Klaar mee

[Emmy]

@Strijkbout Dank voor de tip. Ik ga me er eens in verdiepen!

[Emmy]

Bijna acht maanden niet gedronken. In deze periode hard aan mezelf gewerkt. Ik ga nog steeds naar therapie, maar er is al zo veel ten goede verandert dat ik absoluut niet terug wil naar hoe het was. Een leven vol stress en angst om dingen verkeerd te doen. Alles constant op scherp en spieren die vastzitten. Te veel eten en drinken. Te zwaar. Juist de dingen die goed voor me zijn, zoals het sporten, nauwelijks nog doen. Uiteindelijk moest ik hard vallen om te zien dat er wat moest veranderen. De belangrijkste ontdekking is wel dat ik stress en vervelende dingen/situatie ook prima kan handelen zonder drank. Dat ik het dus helemaal niet nodig heb. Merk wel dat ik daarvoor in de plaats de laatste tijd troosteten gebruik, dus dat behoeft nog wel wat aandacht. Maar zo trots op de dingen die ik tot nu toe heb bereikt. Ik voel me energieker, ook na een nacht slecht slapen. We hebben het als gezin gezelliger. Leuke gesprekken tijdens het avondeten. Waren er voorheen ook wel, maar toch met een zekere spanning. Wilde vaak ook snel van tafel, zodat ik na het eten nog even stiekem tijdens het schoonmaken van de keuken een glaasje kon drinken. Ik dronk om meer tijd voor mezelf te hebben. Het wrange is dat door te stoppen ik nu pas echt meer tijd voor mezelf heb. Ik heb het sporten weer helemaal opgepakt. Daardoor ook leuke nieuwe mensen ontmoet. Ben bijna twintig kilo afgevallen en krijg veel complimenten dat ik er veel jonger uitzie. Aan alles merk ik dat mijn lichaam hersteld van drank en stress. Zo groeit mijn haar opeens als een malle. Merk ik dat ik echt conditie opbouw zonder enorme spierpijn. Kortom een blij ei hier die met vertrouwen naar de komende vakantie uitkijkt. Ik ga ontdekken hoe het is zonder drank, maar dus ook zonder katers en benevelde toestand. 

[Kohtje]

12 minuten geleden zei Emmy:

[....] Ik ga ontdekken hoe het is zonder drank, maar dus ook zonder katers en benevelde toestand. 

Precies ja, dát is waar het woord 'ontdekken' voor staat. Het dek van de vage (d)waas die alcohol ons bezorgt wegnemen, zodat we waarnemen wat er werkelijk is.
Als we het ergens moeilijk mee hebben is 'werken aan' het omgaan met die moeilijkheid bevredigender dan het -al dan niet tijdelijk- vervormen/vervagen van onze werkelijke beleving.
Als we "iets" met alcohol achter de kiezen leuker/spannender/minder saai vinden dan zonder alcohol, dan kunnen we ons serieus afvragen of dat "iets" wel zo bij ons past, i.p.v. het te laten lijken of we iets leuk en/of spannend vinden.

 Alcohol is zooo nep.
Helaas is een verslaving aan alcohol allesbehalve nep.
Gefeliciteerd dus dat je acht maanden geleden stopte met drinken en dat je de voordelen daarvan zo rijkelijk mag ervaren.

[Emmy]

@Kohtje Dat is idd wel waar het om draait. Alleen kon ik dat pas zien nadat ik gestopt was. Hiermee is ook gelijk de grootste reden om te drinken weggenomen, wat het wel gemakkelijker maakt ook om gestopt te blijven. 

[Emmy]

Langzaam aan het toewerken naar de vakantie. Weet wel zeker dat ik het ook dan laat bij koffie, thee, water en alcoholvrij bier. Na de vakantie moet ik weer bloed prikken, dus ook dat is een goede stok achter de deur om niet te veel te drinken en eten. Verder merk ik dat de stress nu toeneemt. Man snapt hier niks van en doet rustig zijn ding (lees: zit op de bank tv te kijken). Alles staat vol dozen, omdat er zo nodig nog geklust moest worden in huis. Maar ben nu bang dat ik het allemaal niet meer afkrijg voordat we weggaan. Tja, wie bedenkt dan ook zoiets…. Probeer nu maar te denken dat het geen ramp is en dat we er wel gewoon om weg kunnen. Had ergens gehoopt dat ik er wat rustiger mee om zou kunnen gaan zonder drank, maar kennelijk is het ook hoe en wat ik ben….

[Pytje]

Dat zou hier ook zo gaan, @Emmy. Ik was ook verbaasd dat er in dat soort gedrag niets veranderde toen ik stopte met drinken. Maar ja, waarom zou het eigenlijk ook?

