Nieuw hier

[kruidenthee67]

Nederigheid en eerlijkheid.

Ik ben uitgegleden. Van vrijdag op zaterdag. 

Niet verwacht dat me dat zou gebeuren. Achteraf, analyserend waren er wel signalen. Die heb ik genegeerd, niet serieus genoeg genomen.  Ik zie het nu ook in mijn laatste post.

Niet fijn. 

Ik kwam weer op een plek waar ik NIET meer wil zijn. Dat is me heeeeeel helder geworden. Ik voel geen schaamte, wel teleurstelling, verdriet. Ook wel een soort relativering..kan dat niet goed verwoorden.

Gelukkig is het de volgende ochtend meteen uitgesproken. Ook opgemerkt dat er iets niet in de haak was. Klinkt gek, maar ik ben blij dat ik daarin 'gezien' ben. 

Mijn uitdaging na deze misstap is, geen drama maken maar ook niet bagatelliseren. Daar zit iets tussenin, dat is kijken naar hoe het zo kwam, en helder maken wat ik volgende keer moet doen. Bedankt ook maatje.

Laten we het er op houden dat mijn emmertje aardig vol was gelopen en ik mijn selfcare verwaarloosde.  Het gekke is dat het op zich ook wel weer een stuk beter met me gaat...dus wat het nou precies is geweest? Toch een drang naar 'verdoving'...niet voelen. 

To do:

- Communiceren.  Maatje bellen als ik merk dat de drang te groot is. Die split second die er wel is op de noodknop drukken.

- Communiceren ook hier thuis. Ik heb wel genoemd dat ik die open fles zag staan een paar weken terug, maar ook gezegd dat ik het wel kon handelen. Niet dus. En ergens verwachten dat mijn partner dat wel oppikt. Nee, dat is niet zo. En mijn verantwoordelijkheid uiteindelijk.

- Wandelen

- Schrijven

- Beeldend weken

- Rust nemen

- Leuke dingen ondernemen

- Begrenzen, nee zeggen, agenda goed bewaken

- Goed voor mezelf zijn. Compassie

 

Ik baal van de vijf jaar. Ik weet dat ze niet weggegooid zijn. Ze zijn de basis om het nu weer gewoon op te pakken. Dat is opnieuw een besluit.

Vandaag drink ik niet.

 

Keep up the good work 

[Quinn]

Och schat 

Je blijft een voorbeeld voor me trouwens, ook vandaag. 

[lady jane]

Denk dat je niet van die 5 jaar baalt, die staan als een huis. Maar dat je niet door kunt teen naar de 6. Van de uitglijder dus.

Knietjes afvegen Thee, en dooorrrrrr

[kruidenthee67]

Nee, ik baal niet van die vijf jaar! Maar inderdaad van het op mijn bek gaan

Een ervaring rijker, een illusie armer.

Ik heb ze afgeveegd, en ga gewoon door.

 

 

[Lika]

 

[bumperjim]

Succes weer met dag 2 

[Etty]

Hee,

Ik kan me bij die relativering wel iets voorstellen. Blijkbaar is het minder erg als dit gebeurt dan je dacht? .  Er is niet veel veranderd. Je kunt gewoon door. 

 

[Francoise]

Ach meis , wat dapper Dat je je ook hier meteen meld . Een uitglijder , meer is het niet , je alarmbellen gingen meteen weer af, gelukkig maar. Succes weer op het nuchtere pad 

[kruidenthee67]

5 uur geleden zei Etty:

Ik kan me bij die relativering wel iets voorstellen. Blijkbaar is het minder erg als dit gebeurt dan je dacht? .  Er is niet veel veranderd. Je kunt gewoon door. 

 

Ja, dat dus.  

En ik ben dus ook gewoon een mens.  Ik viel, stond op en leerde ervan.

Gek ja, minder erg dan ik dacht...dat is het dus. Het was wel erg in de zin van hoe het is (wat er gebeurde, wat ik doe, het gedrag, gevoel). Maar ik heb nu een keuze: het bekende patroon is drama.  Veel herhalen, erover praten etc.  Overlevingsmechanisme ook. Dat is niet helpend.  Herkenbaar ook in andere situaties.  Mezelf slachtoffer maken. 

