Klassement

Ben ook weer nuchter terug van etentje. De rest vd dames bij de kroeg afgezet en zelf braaf naar huis gegaan.... trots op mezelf Ik meld me af

Goeienavond, Ook ik ben er nog. Lees nog wel eens mee. Nog een weekje doorbikkelen op het werk en dan krijg ik vakantie. Ik heb het nog steeds reuze naar mijn zin, voel me als een vis in het water in mijn baan. Tussendoor een dagje voor mezelf, daar laad ik weer van op. Vanmiddag mezelf bij de kladden gepakt en de tuin gesnoeid, het was lekker buiten. Dan ben ik ook echt in mijn eigen wereldje met spinnetjes, hommels en plantjes. Wat gedoe met schoonmoe, dat kan ik niet veranderen, het is maar gewoon zo. Ik hoef er niks mee, behalve mijn eigen grenzen bepalen. Ik hoef niet altijd overal wat mee. Het drama in de wereld, dat is er ook. In het groot en in het klein (is er verschil?). Ik ben verantwoordelijk voor de vrede in mezelf, dat zie ik als mijn taak. En soms is dat gewoon accepteren. Dat de dingen hun eigen beloop hebben, dat ik andere mensen niet kan veranderen, dat ik mijn gevoelens niet meteen kan veranderen, dat die er ook mogen zijn. Dat ik daar tegenwoordig helder bij blijf, vind ik nog steeds een groot geschenk.

MijnGerrit is niet de enige die achterloopt… Ik beken schuld. MG, Luna, TomTom, Anette, Jan, Monster en Skippie…. een hele vette group hug met jullie!

Mogguh, ik ben er ook nog steeds en EINDELIJK vakantie!

Goeie morgen mensen.

Jan, Monster en Skip ooit onder de plu van adb nu steeds meer zelfstandig het groeiproces gaat door

Vandaag is het goed gegaan, dagpact geslaagd.

Ik had BOB vanavond gewwon even nodig.

Dagpact gehaald. Welterusten voor nu, zzzzz.

Ook dit dagpact weer geslaagd. Welterusten voor straks

Dat van die erkenning snap ik maar al te goed Lars. En inzicht in patronen en zaken uit het verleden leren herkennen kunnen zeker behulpzaam zijn bij het aanpakken van je verslaving. Ik ben ook nog weer langere tijd in therapie geweest nadat ik gestopt was. Ik heb echter gemerkt dat mijn echte herstel pas goed plaats kon vinden nadat ik niet meer dronk. Dat vond ik moeilijk want de pijn was soms zo groot.Ik wist echter ook dat ik niet terug wilde naar de hel van steeds maar moeten drinken. Dus met behulp van alle hulp die er voor handen was ben ik aan de slag gegaan en ik heb geen spijt. OOk dat ik inzicht kreeg in alcoholisme, dat ik niet meer KAN stoppen als die eerste er eenmaal inzit heeft me goed geholpen. Ik dacht altijd dat ik een zwakkeling was, geen ruggengraat had, maar het tegendeel is waar. Ik ben een ontzettende doorzetter en heb mezelf uitgewoond. Nu probeer ik dat anders aan te pakken maar nuchterheid is daarvoor mijn eerste vereiste! Een dag tegelijk is het goed te doen!

Haha, heel goed, Rapilos!

@Agnieta wat een mooie tekst! Die ga ik zeker onthouden! @ Benzozat Je zegt het goed. Het is 2 stappen vooruit en 1 achteruit. Dan win je elke keer toch 1 stap! Succes met je volgende stap komende maandag. Als je maar mindert komt er vanzelf een einde aan. @ Kanarie ik zie al dagen op het plaatje van je profiel dat de kanarie met het kopje naar boven zit. Je had een keer een ander plaatje met het kopje naar beneden geplaatst toen het erg slecht ging. Ik weet dat je af en toe denkt dat er geen verbetering is, maar die is er wel degelijk hoor! Ik zie dat zelfs in al je berichten. Gewoon volhouden, hoe lang het gaat duren weet niemand, maar dat het gaat gebeuren weet ik 100% zeker. Waarschijnlijk heel binnenkort. @allemaal. Het is echt mooi om te zien hoe jullie elkaar ondersteunen! Dat is wat we nodig hebben tijdens deze ontwenning en herstel.

Mijn moeder is nog maar 86 (bijna) en die snapt het heel fijntjes. Ze zei altijd: als je stopt met drinken, komt het wel goed. Hahaha.... ...en ze had gelijk.

Euh..'.verwonder mezelf ' neem ik aan?

Kijk, nu maken we ook al iemand vrolijk!!!!!!!

