Spring naar bijdragen

Nieuw hier


kruidenthee67

Aanbevolen berichten

  • 4 weeks later...

Een korte update van mijn kant.

Niet drinken gaat goed. Punt.

Gedachten aan drank zijn er af en toe wel, maar minder dwingend.

Dat is erg fijn.

 

Ik bezoek trouw mijn AA cluppie en dat ervaar ik als zeer ondersteunend.

Ook heb ik trouw contact met mijn maatje...o, wat is dat waardevol.

Verder heb ik de stap gezet naar Novadic. Ik heb daar een hele goeie herstelmederwerker getroffen.

Eindelijk een heldere koppeling van verslaving en onderliggende zaken.

Confronterende, heldere gesprekken en de onlinebehandeling gestart.

Pittig, hard werken. 

Maar het voelt constructief.

 

Niet makkelijk...in de relatie, mezelf etc...ach, dat is logisch.

Het vele 'weten', wat ik de laatste jaren heb ontwikkeld lijkt toch af en toe

binnen te komen in voelen...;)

 

Forum, anderen willen helpen is mijn valkuil.

Het meelezen, eruit halen wat ik nodig heb, afbakenen,  af en toe een zinnige opmerking plaatsen

Helpend.  Op alle fronten.

 

Dag voor dag, stap voor stap.

 

Alle goeds voor eenieder die dit leest.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 3 weeks later...
  • 1 month later...

Zo maar even schrijven op mijn draadje.

Het gaat wel goed. Zeker het ADB proces.

Half november de drie maanden gepasseerd,

wat een mijlpaal. En tegelijk weet ik héél goed

dat het draadje nog steeds dun blijft.

 

Een jaar of drie heb ik lopen aanmodderen.

En na het eerste half jaar nooit langer dan twee maanden

droog kunnen zijn. Vreselijk dat steeds weer opnieuw beginnen.

Als ik lees dat iemand hier uitglijdt, of terugvalt voel ik mee.

En denk aan hoe dat was voor mij.  Ook ik moet alert blijven.

Dat weet/voel ik zelf, dat hoor ik van anderen, mijn maatje, groepsleden.

En toch gaat er iets anders. Ik strijd niet meer. 

 

In moeilijke situaties gaan gedachten niet meer automatisch naar drank.

Wat ik weet, leerde en hoorde kan ik steeds meer toepassen.

 

Soms is dat vreemd, mis ik 'iets', ergens was het een soort van spannend,

hoe raar dit ook klinkt. Ik ontwikkel andere manieren om met spanning, chaos,

onzekerheid, drukte, twijfel en verveling om te gaan. Ik realiseer me ineens dat het toch

wel heel lang geleden is dat ik een onredelijke ruzie had met mijn partner.

 

Vertrouwen groeit, aan alle kanten. Dat voelt heel erg fijn. En goed.

Ik moest er vijftig voor worden, dat feestje nuchter vieren. Bijna een ritueel.

Ik, die al zo vaak een stopdatum aan een verjaardag of andere belangrijke dag koppelde.

 

Blijkbaar was dat hele proces nodig. Het vallen en opstaan.

Ik lees strijdende, soms wanhopige mensen, ontmoet ze in mijn groep.

Soms word ik dan 'ongeduldig', wil ik roepen, doe het niet meer!

Maar ik weet ook dat dat niet helpt, het hielp mij ook niet.

En ook ik heb de wijsheid niet in pacht, alleen mijn eigen ervaring.

Pas toen ik de volledige verantwoording zelf kon nemen, 

kon ik verder, erkennen en echt  hulp zoeken en aanvaarden.

 

En ik wil tegen jullie zeggen,

Kalmte, moed en wijsheid. Ergens komt een keerpunt, geef niet op.

 

 

 

bewerkt door kruidenthee67
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mooi thee, dat klinkt heel herkenbaar op meerdere punten.

Zo vaak gestart met goede voornemens, zoveel stopdata gehad. Zo vaak 'de laatste' gedronken. En ineens ben ook ik zowat vier maanden onderweg.

Het voelt anders deze keer. Durf nog steeds niet goed te zeggen dat het deze keer zeker lukt, want dat heb ik al zo vaak geroepen. Maar misschien dat juist dat nu het verschil is.

Accepteren dat alcohol drinken gewoon te lastig is voor mij en me er daarom niet aan wagen. Geen strijd, maar besef en acceptatie daarvan. 

