het. Droog en in een pesthumeur. Waarschijnlijk gewoon omdat zulke dagen er bij horen als ik ze niet wegdrink. Check.

Wat een herkenning hier, de strijd met jezelf om te accepteren dat er überhaupt een probleem is. De sirenen uit het water horen komen, komt u maar, hier is het fijn! En dan het hobbelpad rondom minderen (één is tien) of toch stoppen. En dan langzaamaan meer gaan praten met de omgeving, het een alcoholprobleem noemen maar geen alcoholist zijn. Tja, het afgelopen jaar in een notendop. En nu de trots dat het lukt. En de strijd om vol te houden. Stap voor stap!

Droge afmelding Welterusten alvast

Heel erg dankjewel voor deze nuancering LJ

Bedankt voor de tip van 'de kracht van wilskracht' van Kelly mc Gonigal, basta. Dat ga ik ook lezen. Eef, ik bewonder je instelling. Daar zit een toekomstvisie in waar je naar toe kunt groeien, ondanks eventuele twijfels of tegenslagen onderweg. Lijkt me een goede en kansrijke aanpak.

Goeiemorgen, zo naar de yoga. Heb het nodig. (hoe komt het nou dat iets wat goed voor me is niet in mijn dagelijks program te werken is en iets wat slecht voor me was/is dagelijks kost werd???) Fijne dag en sterkte voor wie het nodig heeft.

Ja, dat verzet opgeven is in mijn optiek stap 1. Of nee, niet helemaal. Erkennen dat je een probleem hebt. Voordat ik hardop kon zeggen 'ik heb een alcoholprobleem'.. 'Ik ben alcoholiste' is nog steeds moeilijk...en er zit een nuance in 'zijn' of 'een probleem hebben'...Of is dat wat ik graag wil? En als je deze stap hebt gezet is minderen geen optie. Dan is het accepteren en op één of andere manier aan de bak met jezelf. Met hulp meestal. In je eentje is het zwaar. De start van 'iets nieuws'. Niet perse leuk...misschien waardevoller. Uiteindelijk naar een soort van weten waar je het allemaal voor doet?

Opdracht? Serieus? start protestactie. Vandaag eindelijk van het terrein hier af. Even wat anders om me heen dan deze muren (ben alweer binnen inmiddels) of de best wel saaie tuin. Prettig. Even de zinnen kunnen verzetten ook, beter. Ben duidelijk niet geschikt voor een ascetische leefwijze. Anyway, weer binnen. De bedoeling van de dagen is dat je rust in jezelf vindt (goed zoeken!) en natuurlijk de tijd krijgt om alle gifstoffen uit je lichaam te verdrijven. Rust, reinheid, regelmaat. Tegen reinheid heb ik overigens niets, begrijp me niet verkeerd. Een kleurboek heb ik niet, wel enorm veel papier waar steeds meer tekst, soms tegen wil en dank, op terecht komt. Zal jullie niet vermoeien met al mijn gedachten, het zijn er nogal wat. Deze week is het nog tamelijk vrijblijvend verder, behalve dan het principe van meehelpen in de dagelijkse dingen. Straks mag ik tafeldekken, hiep hoi. Bovenstaande overlezende, ai, ik word al weer recalcitrant. Lastig, rem erop. Morgen heb ik weer een controle bij de arts, voor de fysieke conditie. Dan wordt er ook gesproken over een eventueel behandelplan. Ben heel onrealistisch aan het duimen dat ik naar huis mag, tenslotte ben ik morgen ongeveer een week nuchter, dus dat is best wel soort van afgekickt. Ja joh, keep on dreaming. Natuurlijk gaat dat feest niet door, maar ik mijmer er even een uurtje over, gewoon, voor mijn plezier. Edit: Hé Lars, hoe gaat het met jou intussen? Best wel vervelend, zulk eenzijdig contact en ik wil gewoon weten hoe het met jou is ook. Ze hebben hier trouwens meer dan yoghurt hoor, basta. Ruik alweer het gekook van avondeten. Ga m'n best doen om mijn maag in bedwang te houden, zit er tenslotte niet op te wachten om een nieuw probleem te creëren. Eten, Quinn, eten verdorie verdikke. Maar ik ga het je echt niet aanpraten, blijf maar mooi thuis, veel plezieriger. Nu even de rest van de dag bij lezen. Wat Gerrit vanochtend al zei, forum hoort echt heel erg bij mijn dagen. Blij dat ik er gewoon op kan hier. Ja, dat was een positieve opmerking over dit oord. Ik ga vooruit.