Jij bent jij en ik wens jij een hele fijne vakantie!

[lady jane]

2 uur geleden zei Emmy:

maar kennelijk is het ook hoe en wat ik ben….

voor nu Emmy, voor nu
Je zult merken dat die stress je systeem gaat verlaten, naarmate jouw (zelf?)vertrouwen groeit.
je mag gerust iets milder worden, en zelfs wat leren van je man. nits hoeft af, er komt altijd een nieuwe kans
om te doen wat nodig is. niet wat nodig lijkt, dat is wat je brein zegt.
Hele fijne vakantie!

[Mariann]

Ik wens je een goede alcoholvrije vakantie toe!! En ja hier ook zo'n stresskip als we op vakantie gaan.

[Emmy]

En dan zijn er alweer negen maanden voorbij dat ik voor het laatst alcohol dronk. En daar ben ik best wel trots op. Voel wel enige schaamte als ik naar foto’s kijk van de zomervakantie vorig jaar. Want hoewel ik het toen niet wilde zien ging het echt slecht met me. Kreeg dit laatst ook terug van één van de kinderen. Dat ik alleen maar aan het schreeuwen en huilen was. Tenminste dat is hoe kind het beleefd heeft. Ontspannen ben ik nog steeds niet. Heb nog steeds moeite met alle emoties die naar boven komen sinds ik niet meer drink. Dingen die ik in mijn kindertijd heb meegemaakt. De moeizame relatie met mijn moeder die veel onzekerheid veroorzaakt. Maar ik ben me er nu van bewust en dat is al winst ten opzichte van vorig jaar. Ik ga naar therapie en werk aan mezelf. De negatieve gevoelens en gedachten mogen er gewoon zijn. Het hoeft niet altijd leuk en gezellig te zijn. En niet elke belevenis of foto hoeft perfect te zijn. Dat scheelt al enorm veel. 

[Emmy]

Kijk op dit moment tegen een fles rode wijn aan. Gekocht als bedankje voor iemand. Geef zelf liever geen drank als cadeautje, maar man heeft het uitgezocht. Het doet me wel iets. Zie om me heen op dit moment ook veel mensen drinken. Maakt me jaloers en misschien ook wel wat weemoedig dat ik dit niet meer kan. Het ziet er zo gezellig uit. Kaarsjes aan, glaasje wijn erbij…. En dan zit ik daar met mijn kopje gemberthee of alcoholvrij biertje. Maar heel de vakantie is het goed gegaan. Beetje zonde dus om het nu alsnog te gaan verprutsen. Weet ook niet wat maakt dat het met thee of fris minder gezellig zou zijn. Merk ook wel een soort onrust van binnen. Het eerste jaar is in zicht. En wat ga ik dan doen? Had eigenlijk niet gedacht zo ver te komen. En al zijn er veel dingen ten goede verandert, ik ben er nog niet. Had ergens misschien ook wel gedacht dat door te stoppen al mijn problemen als vanzelf zouden verdwijnen en dat blijkt helaas niet het geval te zijn. Er zit nog diezelfde onrust vanbinnen. Altijd bezig moeten zijn, ook in de vakantie. Dingen zien en doen om maar niet te stil te hoeven zitten. Sporten, wandelen, afvallen…. Wat dat betreft zou ik graag terug willen naar de tijd dat het nog zonder bezwaar lukte een hele dag te verlummelen….

[Bob]

Op 14-8-2023 om 19:30 zei Emmy:

De negatieve gevoelens en gedachten mogen er gewoon zijn. Het hoeft niet altijd leuk en gezellig te zijn.

Je schreef het zelf al.

 

1 uur geleden zei Emmy:

Het eerste jaar is in zicht. En wat ga ik dan doen?

Leuk! Dus je kunt nu vast plannen maken.

Naar voren kijken, niet terug...

[lady jane]

Emmy, je bent als het ware aan het rouwen lijkt het.
Ooit leek alcohol een soort van vriend, tot je afhankelijk werd,
en je dus in de macht van drinken was. Jarenlang neem ik aan (bij mij wel)
logisch dat dit afscheidsproces ook niet zo maar over is. Sommigen gaan dan
drank verheerlijken (over de doden niets dan goeds), jij ziet gelukkig wel bewust
wat er allemaal ten goede is veranderd sinds je die valse vriend buiten de deur hebt gezet.
En daar hoort ook bij dat je de dingen herkent die ooit wel oké waren in het drinken.
Laat het proces maar toe, je zult merken dat het steeds verandert. En ooit komt daar rust in.
Tevredenheid is mijn nieuwe geluk geworden. Blij met hele kleine dingen soms, het hoeft niet meer zo groots.
De saaiheid waar ik ook ooit bang voor was, kwam niet echt. En eerlijk gezegd was mijn leven niet groots en meeslepend
toen ik dronk. Sommige dingen heb ik zelf bereikt, sommige zijn ook leeftijds gebonden en sommige via andere mensen die ook minder of niet meer drinken.  Zet de fles maar uit het zicht of geef hem eerder weg als hij je echt triggert.
Ik was ooit zo dom om m naast de televisie in het zicht te zetten, als anker/uitdaging(?) en na 7 maanden ging hij leeg en
volgden er nog vele eer ik de knop weer om kreeg. Hopelijk hoef jij dit niet door te maken.

