Spring naar bijdragen

hoi


bumperjim

Aanbevolen berichten

https://www.ad.nl/ad-werkt/waarom-het-zo-moeilijk-is-om-helemaal-niets-te-doen~a58a0628/

moest even aan jou denken toen ik dit las BJ

ik kon vroeger op de fiets het best "niets doen" dacht ik, maar was onbewust toch wel veel bezig met verkeer, routes en prestaties
Nu ik de tijd en mogelijkheden heb om toe te geven aan strand en sauna, realiseer ik me hoe heerlijk niets doen is
en hoe het zonder dat ik me dat realiseerde, mij in evenwicht brengt en zorgt dat ik helemaal geen stress meer heb
wel zorgjes, maar geen echte stress. En ik was echt een stresskip, ooit.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 3 weeks later...

Even gallen op mn eigen draadje (daar is t voor...)

Refererend aan mijn post op de dagdraad: ik kom weer eens tot de conclusie dat een Fransman je belazert waar je bij staat, en een Italiaan is nog erger. (Alles wat niet goed is in Frankrijk is nog 3x erger in Italië, heb ik al jaren geleden opgemerkt). Als Nederlander vanuit NL weet je dat eigenlijk al :)

Als je emigreert dan heb je eerst een roze bril periode. Alles is geweldig. Ergens is dat cognitieve dissonantie, dwz je ziet alles positief omdat je graag wil dat je de juiste beslissing had genomen. Frankrijk is geweldig. Nederland is pet. Alle vooroordelen over Fransen kloppen niet want je ontmoet allerlei Fransen en je ziet dat ze allemaal verschillend zijn. Alice in Wonderland. Heerlijke periode, kan jarenlang goed gaan.

Dan kom je op een punt dat je zoveel Fransen kent dat je toch weer met dat gemiddelde te maken gaat krijgen. Weliswaar zijn er uitzonderingen maar het gemiddelde begint toch zwaar te wegen in je beeld over een land en zijn bevolking. En dan krijg je helaas heimwee. Niet op alle vlakken maar je begint wel stevig te balen van sommige kenmerken van de gemiddelde inboorling. Dat is de anti-Franse periode. Dat is nogal stressvol want je bent hier gaan wonen en dan word je ineens anti. Hoe ga je dat rijmen?

En daarna is er de verlichting - althans in theorie. Dat is als je met je hond 's ochtends vroeg langs het water loopt en alles is ineens OK en je piekert niet meer.

Maar wat het Boeddhisme niet leert, en wat ik me vanochtend ineens realiseerde (gek dat sinds de Boeddha niemand dat heeft opgemerkt, of misschien toch wel), kan je ook terugvallen uit het nirvana? Het lijkt alsof verlichting iets is wat niemand je ooit meer afpakt, maar is dat ook zo? Kan verlichting niet ff 10 minuten duren en daarna baal je weer ergens van? Of 10 jaar en dan val je helaas weer terug? Het lijkt mogelijk, zelfs waarschijnlijk, nietwaar?

Nog ff over Italianen. Daar zijn er hier een aantal van. Ik ben aan Fransen gewend, maar de Italiaan vind ik nog steeds een vreemd verschijnsel. Meestal heel extravert, hard pratend met veel o's, a's en i's overal. Dure horloges en geraffineerde auto's die op het cruciale moment niet willen starten. Onwaarschijnlijk mooie verhalen die, als je wat dichterbij kijkt, helemaal niet kloppen. Heel ingewikkeld doen over bijna niks. Maar wel lekker eten, veel lekkerder dan in Frankrijk, als je dat de Fransen vertelt dan snappen die dat weer niet. Maar oeioeioei doe geen kaas over pasta waar iets uit de zee in zit, want Dat Mag Niet in Italië :D zoals iedereen weet zijn zowel kaas als zeevruchten een Italiaanse uitvinding dus die bepalen wat mag :D (ik probeer hier bewijsmateriaal over te vinden maar vind in de gauwigheid alleen een artikel in het frans: https://www.vice.com/fr/article/wjvdxz/un-chef-compare-le-fromage-sur-les-fruits-de-mer-a-un-geste-obscene ) Zo soepel en flexibel als ze meestal lijken, zo psychorigide zijn ze in de keuken.

Tis een wondere wereld.

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

tja BJ, net mensen he.
Soortgelijke verschillen vind je overal dus.
Centraal in dit verhaal ben jij; jouw proces, jouw observeringen, leringen en conclusies.
Wat ga je ermee doen? Hoe ervaar jij de ups en downs van je belevingen.
In Ned. heb je denk ik soortgelijke processen maar de aanleidingen zijn anders.
Blijf je een survivor daar? Of ga je anders (be)leven? En zo ja, wat heb je ervoor over?
In eerste instantie dus he, uiteindelijk gaat het weer anders, nieuwe (leer)processen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Haha ja ik ga door met survivallen hier, het was een bewuste keuze, in NL kunnen we niet wonen zoals we hier wonen. Dat blijft gewoon, wat er verder ook aan te merken moge zijn. Mijn vrouw had in NL ook allerlei ups en downs, en die zou ik ook krijgen als ik weer terug zou gaan.

