Klassement

Poeh, lastigere avond dan tot nu toe. Pittige dag in de weer geweest met verf. Helaas is de kleur niet geworden wat we er van dachten, beetje teleurstellend dus. Het zal wel wennen hoor .. Maar toch. Net dus moe en het een beetje zat. Gelukkig een duidelijke afspraak met mezelf, anders had ik absoluut een glas wijn gepakt. Nu weer blij met een dag extra droog! Ik meld me vast af, tot morgen

Hallo forumleden, graag wil ik met jullie delen hoe het nu met me gaat, en dat is Wonderlijk Goed Ik was bij Trubendorffer in behandeling, maar kreeg vanwege extreme overprikkeling het niet voor elkaar geheel abstinent te zijn gedurende die 6 weken. Ik had zo mijn best gedaan maar ging 5x in de fout. Ik kreeg een onderzoek naar AD(H)D. Binnen één dag kreeg ik de uitslag. Ik heb AD(H)D. Ook kreeg ik na het onderzoek een proefmedicatie en na anderhalf uur moest ik opnieuw een test doen. Wat bleek, het medicijn sloeg aan. Sindsdien gebruik ik Methylfenidaat 4x op een dag en ik voel me Zo Goed. Een nog bijzondere bijkomstigheid en ik weet ook niet waarom dat zo is maar IK HEB GEEN BEHOEFTE aan alcohol meer. Werkelijk totaal niet meer. Ik voel me tot tranens toe zo dankbaar. Ik wist niet dat ik me elke dag zo kan voelen als vanaf 2 augustus! Ik heb nu eindelijk een Leven Zonder alcohol. Dat Methylfenidaat duidelijk iets te maken heeft met geen behoefte meer aan alcohol is zeer duidelijk voor mij hoewel dat daar helemaal niet voor bedoeld is. Waarom weet ik niet maar ik Leef. Ik wens iedereen zo’n ommezwaai toe. Heel veel sterkte allen

Anna en Ferry, Erik, Miki en Rosa, gefeliciteerd! Een mooi stel zijn jullie, alleen wel een beetje overdreven hoe jullie vooruitlopen op de kalender.

In het jaarpact lees ik de stelling dat vroeger dit forum harder zou zijn en nu alles zacht is met de volgens mij gevaarlijke uitdrukking dat zachtheid stinkende wonden geeft. Als ik naar de zorg voor verslaafde kijk dan heb ik soms het idee dat dat er vanuit die tegeltjeswijsheid over heelmeesters HARD zo overheerst. Loopt een blinde over straat en je geeft hem een klap op zijn hoofd en zegt die zag je niet aankomen. Hard zeker maar helpend? Ik vind mededogen een bruikbaar woord in relatie tot de ander en mededogen is helemaal niet altijd zacht en lief maar het is ook niet hard. Hardheid in verslavingszorg is wat ik zie aan oordelen als een verslaafde is zwak en heeft geen eigen wil en verantwoordelijkheidsgevoel......dus zie je de verslaafde niet als zieke medemens maar als ongeleid projectiel die je in bedwang moet houden. Mededogen doet een beroep op eigen verantwoordelijkheid nemen. En daarnaast is het zo dat we hier lotgenoten zijn. Ik heb de ziekte alcoholisme en wij allen. Ik ben niet graag hard tegen mijn medeverslaafde. Diegene is immers ziek en steun nodig. Ik vind de buitenwereld vaak zo vol onbegrip en vol vooroordelen over verslaafde. Dat vind ik hard. Maar dat is niet zoals wij hier doen, toen niet nu niet. Het forum van vroeger is helemaal niet hard in mijn ogen. Bij het forum van nu denk ik eerder aan moedeloos als het gaat om het aanzien van zoveel jaren aanmodderen en geen resultaat. Hoe kan ik diegene steunen in meer eigen verantwoordelijkheid nemen......

Meld me ook droog af. Leuk klokje gescoord op kofferbak verkoop. Er stond ook een (deel van een) art deco servies om van te watertanden, maar ja, dat was boven budget. Arme verkopers trouwens, af en toe regende het en daardoor? was het heel rustig. Hoe ist nu Peetr?

