MijnGerrit

Hoi An, gefeliciteerd! Tien jaar, heel mooi, goed bezig. Ga jij nog steeds naar een zelfhulpgroep? De eerste jaren in ieder geval wel, als ik met goed herinner. Hoe dan ook, op naar 10 jaar en 1 dag!

Hallo Marjolein, herkenbaar wat je schrijft. Natuurlijk is het jammer dat ze hulp weigert; al weet ik niet op welke soort hulp je doelt? Uit eigen ervaring weet ik, dat iemand met een alcoholverslaving (of ander middel) zich al snel aangevallen voelt, vindt dat het allemaal wel meevalt én er niet aan moet denken het dagelijkse “drankje” te moeten missen. Stoppen is dus geen fijn idee. Zelfs toen ik wist dat ik verkeerd bezig was, stelde ik het steeds uit om echt iets te doen. Gelukkig ben ik nu al vele jaren gestopt en dat bevalt stukken beter. Hoe reageert jouw vriendin?

Hoi Billie, het is een nare situatie geworden op deze manier. Ik ben ook een voormalig (of niet actieve) alcoholist en herken me goed in wat je beschrijf en in bumperjims reactie. Ik vraag me af of je met hem gesproken hebt over zijn alcoholgebruik? En hebt gevraagd of hij het bij bijv. Twee glazen wil houden? Ik heb dat overigens zelf nooit gekund. Vaak geprobeerd, maar helemaal stoppen was voor mij (en voor velen) de makkelijkste oplossing. Ik ben benieuwd.

Hoi Miesss, Misschien heeft iemand zich al gemeld voor je. Ik denk echter van niet; het is onder dit onderwerp nooit zo druk en veel forumdeelnemers zijn wat terughoudend bij nieuwe mensen volgens mij. Je kunt ook eens op de afdeling voor naasten kijken, onderaan het forum https://forum.verslavingdebaas.nl/forum/74-naast-ons/ Misschien heb je daar wat aan, hoewel het daar ook niet echt druk is. Nar-anon, al-anon of de zelfhulpgroepen van Intact zijn misschien toch wel goed voor je; evenals de cursus voor naasten. Hou je goed.

Hallo BV31, wat een verhaal. Voordat ik verder schrijf wil ik je laten weten dat ik geen naaste ben, maar zelf een niet praktiserende alcoholist. Ik drink al aardig wat jaren niet en spreek zeer regelmatig andere stoppers en gestopten én naasten. Zoals ik het hier lees, is het kwartje nog niet gevallen bij je vriend. Hij gebruikt nog regelmatig en is niet open en eerlijk. Hij accepteert niet echt hulp en heeft jou flink benadeeld de afgelopen jaren. En dan bedoel ik niet alleen financieel. Heel kort door de bocht: ik vind het een prachtig idee om in je appartement te blijven wonen en het nieuwe huis snel weer te verkopen. Zoals het nu gaat, heb je geen goede basis om je aan een grote woning vast te leggen. Nu kun je nog terug, over een paar maanden misschien niet meer. Je geeft daarmee ook een sterk signaal af aan je vriend. Je zou kunnen overwegen om hem de keuze te bieden tussen een echte opname (al snel een aantal maanden) óf jouw appartement verlaten. Ik ben soms te kort door de bocht en te hard; dus op één “advies” moet je geen beslissing nemen. Misschien zou het je helpen om te gaan praten met lotgenoten, mensen die in hetzelfde schuitje zitten en hebben gezeten. Dat kan zeer waardevol zijn voor je beeldvorming en voor de ervaring dat je niet de enige bent met deze ervaringen. En om na te gaan wat jouw eigen aandeel in dit alles is; ook daar word je sterker van. Op deze site heb ik op https://forum.verslavingdebaas.nl/topic/18917-zoon-met-verslavingsproblematiek/ wat informatie gegeven over waar eventueel steun is te vinden. Wat ik toen nog niet wist, is dat er ook naastengroepen te vinden zijn (ook online) op https://www.naranon.nl/ Het naasten onderdeel van dit forum is niet erg druk. Dat is jammer, zeker als je nagaat dat er voor iedere verslaafde meestal meerdere naasten zijn die in de ellende worden meegesleept. Ik hoop dat je wat aan mijn reactie hebt. Hou je goed, wacht niet te lang met actie nemen.

