Beter

Een maandpact weet ik niet, wel een weekpact. Maar misschien is het dagpact een goed begin? Dag voor dag met een plan voor één dag per stuk? hoe kwam het dat de klad erin kwam? Ben je na die twaalfdagenstop wel weer echt opnieuw gestopt? Ik vind/vond het elke keer weer een hele strijd om weer opnieuw te beginnen als ik het niet-drinken niet volgehouden heb. Het kostte me echt wel een paar weken om me weer op te laden. Zo alles bij elkaar heb ik er een paar jaar over gedaan om zo ver te komen. Het voelt voor mij nu anders omdat ik echt niet wíl drinken. Het is niet dat ik het mezelf verbied, maar ik wil het echt niet meer. En daardoor sta ik er anders in, denk ik. Succes met het komen tot een besluit en het stoppen echt aangaan!

Hee Roos, hoe is het nu? Het is even stil bij jou. Misschien ben je lekker op vakantie. Als het niet goed gaat wel schrijven hier, hè? Dat kan de cirkel weer helpen doorbreken!

Ja, dan ga je je verzetten tegen de onhaalbare doelen die je jezelf hebt opgelegd, eigenlijk kom je in opstand tegen een deel van jezelf. Zo herkenbaar, bij mij is het (denk ik nu achteraf) zo vaak op die manier misgegaan... ken je de boeken van Brené Brown, bijvoorbeeld De moed van imperfectie? Dat gaf mij zoveel inzichten over perfectionisme en het helpt me nog steeds om dat te proberen los te laten. Valt me niet mee

Morgen ben ik een maand alcoholvrij, wat is dat snel gegaan. Ik voel me goed en heb nog steeds geen enkele zin om wijn oid te drinken. Sterker nog, het gevoel van dankbaarheid dat ik ervan verlost ben, overheerst. nu ga ik voor de volgende periode, dag voor dag. Spannend eerst is begin volgende week. Mijn kind gaat een paar dagen logeren, dus ik ben alleen thuis. Ik heb volgende week nog vakantie. Vroeger had ik dan een extra lekkere fles wijn in huis gehaald ( of een paar) en allerlei lekkere hapjes. Ik zag er eerst erg tegenop, dacht dat ik maar vooral allerlei klussen in huis aan moest pakken en veel naar de sportschool moest. Maar opeens kwam ik tot het inzicht dat ik het anders wil, dat ik die dagen mezelf echt mag verwennen, maar op een andere manier. Iets gezelligs afspraken met een vriendin, misschien een dagje sauna. En natuurlijk mag ik allerlei lekkere dingen in huis halen. Sushi eten en een groot stuk chocola voor s avonds. Een lekker theetje erbij, jillz 0% of van zo’n flesje van dat lekkere non-alcoholische echte gemberbier. Ik maak er hetzelfde feestje van, maar met alcoholvrije alternatieven en wat meer verbinding met andere mensen. Het grappige is dat ik me er nu weer, net als vroeger, op verheug om even zonder kind te zijn. Hij gaat weg van zondag tot woensdag, ik laat weten of het goed gaat...

Goed dat je in elk geval weet hoe het komt dat het even niet ging. Goed dat je er nu weer voor gaat. Bij mij merk ik dat als ik te veel ga doen om ‘perfect’ te zijn naast het stoppen met drinken (dus ook nog moet lijnen, sporten etc van mezelf), dat het dan niet makkelijker wordt om alles vol te houden. Hoe werkt dat bij jou?

Succes vandaag, Sophie! Nu het wat minder warm is, wordt het misschien net iets makkelijker.

Volhouden nu, Roos. Het is nu donderdag, hoe gaat het nu?

