Nieuw hier

[Lika]

Ach lieve Thee, ik weet het ook niet. Wou dat ik het wist. Ik weet wel dat we maar al te graag bereid zijn verhalen te geloven. Het 'gaat goed'' verhaal wil ik nu even wat meer aandacht geven. Zonder mezelf te verloochenen. Maar ja...het is ingewikkeld....zo ingewikkeld. We veranderen...Wat is goed ? Wat is goed genoeg? Wat is goed genoeg zorgen voor onszelf? 

[Ann]

iedereen is goed zoals ie is, alles is goed genoeg! 

waarom de lat nog hoger leggen als we goed zijn zoals we zijn. 

 

[kruidenthee67]

6 juni 2018 bewerkt door kruidenthee67

[Nietmeer]

Waarom iets willen worden als je ook gewoon kunt zijn.

17 juni 2018 bewerkt door Nietmeer

[Nietmeer]

Ik bedoel ook

[Kohtje]

2 minuten geleden zei Nietmeer:

Ik bedoel ook

Ik snapte d'r al geen bal van, maar nu wel. Ook, dus...

[Nietmeer]

Even gecorrigeerd

[kruidenthee67]

Sja....

[kruidenthee67]

Waarom iets willen worden als je ook gewoon kunt zijn?

Zou bij alle woorden in deze zin wel stil kunnen staan, iets kunnen vinden en iets kunnen zeggen. Want dat is wat we doen, wat ik doe. Gedaan heb in ieder geval. Woorden...denken...nog meer woorden...nog meer denken. 

' Zijn'  is waar ik wil zijn, haha. 

Met 10 maanden droog ben ik steeds meer...euh, ben ik steeds meer...wat zeg ik nou eigenlijk met dat zinnetje? Arghh.. Ach, ik ben blij met 10 maanden droogstaan. Echt. En dan blij in de zin van het is goed zo. Vandaag wat ' onbestemd'. Een bekend gevoel, wat ik vroeger heel naar vond. Vind het nog steeds naar, maar verdoof niet meer. Niet helemaal waar..af en toe nog met een zak paprikachips.  

Verder ga ik gewoon door op het pad van ADB worden en zijn

Met zelfverantwoordelijkheid nemen, naar mijn AA groep gaan, KMW te praktiseren, de dingen te blijven doen die goed voor me zijn ook al vind ik het lastig om gedisciplineerd de dingen te doen die goed voor me zijn,  zelfacceptatie en compassie te ontwikkelen (als ik het zo opschrijf komt het zo zwaar over), geweldloos te communiceren (vooral met mijn partner),  het forum bezoeken, mijn appmaatje in ere houden en vooral, elke dag  weer opnieuw de eerste niet te nemen.

[kruidenthee67]

@Francoise

God geef me kalmte te aanvaarden wat ik niet kan veranderen, moed om te veranderen wat ik kan veranderen en de wijsheid tussen deze twee het onderscheid te maken.

[Nietmeer]

Doe het zelf ook hoor Thee, dat denken. Maar nu zit ik even lekker te zijn met een softijsje

[kruidenthee67]

Ik zit veel op het forum de laatste tijd. En veel op FB. Check mijn foon veel. Dat deed ik vroeger nooit. Onmatigheid. Het blijft op alle vlakken tevoorschijn komen. Ik merk het op. Probeer mezelf er niet om te veroordelen. En probeer te bedenken wat ik anders kan doen. Tja..dat bedenken lukt nog wel...dan de uitvoering.

Al eerder genoemd dat er veel in beweging is, na toch voor mij langere tijd droog staan. 

Ik vind dat fijn, maar ook lastig. Wij hebben in dit proces nu gesprekken met een systeemtherapeut. Die gaat kijken hoe wij kunnen voorkomen dat onze gesprekken in een splitsecond kunnen veranderen in zinloos woorden geweld. Ik voelde enige weerstand toen mijn man voorstelde hulp in te schakelen..want ja, je voelt m al aankomen..veel is terug te voeren op een aantal patronen van mij. Herkenbaar bij veel verslaafden weet ik inmiddels. Ik had daar even 'geen zin' in. Want ik heb al zoveel gedaan. Nu ben ik blij, dat ik toch een peut gezocht heb en we hebben een eerste sessie achter de rug. Ik kan het zien als een volgende stap. Voor mij, voor ons. En ook voor hem, want reken maar dat ook hij wel wat inzicht heeft te verwerven in zijn patronen  Een derde kan dat toch beter laten zien dan ik 

Ik ben aan het schrijven geslagen, anders dan mijn morningpages. En dat doet goed. 