Dag @Eva1975, wat jammer dat je vriend zo is gaan drinken. Best bijzonder dat zo’n jeugdliefde dan na 25 jaar weer opleeft en naar hoe dat zich nu heeft ontwikkeld. Je schrijft dat je vriend al opgenomen is geweest in een verslavingskliniek en dat hij daar slecht is uitgekomen. Was het een korte opname om te “detoxen”, dus iets van een of twee weken? Of echt een langere periode van misschien wel een paar maanden? En waar ben je naar op zoek? Een opname in een kliniek, of een zorginstelling waar hij (blijvend) kan wonen? Uiteindelijk zal hij zelf moeten kiezen om hulp te vragen, dat kun jij niet voor hem doen. Alleen als iemand een gevaar is voor zichzelf of voor anderen, zijn er via een rechterlijke machtiging mogelijkheden. Maar dat is wel erg zwaar geschut… Je hebt afstand genomen. Dat is m.i. het beste wat je kunt doen; ook om te voorkomen dat je zelf in de ellende wordt meegezogen. Dat betekent niet dat je dan de relatie moet verbreken, maar wel dat je je eigen keuzes maakt in wat je wel wilt doen om hem te helpen en wat niet. En onder welke omstandigheden je wel en geen contact wilt hebben. Het is lastig om in zo’n relatie de (voor jou) goede keuzes te maken enje grenzen aan te geven, te bewaken en te handhaven. Door je zo op te stellen blijf je je eigen leven leiden, maar geeft ook een signaal af aan je vriend. Dat kan hem helpen zich bewust te worden van zijn probleem (geen garantie hoor). Lees ook eens wat op de andere draadjes hier op de Naasten afdeling. Misschien haal je daar nog wat tips uit waar je wat aan hebt. Hou je goed.

Dag @Fien87, dat is een nare situatie die je schetst. Als je hier in de verschillende draadjes wat leest, kun je misschien wel wat tips en mogelijkheden vinden waar je of jullie wat mee kunnen. Wel jammer dat dit onderdeel van het forum niet zo actief is. Je moeder is manisch depressief, schrijf je. Ik kwam laatst tot de ontdekking dat ze dat tegenwoordig een bipolaire stoornis noemen, maar dat terzijde. Mensen die daaraan lijden, zetten vaak alcohol in om hun stemming te reguleren of te verzachten. Omgekeerd echter kan alcoholgebruik ook juist leiden tot zo’n stoornis. Een beetje kip of ei dus. Een huisarts of praktijkondersteuner behoort dat ook te weten. Naar mijn mening en eigen ervaring (ik ben alcoholist in ruste, al aardig wat jaren “droog”) heeft het niet veel zin om therapie of coaching te volgen, terwijl je in gebruik bent. Dat jullie als kinderen genoeg hebben van het alcoholgebruik van jullie moeder, kan ik goed begrijpen. Ik vraag me echter af wat jullie vader hier nou van vindt. Hij heeft daar natuurlijk veel vaker en meer mee te maken dan jullie en zal een belangrijke rol moeten spelen als jullie je moeder van de drank af willen krijgen. Mijn tip is dus: lees de andere draadjes eens door en pik eruit wat je kunt gebruiken.

Bob, op jou kun je de klok gelijk zetten. Inderdaad 11 jaar alweer en ik ga inderdaad gewoon door. Ik moet er niet aan denken om weer te gaan drinken. Jane, bedankt voor de taart. Zoetigheid is nog steeds een zwak punt voor me, maar vandaag mag het. Zeker zo’n virtuele taart Sja, deze week werd er om mij heen gesproken over de triggers om ons heen, zoals in films en andere televisieprogramma’s en in reclames. Dat valt mij tegenwoordig meestal niet meer op en als dat wel zo is, dan triggert het me niet. Dat is fijn, maar ik zie daar voor mij ook een risico. Het is zo gewoon aan het worden dat ik niet meer drink, dat ik dat zomaar zou kunnen vergeten. Daarom heb ik nog steeds contact met lotgenoten, zodat ik scherp blijf. Ik denk dat dat voor mij nodig is en dat is prima zo. Zet hem op mensen!

Dag Kuuks, Dit onderdeel van het forum is inderdaad bedoeld voor naasten van verslaafden. Het is hier echter niet erg druk (zeg maar heel erg stil) en dat is wel jammer. Je zou kunnen kijken of je er wat leven in kunt krijgen, bijvoorbeeld andere (recente aangemelde) naasten een berichtje te sturen, of door ze aan te roepen zoals @Kuuks , ze te attenderen dat er wat leven is hier. Er zijn een paar online groepen voor naasten, die volgens mij op dinsdag- en donderdagavonden contact hebben. Dat gaat uit van Intact, het herstel-en zelfhulponderdeel van Tactus. Ik kon op het internet niet de juiste info vinden echter. Ik zal je een persoonlijk berichtje sturen met contactgegevens. Dan krijg je een melding in je e-mail en kun je hier op het forum inloggen en dan rechtsboven bij het envelopje het bericht terugvinden. Hou je goed!

Misschien is het ook goed om in beschouwing te nemen dat bij het vaststellen van de limieten van alcoholinname, waarbij je weinig risico zou lopen op gezondheidsschade, steeds ook prominent de lobbyisten van de alcoholindustrie aan tafel zitten en eigen onderzoeksresultaten inbrengen. Het mag duidelijk zijn wat hun belang is. En zelfs al zou de hier aangehaalde limiet inderdaad juist zijn, dan nog geldt die in ieder geval niet voor mij. En misschien ook niet voor meerdere mensen hier. Voor mij geldt dat een glas teveel zou zijn en een emmer te weinig. Helemaal niets is gezonder voor mij en vele malen makkelijker.