Hoi Roos, wat goed dat je je weer herpakt hebt! Als het 14 dagen is gelukt, lukt het je vandaag gewoon ook weer. Dag voor dag. Die onrust: dat herken ik wel. Ik ben nu mijn schuur aan het uitmesten en met zware vuilniszakken aan het sjouwen. Heb veel gesport, gewandeld en gefietst de afgelopen weken. Het is energie, maar ook iets onrustigs inderdaad. Wat mij helpt is af en toe gewoon maar even te gaan zitten op mijn balkon of ergens in de natuur en er dan gewoon te zijn. Klinkt een beetje vaag, maar gewoon een beetje staren en zitten. Voelen dat het goed is of zo. en iets anders dat mij helpt is me verbinden met andere mensen. Kletsen met mijn vrienden, een spelletje doen met mijn zoon, een klusje doen voor mijn moeder. Bij andere mensen ben ik minder onrustig dan wanneer ik alleen ben. Gewoon een appje aan een vriend of vriendin en even echt contact helpt ook al. veel succes weer vandaag, Roosje, ik heb er alle vertrouwen in dat het je weer lukt!

Dag 27 vandaag en het gaat nog altijd goed. Lezen op het forum helpt me. Zoveel mensen die dezelfde worsteling hebben als ik en zoveel mensen die het lukt om niet te drinken. Echt een voorbeeld voor me. Ik schrijf niet zoveel op de andere draadjes. Het voelt alsof ik behalve oprechte aanmoedigingen niet zo heel veel te bieden heb. Sommigen van jullie kunnen zo goed helpen, ik heb het gevoel dat ik dat niet zo goed kan. Ben wel blij dat het met mijn eigen ADB proces goed gaat. Gek dat ik bijna geen cravings heb, nog steeds niet. Elke keer als ik heel even aan alcohol denk, zie ik vooral voor me hoe het die ochtend was dat ik echt besloot te stoppen. Zuur kotsend op de wc, een opgezette buik, alles deed pijn en ik kon alleen maar doodziek op de bank hangen. De hele dag. Dat wil ik echt nooooit meer. Dat besluit dat ik toen heb genomen geldt nog steeds, elke dag opnieuw. Ik ben zo dankbaar dat het me lukt, ik wil echt nooit meer drinken!!

Vandaag alweer dag 23. Soms moet ik in mijn agenda kijken om dat te weten, een goed teken denk ik, dat ik de dagen niet meer tel. Ik zal trots zijn als het straks een maand is, maar ik weet ook dat dat een valkuil is. Ik ben al twee keer eerder een maand zonder alcohol geweest, maar daarna ging het direct mis. Of ik teveel naar die maand had toegeleefd en het daarna weer mocht. nu is het anders. Ik neem het dag voor dag, ik heb geen eindmoment bepaald, elke dag opnieuw ga ik die dag niet drinken. Gelukkig heb ik weinig last van cravings. Wel merk ik, nu ik weer thuis ben van vakantie, dat ik af en toe als vanzelf in de koelkast zoek naar een glas wijn, aan het einde van de middag of voor ik ga slapen. Het zit zo in mijn systeem. Vooral als ik dingen moet doen waar ik eigenlijk geen zin in heb (schoonmaken in huis, studeren etc) en me daardoor een beetje zit te vervelen terwijl dat eigenlijk niet nodig is, dan krijg ik de behoefte aan alcohol. Maar verder geniet ik vooral van het frisse opstaan en van dat ik twee kilo ben afgevallen. Yes!

Goed dat je je dat realiseert, Garuda. Ik vind dat zelf zo moeilijk. Ik (we?) zijn gewend om gelijk in de vluchtmodus te schieten. Zware dag op het werk? Grote problemen met mijn kind? Eenzaamheid? Verdriet? Met een fles wijn langzaam wegzakkend op de bank hoef je het allemaal even niet te voelen. Maar ja, het lost niets op. Ik ervaar dat ik nu echter ben, alles komt meer binnen. Dat ben ik niet gewend en het voelt k** met regelmaat. Maar als ik niet drink gaan die gevoelens ook vanzelf weer weg, ze blijven echt niet voor altijd. En doordat ik ze voelde kon ik er (soms) ook nog iets mee doen dat een beetje zin had. Ik begin langzaam te ontdekken dat nuchter echt beter is, ook (juist) op dat vlak.

