Spring naar bijdragen

Ik ben


Quinn

Aanbevolen berichten

1 uur geleden zei Quinn:

@Artemis het is een beetje ingewikkeld (geen van mijn relaties lijkt simpel, zal het aan mij liggen?). Mijn ex-vrouw, moeder van mijn oudste kind, is niet helemaal goed snik. Ook echt niet, dat ligt niet alleen aan mijn bevooroordeelde blik, ze heeft een echt labeltje gekregen ooit. Niet erg, met labeltjes valt best om te gaan, maar soms loopt dat uit de hand. Zoals nu. Het kwam mij nu ter ore dat ze het afgelopen halfjaar de bankrekening van dochter vrijwel leeg heeft getrokken. Het kind belde mij om op te biechten dat ze bijna letterlijk aan de grond zit nu. En dan kan ik mopperen dat ik haar had gewaarschuwd, dat het haar eigen schuld is, dat ze haar moeder niet moet vertrouwen en de hele rest, maar ja, 1) dat weet ze al en 2) dat helpt haar niks. Dus nu is het puinruimen en proberen de schade te herstellen. Terwijl ondertussen de vrouw in kwestie me bestookt met haat- en dreig- en jankberichten. Vermoeiend. In essentie is het een herhaling, een cyclus, een patroon. Maar nu gaat het over de rug van dochter en treft ze mij in een mentaal slechte periode. Dus het hakt er meer in dan anders. 

Viel best mee met de rant, ik lees het over en vind mezelf zowaar redelijk en rationeel. Goed bezig Q.

Je-zus. Je eigen kind haar centjes aftroggelen. How low can you go.

Sterkte, toch maar stukje bij beetje proberen terug te krijgen, met alle mogelijke middelen.

 

bewerkt door bumperjim
Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei Quinn:

@bumperjim ja, ik weet het, snappen doe ik het ook niet. Komt schuldgevoel bij, omdat ze van mij geen geld meer kreeg. Maar dan nog is dit grof schandalig. Alleen, als ik die woede nu los laat, beter niet.

Nee geen tweede San M :) 

Reken maar dat het weg is maar dat je t misschien een beetje terug kan helpen krijgen met kunst en vliegwerk.

Fuk het schuldgevoel dit is niet jouw schuld. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

35 minuten geleden zei Quinn:

Was die door het lint gegaan dan? 

We moeten maar zien hoe dat loopt, mentale herstel van dochter is belangrijker. 

Dat was een woedende tijdbom idd. 

Klopt - dochter eerst, centen veel later. 

bewerkt door bumperjim
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik wilde gelijk met LJ posten en was op zoek naar een plaatje, 

gewoon even niets doen als je een moment kan vinden, knuffel van tijger doorgestreept, knorretje  :heart:

 

download.jpg

bewerkt door Artemis
tijgetje vervangen door knorretje
Link naar opmerking
Deel via andere websites

3 uur geleden zei lady jane:

ik kwam deze tegen en die voelt wel voor jou Quinn;

if you don't let the past die
it won't let you live

Ik snap niet waar deze nu vandaan komt jane en daarom valt het niet goed. Alsof ik zwelg en rondwentel. Maar ik geloof niet dat je dat vindt, dus ik vraag het maar gewoon: wat bedoel je precies?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

nee helemaal niet rondwentelt, zo ervaar ik jou helemaal niet

wat wel zo voelt, maar ik kan het helemaal mis hebben natuurlijk,
is dat je er zo onder lijdt in het heden. Ik vond het een mooie uitspraak,
maar nu ik een paar keer kritisch ernaar kijk, ervaar ik wel iets belerends
alsof je ervoor zou kiezen dat verleden te laten overheersen, invloed hebt.
En zo las ik het eerder dus niet. sorry, we kunnen alles deleten hoor.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ach weet je @Etty ik kan prima bovenop een kast springen als ik onaangenaam geraakt word. Maar @lady jane zei het en die is allesbehalve vals. Dus bedoelde ze het vast anders dan ik het las. Simpel genoeg.

Zonder mijn verleden was ik niet waar en hoe ik nu ben, mindere en betere onderdelen. Het is zoals het is. Alleen dat omgaan met blijft maar lastig. Vannacht ook flink last van de spoken gehad en dat blijft ruk. 

Meer koffie. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik had me plechtig voorgenomen om hier meer te delen van de moeilijke momenten, de ik wil drinken momenten en desnoods de ik heb gedronken momenten. Maar dat blijft er toch wat bij. Want ik heb ze allemaal al gedeeld, voor mijn gevoel en het lijkt een herhaling van zetten. Maar, je weet nooit of het toch iemand kan helpen. Of dat er een opmerking komt die mij weer helpt. Plus niet te vergeten, het delen alleen al kan soms echt helpen.

Dus.

Rotdag vandaag. Weinig geslapen, gespook in mijn hoofd en wild. Tegen de muren op. Verlangend naar rust en stilte, al was het maar de verneukeratieve namaakrust van drank. Drank. Want dat helpt. Not. 

Ben het punt van m'n verhaal even kwijt. Maar okay. Het ging over. Ik wilde drank.

Zie je hem?

Wilde.

Nu niet meer.

Dat was hem dan voor nu.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

2 minuten geleden zei Quinn:

. Maar, je weet nooit of het toch iemand kan helpen. Of dat er een opmerking komt die mij weer helpt. Plus niet te vergeten, het delen alleen al kan soms echt helpen.

een herhaling van zetten is nooit verkeerd. Herhaling, oefenen, oefening baart kunst. delen is helen. In elk geval help je mij, met je rotdag te delen. Het hoofd is zo wild te delen. 

jij wilde drank

ik zie hem

wilde

ik wilde ook drank. 

zie je hem

wilde

ook ik wil nu niet meer, want als jij niet drinkt drink ik ook niet. 

dankjevoorhetdelen :rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei bumperjim:

"Geven om" dat doe ik al lang niet meer, niet om iedereen dwz. Anders staat idd de frustratie om de hoek. Verbaasd staan doe ik nog wel af en toe. Maar ook de verbazing is binnenkort op :)

 

@bumperjim hoop dat je het okay vindt dat ik citaat hierheen haal. Zeg het gerust, dan wis ik het.

Ik zit hier al even op te kauwen. Voor mij werkt het niet zo, ook niet hier op het forum. Mensen hier zijn voor mij geen namen op een scherm, maar echte mensen, met echte verhalen, echte levens. Mijn geheugen is ook veel te goed, ik onthoud van alles over iedereen. En dus leef ik mee, geef ik om, probeer te helpen of in elk geval mee te leven. Soms holt dat mezelf uit, vreet het op, veel te intens en te intensief, zoals alles, altijd. 

Misschien stop ik er gewoon te veel van mezelf in. Of gaat het ten koste van mijn eigen proces. Is het misschien afleiding van mijn eigen weg ook. 

Zo langzaamaan loop ik bij sommigen tegen een muur op, een muur in mezelf. Het lukt me niet meer mezelf te motiveren om hen te motiveren, op te vrolijken, een hand uit te steken. Dat voelt als falen. Fail, try again, fail better. Geestelijk masochisme. Wat mij afstoot, probeer ik des te harder aan te trekken. Pure onwil om op te geven. Of onmacht? Als ik een ander opgeef, geef ik dan niet een deel van mezelf op?

Wanneer is opgeven en weglopen gerechtvaardigd?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...