Hallo. Doodeng.

[bumperjim]

No More Drama. 

Heeft er bij ons toe geleid dat de ruzie-oplostijd is gedaald van (record max) 72 uur tot (voorlopig record min) 10 minuten. Als er 1 algemene levensregel is die je gelukkig maakt dan is het misschien die wel. 

[kruidenthee67]

Bereidheid van beide kanten. 

Da's mooi Lika, heel mooi...dan valt er veel te ontdekken. En o ja, dat schuurt en is soms confronterend.

'De ruzie-oplostijd is gedaald'...ja hier ook...dat is winst. En als we beide weer eens in onze valkuilen trappen...tja, dan is dat balen...maar zien we ook de zinloosheid en kunnen we het erover hebben. 

'Vragen' een ding...en toch, is dat de weg...blijven oefenen  En uitspreken.

 

[Lika]

Nabijheid toelaten. Dat is ingewikkeld. 

[kruidenthee67]

Ja....

Voor mij heeft dat alles te maken met 'overgave'. 

Aantrekken en afstoten...soms snap ik niet dat mijn partner het nog volhoudt met mij

 

Ben nog steeds heel dankbaar dat ik dit nuchter aan kan gaan. Want hoe dan ook, dit is ook nodig...we leren beiden.

[Lika]

Ik ben ook dankbaar dit nuchter aan te kunnen. Dat is een voorwaarde. 

Maar ik vind het ook vreselijk. Het is overgave ja. Heb daar zo'n enorme moeite mee. De kapper al! Mijn haren die gewassen worden. Mensen die meekijken op mijn computer. 

Gemasseerd worden...Ik ga nog liever weet ik veel wat. Weg! Al wordt het langzaam beter.

Het is opeens dat ik het zie van mezelf. Nu nog vergeven. Als ik het anders had gekund, had ik het wel anders gedaan. 

En Ik heb het doorgegeven aan mijn oudste ook.

Gewoon ok zijn met mezelf. Dat is stap 1. 

[Lika]

Naar aanleiding van een discussie op de draad van Lonster, mijn eigen reminder hier.

Wel of niet drinken met mate, sociaal, af en toe. Ik realiseer me dat zelfs als ik dat zou denken te kunnen, ik het niet wil. Niet alleen vanwege verslavingsredenen. Als is dat wel de aanleiding van mijn stoppen. Het er niet meer bezig mee te hoeven zijn. En het verdwijnen van de behoefte, gedachte eraan. Daar ben ik dankbaar voor en blij mee. Ik ben geen type voor eentje. 

Maar ik oefen met steeds meer dingen om wel eentje te kunnen. 1 koekje, 1 normale werkdag, 1 ding tegelijk, 1 ding kopen ( niet de hele serie...), etc.

Met drank wil ik het niet meer geloof ik. Vanwege dat wat het met je geest doet. Ogenblikkelijk. 

Deze jaren ben ik gaan leven. Gewoon leven met dat wat er is. Vind ik rete ingewikkeld soms, maar ook gaaf. En ik ontdek de veranderlijkheid, diepte, souplesse en vrijheid van mijn geest. Ik voel dat wat mijn lichaam me zeggen wil. Ik leer luisteren naar mijn lichaam en niet te veel meegaan met mijn gedachten. Drank belemmert deze beide leerpaden voor mij onmiddellijk. Dat weet ik. En dat is me het niet waard. Ook niet één. Ik wil niet meer weg.

Laat me het maar meemaken en ten volle beleven. 

6 mei 2020 bewerkt door Lika

[kruidenthee67]

[Lieke7777]

Mooi  ik hoop ook over een  tijdje een eigen reminder terugkijk te kunnen plaatsen . En net zo kunnen terug blikken. En antwoorden te hebben.   Succes verder.

[Pelle2]

Mooi om te lezen Lika. En fijn om te lezen ook, want ik herken wat je schrijft. Ik merk dat ik, nu ik inmiddels ook richting een jaar ga, me vaker begin af te vragen hoe het nu verder moet na dat jaar... Ik ben ook gaan leven. Fijn en bijzonder. En ingewikkeld ook soms. Maar wel iets wat ik wil blijven doen. Ik wil daar ook blijven.