Ik meld me droog af

Nog een teken van herstel: In vroeger tijden waren er jaren dat ik 365 dagen per jaar op mijn racefiets zat; hoezo verslaving? Een paar weken geleden kocht ik een oude Koga Miyata van zo'n 35 jaar oud. Die heb ik aan het lopen gemaakt en ik ben net terug van mijn eerste 35 km met een gemiddelde van 28 km/uur. Ik kan het nog! (Een beetje...) Zo gek als het was ga ik het niet meer maken, maar lekker mijn lijf aan de gang zetten vind ik heerlijk met die zingende wielen! Dat gaat me ook helpen mijn lijf weer wat op orde te krijgen. Naast het vele wandelen wat ik al doe. Fijne avond allemaal.

Hallo allemaal, Bedankt voor de felicitaties. Ik zit een beetje te zweten want ik heb me toch zitten prutsen , om weer te kunnen inloggen,maar het is gelukt. Tja, vanmorgen werd ik wakker en realiseerde me, dat ik vandaag 10 jaar geleden was gestopt met het naar binnen gooien van alcohol. Iets, wat me toen, ondenkbaar leek. Iets wat voor mij onmogelijk was, niet te bevatten. En inderdaad zoals Anna hierboven al zo mooi heeft omschreven. Het ging er toen veel harder aan toe. Je kreeg op je donder en we waren niet zo lief voor elkaar. Maar wel eerlijk naar elkaar toe. Er was een band, een band die je hielp. Ik ben ernu nog van overtuigd, dat die harde aanpak, mij over de streep heeft getrokken, om te stoppen. En ja, ik ben ernog steeds van overtuigd, dat zachte heelmeesters stinkende wonden achterlaten. Toender tijd, hebben we ook veel gelachen. Bambam, Francesca, nu het maatje van Bambam Anna en Rufus. Waar ik later het pact mee sloot. En waar kohtje de naam het RAF team voor verzon. Toch waren dat ondanks het gevecht tegen de drank, ook leuke tijden. Tenminste voor mij . Ik ben niet zo een goede schrijver als Anna, want die kan het altijd zo goed verwoorden. En het leven is ook niet rooskleuriger geworden, na het stoppen met drinken. Maar het is eenvoudiger geworden, niet meer te moeten drinken, geen gezeul meer naar de glasbak. Niet meer om je heen kijken of iemand dat ziet. Geen smoes meer bij de slijter, van pak die fles wijn maar in, het is een kado. Heerlijk toch die vrijheid, van de deur te kunnen openen, als er wordt aangebeld, want ik ruik niet naar drank. Geen katers meer. Niet je ziek hoeven te melden, want ik heb de griep. In de auto kunnen stappen en niet bang zijn te worden aangehouden. Kortom. VRIJHEID. Afgelopen voorjaar nog een paar weken hiermee geschreven, wat me volgens mij niet in dank werd afgenomen. Omdat ik hard werd ervaren. En toch blijf ik daar in geloven. En dat is ook mijn ervaring.Maar wie ben ik, om mijn mening op te dringen? Ik hoop dat degenen nu ook droog staan en het volhouden. Maar dat zal ik nooit weten. Ik wens iedereen een mooie en drankvrije toekomst toe. Anna nog van harte meid De hartelijke groeten voor Soothe. Ferry.

En de groep die weten dat ik niet meer drink is uitgebreid. Wel fijn al die steun! Vanochtend wel wakker geworden met barstende hoofdpijn, maar zal wel door allergie komen. Wens jullie een goede dag toe en succes.