[Emmy]

@Bob en @lady jane dank voor jullie reacties!

Het gevoel zou idd wel eens te maken kunnen hebben met het nemen van afscheid en rouw. Ik weet natuurlijk wel dat het niet meer voor mij is weggelegd. Of als ik er wel weer aan begin het een eeuwige strijd blijft over wanneer en hoeveel. Dan maar liever helemaal niet meer. Wat dat betreft is de knop wel om. En kijkend naar de toekomst zie ik mezelf dan het liefst zo gezond mogelijk oud worden.

 

[Emmy]

Volgende week alweer 10 maanden alcoholvrij. De verhalen van mensen die het weer eens proberen en daarna aan het kwakkelen blijven sterken me om niet weer te gaan drinken. Merk ook dat zo langzamerhand de therapie waar ik al een tijd naartoe ga effect heeft. Twijfelde daar soms wel wat aan, maar het geeft me veel nieuwe inzichten. Oude patronen doorbreken blijft lastig, maar die zijn natuurlijk ook niet in één dag ontstaan. 

[billy1981]

Ik vraag me af he, die mensen die het weer eens gaan proberen heeft dat eigenlijk ooit 'gewerkt'?

[Woman]

Nee. Ik belandde weer in de kroeg en het duurde jaren voordat ik er weer uit kwam. Ik had toen 4 jaar niet gedronken. Met hele grote moeite heb ik mezelf er weer struikelend uit gesleept. 
Omdat ik "gezellig" weer dacht een keertje te kunnen drinken. Gezellig met kaarsjes op een zomeravond op het balkon.

Niet doen dus. Voor mij is alcohol hard drugs en verwoestend vergif. 

[Strijkbout]

23 uur geleden zei billy1981:

Ik vraag me af he, die mensen die het weer eens gaan proberen heeft dat eigenlijk ooit 'gewerkt'?

Nee. Het brein gaat heel gauw weer in de oude modus. 

[Emmy]

Wat een verschil met een jaar geleden. Burn out, paniekaanvallen, hyperventilatie, hartkloppingen, hoge bloeddruk, slecht slapen. Afgelopen jaar hard aan mezelf gewerkt en ben er nog niet, maar het gaat zo veel beter. Zowel lichamelijk als geestelijk. De drank is niet volledig uit mijn systeem, maar wel veel en veel minder aanwezig. Ik voel me veel energieker en zelfverzekerder. Tuurlijk ben ik niet opeens een heel ander personen. En bij vlagen komt oud gedrag weer bovendrijven. Maar denk ook dat het werken aan jezelf nooit af is. Ik ben nog niet zo ver dat ik zeg dat een burn out het beste was wat me kon overkomen, maar zonder was het me denk ik op dit moment nog niet gelukt te stoppen met drinken. 

[rapilos]

Wat een fantastisch bericht @Emmy

[Mariann]

Gefeliciteerd met je eerste jaar! En zie wat je bereikt hebt, dat is toch geweldig!!

[Emmy]

Wat wil ik met de rest van mijn leven. Wil ik dat beneveld en vroeg of laat in slechte gezondheid doorbrengen of ga ik ervoor om zo gezond mogelijk en zonder verdoving te leven. Rationeel gezien kies ik dan toch voor het laatste. De voordelen na een jaar niet drinken zijn legio. Met drank was het me niet gelukt het sporten weer op te pakken. Ik heb dat altijd graag en veel gedaan, maar het kwam er steeds minder van. Dacht omdat ik te druk was met werk, kids, etc. Maar denk nu doordat ik de afgelopen jaren de drank voorrang gaf. Ten opzichte van een jaar geleden voel ik me minstens tien jaar jonger. Niet alles is een enorme opgave meer. Mijn denken is veel positiever en ik sta meer open voor contacten. Ben twintig kilo afgevallen en voel me daardoor veel zelfverzekerder. Durf mijn mond weer open te doen en wat van mezelf te laten zien. Als ik het zo beschrijf denk ik dat de drank de afgelopen tien jaar een enorme invloed heeft gehad op mijn leven en helaas ook op dat van mijn gezin. Waarom dan toch de twijfel. Of is het idd de desillusie dat alle problemen nu opgelost zouden moeten zijn. Ik heb mijn doel bereikt en zou nu gelukkig moeten zijn. Zou ook wel eens een rol kunnen spelen. Ik ga goed op deadlines en doelen. Daarom besloten om volgend jaar een halve marathon te lopen. Dit is een wens die ik als kind al had. Liever nog een hele marathon, maar denk dat dit voor nu echt nog een brug te ver is. En omdat hardlopen en drank niet goed samengaan drink ik ook komend jaar niet. Geen idee of het een verstandig besluit is en of de redenatie erachter klopt. Je hele leven achter doelen aan hobbelen lijkt me namelijk ook niet gezond. Zeker als het gevoel erbij niet klopt. Maar voor nu denk ik dat het me kan helpen een volgende stap te zetten.

