Spring naar bijdragen

Ma 12 aug 2019


bumperjim

Aanbevolen berichten

Ben ik weer even met zo'n flauw bericht zonder narigheid, niet de moeite van het lezen waard eigenlijk, maar toch..

We zijn Hamburg godzijdank weer voorbij en zitten er nu net onder in Jork bij een jachthaventje, zelfde als vorig jaar. Morgen nog één keer tanken en nog één keer op zoek naar lekker vers brood en dan naar huis.

Eenmaal thuis zal ik eens proberen weer een beetje lijn in de verschillende verhalen van jullie te ontdekken. Door het fragmentarisch lezen snap ik van de meesten van jullie geen ene jota meer. Ik zie een hoop problemen en rotzooi maar wat bij wie en hoe van wat is me niet meer duidelijk. Ik wens mezelf maar 'Luck' daarmee, daar wil ik jullie niet mee belasten. 

Sterkte allemaal. :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei Nadia:

Het spijt me vreselijk, ik red het niet. 3 jaar op mijn tenen gelopen. Denken dat ik gek werd, nooit weten wat me nu weer zou gebeuren. Politie, ambulances, eerste hulp. Samen leven met iemand die 's morgens om 7 uur al niet aanspreekbaar is, mijn kind, mijn baby! Ik wil niemand triggeren, ik wil ook geen gekke berichten meer sturen, mensen beledigen. Als het beter gaat laat ik weer wat van me horen. 

Blijf nou maar juist wel schrijven joh. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Nadia alles en iedereen kan triggeren, de oorzaak ligt in diegene zelf. Heel veel sterkte. En voor wat het waard is, ik nam je niets kwalijk en nu nog minder. Nogmaals, sterkte. En niet vergeten, juist in moeilijke tijden heb je mensen nodig die (delen van) je verhaal begrijpen. 

@Bor weinig ervaring met die instelling, heb er weinig zinnigs over te zeggen, behalve dat ik je sterkte en wijsheid wens in deze :heart:

bewerkt door Quinn
Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei Kohtje:

Ben ik weer even met zo'n flauw bericht zonder narigheid, niet de moeite van het lezen waard eigenlijk, maar toch..

Nou die berichten mogen er ook juist zijn toch. Ik kom net terug van een lang weekend wandelen met een vriendengroep, in Duitsland. Een "culinaire wandeltocht", wat betekende ooh heerlijk, 20 km geklommen en gedaald en nu eerst een biertje. En een glas wijn of nee doe maar een hele fles bij het eten, want we hebben het sjieke arrangement geboekt. Ik heb voor de 'tussenweg' gekozen; 3 avonden 1 groot glas bier bij aankomst in het hotel, en daarna bij het eten één glas wijn. Het voelt als gezever in de marge misschien, gezien de verhalen verder hier. En bier zou natuurlijk geen beloning hoeven/moeten zijn. En ik wil ook niet triggeren met dit bericht... 

Maar toch. Het voelt goed en sterk. Twee consumpties (ja wel grote glazen) met alcohol en verder bruisend water en thee is echt nieuw voor mij. Niet meedoen verder met het doorzakken. Kunnen stoppen daarna, ondanks dat de reisgenoten nog eens inschonken. En nog eens.    

bewerkt door Lonster
Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Nadia ik kom maar even naast je staan. Wou dat er iets was dat we konden doen voor je. :rose::heart:.

Weet dat het over gaat je paniek. De situatie. Het wordt anders. Dit gaat voorbij. Zonder te drinken zelfs zonder lichamelijke en psychische extra narigheden. 

@Bor:heart:

bewerkt door Lika
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik wil eigenlijk helemaal niet schrijven hier, omdat ik weet dat anderen hier het ontzettend zwaar hebben. 

Ik doe het nu toch omdat ik me zó ontzettend gevangen voel in een web dat zich steeds verder sluit, me inwikkelt. Mijn persoon bijna niet meer lijkt te bestaan en ik zou willen schreeuwen dat ik dit gevoel, alle gevoel, niet meer aankan. Maar ik ben van mezelf uit (veel te) stil.
Ik ben even heel erg radeloos. Voel me zo depressief dat niks me meer kan schelen. 
Sorry als mijn bericht overkomt als een schreeuw om aandacht of hulp. Ik bedoel het niet slecht. Ik kan alleen nu op dit moment even heel slecht met mezelf overweg.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dankje @Lika. En @Rosee Ik probeer mijn gedachten te verzetten of om te buigen. Ik heb vandaag geen alcohol meer en bijbestellen is ook geen optie omdat het enige thuisbezorgrestaurant dat wijn bezorgd nu gesloten is. Bier kan ik niet hebben vanwege een glutenintolerantie. Word ik dubbel ziek van als ik het drink. 
Hopeloosheid ten top. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Lonster knap hoe je maat hebt weten te houden. Nog moeilijker dan om helemaal niet te drinken misschien. Om hierin een balans te vinden. Ik was van plan om vanavond bij het uit eten gaan een glas wijn te nemen, maar op het laatste moment toch niet gedaan. Geen idee waarom, misschien ben ik een beetje bang geworden, ook vanwege wat Ijsvogel laatst overkwam. Ik wil het graag leren, maat houden.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Rosee, ik heb veel bewondering voor hoe je het allemaal doet. :rose:

Ik ga ergens een keer slapen. Nu nog niet. Ik ben veel te gestrest op dit moment. Voor nu knuffel ik mijn kat. Ik ga proberen nog iets te eten en daarna wel slapen.
Het lijkt even onbeschrijfelijk wat ik  voel. Ik wil zoveel, maar er komt zo weinig uit mijn handen. 
*Alcohol. 
Ik moet en wil ermee stoppen. Ik ben naar mijn omgeving eindelijk eerlijk geweest en ik kan altijd 24/7 hulp vragen. Maar hulp vragen is moeilijk, als je altijd alles alleen wil oplossen. Het lijkt zoals ik het schrijf een excuus misschien, maar zo bedoel ik het niet. Maar manman, Ik wens toch o de rust van gewoon in slaap vallen, al is het dmv. drank en KO. 
Neem mijn bericht niet te serieus, ik heb gedronken, al is het iets minder dan 'normaal'

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@LikaIk denk omdat in eerste instantie wij die "hulp" ontleenden/lenen aan alcohol. Dan wordt het een neerwaartse spiraal en is er uiteindelijk alleen dat wat ons "helpt" (die drank). Terwijl het juist zo destructief is. 
Echte hulp is niet te vinden daarin, maar wel in mensen die in je geloven en je steunen. Die er voor je zijn. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dankje Rosee. Ik voel me alleen al veel te oud (ja 27) en te lang verslaafd. Het begon ongeveer toen ik 18 was, en heb nooit genoten van een drankje. Het ging vanaf het begin om het effect. Ik denk erover na omdat ik merk hoe schadelijk het is, voor mijn lichaam en geest. Het is bij mij een soort van alles of niks. Dus ik ben al heel snel overgegaan op sterke drank. Nu zit ik met de gevolgen, en ook terwijl ik nog geen 30 ben, zijn die gevolgen vrij heftig. Ik ben bang dat ik mijn lichaam behoorlijk tekort (of teveel :mellow:) heb gedaan. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...