Beter

Ja, het is gelukt gisteren, gelukkig!

Pff, dank je, dat is het precies... gaat alweer wat beter, de urge is alweer iets minder.

En weer terug van een lange, zware werkdag, gekookt, gegeten, nu een weerspannige boze zoon aan het begeleiden met zijn brugklaswerkstuk geschiedenis. Ik ben zo geïrriteerd, chagrijnig en helemaal klaar met alles dat ik het liefste snel nog naar de supermarkt rijd voor een koele fles witte wijn of rosé. Als een soort boos de kont tegen de krib gooien. Ben zo klaar met alles en voel me zo onmachtig om de dingen in goede banen te leiden. Ook verdrietig, denk ik, ik weet eigenlijk niet precies wat ik voel. Om acht uur gaat de winkel dicht, ik moet twintig minuten niet bezwijken.

Gelukkig ben ik gezond en heb ik niet de worsteling die jij vaak ervaart. Ik ken wel het niet goed kunnen omgaan met als iets er even niet inzit. Dat je iets niet kan opbrengen, bv qua werk lukt iets niet of in de opvoeding van mijn kind, of het huishouden gaat niet zoals ik wil. Of ik vind dat ik vriendschappen verwaarloos of zo. Ik verwijt mezelf dat snel, ik kan moeilijk accepteren dat niet altijd alles zo kan als je het wilt. Dat betrek ik snel op mezelf, het tast m’n zelfvertrouwen aan en dan word ik nog gevoeliger voor de triggers van alcohol. Mijn onvermogen niet willen voelen of zo. Wat super dat jij dit soort processen nu bij jezelf kan doorzien en ook nog adequaat kan handelen. Ik vind het zo knap dat het je lukt om niet te drinken!

Ja, @Manou, herkenbaar. Patroon van zelfmedicatie, om iets van ontspanning te vinden en negatieve gevoelens ‘onder controle’ te houden. Patroon wordt dan verslaving, uiteindelijk. Mijn broer zei: ‘het is een hardnekkig patroon, maar je kan het wel doorbreken’. Daar hou ik me dan maar aan vast. Knap dat je niet gedronken hebt. Helpen de antidepressiva een beetje? Wat levert het je op?

War ga je goed, Sober! En zo fijn dat je wereld weer een beetje groter wordt, nu je aan het herstellen bent van de operatie. Fijne dag vandaag in de zon.

Sterkte met de detox! Wat goed dat je ervoor gaat!

Dat herken ik zo, @Bilo, dat niet drinken in de vakantie makkelijker is. Nu in het weekend lukt het me ook relatief makkelijk, maar aan het einde van een lange werkdag is het het moeilijkst. Het is zo lang mijn manier van ontspanning geweest, dat eerste glaasje wijn direct als ik thuiskom en dan maar gewoon doordrinken. Een diep ingesleten gewoonte, die heel moeilijk te doorbreken is. Als ik moe ben van mijn werk was een glas wijn mijn beloning. Die gedachte en gewoonte probeer ik te doorbreken. Eerst met een alcoholvrij biertje, nu met Spa met verse munt en citroen. Lukt alleen met wilskracht en m’n kop erbij houden. Als ik even niet nadenk sta ik weer bij Albert Heijn met een fles bij de kassa...

Ben jaloers, @bumperjim, ik word alleen maar zwaarder. Wel heel goed van je en een mooie beloning voor niet drinken!

Hoi @Manou, hoe gaat het nu met je?

Wat fijn om te horen! Dat geeft mij ook weer moed om door te zetten!

Zo, lekker bezig deze week. Nu volhouden. Op de weegschaal zag ik een schrikbarend getal: tien jaar geleden woog ik nog 60 kilo, nu 75. Hoog tijd voor actie dus. Een fles wijn bevat meer dan 600 calorieën, of je elke dag een grote avondmaaltijd extra eet. Nog een reden om geen alcohol te drinken. Ik voel me vastberaden en in een goeie flow. Fijn, ik geniet ervan. En als het even wat minder gaat, weet ik dat de goede dagen dus ook weer komen. Ik voel me niet elke dag een oververmoeide dweil.