Niet doen. Niet fijn. Niet helpend. Grow up

 

 

 

 

[Lika]

Wow!

[kruidenthee67]

Tja...

Van vrijdag op zaterdag dronk ik...ik kan de post van vorige keer wel kopiëren. 

Ik baal vooral van 'het gedrag/gedachten'- gedoe. De denkkronkels en het stiekeme. GVD denk ik dan achteraf, ik WEET toch hoe het werkt, wat er gebeurt, wat ik kan doen? Vooral dat ik dan mijn maatje niet contact zit me soort van dwars. Op het moment dat de weg naar de fles is, lijkt dat ook afgeschakeld. Bleh. 

Er is geen directe aanleiding aan te wijzen. Opgebouwde spanning?  Signalen van lichaam en geest negeren? En even 'niet'...voelen, dealen. Vette vermijding. Maar dat wist ik al. 

Goed, vandaag weer dag 1. 

Keep up the good work

[Reacher]

Hoi! Wat is dat met die vrijdag? Wat gaat er dan mis in het koppie? Wat kun je anders doen? 
 Op je voorhoofd. 

[lady jane]

[Francoise]

Pfff thee , dank voor je openheid.  Het houdt mij nederig . Ik roep nu overal dat ik er niet meer naar taal...... maar , als ik jou dan lees....een uitglijder is nooit ver weg 

Moedig voorwaarts op het nuchtere pad 

[Beatrix]

Goedemorgen @kruidenthee67.

Jouw verhaal is blijven hangen en Ik dacht dus vanmorgen aan je en wil je vandaag een goed begin wensen voor deze week.

En natuurlijk schrok ik ook wel, een valpartij na zo'n lange tijd. Die duivel ligt dus altijd op de loer en slaat onverwachts toe. Of was er toch een aanleiding ? Kan ik als beginneling hier iets van leren ?

Momenteel zit ik - na de vele pogingen van de afgelopen jaren - in week 3 en voel me elke dag sterker worden. Maar als ik jouw verhaal lees, is het alert moeten blijven dus iets met een zeer lange adem. Die alcoholduivel gaat dus niet weg, maar wacht af en ziet zijn kans.......Daar schrok ik dus van, dat na zo'n lange tijd een terugval dus wel degelijk mogelijk is.....

Iets om over na te denken !

Ik wens je een fijne, droge dag toe vandaag 

[Pytje]

@kruidenthee67, je hebt in het verleden zo vaak bemoedigende woorden voor mij geschreven als ik weer eens was teruggevallen. Ik heb veel bewondering voor de manier waarop je de "krochten in de geest" van anderen en van jezelf wist/weet te verwoorden. Je bent daarin altijd mild voor lotgenoten. Wees dat nu ook voor jezelf. En begin gewoon weer waar je gebleven was. Toitoi

[lady jane]

3 uur geleden zei Beatrix:

Die duivel ligt dus altijd op de loer en slaat onverwacht toe

sorry, maar hier flip ik op, lees zo vaak hier dat alcohol de schuld krijgt en verpersoonlijkt wordt.
Drank zelf is niet duivels, er bestaan geen gremlins of wat mensen allemaal verzinnen om een vijand
te hebben die ze kunnen verslaan. Je vecht tegen jezelf! We hebben schaduwkanten, zwakke kanten, onbewuste kanten, trauma's, karakters, stoornissen, diagnoses en verslavingen. Wij zelf! Zo lang er geen erkenning is daarvoor zal de knop niet gauw om gaan, laat staan blijven. Wij alleen kunnen, door zelfonderzoek, therapie, wilskracht, hard werken, leren omgaan met onze verslaving. Mijn verantwoordelijkheid en niemand anders kan ik schuld geven of tot vijand maken.
sorry voor het op jouw draadje zetten @kruidenthee67, want jij weet dit allemaal al volgens mij. Keep up the good work

[Beatrix]

2 uur geleden zei lady jane:

sorry, maar hier flip ik op, lees zo vaak hier dat alcohol de schuld krijgt en verpersoonlijkt wordt.
 