Dag allemaal, Begin dit jaar ben ik deelnemer geworden van het internetprogramma Alcoholdebaas. Ik heb het forum weleens bekeken en voelde geen aandrang om actief deel te nemen. Destijds heb ik het programma in een aantal maanden doorlopen. Het was de derde keer bij een internetprogramma en uiteindelijk lukte het weer niet de drank te overwinnen. Soms wel een aantal dagen achter elkaar, maar niet voor een week of twee weken. Dat was frustrerend voor mij en mijn partner en ook voelde ik me schuldig richting mijn hulpverlener; alle goede bedoelingen ten spijt lukte het gewoon niet om bier of wijn te laten staan. Dit was vooral zo in de weekenden wanneer mijn gezelligheidsvrienden bij elkaar kwamen. Ik begon dan vaak met dat eentje wel moest kunnen; inmiddels hanteer ik de slogan dat 1 minstens 10 is. Goed, in de beginmaanden lukte het dus niet. Ik april gaf ik het op en ook mijn hulpverlener kwam met het advies dat een face-to-face-traject meer passend zou zijn om doelen te halen. Maar ja, dat wilde ik echt niet want die confrontatie kon ik niet aan. Ik voelde me immers geen alcoholist. Een aantal maanden volgde waarbij het drinken steeds meer doordrinken werd en steeds meer geconfronteerd met een persoon die de regie aan het kwijtraken was. Moe, katerig, inactief, passief en met steeds minder grip op het leven. Ergens is de knop omgegaan, ik weet nog steeds niet waar, maar ik heb een afspraak gemaakt bij de huisarts. Wilde Refusal als hulpmiddel om te stoppen. Mijn huisarts wilde best Refusal voorschrijven maar wilde toch ook graag dat ik dat deed met hulp van een verslavingskliniek. En zo zette ik de eerste stap die ik nooit had durven denken te kunnen zetten. Dat was een lastige zin, maar zo voelde de eerste stap naar binnen ook. Ik heb nu een drietal gesprekken gehad en ben drie weken geleden begonnen met Refusal. Zonder lukte het me niet om te stoppen. En met wel. Inmiddels heb ik namelijk 20 dagen niet gedronken, iets dat in de afgelopen 25 jaar (ik ben nu 40) niet is gelukt. En dat voelt nog steeds als een heldendaad, iets wat ik nooit had durven dromen. 20 dagen geen alcohol heeft vele voordelen met zich meegebracht: - op financieel gebied geld besparen - veel meer ritme op de dag - 's avonds op tijd naar bed - ik praat veel weer met mijn partner - oude hobbies zijn opgepakt Ik voel me er verder goed bij. Ik ervaar spanningen meer maar dat is ook ermee leren omgaan denk ik. Het belangrijkste nadeel is denk ik wel vermoeidheid. Ik heb het idee dat ik de hele dag kan slapen en dat doe ik dan ook. Veel uren 's nachts en ook nog veel uren overdag. Ik heb gehoord dat het met Refusal te maken kan hebben. Iemand hier ervaring mee? Ook geloof ik wel dat er een soort van slaapschuld kan zijn ontstaan in de afgelopen jaren want ik sliep maar weinig uren door het drankgebruik. Ik ben van plan om dit forum actief te gaan gebruiken en hoop jullie te gaan volgen en om advies te kunnen vragen. Eindelijk is de stap gezet om te stoppen met drank en hier wil ik een zo goed mogelijk vervolg aan gaan geven! Groetjes, Yogi

Ik kan me er niks bij voorstellen, behalve dat het me verschrikkelijk lijkt als het contact met je kind zo moeilijk is. Of eigenlijk niet is.

En wat goed van je. Het is noodzakelijk dat blijven opletten. Is het niet om de je je niet fijn voelt, is het juist omdat je je fijn voelt. Vermoeiend soms...maar weten hoe het werkt, helpt. Samen sterk!