Yes, Manou, dag 3 alweer. Hou vol, dag voor dag. Ik doe vandaag met je mee, mijn plan is ook niks vandaag. Net thuis uit m’n werk, ga zo koken, zit nu even op de bank met een glaasje cola light.

Fijn weekend gehad. Gerommeld in plaats van gehangen en in het rommelen zowaar wat nuttige dingen gedaan. Geeft ook gelijk weer een beter gevoel over mezelf. De zeurder om wijn, hangen, suiker en Netflix nu maar beschouwd als een kind dat wat begrenzing nodig heeft. Dat gaat aardig. In elk geval alweer drie dagen alcoholvrij. Ik durf nog niet terug op het jaarpact, eerst maar eens een paar weken bewijzen aan mezelf dat ik het echt kan.

Super gedaan Sober! Knap dat je de verleiding doorziet én weerstaat!

Jim, ik heb nooit plantjes want ze gaan altijd dood, nu snap ik ook waarom. klusjes zoeken, bezig blijven. Ik ben de volwassene die het kind in mijzelf bezig houdt, zodat het niet gaat jengelen om snoep. Zoiets.

O wat goed dat je dat zegt, Etty! In mijn opvoeding is er ook zo vaak een ‘voor deze keer dan’. Wat een inzicht! Ik zeg het tegen mezelf dus ook. Zodat ik me niet rot hoef te voelen. Want anders? Onderzoeksvraag voor mij. En een opvoedingsvraagstuk. Consequent zijn. Thanks!

@Sober, mijn ervaring met Brijder was ook niet zo positief. Het is alweer een paar geleden. Goed om opnieuw te zoeken naar begeleiding die wat beter past. Fijn dat jij dat gevonden hebt, dat geeft mij ook weer moed. Vandaag heb ik uiteindelijk een redelijk goede dag gehad. Op de fiets wat boodschapjes gedaan, geluncht met mijn kind en in de middag een beetje de was doen en rommelen. Weinig gestudeerd helaas. Niet gedronken en dan was het vandaag opeens weer zo makkelijk. Wat gek zit het toch in elkaar. Morgen een drukkere dag, nu dus maar naar bed.

Hoi Manou, ik hoop dat je goed slaapt vannacht en morgen een mooi nieuw begin kan maken. Ik herken veel in je verhaal, ook 50, ook overgang, ook alleen zorgen voor een kind dat het moeilijk heeft (maar dan met autisme in de brugklas). Fijn dat we hier op het forum lotgenoten vinden en elkaar een beetje kunnen helpen. Go girl!

@EttyTja, in de loop van de middag verschuiven mijn gedachten dan vaak weer naar ‘nou, nog één dagje dan, morgen begin ik echt’. Uitstellen uitstellen. Omdat ik ..... er is altijd wel een reden te bedenken. Het is meer dat diep uitgesleten pad van de gewoonte in mijn brein, dan iets anders. Ik verzin elke emotie er wel bij op dat moment: troost of beloning, er is altijd wel een reden. Dus daar moet ik niet intrappen! Dat oefenen met inparkeren is een mooie vergelijking. En ik denk dat ik er niet aan ontkom toch hulp te zoeken en dat dan inderdaad af te spreken, dat ik niet meer wil ontsnappen maar er wel toe geneigd ben. @Zbb, medicijnen wil ik alleen als het echt niet anders kan, ik vind het op een of andere manier geen fijn idee. Jim en Knakker, zo is het. Ik ben op de goede weg en na een terugval kan ik weer opnieuw beginnen. Oefenen. Heb me net, terwijl ik eigenlijk moet studeren, gewenteld in ellende, chocola gegeten en film gekeken. Nu is het afgelopen. Ik ga douchen, boodschappen doen nu het nog ochtend is (lopend, niet met de auto) en dan aan de studie. Klaar met het uitstelgedrag! en dank weer voor jullie reacties, zo fijn!