Oeps, dit was niet de bedoeling.......en zeker niet op het draadje van een ander.

Wat ik bedoelde @lady jane is inderdaad de duivel in mezelf of zoals jij het verwoordt : Je vecht tegen jezelf! We hebben schaduwkanten, zwakke kanten, onbewuste kanten, trauma's, karakters, stoornissen, diagnoses en verslavingen. Wij zelf! 

Het lijkt alsof je/ik er geen controle over hebt/heb en voor mij als controlefreak is dat beangstigend. Misschien dat het daarom lijkt dat ik het buiten mezelf leg......maar ik weet uiteraard dat ik zelf de verantwoordelijkheid draag en zelf aan de slag zal moeten en willen.

Hoop dat het zo wat duidelijker is, Sorry voor dit misverstand.

Beatrix

 

16 januari 2023 bewerkt door Beatrix

[kruidenthee67]

Ha, mooi dat dit zo voorbij komt.  Want juist hierover uitwisselen is zo ontzettend leerzaam! En dat mag op dit draadje. Geen sorry's daarvoor.  Voor mij gaat het ook niet over de drankduivel, maar ik snap dat die gedachtegang er is. Ik kom er nog op terug, nu ff andere dingen. 

LIef zijn voor elkaar, wel blijven uitspreken en leren.

 

 

Enne...allemaal bedankt voor de reacties. 

[kruidenthee67]

11 uur geleden zei Beatrix:

En natuurlijk schrok ik ook wel, een valpartij na zo'n lange tijd. Die duivel ligt dus altijd op de loer en slaat onverwachts toe. Of was er toch een aanleiding ? Kan ik als beginneling hier iets van leren ?

 

Ik denk zeker dat er voor een ieder die stopt, beginneling, iets te leren is van ervaringsdeskundigen. Dat is volgens mij de kracht van dit forum en van zelfhulpgroepen als AA. Het mooie vind ik dat een ieder natuurlijk zijn eigen pad bewandelt, maar dat er zeker ook 'wetmatigheden' zijn.  En we door doen, fouten maken, vallen en opstaan leren en verder komen. Als de wil er maar is.

Drank is niet het probleem, de duivel. Drank is een middel (geworden) om om te gaan met 'de moeilijke dingen in het leven'. Even heel simpel gezegd. Erin geslopen tot het echt een probleem werd.  Het had ook een andere verslaving kunnen zijn. Om te dempen...shoppen, roken, eten/niet eten, sex, sport, de telefoon, whatever.  

De verantwoording om daar iets mee te doen, ligt dus ook bij mezelf. Inderdaad, zelfonderzoek, therapie...actief bezig zijn met de verslaving en daar dus ook hulp bij zoeken.  Commitment. En de keuze, om te stoppen, echt vanuit mezelf.  Dat ging vijf jaar 'goed'. Met af en toe wel eens een moment...de gedachte: nu zou het fijn zijn als ik me kon 'verdoven', even niet voelen.  Dat gebeurt meestal niet zo onverwacht hoor...als je reflecteert op jezelf, heb je wel in de gaten dat er een aanloop is.  Te druk, niet luisteren naar signalen die je lijf en geest aangeven.  Niet de hulptroepen inschakelen.  Dus was er een aanleiding...indirect...ja...'selfcare'.  

Ik had zelf ook niet verwacht na vijf jaar een terugval te krijgen. Want ik 'weet' dat het echt geen optie is, drank. Op geen enkele manier.  Heel eerlijk...de roes voelen is fijn. De totale onspanning. En al de rest wat er ook gelijk bij komt is zwaar k. Eigenlijk geef ik hier dus ook het antwoord...ontspanning...wat heb ik te doen om niet in zo'n staat van spanning te komen dat ik grijp naar de oude coping? 