[lady jane]

Misschien dat je, wanneer je een wens vervult, dat anders is dan een doel bereiken?
Ik weet het ook niet, maar ooit dacht ik dat ik gelukkig zou zijn wanneer ik slank was.
Maar door dat doel te bereiken ben ik gaan jojo-en. En werd daar doodongelukkig van.
Had alles en was toch niet gelukkig. Een van de triggers om te drinken werd dat.
Ouder worden hielp mij om te accepteren dat ambities nastreven mij niet gelukkig maakte.
Ik ervaar tegenwoordig geluk in kleine dingen, maar vnl in tevreden zijn.
Misschien ga jij goed op deadlines en doelen omdat je nog jong bent, maar/en het loont misschien
wel om te onderzoeken of dat je gevoel is of je brein die dat zegt. Het kan zomaar een instinker zijn.
Wat zou je second pleasure zijn, mocht er iets gebeuren waardoor hardlopen niet meer kan?
Kun je dingen spreiden? Zodat gelukkig zijn niet afhankelijk is van 1 doel? Of zoiets? Geen idee of
dit klopt voor jou hoor, maar oplossingen van iets liggen vaak bij iets heel anders dan verwacht.
Ik verbaas me altijd hoe flexibel de geest wordt als er materiele of fysieke tegenslagen ontstaan.
Zie invalide mensen sporten met ook ambitie/bewijzen, maar ook plezier uitstralen. Uit eigen ervaring
een voorbeeld hoe gelukkig en sterk ik uit echtscheiding kwam, terwijl ik ooit dacht dan niet verder te
kunnen/willen leven. Stopen met drinken was bij mij daar wel voor nodig, om uit mijn slachtofferrol te komen.

[Emmy]

Dat is toevallig iets wat me het afgelopen jaar veel heeft bezig gehouden. Heb een enorme angst om blind te worden. Of nog erger blind en doof. Vraag me oprecht af of ik nog gelukkig kan zijn als ik niet meer kan werken, hardlopen, televisie kijken… Of in ieder geval niet meer op de manier waarop ik dat nu gewend ben. Natuurlijk vreemd dat geluk uit dit soort dingen moet komen. Vroeger lukte het me meer te denken in oplossingen.  Merk dat dit tegenwoordig veel minder is. Geen idee of dit komt door het drinken, de burn out, ouder worden…. Besef me ook dat ik niet opeens persé gelukkiger ben als ik die halve marathon loop. Het is idd meer een lang gekoesterde wens. En als dat helpt om van het drinken als te blijven is dat misschien prima voor nu. Of niet. Ben er nog niet helemaal over uit…

[lady jane]

de tijd zal het leren meis. oplossingen lijken de redding, maar soms denk ik ineens niet in oplossingen
maar in voelen, ervaren, hier en nu. En dat geeft dan meer bevrediging, gek he? Het leven kan zo komplex
zijn, maar ook zo simpel als dat brein ff uitgeschakeld lijkt. Mij vbracht ooit een training in mindfulness veel.

[Emmy]

Zo aan het einde van het jaar tijd om de balans op te maken. Het was mijn eerste volledig nuchtere jaar in tijden. Het was ook een moeilijk jaar waarin ik mezelf vaak tegen ben gekomen. Gevallen en weer opgestaan. Heb zo aan het einde van het jaar het gevoel dat ik mijn burn out bijna te boven ben. Oude gewoontes sluipen er nog wel in, maar zie het en kan er wat aan doen. Kan inmiddels net zo genieten van een alcoholvrij biertje als ik deed van wijn. Tuurlijk is het niet altijd makkelijk, maar ik weet inmiddels dat nare gevoelens niet eeuwig duren. Net als blij zijn. Weet ook niet of ik hier verder iets heb toe te voegen. Voel me een beetje een vreemde eend in de bijt. Hang er een beetje bij. Net als in het echte leven overigens. Maar heb wel veel gehad aan alle ervaringsverhalen hier. Beetje dubbel dus….