Hoi allen, Dank voor de felicitaties! Wat lief dat er na al die tijd hier nog aan mij gedacht wordt. Ik had me voorgenomen hier vandaag even te komen, want 10 jaar alcoholvrij is voor mij een heugelijke gebeurtenis. Al lange tijd sta ik niet meer elke maand stil bij de datum, en er zijn zelfs jaren geweest dat 7 augustus min of meer ongemerkt voorbijging. Daaruit blijkt dat alcohol niet meer echt een issue is in mijn leven. Ik hoef niet meer te drinken, er is geen zucht, geen obsessie. En daar ben ik nog steeds elke dag dankbaar voor, ondanks dat ik er niet meer elke dag aan denk. Klinkt gek, maar toch voelt het zo. Is het leven leuk zonder alcohol? Niet echt, het leven is gewoon het leven, met zijn ups en downs, soms leuk, soms GRRR!! Er was een tijd dat ik dat leven niet aankon zonder drank, en in die tijd was mijn leven bepaald niet leuk. Een hoop ellende al achter de rug, en het leek er maar niet beter op te worden. Iedere meevaller werd gevolgd door talloze tegenvallers om het positieve weer ongedaan te maken. Emotioneel was ik een wrak, en in die situatie had ik iedere dag opnieuw behoefte aan een stukje vergetelheid en ontspanning. Zo voelde het voor mij, en dat was de rechtvaardiging. Ondertussen had ik alsmaar meer nodig om dat stukje ontspanning te bereiken, ging de relatie met mijn kinderen hardhollend bergafwaarts, stapelden problemen op mijn werk zich op, plus lichamelijke klachten, en stond ik aan de rand van een bodemloze put. Ik ben op dit forum gekomen via de internettherapie, waarvoor ik me had opgegeven omdat ik ondanks alle beneveling besefte dat er iets moest gebeuren. Mijn streven bij aanvang van de internetbehandeling was 'acceptabel' te kunnen drinken. Niet stoppen, want dat idee was volkomen ondenkbaar. Een klein stukje ontspanning en plezier had ik immers hard nodig! Het streven was dus: maximaal twee glazen per dag (misschien t.z.t. in het weekend een pietsje meer?), en twee dagen per week niets. Natuurlijk was twee glazen volstrekt onvoldoende om enigszins te ontspannen, en af en toe een dag niets lukte al helemaal niet! Elke dag was namelijk bij nader inzien, zo rond de tijd dat ik klaar was met mijn werk, precies niet de juiste dag om daarmee te beginnen. Dus moest het even uitgesteld tot de volgende dag, die echter op het cruciale moment ook weer niet de juiste bleek. Herkenbaar? Op de eerste persoon die opperde dat ik misschien eens moest beginnen met zo'n twee maanden helemaal niets, en daarna verder kijken, werd ik hartstikke kwaad. In die tijd waren de forumleden echt niet alleen maar lief en zacht voor elkaar. Je kreeg soms behoorlijk de wind van voren, en er werden harde woorden gesproken. Dat zie ik nu niet meer terug. Alles moet zachtaardig, anders ben je niet helpend genoeg. Toch hebben juist die harde woorden, die vaak wel waar waren, en de schoppen onder mijn kont (excusez le mot) mij verder geholpen. En ben ik vandaag 10 jaar geleden, na enkele terugvallen en uitglijders (maar niet zoveel) gestopt met drinken. Ik kan het iedereen aanbevelen. Het leven is zoals het is, met of zonder drank. Ik dacht het zonder niet aan te kunnen, maar mét kon ik het helemaal niet aan, en maakte ik er één grote hel van. Twee jaar geleden heb ik opnieuw een heel moeilijke tijd gehad. Problemen op mijn werk, bezuinigingen, en ik werd op een heel nare manier 'weggesaneerd'. Ik dacht op mijn leeftijd geen kansen meer te maken op de arbeidsmarkt, zoals zovelen, maar het is me gelukt opnieuw een leuke en uitdagende baan te vinden, het gaat beter met me dan ooit tevoren! Wat niet wegneemt dat ik ook zo mijn makkes blijf houden. Ik heb op dit forum al vaak ervaren dat alcoholisten soms veel op elkaar lijken. Kohtje telt, mijn lief wil altijd alles kloppend hebben, en ik heb alle tics die ik als kind al had weer terug. Ze waren tijdelijk verdronken in de grote alcoholzee, maar kennelijk nooit weg. Tja, ik ben die ik ben, en die ik voor een deel als kind al was. Maar inmiddels ben ik óók een volwassene, eindelijk, net als een moeder, partner, dochter, zus, professional, en wat ik misschien nog meer zou kunnen zijn. Ik moet van mezelf veel meer zijn en doen dan ik kan in de 24 uur die een dag telt. Regelmatig verwaarloos ik daardoor vriendschappen, doe ik mensen om wie ik geef tekort, doe ik niet alles wat ik zou willen doen, voel me daar schuldig over, maak opnieuw goede voornemens, etc., etc., etc.. Daarom ben ik hier ook bijna nooit, ik kom er niet aan toe. Maar gelukkig kan en mag ik het nu allemaal zonder dat ik moet drinken, en dat scheelt een heel stuk! Af en toe accepteer ik gewoon dat de grens bereikt is. Inmiddels raak ik een beetje kwijt waar ik ook alweer naartoe wilde dus tijd om te stoppen. Mensen, ik gun jullie allemaal een leven zonder alcohol! Doe zoals ik het doe, neem nooit de eerste. Dan is er geen probleem. Heb allen een fijne dag Anna

Erik tussen twee dubbele jubilarissen. Gefeliciteerd allen. Vijf maanden is een heuse prestatie, tien jaar lijkt op dag 1 onbereikbaar, Ferry en Anna denken daar nu anders over

Het varkentje is gewassen.....5 stuks. Eva Ferry Rosa Mikki van harte. Ferry en Eva jullie zijn een erg mooi voorbeeld dat het kan, dag na dag wordt 10 jaar. Hoop houden dat het echt kan dusdanig lang stoppen, dat de obsessie echt wel over is......Dank voor dat levende voorbeeld. Edit Nou vergat ik toch helemaal om te bedanken voor de felicitaties. De 7e ik sta er elk maand nog bij stil en het blijft bijzonder dat mensen hier dit zo leuk naar elkaar toe ook doen. Houd van deze draad. .

