Yogajuf

Lieve @MijnGerrit, van harte gefeliciteerd met deze prachtige mijlpaal en “prestatie” (tussen aanhalingstekens omdat ik vermoed dat jij dat zelf niet zo ziet - maar ik toch wel). Maar vooral ook: enorm veel dank voor hoe je mij en vele anderen hebt geholpen om vrij te worden van verslaving, hier op dit forum en zeker ook in de coulissen. Kortom: oprecht vanuit mijn hart gefeliciteerd en een diepe buiging voor jou!

Zo lief van je Bob, dat je al zo lang deze lijst bijhoudt. Dank je wel. Ja, negen jaar alweer. Mede dankzij dit forum. En natuurlijk hoop ik volgend jaar de tien te halen. Mijn leven is al negen jaar zoveel lichter, vrijer, liefdevoller en vervullender. Dat zou ik niet graag willen missen. Liefs voor iedereen hier.

De kat h.) kerkhoft al weer een jaar in de tuin van mijn schoonvader. (Ik schrijf bewust geen “hij”, want zonder testikels identificeerde het dier zich als “h.)”

Zen ben ik nog steeds, maar de kunst van aatje zal ik nooit beheersen

Hahaha Lady Jane, De laatste keer dat ik zo kon zitten, was ik een pasgeboren baby, met van die elastieken botjes. Dank jullie wel lieve mensen, en inderdaad Bob, ik doe graag nog een jaartje mee.

Dank jullie wel voor de felicitaties. Het voelt nog steeds bijzonder om op dit pact te staan. Zeven jaar geleden had ik echt nooit kunnen vermoeden waar ik nu sta. Op persoonlijk vlak heb ik na het neerleggen van mijn belangrijkste coping- en overleefstrategie ontzettend veel over mijzelf ontdekt… Dat had nooit gekund als ik was blijven drinken (verdoven). Ik kan wel zeggen dat ik mijzelf heb gevonden, met alles erop en eraan. En nog steeds blijf ik kijken, onderzoeken en leren. Verder heb ik al geruime tijd een relatie die gezond is en gelijkwaardig. Die kan er alleen maar zijn omdat ik nu eerlijk ben, authentieker mijzelf durf te zijn, en omdat ik moeilijkheden aanga in plaats van ze te verdrinken of mijzelf te wentelen in een slachtofferrol of erger, te vervallen in daderschap. Vriendschappen zijn dieper geworden. In de kroeg vind je me niet zo vaak meer, maar de gesprekken die ik daar voerde waren veel minder echt dan de gesprekken die ik nu heb. Ik ben ook kennissen kwijtgeraakt en dat is niet erg. En op professioneel vlak heb ik van verslaving mijn werk gemaakt. Het bevalt me goed om anderen af en toe een beetje te mogen helpen en het helpt mij om scherp te blijven. Een succesverhaal? Zeker. Het vraagt wel om toewijding en wellicht ook wat moed, maar zeker is: het kan. En ik ben zeker geen uitzondering, daar mag ik dagelijks getuige van zijn. Liefs van Yo

Dank jullie wel, lieve Bob en Jane, en ja hoor, ik plak er graag nog een zevende jaar aan vast (en hopelijk nog veel meer). Ik leef nu zes jaar "onverdoofd". Met de tijd word ik helderder, bewuster, zachter en sensitiever en dat is een groot goed wat het leven het leven waard maakt. Soms is het ook lastig, zoals gedurende de afgelopen maanden. Tijden van corona en voor mij ook van rouw. Een rouwproces wat ik voor het eerst van mijn leven ben aangegaan - door te toe te laten en te ervaren dus, in plaats van te verdring(k)en en verdoven. Het heeft me ontzettend veel gebracht. Stoppen met verdoven levert op de lange duur zo ongelooflijk veel meer op dan de afwezigheid van katers... Dat is een ervaring die ik moeilijk onder woorden kan brengen, maar iedereen van harte gun. Zet 'm op lieve mensen, het is het ruimschoots waard. Liefs van Yo

Gefeliciteerd, Bob!