Ook dat 'weet' ik, maar doe ik dus niet altijd goed genoeg. Dat is ook iets met  'voelen'. Ben er wel mee aan de slag. En ook daar zal ik op een bepaalde manier aan moeten blijven werken.  Dus ja, alertheid blijft geboden.  Maar ik kan je ook zeggen, dat hoe langer ik niet meer dronk hoe makkelijker het werd.  Ik vertrouw erop dat ik ook daar weer kom.  Dat vraagt nu discipline. En voor mij zelf weer heel helder maken waar het om gaat.

Kennis over verslaving, hoe het werkt, hoe het bij jezelf werkt is helpend.  Uitwisselen met ervaringsdeskundigen ook. Een plan maken, voor als je het moeilijk krijgt.  Uiteindelijk kun je niet 'goed praten', er is nooit een excuus om te drinken. Dat meen ik oprecht.  Omdat het een doodlopende weg is, hoe dan ook.  

Zelluf doen, niet alleen.

 

 

[Rosee]

@kruidenthee67ik vraag me af hoeveel je die twee keer dan hebt gedronken? Heb je het bij een paar glazen gehouden en kon je stoppen,  of ben je doorgegaan omdat het 'toch al te laat was'? Daar zit ook nog wel verschil in vind ik. Bedankt dat je dit deelt en ik hoop dat je hier weer wat vaker schrijft

[kruidenthee67]

13 uur geleden zei Rosee:

ik vraag me af hoeveel je die twee keer dan hebt gedronken? Heb je het bij een paar glazen gehouden en kon je stoppen,  of ben je doorgegaan omdat het 'toch al te laat was'? Daar zit ook nog wel verschil in vind ik. Bedankt dat je dit deelt en ik hoop dat je hier weer wat vaker schrijft

Hoi Rosee,

ik merk dat ik het moeilijk vind om antwoord te geven op de vraag 'hoeveel'. Iets in mij wil dat 'verstoppen'. Maar je hebt wel een punt.  Nee, dat is niet een paar glaasjes en dan stoppen.  Als dat zo was...ach...denk ik dan. Wat ik hier soms lees van mensen die af en toe drinken. En ook dan wel weer in een fase komen van, het wordt te veel en een gewoonte.  Maar de stap dan weer makkelijk terug kunnen zetten. 

Nee, dit is alles of niets. Met een doel. Verdoven.

En meteen 'alles aan'. Onderhandelen met mezelf, hoe kan ik het drinken inpassen, zodat niemand het merkt, ik aan mijn tax kom. Plannen, marchanderen...afschuwelijk.  

Voor mij zijn er duidelijk fases in het verslavingsproces zichtbaar. 

Altijd al wat te makkelijk gedronken, maar nog onder controle. Toen de fase, hmmm...ik drink elke dag en vind minderen lastig. Dat was de fase dat ik ook hulp ging zoeken voor somberheid en zo.  Merkte al snel dat minderen geen optie was, maar stoppen erg moeilijk. Toen kwam ik op het forum. Kortere en langere periodes gestopt. En gemerkt dat elke terugval grimmiger werd. Meer, sterke drank...heftig.  Op een gegeven moment het besluit om het echt niet meer te willen zo. Dat lukte vijf jaar.  En nu dus twee keer terugval, waarbij het grimmige ook meteen zich aandient. 

Ik heb wel eens geschreven over de pickle line. De komkommer die augurk wordt als je die in een pot zuur stop. Eenmaal een augurk wordt ie nooit meer een komkommer.  Ofwel, eenmaal verslaafd. Het is dan zaak om dat te accepteren, en eraan te werken (ik vind dit altijd zo stom klinken).  In essentie gaat het om zelfacceptatie. Er mogen zijn, met alles wat je bent en niet bent, zoiets.  Kiezen, voor jezelf.  Gewoon zijn. Als het fijn is, als het niet fijn is. Vertrouwen op...het leven. Overgave. 

De stappen van de AA zijn hierin helder, en helpend.

Je (ik) moet er wel mee aan de slag blijven.

Nou, wat een filosofie zo op de vroege ochtend.