Sterkte Bor! Wat een lastige situatie. Meld me ook droog af. Weltrusten alvast!

'Daar was laatst een meisje loos' Ja, dat is een verschil...en 'echte' acceptatie ging bij mij in stappen. Het is ook geen 'berusting'...het gaat verder. Gun jezelf de tijd. Ook jij lief zijn voor jezelf.

Hier ook een droge afmelding Fijne avond

Vandaag een mooie overwinning behaald. Ik had namelijk weer een afspraak bij de dietiste. Het afgelopen jaar was ik maar liefst vijftien kilo aangekomen, met name door buitensporig alcoholgebruik en slecht eten. Daarvoor ging het wel een paar kilo per jaar langzaam aan, maar ineens leek er sprake van exponentiele groei. Tijdens mijn gebruik heb ik vaak benoemd dat afvallen heel, heel erg moeilijk is. Logisch ook met al die koolhydraten en ik kon het dus ook echt niet. Maar ja, dan start de wereld ineens fris en fruitig, alcoholvrij. Twee weken geleden was mijn eerste afspraak en vandaag het vervolg daarop. 2,3 kg afgevallen en maar liefst 2,7 kg vet kwijt. En 'slechts' door gezond te eten en wat vaker te wandelen met de hond. Ik ben echt trots op mezelf!

Gaba, *ik kruip even onder mijn steen vandaan, het is toch een hele strijd om je aan dit middel te ontworstelen* 'Omdat het praktisch nergens beschreven staat en de medische experts nog steeds van mening zijn dat het met een paar weken klaar moet zijn en anders krijg je te horen dat de oorspronkelijke klachten weer terug zijn.' Het bekende liedje. Toch vraag ik me af hoe ze dat willen doen als de "klachten" iets zijn wat je in het verleden nooit hebt gehad. Hoeveel mensen zonder psychiatrische voorgeschiedenis zullen dan voor het eerst in hun leven een diagnose oplopen ? Nu zijn er wel wat experts die weten dat het langer kan duren ... Maar het is inderdaad het heersende beeld.

Bor,wees trots op je dochter dat zij voor haar kind en zichzelf kiest. En wat maakt het uit,al eten zij iedere avond mee!

Het is niet spiritueel, mocht iemand dat verwachten. Ze sluit eerder aan bij Els Noorlander.

Kijk Sita, heb ik even van een andere draad geplukt, advies van een deskundige.

ik heb m net in de bieb opgehaald; benieuwd!

quote: Nu we actie nemen, lijken de omstandigheden ook mee te werken. dit geldt voor jouzelf ook Sita.

Hallo allemaal. Toch wel fijn weer wat van jullie te horen. Minder fijn te horen dat jullie nog aan het tobben zijn. Ik herken natuurlijk alles wat jullie schrijven. Wat jullie meemaken is gewoonweg niet uit te leggen aan iemand anders. Dat is voor mij ook een groot probleem geweest, ook in mijn relatie. Omdat het praktisch nergens beschreven staat en de medische experts nog steeds van mening zijn dat het met een paar weken klaar moet zijn en anders krijg je te horen dat de oorspronkelijke klachten weer terug zijn. Helaas weten wij wel beter en is het zo dat de klachten vele malen erger geworden zijn door de medicatie. Je komt dan snel in een kip/ei verhaal terecht. Ik herken jullie twijfel zo goed. Er zijn maanden geweest dat ik dacht dat het nooit meer goed zou komen met mij. Dat duurde zelfs meer dan een jaar na de definitieve stop. Pas na de 14e maand merkte ik dat ik toch kleine stapjes vooruit ging. En daarna ging het sneller. Ik wil echt niet zeggen dat het bij jullie ook zo lang zal duren. Ik denk dat het bij mij wel heel erg lang geduurd heeft. Het op en neer gaan van goed/slecht voelen is juist een typisch symptoom na het stoppen. Dus een terugval nadat je een tijdje goed ging, is heel herkenbaar.Ik heb dat zo vreselijk vaak gelezen op benzobuddies.org forum onder postwithdrawal. Wat jullie ook zeker weten gaan meemaken is dat de tijd tussen die twee tegenstellingen van goed/slecht steeds langer gaat duren. Het blijft gewoon een kwestie van je tijd uitzitten. Maar wanhoop niet en heb vertrouwen in het herstel proces van je lichaam en het brein. Het gaat echt gebeuren. Ik heb het al zo vaak geschreven maar ik ben op benzobuddies nog nooit iemand tegengekomen die niet uiteindelijk genezen is. Sommigen al na 2 maanden en anderen pas na 24 maanden. Het viel wel op dat bij velen er een grote omslag is in de 9e maand. Geloof me, ik heb duizenden berichten gelezen de afgelopen 2 jaar. Echt werkelijk alle klachten die jullie hierboven beschrijven,heb ik ook gehad. Depressies, oogflitsen, spierpijn, paniekaanvallen, oorsuizen en ga maar door. Veel liefs en veel sterkte de komende tijd!

