Spring naar bijdragen

Dagdraad 28-10-2018


bolletje

Aanbevolen berichten

Goedemorgen frummers. 
Wat een oorverdovende stilte hier, 
iedereen driedubbel aan het genieten van het extra uurtje slaap? 
Buiten schijnt de zon en is het koud. 
Binnen is het lekker warm. 
En staan koffie en thee klaar. 

1122248.jpg     Afbeeldingsresultaat voor douwe egberts moccamaster  

 Afbeeldingsresultaat voor coca cola zero cafeïnevrij         Afbeeldingsresultaat voor glazen fles water Gerelateerde afbeelding

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Weekje weg was fijn. Enorm geboft met het weer, zelfs nog paar dagen in korte broek. Pas regen en kou op de terugweg.
Oudste hond is er weer drie jaar jonger door geworden, die kickt tegenwoordig op 'weg uit de sleur', terwijl het eigenlijk zo'n gewoontedier is.


Familie, ik kan niet mét en ik kan niet zónder. 't Zijn wel de mensen die ik al het langst ken van iedereen. Daardoor kan ik ook niet helemaal mét ze...
Minimaal contact met de meesten, maar nooit helemaal uit beeld. Geen absolute horror, maar zeer zeker ook geen suikerzoete banden.
Dat laatste dan ook maar weer 'gelukkig niet', zou ik bijna zeggen...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Eigenlijk heb ik het alleen over familie van moeders kant en het gezin waar ik zelf deel van uitmaak. Familie van vaders kant ken ik
helemaal niet. Veertig jaar geleden de enige zus van m'n vader ontmoet en een jaar later haar oudste zoon. Mijn tante en neef dus.
Alleen van de tante ken ik de voornaam nog. Verder weet ik niets van ze, niet eens of ze nog in leven zijn. Ze zaten destijds ver weg
achter het IJzeren Gordijn en zijn daar nooit achter vandaan gekomen. Niet opgegroeid met die kant van de familie, werd
vooral 'doodgezwegen' door m'n moeder die niet om kon gaan met de sentimentele gevoelens van m'n vader die ze daarom maar verzoop.

Geen absolute horror, maar ook geen Disney. Toch wel gelachen in m'n jeugd hoor. :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

43 minuten geleden zei jopie:

Dát dus. 

Ik vind dat totaal anders dan de situatie die jij schetst.
Ik zie mijn familie, lees neven en nichten, ook grotendeels nooit, slechts een paar en dan ook nog maar enkele keren per jaar.

En die familie die ik nooit zie mis ik ook niet.

Maar als iemand mij systematisch zou affikken, ook al is het mijn mams, dan hoef ik die niet meer onder ogen te zien.

Waarschijnlijk is dat voor iedereen anders, maar zo zie ik het.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...