Hee Roos, super! Wat ga je goed! Die eerste maand begint steeds dichterbij te komen. Hou vol! Doordat ik op vakantie in een heel andere omgeving mijn tweede week zonder alcohol heb doorgebracht, merk ik dat die fysieke trekmomenten er eigenlijk niet zijn, nu ik weer thuis ben. Een moeilijk te bedwingen craving heb ik gelukig niet gehad. Knap dat je ze weet te weerstaan!

Hoi Tinkerbell, van harte welkom hier. Ik ken ze zo goed, die twee stemmetjes. Wat ik met vallen en opstaan geleerd heb is dat dat duivel-stemmetje niet ikzelf ben. Het is mijn aan alcohol verslaafd geraakte brein dat spreekt. Op allerlei verraderlijke manieren. Sinds ik het niet meer beschouw als iets dat ik wil, kan ik me er veel makkelijker tegen verzetten. Volgens mij leg ik het een beetje warrig uit, maar ik weet niet hoe ik het beter kan doen. In elk geval helpt het mij succes en weet dat je hier ook kan schrijven als je het even moeilijk hebt. Beter schrijven dan drinken. Er is altijd wel iemand die reageert.

Sterkte! Ik hoop dat de antidepressiva je uiteindelijk weer de rust en moed geven om verder te gaan op je ADB pad.

Succes met de eerste dagen, Sophie, voor jullie allebei. Als je echt wil stoppen gaat dat zeker lukken. Probeer nieuwe patronen te maken zonder alcohol, voor momenten waarop je vroeger dronk. Ikzelf ga lekker naar buiten om een flink stuk te lopen en ik heb sinds kort een abonnement op de sportschool. Good luck!

Wow, een week! Gefeliciteerd Roos! Je schreef eerder op mijn draadje dat je steeds na drie dagen terugviel, wat superfijn dat je dat eerste ‘dode punt’ nu voorbij bent. En als de euforie en het trotse gevoel er is, is het makkelijker volhouden. Wat fijn! Hou vol, gaan we samen op naar de eerste hele maand.

Hee Sappho, wat een moeilijke situatie! Wat goed dat je toch weer de eerste stap ‘omhoog’ hebt gezet. Logisch dat het nog even niet lukt om helemaal te stoppen, maar misschien lukt het al wel om wat minder te drinken. Eerder had je een afbouwschema. Heb je daar nu ook wat aan? Heel veel sterkte gewenst en hopelijk krijg je de hulp om je heen snel georganiseerd, zodat je weer echt kunt afkicken.

Zo, daar ben ik weer. Hele fijne vakantie gehad en wat is het fijn om dan weer thuis te komen. Zonder veel moeite is het gelukt om niet te drinken tijdens de vakantie. Een andere omgeving, lieve vrienden en vriendinnen om me heen, dat maakt het zoveel makkelijker. Nu is het opeens al mijn negentiende alcoholvrije dag. Tijdens de terugreis gisteren was er voor het eerst weer dat vervelende stemmetje in mijn hoofd dat zei: straks ben je thuis, morgen gelijk lekker een flesje ( altijd een verkleinwoordje) opentrekken. Maar gelukkig herken ik dat stemmetje nu en ik herken het als een breintruc. Ik ben dat niet zelf, want ikzelf wil helemaal niet drinken. Integendeel. Dat stemmetje verdient dus echt nul aandacht, het verdient uitgelachen te worden en op allerlei manieren ontmaskerd te worden. En hoe grappig dat het stemmetje dan al heel snel helemaal stil is. Fysiek merk ik enorm veel verschil. Mijn gezicht is minder dik en rood, mijn buik is wat minder dik. Ik ben veel helderder en heb meer energie. Ik ben uitgerust als ik opsta. Ik heb geen zere tong meer, geen brandend maagzuur, geen buikpijn ter hoogte van mijn lever, geen opgeblazen gevoel meer. Het is zo’n groot verschil. Ik kan vol overtuiging zeggen dat ik vandaag niet drink. En ik durf bijna te zeggen dat ik het morgen ook niet doe.