Ben ook geschokt, toch weer, ondanks het vele 'weten'. Hoe ik mijn leven lang al 'vermijd'. En uitstel. Dat ervaar ik op dit moment als zeer pijnlijk en ongelofelijk verdrietig. Nee, dat is niet dramatisch, of om dramatisch te doen, maar terwijl ik het typ voel ik verdriet omhoog komen. Het doet letterlijk pijn.

Ik schreef eerder, drinken zet je leven stil...ja, klopt nog..maar het is genuanceerder...ik zet mijn leven stil...en drink om dat allemaal niet te voelen. En probeer aan de buitenkant een ander beeld neer te zetten, te doen alsof.  Ook controle speelt een rol. Zoals ook acceptatie. Kan ik dat eigenlijk wel, accepteren? 

Ingewikkeld is het soms. 

Het goede nieuws is, ik slaap weer goed. God, wat is dat belangrijk. In beweging komen kost me letterlijk en figuurlijk behoorlijk wat energie...

Ik ga gestaag verder.  Drinken is echt geen optie. Dat geeft enorme rust. Nee, niet het euforische 'het leven is 10 keer fijner'...maar wel wat Lika ergens schreef, zonder schuld of schaamte. En die twee zorgden ervoor dat ik niks kon met alle kennis die ik heb. Daar zat de sleutel voor verandering...

 

 

 

 

 

 

[Nietmeer]

Dappere stap Thee, lijkt me lastig maar kan heel waardevol zijn. Soms kun je samen zo verstrikt raken in een patroon dat je er niet meer van buiten af naar kan kijken. Dan kan het helpend zijn als een onpartijdige derde meekijkt en meedenkt. Bewonderen voor hoe je blijft puzzelen om steeds dichter bij jezelf te komen.

[Lika]

en voor mij zit er eigenlijk ook nog weer een nuance tussen accepteren en niet-veroordelen. Tis me wat Thee! Maar houd vol en als je toch schrijft....vergeet de mooie dingen niet op te schrijven;-)

[Kohtje]

Kruidenthee...  't Werkt als je er aan werkt. Tjongejonge.. als 't bij jou niet werkt, bij wie dan wel?
Wat een werk. Chapeau!!

[lady jane]

[kruidenthee67]

Dat is een lastige @Etty die behoeften...wat is het nou eigenlijk wat IK wil? 

'Weet ik niet....' is een veel door mij gegeven antwoord. Keuzes maken over wat dan ook moeilijk.

Soms vraag ik me af als ik aan het schrijven ben hier op mijn draad...ga ik de grens over van of het nog 'alcohol gerelateerd' is? Maar het heeft allemaal zó met elkaar te maken. Waar wel afstand ontstaat is tussen 'het drinken' en dingen aanpakken. En ik merk dat dat echt nodig is. Zolang ik nog dronk, ook al was het met stopperioden  (ik wou schrijven 'je nog drinkt', maar hou het bij mezelf ) bleef ik in schuld en schaamte,  gunde mezelf 'een  verandering' niet echt, was het niet waard.  En dat lijkt te bewegen...(zei ze voorzichtig)

@Lika Ja, ik schrijf ook de mooie dingen op. Ben begonnen met een soort 'levensverhaal' maar dan gestart vanuit 'nu'. En wil zo periodes terugblikken en schrijven, met daarbij ook de goeie dingen benoemend, oplettend om niet in drama of verhaal te verzanden (ben ik goed in). Ik maak er ook tekeningen, collages bij, plak foto's etc. Ik heb al eens eerder mijn levensverhaal op papier gezet, maar dat neigt naar 'negatief' (hoe zeg ik dat nou goed?) En bijna al analyserend waarom dingen gelopen zijn zoals ze gelopen zijn...dat is met 'oordeel'. Hoe ik nu bezig ben werkt prettiger. Soort van bullet journal, maar dan wat vrijer en terug in de tijd. Die bullet hield ik niet vol..te veel lijstjes, niet mijn ding  Wellicht wordt het wat meer thematisch of zo..de tijd zal het laten zien, organisch document. Weet inmiddels wel dat schrijven belangrijk is..goh..en ik had altijd zo n weerstand...wie schrijft, blijft 

 

[Lika]

Ik doe het ook nog steeds @kruidenthee67. Bullet journal -free style- it is!!!