Goedemorgen allemaal, Vandaag schandalig lang uitgeslapen tot bijna 8.00 ! Erg lekker, zo relaxed Pas om 12.00 beginnen vandaag Zo meteen eerst maar eens een bergje strijken

Hoi Ellendig, Wat vervelend om te horen dat je een terugval hebt. Ik dacht al we horen niets meer van Ellendig het zal wel verder goed gaan. Zeker omdat je die laatste tijd steeds goede berichten had. Ben je nog wel aan het werken? Ik begrijp dat je twijfelt of het van de benzo's is. Ik heb dat ook. En ik wijt mijn klachten aan de benzo's en ook mede aan de burnout waar ik in zat toen ik ging afbouwen met de diazepam. Het kan natuurlijk dat dingen door elkaar spelen. Met mij gaat het in het geheel ietsje beter, maar heb toch nog veel klachten: lichamelijk en mentaal. Waar ik steeds van blijf schrikken omdat het allemaal zo lang duurt en zo'n nare klachten zijn. Nu heb ik o.a. weer enkele dagen allemaal lichtflitsen in mijn rechteroog. Dat geeft dan ook weer stress en is erg vermoeiend. Volgende week ben ik een half jaar benzo vrij en dus nog steeds veel klachten. Zoals slecht slapen, snel gestresst door vervelende dingen, erge maagpijn, darmklachten, misselijk, duizelig, spierpijn en steken, enz. Ellendig veel sterkte gewenst en het wordt beter. Met af en toe een (flinke) terugval, maar dat gaat weer over. Groetjes aan allemaal, Moedig

Dan ben je goedgekeurd door de commissie Volgens mij word je forummer na 100 berichten.

Goedemorgen. Krantje gelezen in bed. Nu maar eens opstaan. Fijne dag allemaal. Het wordt nat en winderig, maar ja, dat hoort bij ons klimaat, toch?

Klinkt als een gaaf boek Basta! Ga ik opsnorren ergens. Almaas ben ik inmiddels een stukje in op weg, wel errug vaag af en toe zeg, niet echt to the point geschreven. Maar ik neem t voor lief, het is wel interessante kost.

Ik heb het allemaal niet zo goed gevolgd vandaag, erg druk op werk. Hoop morgen wat socialer te zijn hier. Ik meld me droog af, lekker slapen!

Ik ga kijken of ik Almaas kan vinden. Ik ben fan van 'de kracht van wilskracht' van Kelly mc Gonigal. Zij buigt 'volhouden, kiezen op elkaar, doorzetten' om naar 'niet meer hoeven, leven zoals je (op de lange termijn) wilt.' Met goeie practische oefeningen. Ik dacht: hoe kent zij mij??

Quinn! Wat een mooi en liefdevol bericht! Kalk je dat nog even op één van die rustgevend groene muren daar? Het is echt bijzonder, en iedereen is 'je'. Ja Kruidenthee, hele fijne en onbetaalbare reacties, ik ben er de hele tijd mee bezig. Ik heb alles op een rij gezet (voor zover Bob dat niet al had gedaan) en ik denk eindelijk weer: hé... zou ik dan misschien toch gewoon op de goeie weg zitten? Iets met verzet opgeven. Ik ga het nog duidelijker formuleren. (Nóg duidelijker?) Ik wil jullie graag bedanken, maar ja, waar moeten de bloemen naartoe?