Zo, de achtste dag vandaag. Een week alcoholvrij. Ben blij dat het begin er is. En nu ga ik door. Gisteren vertrokken voor anderhalve week vakantie. Ik heb mijn vrienden verteld dat ik geen alcohol wil drinken. Gisteravond op een terras lekker aan de citroenlimonade en vanmorgen met een helder hoofd weer opgestaan. Ik meld me weer als ik weer thuis ben! (Of als het opeens heel moeilijk wordt.)

Yana, Haha ja ik bedoelde druk

MijnGerrit, dank je wel voor je aanmoediging. Ik merk idd dat lezen en deelnemen op het forum me helpt, net als een plan hebben. Nu de laatste dagen ben ik er zo van overtuigd dat ik nooooit meer wil drinken, dat het me heel makkelijk af gaat. Maar ongetwijfeld wordt het straks weer moeilijker en dan is een plan per dag essentieel, denk ik. NietMeer, dank voor de tip. Ik ga sinds mei twee keer per week sporten (had ik heel lang niet gedaan) en ik merk idd dat dat helpt. Verder ook af en toe gas terugnemen, want ik heb een ruk leven, met een baan van vier dagen in de week, een studie, een kind met autisme en ADHD dat ik alleen opvoed, een kat om voor te zorgen, een huishouden dat ik alleen bestier en dan nog een grote familie- en vriendenkring. En toch voel ik me soms behoorlijk alleen. Soms moet ik echt op de bank. Maar dan met een boek en niet meer met een fles... Lars, dank je wel! Je zegt het juist goed en herkenbaar: als je door het gevoel heen gaat en het maar even laat komen, zwakt het vanzelf weer af en gaat het voorbij. Misschien blijven negatieve gevoelens wel langer hangen en zijn ze moeilijker om mee om te gaan als je ze steeds verdooft. Ik weet het niet, zou zomaar kunnen. Ik vind het zo fijn dat ik hier begrepen word. dag 5 is vandaag weer gelukt. Ik had een feestje vanmiddag waar wel wijn was maar ik wilde het gewoon niet hebben.

Waarom zou je je schuldig voelen dat het goed gaat? Je kan je beter schuldig voelen als het niet goed gaat en dan eigenlijk nog niet, schuldgevoel heeft helemaal geen zin en is nergens goed voor (zegt Beter, de queen schuldgevoel). Ik vind het geweldig en een voorbeeld dat het zo goed met je gaat.

Gefeliciteerd Nietmeer, met je eerste maand. Ik hobbel er met mijn vijfde dag ver achteraan, maar ik blijf je volgen

Op het draadje van Etty las ik over hoe lastig het is als mensen je misschien niet aardig vinden. Dat zette mij enorm aan het denken en ik merk dat ik dat soort gevoelens heel sterk heb maar steeds heb verdoofd. Ik merk het op m’n werk, met m’n vrienden, zelfs erkenning krijgen van mijn moeder is nog zo belangrijk, terwijl ik * bijna vijftig word. Nog een trigger dus om aan m’n lijstje toe te voegen: ik dronk als ik moe, boos, verdrietig, blij was en als ik me kwetsbaar en bang voelde. Oei. Logisch dat een fles per dag maar net genoeg was. En al die dingen moet ik, de sterke vrouw die alles aankan, blijkbaar gaan voelen. Nog een keer oei.

Rosee, ik vind het zo fijn om te lezen hoe je op zo’n moeilijk moment (bijna een half jaar zonder alcohol) dan toch naar dat feest kon gaan en jezelf toespreken dat je dan juist moet gaan! Ik vind het sowieso zo mooi om te lezen hoe jij naar dat half jaar bent toegegroeid. Ik kan alleen maar hopen dat het bij mij ook zo gaat!