Blijkbaar hebben we een lange aanloop nodig gehad. Soms baal ik daarvan, van de tijd die ik heb weg gegooid en 'verdronken'. Maar ik kijk er niet meer alléén met negativiteit op terug. Het is nodig geweest, ik had een hoop lessen te leren. En ik ben nu eenmaal wat hardleers:)

We gaan gelijk op in het jaarpact. Hoop dat we daar nog lang dichtbij elkaar mogen staan!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goed bezig kruidenthee, mooie reflectie schrijf je hier . Ik 8 december 3 maanden met 1 terugval 11 november die heel onverwacht kwam. Dus ook ik probeer niet te vroeg te juichen . We groeien echt hè, dat voelt fijn 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mooi geschreven Kruidenthee! Ik herken wat je schrijft ook over dat gevoel over strijdende mensen zoals ik nu, toen ik een tijd was gestopt. Zie me nu weer strijden... In ieder geval kijk ik eigenlijk ook weer uit naar dat stuk, maar dan om het blijvend te laten zijn.

:rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 3 weeks later...

Voordat ik de hele dagdraad van vandaag volschrijf maar even in mijn eigen 'schriftje'.

Het gaat nog steeds goed. Ja, gewoon goed...alcohol de baas blijven. Geen dagen meer tellen, niet meer weten de hoeveelste week het is. Op het jaarpact omdat het kan, me rust geeft. Ik hoef er niet meer naar om te kijken. Nee! Dat betekent zeer zeker niet dat ik niet meer bezig ben, met het adb proces. Niets is minder waar. Alertheid blijft. Altijd. Aanwezig. Acceptatie. Dat is het denk ik. Niet meer ergens achter in het hoofd het idee dat 'het' misschien nog wel eens over gaat? Nee, het is er. En niet drinkend neem ik waar dat 'het gedrag' zich verplaatst...naar té veel eten...of te veel facebook....of....of...vul maar in. Onmatigheid..alles of niets, zwart wit...het blijft een valkuil. De kunst is om er niet continu in te stappen.

Lukt niet altijd...laatste tijd erg druk geweest...met daarbij horend gedrag...waar ik uiteindelijk niet blij van word. Te veel in mijn hoofd verkeren...geen 'nee' zeggen...dingen die goed voor me zijn niet doen...op één ding na. Ik drink niet meer. Ik neem niet meer dat glas, die fles omdat gevoel van 'ontevredenheid met mezelf', leegte, falen en ga maar door weg te drinken. Ik 'weet' wat er gebeurt, hoe ik het doe en dat dat niet altijd juist is. Juist in de zin van, goed voor mij. Ik 'weet' ook wat ik daar aan kan doen. Wat ik soms niet weet is hoe dat dan in gang te zetten. Welke stap ik moet nemen? Dat vind ik moeilijk. Soms frustrerend en soms verdrietig. En wil ik dat iemand anders dat voor mij zou kunnen doen....ook een valkuil. Want dat heb ik tot nog niet zo lang geleden 'gedacht'. Onbewust..maar toch...'de ander' kan het veranderen. Nee dus. echt niet. Zelfverantwoordelijkheid. Poe...dat was wat en is wat af en toe. En toch, ondanks de af en toe moeilijke dagen...weken soms...met vol hoofd van niet te stoppen gedachtenstromen....onzekerheid...slecht slapen..op hol geslagen hormonen...is het goed zo. Er is geen weg terug. Er zijn nog wel wat stappen te zetten. En dat houdt me bezig...sja..in het hoofd...hmmm...daar zit het natuurlijk...omzetten in 'doen'...niet denken maar doen...kleine stapjes...dag voor dag.

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Onmatigheid hoort bij ons denk ik. Bij mij is het zo gekoppeld aan dat gevoel van leegte wat ik wil opvullen met iets externs. De onrust die ontstaat hierdoor omdat we kunnen blijven doorgaan met opvullen op grenzeloze wijze. Daarin is onmatigheid iets wat je in de weg zit. Maar onmatig kan bij mij ook zijn onmatig blij enthousiast gedreven. Als we niet uit een gemis maar uit het besef van goed zijn zoals we zijn, onmatig zijn dan kan het een sterke drive zijn die ons verder helpt. Elk nadeel heb zijn voordeel denk ik vaak bij onmatig.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 2 weeks later...

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...