Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

  • 5 months later...
Geplaatst

Acht jaar en 123 pagina's verder, ik ben er nog. Of weer. Het afgelopen jaar was een hel, waar ik nu, zo openbaar, niet enorm over wil schrijven. Kwestie van tmi. Van kwetsbaarheid. Zelfbescherming.

Maar goed, ik ben hier. Ik ben hier omdat ik niet op wil geven. Omdat ik weet dat ik zonder kan en weer zonder ga kunnen.

Volgende fase in de strijd.

Geplaatst
1 uur geleden zei Quinn:

Acht jaar en 123 pagina's verder, ik ben er nog. Of weer. Het afgelopen jaar was een hel, waar ik nu, zo openbaar, niet enorm over wil schrijven. Kwestie van tmi. Van kwetsbaarheid. Zelfbescherming.

Maar goed, ik ben hier. Ik ben hier omdat ik niet op wil geven. Omdat ik weet dat ik zonder kan en weer zonder ga kunnen.

Volgende fase in de strijd.

Veel sterkte en succes Quinn. Je weet dat je dit kunt, en je kent het forum ook van binnen en buiten geloof ik 😀 Ik blijf je volgen. Groeten James 

Geplaatst

Ik mis het geluid van andere mensen in dit huis. De rommel die overal rondslingert, schooltassen, fietsen pal voor de deur in plaats van twee meter verder de garage in. De overblijfselen van D's tigste hobbyproject dat nooit afgemaakt gaat worden. De typische luchtjes in de badkamer. De overvloed aan cosmetica troep die meegroeide met de leeftijd van dochter E. Soms mis ik zelfs de geur van aangebrand eten. 
Ze zitten in hun examens en ik kan ze niet eens bellen om te vragen hoe het ging of om succes te wensen. Omdat ik ze teveel afleid, uit de concentratie haal en overall gewoon lastig ben om contact mee te hebben. 
c doet z'n best, natuurlijk doet ie dat, volgens mij kan hij niet anders dan best. En zonder zou ik helemaal verloren en verdwenen zijn, maar toch, het vult niet alles meer op. Het gat wordt groter en ik word kleiner.
J zit down under en heeft het daar veel te veel naar haar zin. Ben allang blij dat elk visum voor daar een tijdelijke is, anders kwam ze nooit meer terug, denk ik. 

Het is veel te veel en veel te groot om te kunnen zien hoe ik hier uit kan komen.

Geplaatst

Misschien niet kijken naar het geheel maar kleine stukjes pakken. Repareren van de relaties met je kinderen. Met D. Op zoek naar nieuwe vormen? 
 

Ellendig zo’n groot stil huis. 

Geplaatst

Ik ben bang. Angst voor de angst. Bang dat het nooit weg zal gaan. Dat het zo weer kan toeslaan en dat ik weer alleen achterblijf in het diepe donker dat tanden heeft.

Intussen schrijven hier mensen met reële problemen, leven veranderende kwesties, intens verdriet.

En hier ben ik. Vechtend tegen spoken.

Geplaatst
7 uur geleden zei Quinn:

Intussen schrijven hier mensen met reële problemen, leven veranderende kwesties, intens verdriet.

En hier ben ik. Vechtend tegen spoken.

Ha @Quinn, weer eens een bijdrage van mij.

Vechten tegen spoken is voor mij net zo reëel als wat jij hierboven schrijft. Soms vind ik ze zelfs lastiger omdat ze soms onbenoembaar en ondefinieerbaar zijn, en daarmee ongrijpbaar,  maar daarom niet minder echt of reeel.  
Denk en voel ik tenminste.

Geplaatst

Misschien zijn de angsten minder tastbaar. Maar angst voor duisternis met tanden is heel reëel. 
Alles speelt zich af in ons brein. Het ultieme spookhuis. 

Geplaatst
Op 25-5-2024 om 17:11 zei Quinn:

Ik ben bang. Angst voor de angst. Bang dat het nooit weg zal gaan. Dat het zo weer kan toeslaan en dat ik weer alleen achterblijf in het diepe donker dat tanden heeft.

Ik las het nog een keer en ik werd/word er heel verdrietig van.

Omdat ik het zo herken.

Omdat het zo eenzaam voelt en is, althans voor mij 

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...