Ja lieve mensen, het zijn al weer vijf hele heldere jaren en wat heerlijk voelt dat, dat er hier aan mij wordt gedacht! Bedankt voor de felicitaties! En Jane, bedankt voor de geweldige taart. Ik zag net dat jij twee maanden geleden ook je jubileum vierde. Alsnog mijn hartelijkste felicitaties voor jou. Mede dankzij jou (en daarnaast natuurlijk alle andere aanwezigen van toen) heb ik het vijf jaar geleden volgehouden, al voelde het niet als een enorme opgave toen de knop eenmaal om was. En sindsdien is mijn leven volledig ten goede veranderd. Niet zozeer omdat er in de buitenwereld direct van alles beter werd, maar omdat mijn binnenwereld weer toegankelijk werd en daar, door de hervonden helderheid, het licht weer aan ging. En met een beetje licht ging ik vanzelf ook die buitenwereld anders ervaren. Fijn om hier vandaag weer even in te checken dus. Bedankt Bob, voor het bijhouden van deze lijst. It pays off lieve mensen.

Yessss! Dankjewel Bob en ja, natuurlijk ga ik door! Het alternatief (weer gaan drinken) is ook totaal onaantrekkelijk. Sinds ik ben gestopt vier jaar geleden is werkelijk ALLES veranderd, ten goede. Ik heb als persoon echt een 180 graden draai gemaakt. In het begin waren de gevolgen vooral fysiek en emotioneel, maar al snel veranderde mijn hele persoonlijkheid mee. Ik voel me fit en zorg goed voor mijn lijf. Ik heb weinig angsten meer en geen sombere gevoelens en ben een veeeel leuker mens dan toen ik nog dronk. Zoveel milder ook. Heb langzaamaan ook de meest vastzittende traumaatjes en pijntjes kunnen verwerken. Inmiddels heb ik ook een andere baan die mijn passie is, een lieve vriend die van mij houdt zoals ik ben en veel betere sociale contacten met mensen om wie ik echt geef. Ha ha, het klinkt zo wel als een heel cheesy succesverhaal, maar zo voelt het ook echt! En ik weet 100% zeker dat dit nooit stand zou houden als ik weer zou gaan drinken. Dus ja, Bob, ik hoop nog wel even door te gaan. Liefs van Yo ❤️

Hier ook

Zou iemand mij er ook nog bij willen zetten, alsjeblieft? Lukt me niet op mobiel. Dank!

Och jowan, wat schrik ik van jouw bericht... Jouw genereuze hulpvaardigheid zal ik niet vergeten. Je hebt meer voor mij betekend dan je weet. Ik had gehoopt je te ontmoeten in september, bij de dag van herstel, maar het loopt nu anders. Lieve jowan, dankjewel, voor jou. Alcuni addii non sono per sempre. Non sono la fine. Semplicemente significano: mi mancherai finché non ci incontreremo di nuovo. Yo

Zijn er wellicht meer mensen die het interessant vinden om naar dit symposium te gaan: Addiction, a brain disease? - waarin men volgens Lef magazine debatteert over “de” definitie van verslaving (voor zover die ene definitie bestaat, denk ik dan). http://abc.uva.nl/content/events/symposia/2018/01/addiction-a-brain-disease.html?origin=ElCcr9GcS6WwArTkHTXCWQ

jowan... grazie mille delle tue parole, sempre gentili, sentite ed oneste. Mi hanno spesso ispirata e supportata , quest’ultimi 4 anni. Non dimenticherò mai il tuo gesto di accompagnarmi ad una meeting AA qui, tanto lontano da dove vivi tu. Mi ha toccato, ed ora cerco di fare lo stesso per altri. Mi mancherai qui, jowan, e ti auguro tanta tranquillità, pace e felicità nel bel paese dei Balocchi. Baci, Yo