Er is veel te vertellen over 'wat maakt nou dat je die coping nodig hebt', nodig denkt te hebben? Dat ga ik nu niet doen. Voor mij is nu belangrijk:

'Het besluit' ik zal eerlijk zijn.  Daar wil ik graag weer naartoe.  Mijn maatje vroeg me gisteren: denk je nu nog aan  een glas? Ja dus. Dat is niet meteen weg.  De short cut. Nu is het zaak dat ik naast het voelen, mijn gezonde verstand gebruik.  Dus at ik gisteren een zak paprikachips leeg . Da's altijd minder erg dan een fles port. 

Ik overwoog al om de AA weer te gaan bezoeken. Maar dat voelt nog niet lekker.  Wellicht helpt me genoeg om hier weer wat actiever aanwezig te zijn.  En de helpende dingen weer wat bewuster op te pakken. Is ook iets met discipline. 

Een lang antwoord op een eenvoudige, korte vraag.

Omdat ik behoefte heb om er zo over te schrijven

Waarbij ik niet in mijn valkuil moet stappen: mooie verhalen.

Keep up the good work 

 

 

[lady jane]

ik noem, wat jij mooie verhalen noemt; gedachtenspinsels Thee.
En lees ze graag, want ze helpen mij om niets voor vanzelfsprekends te nemen.
Die fles port, dat waren mijn dieptepunten ook ooit, waar ik naar greep. Niet vaak,
maar voor mij toch lekker dronken worden (en daarna kotsen) brrr, daar wil ik nooit naar terug.
En ik denk dat uitglijders en terugvallen me terug zullen zuigen naar iemand zijn, die ik niet wil zijn.
Voor mij is tevredenheid het nieuwe geluk en dat ga ik niet verstoren zolang ik daar vat op heb.
Ik zie jou als voorbeeld, hoe dat niet hoeft te gebeuren. Je krabbelt op en gaat verder op jouw pad.
En dit is geen gemakkelijk iets, niet vanzelfsprekend. Hard werken dus.
en ja, word hier maar weer actiever haha 
 

[Rosee]

Bedankt voor je uitgebreide bericht en de inzichten. En goed dat je opkrabbelt.  Het blijft een proces, het is eigenlijk nooit afgelopen realiseer ik me. Ook (of misschien juist?) als je denkt dat je 'er eindelijk bent' en de valkuilen kent. Zoals je weet drink ik nu af en toe en met mate. Dat gaat nog steeds prima, maar soms denk ik, moet ik toch niet helemaal stoppen, is het risico dat het toch weer misgaat me dit waard? Aan de andere kant, ik ben er zelf bij. En als het misgaat, gaat het mis en ben ik weer een inzicht verder. Het wordt wel steeds minder belangrijk voor me, ik vind het fijn om helemaal helder te zijn en heb eigenlijk wel genoeg gedronken voor de rest van mijn leven Zet 'm op Thee

[kruidenthee67]

Even op mijn eigen plek.

Als ik zo weer meelees op de dagdraad weet ik precies waarom ik niet meer wil drinken. Wat een ellende.  

Drama, slachtofferschap, ego gedrag, schuld&schaamte, liegen en bedriegen, destructief gedrag, zelfhaat, projectie, overtuigingen en aannames vanuit een gekleurd perspectief....pfff. Nee, laat maar.  Oprecht. Laat maar.  Het is ff lastig, maar ik pak de draad weer op. Weet en voel waarom ik dit doe. Wil. Sober zijn. Ff niet gemakkelijk. Door toch weer te drinken is er ff iets 'aangegaan'. De short cut lonkt om 'even niet te voelen'.  Ook vandaag wel weer een moment. 'Zal ik?' En dan die gedachten erachteraan 'Hoe'? O, dat gedrag wat erbij hoort, nee, dank je, zo wil ik niet zijn.  Ik weet,  zie en voel wat er gebeurt. En zet mijn 'verstand' ook in om niet voor de bijl te gaan. Hier 'moet' ik weer doorheen. Soit.

Het levert me NIKS op.  Doodlopende route. Letterlijk en figuurlijk.

Ik heb baat bij de haptonoom. Ook daar vandaag opgebiecht. Blij dat ik dat deed.  Eerlijkheid staat voorop.  

Even hier ventileren is ook goed merk ik. 

 

Ik lees mee, om bij de les te blijven.