[Maverick]

Mooi Lika, ik voel en merk ook zo iets. Er valt nog steeds zoveel te ontdekken als je niet terugkeert maar doorgaat op de ingeslagen weg. Ik wil ook niet meer, de gedachte alleen al dat ik dan de discipline zou moeten opbrengen om het bij één of twee te moeten houden, dat wil ik helemaal niet meer, het is mooi geweest. Die rust is een zege ondanks dat het soms best lastig is, ik lees die rust ook bij jou, dat vind ik mooi, houden zo 

 

[Lika]

Ik geloof niet dat ik ooit zo gelukkig ben geweest als de laatste paar maanden. Na jarenlange angsten, paniek, overspannenheden en burnout, zijn roken en drinken gestopt. Heb ik het gelaten. 

Nu slinken ook de kilo's. Bijna 20 dit jaar. Nog een stuk of 15 wil ik eraf. Maar ik heb de tijd. Ik voel het wel. Bukken, iets oprapen, trap lopen, lopen sowieso. Het gaat zo veel lichter. Ik heb voor het eerst een spijkerbroek en sneakers..Ik! Hahaha

En mijn voet doet bijna geen pijn meer. Dus ik kan wandelen. Stappen zetten en om me heen kijken. Heel fijn. 

Nu nog het gat in mijn hand repareren... en ooit, ooit, zou ik nog graag de anti depressiva afbouwen. Ik slik al bijna 30 jaar...

Het mooie van wat me overkomt is dat ik het zo ontzettend kan voelen en ervan genieten. Niet altijd natuurlijk. Niet aldoor. Maar best vaak. Gewoon even genieten van wat er is. Er is zoveel. 

[lady jane]

wow meis, wat maak jij een stappen
zo fijn om dat mee te mogen lezen

[Lieke7777]

Mooie update lika  '  vooral door blijven stappen op je sneakers.. havaviana 's kun je in de zomer ook lekker mee stappen... chauppau. 

[Lika]

Fijn @Meadow. Stap voor stap rustig doorgaan. Ik leer het nu en het betaalt zich uit. Gewoon doorgaan.

[bumperjim]

Wat fijn joh. Gewoon zelf gedaan  

[Lika]

Ik heb onder begeleiding ooit twee keer afgebouwd. Binnen een half jaar zat ik weer bibberend thuis. Dat is wel meer dan 20 jaar terug. Dus ik ben bang.

Daarnaast ben ik kostwinner en heb nog twee lieve pubers in huis. Zij weten nog heel goed van de burnout. 

Nee. Ik wacht nog een paar jaar. Tor ze uut huis zijn.

[Lika]

Ja @bumperjim, gewoon zelf gedaan. Daar zeg je wat. Mezelf serieus nemen. Ik ben er wel. Mijn lichaam.is er wel. Ik doe ertoe. 

Dat leer ik. En dat draagt me verder dan ik ooit voor mogelijk hield.

[Yana]

Heel mooi Lika, respect!

[Lonster]

Wat heerlijk voor je. Goed gedaan hoor. 

[kruidenthee67]

Zelfliefde 

[Rosee]

Zo fijn om te lezen!

[Rosee]

7 uur geleden zei Lika:

Ik heb onder begeleiding ooit twee keer afgebouwd. Binnen een half jaar zat ik weer bibberend thuis. Dat is wel meer dan 20 jaar terug. Dus ik ben bang.

Daarnaast ben ik kostwinner en heb nog twee lieve pubers in huis. Zij weten nog heel goed van de burnout. 

Nee. Ik wacht nog een paar jaar. Tor ze uut huis zijn.

Dit geldt precies voor mij ook. Ik slik ook al 20 jaar AD (paroxetine). Wil ook graag afbouwen maar durf niet. Misschien dosis heel geleidelijk verlagen?

[Lika]

Ik ook paroxetine. Zal sowieso heel geleidelijk moeten. Maar ik begin er nu niet aan. Eerst kinderen van school af. Mijn burn-out en hoe ik toen was is vooral voor oudste nog veel te vers. 

[Sandro]

8 uur geleden zei Lika:

Ja @bumperjim, gewoon zelf gedaan. Daar zeg je wat. Mezelf serieus nemen. Ik ben er wel. Mijn lichaam.is er wel. Ik doe ertoe. 

Dat leer ik. En dat draagt me verder dan ik ooit voor mogelijk hield.

Heel mooi, petje af! Als jij het kan dan kan ik het ook  Van de alcohol afblijven dan, en dat gewoon zelf doen. Roken, benzo's, AD etc gebruiken doe ik niet. Dat je ook nog van het roken af bent maakt het nog knapper.

8 juni 2020 bewerkt door Sandro

[Lika]

Benzo's heb ik niet...ad is genoeg!