[Lika]

Bullit diary?!

[kruidenthee67]

Dank je @Etty

Ik  ken wel geweldloze communicatie, maar de kaart niet. Maar die is wel op te zoeken denk ik zo...

 

[kruidenthee67]

In mijn stapel dingen die ik nog wil lezen en misschien nog kan gebruiken voor mijn werk...kwam ik de behoeftelijst van Geweldloze Communicatie tegen. Het is wel een ding ja, wat wil ik.  Lika schreef er laatst over...na een compliment op haar werk. Het mechanisme: ik krijg een compliment over iets wat ik doe, dus ik ga meer van dat doen...automatisch. Me niet afvragend of het is wat ik wil.  Op dit moment komt er veel voorbij op werkgebied. Word ik 'gevraagd'...en o, wat vind ik het lastig om te 'voelen' wat ik wil. Ja, dat is misschien een luxeprobleem. Lijkt het...want inmiddels heb ik goed in de gaten dat ik voor mezelf mag blijven zorgen. Is dit wat ik wil? Heb ik er voldoende ruimte, tijd voor? Kan ik het doen op de manier zodat ik er ook blij van word? Soms loop ik daarbij vast in emoties, 'drama's'. En de bijbehorende gedachten. Gelukkig heb ik een partner die me er op wijst. En dat kan ik dan, in tegenstelling tot 'vroeger' wel ontvangen...ook op dit vlak gaat het om zelfverantwoordelijkheid. 

Dat 'vroeger' is de tijd dat ik dronk.  Dat is gestopt op 17 augustus. Vandaag alweer 11 maanden. Ik ben oprecht dankbaar. Voor het feit dat het me lukt om niet te drinken.  Dat gevoel wordt enerzijds normaal..maar ook intens. Het is vanzelfsprekend en eigenlijk ook niet.  Maar het geeft ruimte, op alle fronten. Ik heb af en toe gesprekken met mijn dochters...over mijn verslaving. Zo terloops af en toe.  Daar ben ik dankbaar voor. Dat ik het tij heb weten te keren. Ook in de relatie komt nu ruimte.  Voor mij begint het allemaal wat gelijkwaardiger te voelen. Op alle fronten.  En ik wijt dat vooral aan het verdwijnen van de schaamte en schuld.  De saus van zelfafwijzing, die overal overheen droop, gaat er wat vanaf. 

Het jaar komt in zicht...in het begin dacht ik: als ik dat jaar maar eens haal...nu denk ik, ach dat is mooi...maar ook maar  'een moment'. Het is de dag van vandaag die telt. Niet meer, niet minder.

 

Vandaag drink ik niet.

17 juli 2018 bewerkt door kruidenthee67

[Klaske]

Je schrijft het allemaal erg mooi Thee, kan nog een hoop van je leren. En inderdaad dat laatste: het is de dag van vandaag die telt... zo zie ik het nu ook.

Niet eens meer bezig met 'een jaar', 'de rest van mijn leven', gewoon: vandaag drink ik niet.

En fijn dat alles een beetje op zijn plek begint te vallen bij jou. 

[Lika]

Wat een mooi pad ga je, Thee. Hoe oud zijn je kinderen?

[kruidenthee67]

13, 15 en 17

[Nietmeer]

Thee ik heb veel bewondering voor de weg die je bewandeld, en de openheid die je gebruikt om het hier te delen. Leerzaam. En ontroerend. Het raakt me en bemoedigd me. Wees a.u.b. heel trots op wat je hebt bereikt.

17 juli 2018 bewerkt door Nietmeer