@Bob, wil je me weghalen van het jaarpact? Het is me de eerste maand al niet gelukt, helaas. Ik kom het weer aan je vragen als ik écht zeker weet dat het gaat lukken.

Het ging zo goed. Ik voelde écht een besluit, ik wil echt niet meer drinken. Als er een wereld was zonder alcohol, dan wilde ik daar wonen. En nu drink ik alweer drie dagen, eerst een klein flesje wijn en gisteravond weer een hele fles. Toch weer niet omgekeerd bij het parkeerterrein van de supermarkt. Ik vind het niet lekker meer, het brengt me niets behalve hoofdpijn en schade aan mijn lichaam, en toch kan ik er niet mee stoppen. Zelfhaat brengt me niet verder, theoretisch weet ik het allemaal. Ik lees op het forum, ik lees Jan Geurtz en ik probeer het jaar van Chardonnee na te doen.maar het is me weer niet gelukt. Hulp heb ik al eerder gezocht, een traject van een jaar bij Brijder, waar al snel de conclusie werd getrokken dat ik heel goed bezig was. Ik maakte plannen, las boeken en kon heel goed vertellen over mijn ADB-proces. Maar ondertussen vertelde ik het daar niet als ik wel gedronken had. Ik kan te goed liegen. En daar help ik mezelf niet mee, met mooi weer spelen. Ik ben bang dat als ik weer hulp zoek, dat hetzelfde weer gebeurt. En omdat ik normaal functioneer: ik werk, doe m’n werk goed, ik rond een studie af op het moment, ik zorg goed voor mijn kind, mijn huishouden is niet zichtbaar verwaarloosd, mijn rekeningen zijn betaald, daardoor denkt iedereen dat ik m’n leven goed op orde heb. En dat héb ik ook, behalve die alcohol. Denk ik. Nu, in de ochtend, wil ik vandaag niet drinken. Maar ik weet niet hoe ik me vanmiddag voel. Ik hoop dat het me lukt om vandaag niet te drinken.

Ik ken de kracht de positieve psychologie, zowel vanuit de theorie als vanuit mijn eigen ervaring. Ik heb geleerd dat het mij helpt om positief te denken, maar dat dat iets iets anders is dan te geloven in de maakbaarheid van je eigen geluk. Als ik dat geloof, stel ik mezelf namelijk elke keer teleur als iets dat ik doe of wil niet lukt. Om met mijn alcoholverslaving om te gaan, heb ik ervaren dat die maakbaarheidsgedachte een valkuil is. Elke keer als het niet lukt moet ik me schamen. Is het verwijtbaar. Dan kom je in een soort negatieve spiraal terecht van steeds minder geloven in jezelf en daardoor juist gevoeliger worden om juist dan weer te drinken. Dat wil ik niet meer. Ik mag van mezelf ook somber zijn of negatief denken af en toe. Ik wil lief voor mezelf zijn als ik somber en kwetsbaar ben. Door ook dan niet te drinken. Door die gevoelens ook toe te laten wordt het voor mij makkelijker. Ik heb veel gehad aan de boeken vanJan Geurtz: Verslaving voorbij en Verslaafd aan liefde.

Zo herkenbaar, nu ik niet drink eet ik veel te veel chocola. Bingewatchen van series, ook zo’n onmatige. En als ik het ene onmatige niet doe, komt er wel weer war nieuws onmatige voor in de plaats. Alleen niet sporten. Jammer.

Succes Zbb! Het blijft een zoektocht naar de juiste manier. Voor iedereen weer anders. Ik heb nu veel steun aan het jaarpact. Ik vond het zwaar om iedere dag weer opnieuw de beslissing te nemen niet te drinken (voor mijn gevoel kon ik dan ook kiezen om wel te drinken). Nu staat het voor een jaar vast en daarna zie ik wel weer verder. Fijn dat je de weg naar het forum weer hebt gevonden, ik hoop dat het je veel steun geeft!