Ik moet wel zeggen, als ik af en toe weer eens land op Schiphol en dan de A4 afzak, dan denk ik wel wat is het toch weer verdraaid goed voor mekaar in NL. Alles keurig en zo nieuw dat het lijkt alsof het gisteren is aangelegd. Zelfs de trajectcontrole werkt heel goed, en daar baal ik dan weer van achteraf, ook al raak ik in NL geen punten kwijt van mn rijbewijs :)

Je leert accepteren als je in het buitenland woont, en waarderen hoe ze zijn, gedeeltelijk. Ook probeer ik wel eens het goede voorbeeld te geven, maar je moet geen messias neigingen krijgen :) zonder mij redden ze zich ook heel goed hier.

 

bewerkt door bumperjim
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Heel herkenbaar allemaal... ik zit in m'n anti-Franse periode, gék word ik van die gasten, valt geen afspraak mee te maken. En echt hè, wat eng keurig is het in NL :face-icon-small-shocked:

Sterkte met alles, maak je niet te druk om al die dingen die er niet werkelijk toe doen.

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

51 minuten geleden zei Yana:

Heel herkenbaar allemaal... ik zit in m'n anti-Franse periode, gék word ik van die gasten, valt geen afspraak mee te maken. En echt hè, wat eng keurig is het in NL :face-icon-small-shocked:

Sterkte met alles, maak je niet te druk om al die dingen die er niet werkelijk toe doen.

 

Eng ja :) Singapore is ook keurig maar dat is geen democratie. Hoe doet NL dat toch? 

Ja afspraken maken met Fransen... het principe is hun volledig onbekend. Onze dochter zat een tijdje op voetbal. Wedstrijden op zaterdag. In NL heb je dan een schema voor het hele jaar welke ouders op welke dag rijden, nietwaar? Met een whatsapp groepje voor als er iemand op het laatste moment verhinderd is. In Frankrijk komen alle ouders per auto aankakken, en dan wordt ter plekke geïmproviseerd (!!!) wie er rijdt. Soms zijn er dan 5 auto's, soms maar eentje en dan moet er wat geregeld worden. Wat een klucht :D de wereld draait gewoon door moet je maar blijven denken.

 

bewerkt door bumperjim
Link naar opmerking
Deel via andere websites

11 minuten geleden zei Cleo66:

Omg als ik dit allemaal lees  , dan laat maar . Ik voel me als autist zelfs in Nederland een buitenlander .  Net alsof ze allemaal afspraken hebben gemaakt , hoe met elkaar om te  gaan en mij niks hebben verteld.  Ik d8 altijd,  heerlijk het buitenland , buitenlanders snap ik dan ook niet,  maar dan is het normaal dat ik dat niet snap , dat word dan geaccepteerd .  Maar als ik BJ zo lees dan valt dat nog aardig tegen 

Nou je kan best lang geaccepteerd worden omdat je een buitenlander bent. Dat argument gebruik ik nog steeds af en toe, dat ik zeg oh maar dat doe ik anders want ik ben niet van hier hè, of oh dat had ik helemaal verkeerd begrepen, wat meestal absoluut niet zo is :D dan zie je ze denken lol gekke buitenlander en dan denk ik jullie zijn zelf gekke buitenlanders ;) 

Ik ontmoette laatst iemand en ik zei dat ik uit NL kwam en ze zei goh je hebt helemaal geen accent! Ik zeg hee wat leuk dat je dat zegt, dat hoor ik nooit! Geintje zei ze, je hebt juist een waanzinnig accent maar ik wist niet waar het vandaag kwam. Oh OK :( :D 

Voordeel is dat je ook veel toleranter bent met alle andere immigranten als je er zelf 1 bent. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 2 months later...

Even een update sinds een maand of 2. Het dagelijks niet-drinken kost me 95% van de tijd geen moeite, die gewoonte is er gewoon uit. Ik merk wel dat ik, op de momenten dat ik denk, kom laat ik eens wat opentrekken, gematigd als een "normaal mens" als er bezoek is, dat ik iets te enthousiast naar mn eigen smaak (maar das dan de ochtend erna) de remmen losgooi. Gisteravond een halve liter bier gevolgd door een halve fles rood. Ja zo veel is t niet maar ik had er vanochtend verrekte last van. Ik weet niet wat ze op die druiven spuiten in de Bordeaux, ik had het idee dat ik 50% IQ kwijt was vanochtend. Hardloopafspraak wel gewoon doorgezet en na 10 km in de frisse lucht was t wel weer over.

Was dat nou nodig? Nee natuurlijk. Wat hebben we maar een kort een selectef geheugen. Met mate drinken is moeilijker dan niet drinken. Wist ik al. Vandaag weer lekker droog blijven. Morgen ook.