Goed dat je begonnen bent bij afbouw Anouk! Met kerst benzo vrij is mooie streven. Het gaat langzaam, gestaagd maar dan gaat lukken. Ben zelf al maanden bezig met afbouw lorazepam, kleine stapjes maar dat is behapbaar. Anders krijgt je zenuwstelsel een te grote optater. Succes. Lees ook verhaal van Gaba hoe hij Rivotril heeft afgebouwd.

Mootje gefeliciteerd met je eerste maand, da's een hele belangrijke! @MG Trots als ik ben moet ik toch even melden dat ik de eerste maand al drie maanden geleden heb bereikt. Sorry kon het niet laten

Ja, focussen op de positieve dingen, de opluchting, dat het niet meer hoeft. Ook wel stoer ergens, zomaar ineens stoppen na al die jaren. Weet je, ik rookte al bijna niet meer in het openbaar, en ook niet onder vrienden of bij mijn partner. Dat maakte dat er uiteindelijk, na een dag of een avond, of een nacht, altijd iets in mij was dat naar huis wilde, weg van mijn vrienden, of mijn partner, om alleen thuis te kunnen roken. Ik vind dit een heel lelijk deel van de verslaving. Dat schaamtevolle afzonderen. Net als ooit met de alcohol. Nu hoef, en wil, ik niet meer zonodig weg. En kan ik 100% zijn bij degene met wie ik ben. Dat is echt heel erg fijn. Beter voor mijn relaties en voor mijzelf. Misschien kan ik zelfs meer liefhebben... anderen en uiteraard, mezelf. Ja, dat motiveert.

Dank je wel Benzoslachtoffer , Ellendig, Heb geen woorden meer voor...de meest eenzame onbegrepen strijd die je kunt voeren. Voor alle problemen , "ziektes " kan je wel van iemand begrip krijgen in je omgeving. Voor dit kan je nergens naartoe , behalve op dit forum, niemand , niemand , niemand , totaal miskend , onbegrepen

@ Ives. WaT goed dat die halve je nu rust geeft! Wen hier maar eerst aan en anders misschien om de druppels net als mij? Die zijn 0.1 mg per druppel. @gaba. Waar heftig! Hoop dat je weer tot rust mag komen. @Iedereen. Dinsdag begin ik met de rivotril druppels. Ochtend 3 middag 3 avond 2. Dus 0.8 mg. Eerst hieraan wennen (weet niet of de druppels anders werken als de pillen) en daarna telkens 1 druppel minder tot ik ervan af ben. Hoop dat met kerst te bereiken. Groetjes xx

Bedankt ! Ik ga er mee aan de slag!

Precies. Het is gebeurd en niets kan daar wat aan veranderen. WEL hoe je daar vandaag mee omgaat.weg doe dip. Ga douchen voel je schoon en start vandaag weer opnieuw met een positieve mindset. Vandaag is je nieuwe kans op een nuchter leven blijf niet hangen in dip

Hopelijk ben je Tot rust gekomen Gaba! Ben met Ellendig eens, het zenuwstelsel kan veel minder hebben. Je hebt toch ook een overspannenheid gehad toen je met rivotril begon? Na een overspannenheid heb ik begrepen dat je zenuwstelsel minder aankan. De rust vinden, dat vind ik zo moeilijk na overspannenheid, dat heeft echt maanden geduurd bij mij en nog dun, en bij iedere afbouw weer opnieuw vinden. Het is een bizare tijd waarin wij leven met al die aanslagen en onrust in de wereld, ook zo ongrijpbaar, kan op ieder moment gebeuren, daar probeer ik maar niet te veel aan te denken.....

Goed bericht Ellendig, volgens mij heb je een keerpunt bereikt. Super fijn! Dit kan alleen maar beter worden zou je zeggen. @Kanarie, wat ik wel gelezen heb us dat lichaam zich herstelt in 2 stappen vooruit 1 achteruit. Mss ook schomeling in bloedwaarden oid, maar ik ben geen arts. Je krijgt het wel voor je kiezen man, ik heb echt met je te doen. De 25e zou ik mij niks laten aanpraten, doe waar je achterstaat. Lyrica zou ik niet aan beginnen. @Benzoslachtoffer en anderen veel sterkte en mooie dag gewenst.