Beste mensen, Ook ik meld me weer droog af Tot morgen

Van harte Erik

Ik heb een super weekeinde gehad. Vroeger zat ik veel binnen en nu ben ik zodra het kan buiten. Wat is het heerlijk om buiten bezig te zijn. Ik heb vandaag mijn surflicentie gehaald. Nu mag ik overal een surfplank huren. Mijn benzo heb ik bijna helemaal afgebouwd en nu wil ik vanaf morgen doordeweeks in elk geval helemaal niet meer drinken en voor de weekeinden laat ik het nog even open.

Weet je basta, ik ben een spiritueel mens en was zeer zeker zo moe en ten einde raad, maar ik geloof oprecht dat alles wat gebeurt met een reden gebeurt hoe triest en uitzichtloos een situatie ook kan zijn. Ik geloof dat er meer is tussen hemel en aarde. Heb dat zelf ervaren. Ik weet op dit moment nog niet waarom het allemaal zo moest gaan voor mij .... eens word me dat duidelijk. Nu geniet ik intens van mijn nieuwe leven.

Miķi en Rosa niet te vergeten

Fijn te lezen dat dit soort opmerkelijke dagen niet voorbij gaan, wat oproepen en ook weer verbinden, met elkaar, met het forum en ons doel hier! Leerzaam en oh zo herkenbaar wat ik hier van jullie mag lezen. Warme groet voor zij uit het verleden en heden en ons gezamenlijk streven voor vandaag en morgen.

Beste mensen, Het RAF team 10 jaar, dat is wel erg goed. Het zou leuk zijn als Mr R zich ook nog meldt. Anna weet wel hoe ik over haar denk, dus wat rest is Ferry! Ferry, ouwe makker, je bent een megakanjer. Wat me nog bijstaat is, dat je na al geruime tijd droog te hebben gestaan een soort van paniek op je boot kreeg. Ondanks dat hield je het roer stevig vast en nu word je beloond met 10 jaar droog. Knap werk Ferry! Ook alle anderen met een persoonljke overwinning gefeliciteerd en ga zo voort. Hier wordt weer eens duidelijk dat het forum werkt mits je je best doet en er aan werkt. Groet.

Vechten. Dat deed ik toen toen ik nog zoop. Elke dag weer wist ik het heel zeker: mórgen ga ik het anders doen, morgen wordt het beter. En ik stond 's morgens op met duizend ideeën hoe ik die dag mijn gebruik weer ging regelen; moest ik halen, was ik alleen, zou ik toch niet ook wat moeten eten enz. enz. Tot ik aan mezelf toegaf dat ik verslaafd was, dat ik een junk was, een zuiperd, een alcoholist die niet zou kunnen leven zonder drank. Tot datzelfde moment ik me realiseerde dat ik ook niet kon leven mét drank. Mijn leven en mijn lijf en zeker mijn geest was een soepzooitje. Ik had er een zware puinhoop van gemaakt. Dat wilde ik niet, ik wilde leven, ik wilde vooruit kunnen kijken naar morgen, overmorgen. Daar had ik een beter lijf en hoofd voor nodig. Daarvoor moest ik af van mijn grootste vergif: alcohol. Ik zag in dat alle goede dingen aan drank maar verzinsels waren: drank was nooit mijn vriend, drank gaf me geen troost, drank verbroederde nooit. Het was één grote farce en voor-de-gek-houderij. Ik wil daar nooit meer naar terug. De leegheid, de zinloosheid, het destructieve, het uitzichtloze. En vooral die enorme eenzaamheid. Ik was klaar met drank; zo klaar als ik maar ooit kan zijn. Ik kan het niet meer maar ik wil het ook nooit meer. Ik heb genoeg gezopen voor de rest van mijn leven. Er is niets in me wat nog naar drank trekt. Het is eerder een grote afschuw die ervoor in de plaats is gekomen. Een weerzin er tegen. Dat is waar de trek voor mij ook op houdt te bestaan. Ik hoef niet meer te vechten. Ik heb toegegeven dat ik er niet mee om kan gaan. Dat het niets, nooit meer iets voor me is. Ik ben een verslaafde. Ook dat heb ik geaccepteerd. Ik heb met behulp van een 12-stappen programma een nieuw leven gevonden. Dat programma en bijgevolg de meetings en mijn nieuwe levensstijl is wat ik geworden ben. Een verslaafde in herstel. Iemand die bewust met zichzelf, anderen en het leven om gaat. Iemand die weer bruist van levenslust. Zo geheel anders dan eind 2012. Ik hoefde maar één ding te veranderen: alles. En daar ben ik druk mee bezig. Voor mij begon het met zindelijk en sober te leren denken. Ik hoop dat jullie je gevecht kunnen stoppen. Het lijkt me dat je daar doodmoe van wordt. Een fijne zondagmiddag gewenst.