Morgen weer naar het "verre buitenbos" op 12 uur vliegen, net als 2 jaar geleden toen ik net gestopt was. Daar woont mijn maat die alcoholist is, met wie ik 15 jaar lang flessen leegmaakte als ik daar was. Is voor mij een hele lastige passage. 2 avonden bij hem met mate drinken maar dan niet als gisteren :( 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Haha ja hoor dat kan ook maar ik vind het af en toe gewoon lekker.

Ik weet dat met mate drinken moeilijker is dan niet drinken, ik ga mn keuze niet zitten verantwoorden, ik weet dat ik gemiddeld in lijn ben met het gezondheidsraad advies. 

Het hele romantische van de alcohol is er voor mij al lang af, mn problemen wegzuipen doe ik niet meer, maar als ik daar bij hem ben dan krijg ik toch wel een nostalgie gevoel, ook omdat het zo ver weg is, en daar ben ik wel gevoelig voor. Ben ook niet van roestvrij staal hè :) 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat is dat nostalgiegevoel waarvan je nu al weet dat je het gaat krijgen?

Verheerlijk je iets? Meedoen? Mis je iets? Wat is het? Geef je het aandacht nu in voorbereiding op morgen, waardoor het gisteren al meer werd?

Take care Jimmy! Veilige vlucht. Laat je wat horen als je goed bent aangekomen?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Veel zelfbeheersing de komende dagen... Of het veel zin heeft om je dat te wensen betwijfel ik. Het is misschien wel die zelfbeheersing die je
tot het besluit brengt om te proberen (proberen!!) om het binnen de grenzen te gaan drinken. Jammer dat zelfbeheersing en verslaving altijd
lijnrecht tegenover elkaar staan, het zou zoveel 'moois' op kunnen leveren als ze hand in hand konden gaan.
Opvallend dat, wanneer we eenmaal (weer) besloten hebben om "het te proberen" dat dan ons verstand weer helemaal tot in onze tenen zakt
en we er het beste maar van gaan hopen.
Terwijl we juist aan 'het avontuur' van minderen/stoppen begonnen omdat we geen maat meer konden houden. Eenmaal een beetje op de rails
willen we dan ineens weer eens een zijspoortje proberen. Nostalgie kun je het ook noemen, inderdaad. Maar dát waar je in een nostalgische bui
naar kunt verlangen is nou net dát waarvan je ergens blij was dat het voorbij was.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

I know I know :) 

Ik wil niet zeggen dat ik alles goed doe. Maar ik wil ook niet horen dat ik alles fout doe :) 

Ik ken inmiddels mn kracht en zwakheden. Het gezellige, het nostalgische is een zwakheid. "Gelukkig" voor mij was mijn drankprobleem vooral een kwestie van zelf thuis elke dag een behoorlijke hoeveelheid drinken, waar ik niks nostalgisch bij voel achteraf. Geen enkele trek om daar weer in terug te vallen.

bewerkt door bumperjim
Link naar opmerking
Deel via andere websites

20 minuten geleden zei Lonster:

 

Dat denk ik niet. Ik denk dat je zin hebt om lekker uit de band te springen. Twee dagen drinken. Boeddha blijft thuis.

Weet je ik kan elke dag uit de band springen als ik dat wil. Ik heb geen strenge vriendin thuis :D ik ben zelf de baas. Ik hoef niet persé eerst 12 uur te vliegen om te "mogen" drinken. Maar ik doe het maar heel zelden. Overigens is deze trip voor mn werk en geen vakantie.

Ja vaag hè, als bumperjim nou een duidelijke regel had wanneer hij drinkt en een limiet van zoveel glazen, dan had je er houvast aan, maar dat doe ik juist niet omdat ik er niet zo mee bezig wil zijn. En dat kan alleen als je heeel vaak niks drinkt.

Vergelijking, als ik met mn hond een andere hond tegenkom, dan trek ik niet heel hard aan de lijn maar laat ik de lijn juist slap om geen spanning te creëren. Dan is mijn hond relaxed. Behalve als ik een hond zie waarmee het waarschijnlijk hommeles wordt, want ons kent ons inmiddels, dan steken we ff de straat over en is er ook geen probleem. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lekker ja, in je eentje uit de band springen. ;)

Het gaat niet zozeer om de drank en het aantal glazen, maar om de situatie. Het ingesleten patroon van 15 jaar, maar ook het nostalgische gevoel dat je er bij hebt. Thuis niet drinken heb je moeten trainen. Deze situatie heb je nog niet kunnen trainen. 

Als je de volgende dag moet werken gaat het misschien wat makkelijker worden. Misschien met een plan. En misschien heeft die vriend wel hele goede thee in huis.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Bumperjum, Ik laat even in het midden of je wel of geen maat zal kunnen houden. Dat weet ik niet. En ik weet niet genoeg van je om er een inschatting van te kunnen maken. 

Maar wat je schrijft over de vergelijking met je hond is natuurlijk wel iets anders dan wbt verslaving is. Je hond wordt waarschijnlijk steeds door jouzelf in 'touwtjes' gehouden. Jij wordt niet aan banden gelegd als ik het zo lees bij je voormalige drinkmaat. 

Maar ik wens je wel veel sterkte en succes, met wat voor besluit en keuze die je maakt. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...