Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Geplaatst

Ik was even een foto aan het nemen van de boekenkast
die mijn vader ooit maakte, en die nu bij ons vroegere huis
te koop stond. Praatje gemaakt met de huidige bewoonster
die me uitnodigde om binnenkort eens binnen te kijken wat
ze allemaal veranderd hebben.
De kast nocht gratis mee, maar nee bedankt toch maar.

Geplaatst

Ik heb ooit een echtpaar in datzelfde pand rondgeleid A3
en ze waren lyrisch en zo dankbaar dat ik vreemden binnen liet.
Deze vrouw ligt nu ook in scheiding maar kan het financieel aan
er te blijven wonen, ze houdt van het huis, net als ik destijds.
Ik heb van buitenaf al wat veranderingen gezien en dat bevalt me.
(Bewoonster wist onmiddellijk mijn naam, ik de hare helaas niet)
Dochter wil ook graag mee, dus we gaan er samen een keer op af.
 

Geplaatst

Zo. Was ok dagje. Moeder had de verwarming lekker op tropische temperaturen en ze was moe. Dus snel weer naar huis. 
Beetje gebanjerd in de buurt en veel gebreid. Overdag tv gekeken zelfs. Doe ik nooit!! Ben steeds beetje griepig, dus voor vandaag was het prima. 

Geplaatst (bewerkt)

Het had voor mij beter een "gewone" dag kunnen zijn, dan deze dagen ook niet zoveel pijn.

Ik kan nergens meer aan meedoen. Zelfs niet kijken bij me kleindochter haar eerste dansoptreden op Koningsdag.
It hurts. 
Kreeg wel de video gelukkig maar ik was er niet en dat doet me denken aan waar ik kon maar niet ging, en nu wil ik en kan ik niet.

bewerkt door Remi1
Geplaatst (bewerkt)
7 minuten geleden zei Lieke7777:

Ik ben er wel , is het de zorg om je man ? Dat je niet wegkunt  ?

Ja en mijn heit. Maar voornamelijk mijn man. Voor heit is thuiszorg al maakt hij zich wel heel afhankelijk van mij.

bewerkt door Remi1
Geplaatst

Begrijp het contrast van eerst wel kunnen gaan maar niet ging en nu andersom .

Snap dat dit verdriet  geeft  en pijn .

En vooral omdat je het niet meer kan veranderen. 

Probeer wel een beetje  voor jezelf te zorgen , laat het gevoel  er zijn dat mag.

 

Geplaatst (bewerkt)

Mijn man wordt steeds gehandicapter. Hij accepteteerd soms wel en niet, of nog niet. Maar mij wordt nooit wat gevraagd, Een simpel Hoe gaat het Remi?
Never, nooit, Van niemand, Remi doet het wel lijkt het wel. 
Maar ik weet niet of ik dat kan.

Dan hangt heit er nog wat bij. Is ook te vaak bij mij dan ik zou willen, totdat iemand zei "Wees blij dat het nog kan , straks is die dood zo slecht is hij"
En dat is ook zo maar..

Maar sjucht..

bewerkt door Remi1
Geplaatst

Dat je , je idd  afvraagt waarom er niemand vraagt  hoe het met jou gaat .

 

Ik kreeg een poosje geleden  de spiegel voor , of ik mij ook afgevraagd heb tijdens mijn obsessieve  drankperiode hoe het met bv mijn  gezin ging daardoor .

Ook omdat ik zei niemand vraagt  nu hoe het is .

Ik vond dat wel confronterend. 

Geplaatst (bewerkt)

Doodsbenauwd als je zou zeggen "Nou ik zit weer aan den booze hoor want ik zie het niet zitten!".

Dan zitten ze met hun handen in het haar, niet weten wat te doen, dus veiliger is; niets vragen.;)

"Hoe gaat het met je, je ziet er goed uit!". 
Dankjewel wel hoor, jaaa wel goed, en met jou?  "Ja ook goed".
Groeten thuis!

bewerkt door Remi1

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...