Anna en Ferry, de twee grootste softy's die ik ken. Hoezo, vroeger was alles harder?? Van harte met jullie 10e verjaardag. Ergens doen jullie iets goed.

Peetr, ik herken héél goed wat je beschrijft, het vechten beu zijn, alleen voelen, uitzichtloos. Stoppen met drinken is lange tijd echt een gevecht. Het vult de hele dag je hoofd, meer nog dan als je drinkt, en dat lijkt maar niet over te gaan. En niemand die je snapt. Ik heb al die gevoelens en ideeën ook gehad. Vreselijk! De hele dag tandhakken, vechten en obsessief bezig zijn. Een jaar droog zijn leek me toen al onmogelijk, laat staan 10 jaar. Doorzetten helpt. Ik ging 's morgens voor de spiegel staan, en zei tegen mezelf: "Vandaag ga ik niet drinken." En ik dwong mezelf me aan die afspraak te houden. Soms was de trek zo erg dat ik met mezelf afsprak nog 10 minuten vol te houden, en dan nog 10 minuten. Geleidelijk werden die periodes langer, en ik ontdekte dat ik sterker werd met iedere keer dat ik vol had gehouden. Daarnaast dwong ik mezelf een glas water te drinken, elke keer dat ik hevige trek had. Al snel kwam het water mij mijn neus uit, en ging ik trek in alco associëren met de afkeer van alweer een glas water. Dat hielp, weliswaar een beetje, maar het hielp. Ik verzeker je, als ik het kan (en ik kon het), dan kun jij het ook! En je mag jezelf best een enorme kanjer vinden met iedere 10 minuten die je veilig ben doorgekomen, want dat ben je ook! Indertijd hadden we de gewoonte elkaar pluimen te geven om op je achterwerk te steken bij elke prestatie. Ik heb er nog een heleboel bewaard, dus ik ga er maar eens mee strooien. In ieder geval al een hele grote voor Peetr, en verder voor iedere kanjer hier!

Livia, ´Kan je ook met deze dosis al verslaafd zijn en dat het zoveel klachten geeft als je ermee stopt?´ Verslaafd is wel een erg hard woord. Dat woord zou ik liever reserveren voor verslavingsgedrag (dosisescalatie, probleemgedrag, zucht). Fysieke afhankelijkheid kan bij elke dosis optreden, zelfs na kortdurend gebruik. Bij dagelijks gebruik op lange termijn is enige fysieke afhankelijkheid bijna zeker, ongeacht de dosis. Knap dat je er nu van af bent !

Beste Anna, Om te beginnen: van harte gefeliciteerd. Had je ooit gedacht dat je zou kunnen zeggen dat alcohol geen issue meer is? Wat heb je een bijzondere 'evaluatie' geschreven, openhartig, helder (x2) en leerzaam voor een groentje zoals ik. Dank je wel!