Is eerlijk zijn en opbiechten dat je beter geen verlof kan hebben de makkelijke weg dan? Lijkt me niet. Volgens mij heb je je glazen niet ingegooid ook. Volgens mij deed je het beste voor jezelf. Mag je best trots op zijn

Kanarie heb zo met jou te doen zou je in mijn armen willen nemen en je willen troosten als een klein kind. Troostende woorden en een stevige knuffel heb je nodig. Had ik ook nodig af en toe want soms wordt men terug kind tijdens de ontwenning. Het is dan ook een bange ervaring men voelt van alle enge dingen in het lichaam. Jij zit nu in een piekmoment vandaar dat dit zo erg aanvoelt dit hoort bij het proces. En het is tijdens zulk moment dat je sterk moet zijn denk aan je vrouw, je kinderen, je kleinkinderen, de goeie dagen die nog moeten komen, ... (zoek iets waarvoor je wilt vechten). Ik weet het dit is heel moeilijk te geloven maar je komt erdoor. Iemand die pas gegeten heeft weet ook niet hoe honger aanvoelt. Maar weet je na elk piekmoment ga jij je een beetje beter voelen. Ik heb ook nog last van piekmomenten maar natuurlijk niks te vergelijken met mijn ontwenningsbegin (waar jij nu inzit), dit piekmoment is nu ergens mijn vriend geworden, ja ik weet dit klinkt heel raar. Maar nu weet ik, éénmaal het piekmoment voorbij voel ik mij nog beter. Het is wel enorm spijtig dat jij geen steun krijgt thuis dit maakt het natuurlijk ook veel moeilijker om dit te overwinnen. Hoop dat je vlug een venster krijgt zodat jij je terug een beetje normaal mag voelen.

Ik snap het verschil maar al te goed. Maar ik merk echt bij jou dat jij je laat leiden door angst van wat er zou kunnen gebeuren. Angst dat je niet goed genoeg gaat zijn tegen de 25 ste, angst dat je niet betert en je vrouw dit maar blijft herhalen en je onder druk zet, angst omdat je je weer heel slecht voelt( terecht hoor dat je dan angsten hebt), angst om het moeten op te nemen tegen diezelfde psychiater die jou heeft laten opnemen, ... Dat is echt niet bevorderlijk om te kunnen beteren! Probeer nu en hier te leven en niet aan morgen of overmorgen te denken. Het is zo al zwaar genoeg! Weet je nog toen je besloten had om niet langer in de kliniek te blijven, wat een opluchting dit gaf? Niet langer onder die druk van wat als, wat ga ik doen. De dag daarna had je een betere dag! Leef van dag tot dag, zelfs van uur tot uur en laat komen wat komt! Probeer hier niet tegen te vechten, dat maakt het erger. Je komt hieruit, maar je moet aanvaarden dat dit tijd nodig heeft. Na regen komt zonneschijn! De mens lijdt het meest onder het lijden dat men vreest. Dit is echt zo! Ben zelf iets minder dan gisteren, maar nog best te doen. Jou betere momenten zijn niet ver weg meer! Geloof dit nu maar echt! En als je je niet goed voelt bij deze psychiater, zoek dan andere hulp. Het is de bedoeling dat je kunt praten met iemand waar het mee klikt, niet dat dit je nog meer stress geeft. Liefs, Ellendig

Ellendig , Gaba , jullie zijn een geweldige steun. Twijfelen zou ik niet mogen....maar mijn vrouw, mijn psychiater , de kliniek , doen er alles aan om me dan toch weer te doen twijfelen. En zeker als ik zo slecht ben slagen ze daar in. Ik heb er vreselijk veel moeite mee om niet te twijfelen. En moest het dan nog traag maar mooi lineair bergop gaan....maar nee , beetje bergop , terug fel bergaf....Ik moet me zelfs inspannen om er een gemiddelde stijging in te zien. En bovendien...mijn vrouw zegt me dat ze geen enkele verbetering ziet. De lyrica zou volgens haar de oplossing zijn... Goed dat jullie er zijn. Maar als dat zo lang duurt....zal ik uiteindelijk misschien wel gedwongen worden om rekening te houden met mijn vrouw. Op 25 jullie moet ik terug naar die psychiater. Eventjes situeren...het is zij die me advies opname gaf , lyrica wou geven en volgens wie ontwenningsverschijnselen maximaal 14 dagen duren. Ik weet dat ik daar gewoon onder mijn voeten zal krijgen. Ik hoop tegen dan voldoende sterk te zijn om een en ander te kunnen trotseren. Een zwakke dag hebben zou dan heel triestig kunnen zijn. Ik heb dan immers weerstand nul. Ik voel me dan als een lam dat naar de slachtbank geleid wordt. Als ik me dan goed zou voelen daarentegen zou ze wel eens kunnen verschieten van wat ik haar te vertellen heb.Kunnen jullie zich dat verschil voorstellen? Dank jullie , veel moed en beterschap wel en tot binnenkort

Gefeliciteerd, Mootje, Akkordeon en Shahire!