MijnGerrit

Uit-en-te-na besproken thuis: twee dingen eruit, één ding erin; maar ja, mijn vrouw heeft discalculi

Altijd goed om je weer even te lezen. En veel succes natuurlijk; de eerste dagen zijn vaak erg lastig. In mei 2018 was je twee maanden onderweg, schreef je toen. Dat is dus ergens mis gegaan en ik vind het knap dat je het nu weer oppakt. Hou je goed.

Even voor de jubilaris: van harte, Billy Bob! En Quera ook gefeliciteerd natuurlijk. Het eerste halve jaar, in mijn herinnering is dat eigenlijk een grotere prestatie. Op weg naar iets moois!

Vanavond is een mooie avond om deze draad weer een zetje te geven:)

Een grote mag ook Iet!

En ook dit ga je gewoon doen dus. Da's niet niks en ik vind het stoer dat je dit aangaat.

Leerzaam, dat vind ik ook altijd als ik terugkijk. Goed dat je de draad weer oppakt, Ietje. En met zo'n mooie datum

Ambtenaar, ach, de lol is er de laatste jaren wel een beetje af

Kate, van harte met dit jubileum! En veel belangrijker natuurlijk: het gaat goed met je. Heerlijk dat te horen. Ik lees dat de ontwikkeling van Kate als mens doorgaat en dat is ook mijn ervaring. Fijn dat je daarover schrijft. We hebben elkaar op de meeting van 2014 ontmoet en die meeting was voor mij erg belangrijk en heeft richting gegeven aan mijn verdere herstelproces. Dank voor de bijdrage die je daarbij hebt gehad. Big Hug.

Dank voor de felicitaties! Zes jaar alweer. En nog steeds volledig overtuigd dat alcohol niets toevoegt aan mijn leven, maar alleen problemen heeft veroorzaakt en zaken van me af heeft gepakt. Het drinken is er bij mij ingeslopen. Daar waar anderen kennelijk wel maat wisten te houden, deed ik dat niet. Het duurde lang voordat ik dat echt doorhad en nog langer voordat ik kon stoppen. De redenen om te drinken zijn eigenlijk nooit negatief geweest. Omdat het lekker was, voor de gezelligheid, om wat te ontspannen, omdat het erbij hoort… niets mis mee, toch? Het is nooit mijn bedoeling geweest om mijn gezin te beschadigen, mijn lichaam, of om mijn werk te schaden of me af te zonderen van mensen. Soms moet ik mezelf dat weer voorhouden als ik een somber moment heb. Ik ben blij met hoe het nu gaat en kan het iedereen aanraden. Het kan. En het is het waard.

Hoi Pelle, mooi bericht! Je gaat goed en ziet de voordelen er van in om niet te drinken. Mooi man! Een dag niet drinken is heel lang, maar ook weer kort. Twee dagen niet drinken is heel lang, maar ook weer kort. Drie dagen... een half jaar...een jaar...zes jaar... Voor mij was en is het nog steeds belangrijk om wakker te blijven, om scherp te blijven ten opzichte van wat ik mijn verslaving noem. Ik heb het idee dat als ik dat niet doe, ik erop kan wachten dat ik op mijn snufferd ga. Dat zal wel even duren, maar toch. Dat wil ik niet en daarom doe ik daar wat aan. Voor mij is dat lotgenotencontact via wat maatjes en een zelfhulpgroep. Hoe sta jij hier in? Heb je ook het idee dat je scherp moet blijven, of is het nu klaar voor je? Hoe dan ook: ga goed, geniet van je leven!

En snijden maar...probleem lost zichzelf op

Ook dat zal nuttige input zijn, lijkt mij. Het kan misschien voorkomen dat het onderzoeksresultaat scheef trekt? Ben wel benieuwd naar de vragen /onderwerpen.

De oproep om mee te doen aan dit onderzoek is wat ongelukkig geland hier op het forum, denk ik. Ik ga me zo aanmelden; het onderwerp spreekt me aan en in mijn werk ben ik ook bezig om stigma duidelijk te maken en misschien daardoor wat te verminderen. Niet alleen voor mensen met een verslavingsproblematiek, maar ook zaken als autisme, adhd, depressiviteit. Via mijn zelfhulpgroep weet ik dat het inderdaad een onderzoek is, dat bij Tactus loopt. Niets mis mee dus. Ik doe mee.

Hallo Hengeloer, Je hebt al aardig wat reacties gehad. Ik lees in je eerste bericht dat je over "schuld" spreekt en daar wil ik even op aanhaken. Als alcoholist (zo zie ik mezelf) heb ik flink wat verpest. Dat is mijn schuld, dat klopt. Ik ben echter nooit gaan drinken om de boel te verpesten. Ik ben, zoals zoveel anderen, gaan drinken omdat anderen ook wat dronken, omdat ik het wel lekker vond, om te ontspannen, om even de drukke dag kwijt te raken, om een gezellige avond te hebben. Allemaal positieve doelen. Alleen ben ik verslavingsgevoelig geweest en ging ik steeds meer drinken, totdat de boel goed uit de hand begon te lopen. Heb ik daar schuld aan? Misschien, maar het was niet de bedoeling en ik ben ook wel goed "geholpen" door die verslavingsgevoeligheid. Dat ik dat heb, daar kan ik niets aan doen. Maar nu ik dat goed doorheb, natuurlijk wel. Dat kun jij ook. Ik denk dat veel verslaafden een zeker ongeduld hebben of hebben gekweekt. Als je gestresst bent, dan los je dat meteen op door (in ons geval) alcohol. Ben je verdrietig of teleurgesteld, of heb je iets goed gedaan? Alcohol. Alles is op die manier direct op te lossen. Je fix of je beloning staat op de plank op je te wachten... Herstellen van een verslaving kost tijd. Je lichaam moet wennen, je moet zelf wennen. Je moet je gedrag aanpassen en dat moet inslijpen. Je moet echte oplossingen gaan vinden voor die dingen, waar je voorheen alcohol overheen gooide. En de tijd die dat alles kost, daar moet je juist geduld voor opbrengen. Dus ik zou zeggen: gun jezelf die tijd, niet alles is opgelost in 'één dag of in één week. Je gezin heeft nog wat geduld met je, ik zou zeggen gebruik dat vooral. Je werkt met 70% alcohol. Dat zullen kleine hoeveelheden zijn. Misschien kun je met wat maatregelen zorgen dat je er geen of minder last van hebt. Goede ventilatie, wat extra afstand houden, fles sluiten zodra je klaar bent, wat vaker even weglopen, noem maar op. Ik weet dat ik in het begin van het stoppen last had van het schoonspuiten van de autoramen...niet fijn. Sterkte. Je hebt nu grote stappen genomen: stoppen met drinken, toegeven dat je een probleem hebt, je hier aanmelden. Mijn complimenten daarvoor; dat zal niet makkelijk zijn geweest. Nu alleen nog even volhouden... Wat mij bij het laatste ontzettend heeft geholpen is dit forum én mijn zelfhulpgroep. Aan je nickname te zien zit je in het oosten van het land. Je zou eens kunnen kijken op www.intactherstelzelfhulp.nl/groepen Ik zou zeker contact opnemen en eens gaan kijken; gun jezelf die steun en die kans.