Hey welkom Ik kreeg ook Bromezepam... kortwerkend gedurende 6u en na 2 weken begon mijn lichaam al te flippen. Gekregen na burnout en 8 maanden met weinig of geen slaap. Blijkbaar had ik direct al tolerantie en begon mijn lichaam en geest afschuwelijk te protesteren. Wanneer je niet weet wat er gebeurt,, denk je gewoon dat je gek wordt. Ondertussen ben ik overgestapt omdat de afbouw van deze kortwerkende benzo te snel moest gaan vd dr overstapt op diazep en al sinds December ah afbouwen. En het is echt een werk van lange adem want als ik te snel ga kan mijn lichaam dit niet aan. Ik ben nu aan 2.91 mg en het is niet makkelijk meer. Het einde lijkt nog mijlenver weg ! Jij bent 'r al vanaf en je zal zien dat het alleen maar zl beter gaan eens je eraf bent. Erg hé eens eraf gaat het beter maar je mag niet te snel of het gaat slechter ! Succes, je redt het wel ! x

Hallo Livia, Welkom op het forum en goed dat je jouw verhaal wilt delen met anderen. Ik rekende mezelf ook niet tot de verslaafden totdat ik besloot te stoppen met Clonazepam. Dan pas merk je hoe verslavend de benzo's zijn. Ik heb de afgelopen 2 jaar waanzinnig veel gelezen hierover en ik zou het eigenlijk niet een echte verslaving willen noemen. Afhankelijkheid is misschien een beter woord. Wat mij opvalt is dat -uitzonderingen daargelaten- bijna niemand behoefte heeft om weer te gaan gebruiken zodra ze gestopt zijn of met afbouwen begonnen. Vreemde is dat het vaak ook niet werkt om weer te beginnen. De benzo geeft geen soulaas op korte termijn. De dringende behoefte om de ontwenningsverschijnselen te onderdrukken bereik je vaak niet door weer te gaan gebruiken. Vaak geeft dat zelfs een omgekeerd effect. En dat maakt het anders dan de verslavende middelen waarbij de behoefte op korte termijn weer bevrediging geeft. En daarnaast duurt het nu eenmaal vele langer voordat je lichaam en brein weer hersteld is na (langdurig) benzogebruik. Maar zo te lezen ben je hartstikke goed bezig. Ik ken bromazepam niet goed maar de werking zal ongetwijfeld zo'n beetje hetzelfde zijn als bij de andere benzo's. Vanaf welke dosis ben je helemaal gestopt? En gaf de Ashton Manual geen omzetting naar Valium aan? Ik hoop voor jou dat je al snel weer de oude zult worden. Bij iedereen is het anders. Sommigen zijn al vrij snel de oude en bij anderen duurt het erg lang. Hou je taai want het gaat absoluut uiteindelijk helemaal goed komen. Ondanks dat je kunt meemaken dat het af en toe erop lijkt dat het een definitief iets is. Wat me ook nog bezighoudt is je reuma. Heb je reuma gekregen nadat je bromazepam bent gaan gebruiken? Ik vraag dit omdat ik ook een aantal keer bij een reumatoloog ben geweest en de diagnose reuma kreeg. Ook had ik vreselijk last van mijn knieën. Daar zijn toen MRI scans van gemaakt en de specialist wilde opereren. Gek genoeg verdwenen mijn klachten enkele maanden nadat ik gestopt was met clonazepam. Maar zo heb ik nog wel een waslijstje met klachten gehad die allemaal verdwenen in de loop van de tijd. Hoe dan ook, je bent al een week benzovrij!

Ik ben er ZO blij mee!' Dagpact: Claartje Skyer Lars Rapilos Vol Nadia Basta Ik vond dat tuinhuisje al zo sprookjesachtig, maar dan ook nog zo'n man!

'Ik ben er ZO blij mee!' Vind ik de quote van de dag, dus ik laat 'm staan. Goedemorgen, Dagpact: Claartje Skyer Lars Rapilos Vol Nadia Heb een mooie dag, allemaal!

Yvonne, bedankt voor de koffie weer ! Goedemorgen, op naar een mooie dag. Ik werd net wakker door mijn man die al naar beneden sloop. Ik stuur hem net een appje, dat hij weer lekker vroeg is Krijg ik terug: Slapen jij! Inmiddels hoor ik de stofzuiger, ik blijf dus inderdaad nog maar even liggen We gaan vandaag het nieuwe tuinhuis verven. Gister heb ik de kozijnen al in de witte grondverf gezet, de rest wordt grijs/blauw doorschijnend. Ik ben er ZO blij mee ! Dagpact: Claartje Skyer Lars Rapilos Vol

Rapilos: "Nee hoor, ik drink helemaal geen alcohol, hoorde ik mezelf zeggen" Goed moment is dat, hè? Ik deed laatst of ik erover nadacht, gewoon om te ervaren hoe het voelt. Normale mensen twijfelen wel eens: 'Doe maar een wijntje, of nee, doe maar een kopje thee.' Dat was óndenkbaar voor mij. Ik meld me droog af.

Wat is er mis met lui zijn?