Droge afmelding Welterusten

Ben vandaag echt verschrikkelijk irritant. Tikje hyper en moeite om mijn mond te houden. Waar uitstapjes al niet goed voor zijn. Zelfs een serieus bord eten weg weten te werken. Wordt het toch nog gekker.

Goed! Lieselot!

Lieselot, ken je niet echt maar toch dikke knuf

Wat een fijne positieve berichten joh, geweldig! Ben blij voor je!

Ooh je hebt er nog iets bijgeschreven! Dan nog maar een LIKE

Klinkt goed Skyer, ben blij voor je! Gek is dat hè, zo'n langzaamaan ontwikkelend proces naar de uiteindelijk stap om alcohol op te kunnen/durven/willen geven. Herken daar heel veel in, heeft bij van van februari tot september geduurd. Met daarbij ook het besef hoe belangrijk het is om aan anderen te vertellen dat alcohol een te belangrijke rol in het leven heeft gekregen. Het voelt als met de billen bloot gaan.

je komt tegen waar je aan toe bent Skyer and we're gonna hear you Roarrrrrrrrrrrr

Uitprinten en op t prikborg Lisette, een opsteker om de dag mee te beginnen, voorkomt misschien zelfs dat je die bemoediging nodig zult hebben, en anders heb je m alvast paraat!

Heeft Bob wel koffie gehad?

"Darkness cannot drive out darkness; only light can do that. Hate cannot drive out hate; only love can do that" Martin Luther King, Jr.

En toch volgehouden. Je wordt steeds sterker volgens mij. (twee keer vol, top). Vandaag wat rustiger? Even oppassen dat je daar dan niet in trapt hè.

Zo, terug, en HET IS GELUKT!!! jippie-a-jee! Ik heb me strak gehouden aan wat ik had geoefend. Een spa rood graag met citroen. En kruidenthee! Op de heenweg leek het niet-te-doen, geen wijn drinken. Na de eerste kop thee was dat allemaal over, en heb geen 1x last gehad van trek. Het zit 'm vooral in het eerste ongemak, en er tegenop zien. Supergoeie ervaring. Dank Lady Jane voor de steun, ik dacht wel aan jullie hoor! xxx

ik zit best lekker op je linker schouder ff kriebelen af en toe voel je wel?

Hé, beetje meer respect voor die Kruidenthee

Precies Eef: Kom maar op met die avond. Vergeet niet om het oefen-scenario ('Nee dank je. Nee, echt niet, ik wil graag thee. Ja, saai, hahaha, en dan ook nog kruidenthee, hahaha...hoe was je vakantie?) af te maken met het beeld van hoe je je naderhand voelt. Dik tevreden, en dan die haha erachteraan.

Ik vrees van niet... En eigenlijk kijk ik nu handenwrijvend uit naar deze uitdaging. Ik ben de vorige keer voor de bijl gegaan vanuit naïviteit en niet voorbereid zijn. Deze keer blijf ik lekker buiten de boksring zoals Basta dat ergens in een draadje zo treffend noemde. Kom maar op met die avond. Haha!

zie je hoe streng je bent voor jezelf Eef? Als je beste vriend(in) jouw fouten en foutjes maakt denk ik dat je veel milder zou zijn; wees je eigen beste vriendin en durf van je fouten te leren hebben ze nog nut gehad ook

Hoi Eef, ik heb ooit een lezing gehoord over: changing the attitude of addiction through science. Belangrijkste les voor mij was: Je streeft naar volledige onthouding, want dat is wat je wilt, maar niemand kan het in één keer. Uitglijers horen bij het proces van genezen. Opstaan, wonden likken en weer doorgaan. Als je leert schaatsen blijf je ook niet liggen zodra je bent gevallen. En, eindigde hij hoopgevend, ineens kan je schaatsen, ook al blijft het ijs spekglad. Eef, goed dat je bent gebleven, en ook dat je hier eerlijk bent. Het kan niet in één keer, maar misschien trek je bij deze de definitieve streep omdat je op het forum schrijft. Dat zou kunnen, hoor!