Hallo Dana, wat een nare situatie die je hier beschrijft. Hoe is hij die vier weken clean geworden? Op eigen kracht, een opname of therapie? Je mist lotgenoten en in je eigen omgeving kun je en wil je geen steun zoeken. Dat geldt voor heel veel mensen in jouw situatie. Er is wel hulp voor naasten te vinden. Er zijn er specifieke zelfhulpgroepen voor “naasten” van mensen met een (alcohol)verslaving. Op www.al-anon.nl kun je informatie over deze groepen vinden. Bij Intact zelfhulpgroepen ben je ook welkom en zit je vaak met andere naasten en met mensen “in herstel” (gestopt met middelen gebruiken). Op https://www.tactus.nl/overzicht-intact/contactgegevens-intact-groepen/ vind je waar die zitten. Intact biedt ook cursussen voor naasten aan, die erop gericht zijn hoe je zelf overeind blijft in de omgang met mensen met een verslaving. Op https://www.tactus.nl/overzicht-intact/herstel vind je daar informatie over; de cursus heet Kracht langs de lijn. Ik heb het idee dat er door reguliere instellingen voor verslavingszorg voor ouders van verslaafde kinderen ook een begin is gemaakt met het aanbieden van hulp. Of dat alleen is als je kind in behandeling is bij zo’n instelling, weet ik niet. Ook weet ik niet of dat geld kost. Je zou eens kunnen informeren bij de instelling voor verslavingszorg in jouw regio. Ik hoop dat je zoon geholpen kan worden en weer kan stoppen. Voor mensen die gestopt zijn is het voor een aantal van hen belangrijk om daarna een zelfhulpgroep te gaan bezoeken. In veel plaatsen vind je AA-, CA- of NA-groepen. Hier en daar in Nederland ook Buitenveldertgroepen of Intactgroepen (en DJMIK voor jeugd). Stoppen is makkelijk, gestopt blijven is vaak een ander verhaal. Hou je goed.

Sorry is niet nodig, Oskar. Ik had al zo het opgevat dat je alleen wat voor jezelf aan het schrijven was. Het bezoeken van een zelfhulpgroep werkt niet voor iedereen, maar is voor anderen weer wel een belangrijk onderdeel om droog of clean te worden en, belangrijker, te blijven. Het is vaak zoeken wat voor jezelf het beste recept is. Voor mijzelf is het belangrijk dat ik mensen in de ogen kan kijken, hun stem kan horen, de mimiek kan duiden. En wat ik al zei, is voor mij het moeten formuleren duidelijker voor mezelf, dan iets in een stukje tekst te presenteren. Dat laatste is minder “echt” voor mij. Nieuwe deelnemers in een zelfhulpgroep vertel ik vaak, dat ik wel een maand of twee heb moeten wennen aan het bezoeken van zo’n groep. Ik weet niet hoe vaak je bent geweest, maar als iemand na één keer besluit dat zo’n groep niets is, heeft het in mijn ogen geen echte kans gegeven. Maar hoe dan ook, het belangrijkste is dat je naar een manier voor jezelf zoekt om wakker en scherp te blijven. Hoe je dat doet, maakt niet uit; als het maar werkt. Hou je goed!

Oskar, jouw draadje "Ruwe schetsen" begint ook reacties te krijgen, waar je ook op reageert. Dan schrijf ik ook maar een berichtje. Je bent aan het denken welke hulp je in kunt zetten om niet meer te drinken en te roken. Zelfs al een afspraak bij de huisarts en dat is prima natuurlijk. Wat voor mij erg goed heeft gewerkt en dat nog steeds doet, is in contact blijven met lotgenoten. Ik bedoel dan contact in de vorm van meetings bij een zelfhulpgroep. Het voordeel is dat je daarmee een moment in de week hebt waarbij je jezelf wakker kunt houden, scherp kunt blijven ten opzichte van je verslavingsgevoeligheid. Je kunt je verhaal kwijt bij mensen die begrijpen waar je het over hebt. Je hoort de verhalen van anderen, die je weer aan het denken zetten. En misschien wel het belangrijkste (voor mij) is, dat wat er in mijn hoofd speelt vaak anders en duidelijker wordt als ik het in begrijpelijk Nederlands moet formuleren voor anderen. De kronkels die ik in die gedachten hebt gemaakt, worden eruit gestreken, als het ware. Misschien is het (toch) wat voor je. Hoe dan ook: succes, hou je goed.

Hallo @Anoniem85, Welkom hier. Je oorspronkelijke bericht is op de afdeling alcohol terecht gekomen en nu kennelijk verplaatst naar de juiste plaats. Ik weet niet of ze je daarover hebben geïnformeerd. Het is hier niet zo druk, jammer genoeg. Terwijl er toch veel naasten moeten zijn. Vrij recent waren er een paar naasten, die op zoek waren naar een maatje. Je zou daar eens kunnen kijken. ik heb daar ook wat andere opties voor steun aan naasten beschreven. Misschien heb je er iets aan. Hou je goed!