bumperjim Geplaatst 4 april 2018 Auteur Rapport Geplaatst 4 april 2018 Een burnout of een brownout dat laat ik aan de experts over. Ik heb et zo vreselijk genoeg van van dat k werk. Ik vind er echt geen motivatie meer voor. Het beroerde is, het verdient goed en vind maar eens wat gelijkwaardigs.
Sandro Geplaatst 4 april 2018 Rapport Geplaatst 4 april 2018 Hoi Jim, in hoeverre is je baas bekend met jouw stress? Praat je erover op het werk? Een keer wakker liggen zoals jij nu doet, lijkt me overigens niet meteen een probleem. Daar ben je echt lang niet de enige in en zolang het min of meer een incident is, zou ik er niet zoveel waarde aan hechten. Maar bij jou gebeurt het regelmatig? bumperjim reageerde hierop 1
Bob Geplaatst 4 april 2018 Rapport Geplaatst 4 april 2018 Ik heb een periode gehad dat ik steevast tegen het voorjaar overwerkt raakte. Dat lag aan allerlei spanningen op het werk maar kennelijk speelde de tijd van het jaar ook een rol. Herken jij dat misschien ook? Ik heb het toen deels op kunnen lossen door mijn vakantiecyclus aan te passen. bumperjim reageerde hierop 1
Bob Geplaatst 4 april 2018 Rapport Geplaatst 4 april 2018 3 uur geleden zei bumperjim: Las vanochtend in mn tijdschrift dat de gemiddelde werkende Japanner pas tegen 22:00u aan zn vrije tijd komt. Toen ik in Japan was zag ik inderdaad rond die tijd nog allemaal werknemers met hun tas onder de arm in de metro, op weg naar huis. Er werd me toen uitgelegd dat dat wordt veroorzaakt door het feit dat het in dat land not done is om eerder dan je directe chef naar huis te gaan. bumperjim reageerde hierop 1
Pytje Geplaatst 4 april 2018 Rapport Geplaatst 4 april 2018 @bumperjim, neem je lichaam en jezelf serieus! Een dagje niet naar je werk lost dit niet op. Je hebt vannacht ervaren hoe dicht je bij het gebruik van alcohol zit als je stress voelt. Wordt dit de oplossing? Zoals je zelf vaak hebt gezegd heb je in het verleden de stress weggedronken. Logisch dat je nu op een punt bent waarop je de overbelasting in de ogen moet kijken. Geef jezelf eerst wat ruimte. Werk kan ook weer leuk worden als je er wat afstand van hebt genomen....Dus, nogmaals, 1 dag lost dit niet op. Toitoi vandaag bumperjim reageerde hierop 1
kruidenthee67 Geplaatst 4 april 2018 Rapport Geplaatst 4 april 2018 Hey Bumperjim...werk aan de winkel he? Dillemma's...keuzes...onderzoek... Eén ding werkt niet Ik wens je succes, sterkte...wijsheid....het is een weg... bumperjim reageerde hierop 1
bumperjim Geplaatst 4 april 2018 Auteur Rapport Geplaatst 4 april 2018 Bedankt allemaal... ja keuzes nodig. Demotie kan niet echt, ik doe eigenlijk 3 banen met verantwoordelijkheid zowel heel globaal als tot detailniveau. Of eigenlijk moet je het aansprakelijl noemen, niet verantwoordelijk. Net als dat je een voetganger aanrijdt. Ook ben je niet cerantwoordelijk, je bent wel aansprakelijk. Betere manier om mensen te stressen is er niet. Zo en nu ga ik 3 uur met de hond in de regen lopen en de rest van de wereld kan ff doodvallen vandaag
Rosee Geplaatst 4 april 2018 Rapport Geplaatst 4 april 2018 @bumperjim moeilijke situatie. Alsof je klem zit in je werk. Herkenbaar. De stress stapelt zich op en niemand fluit je terug. Totdat je instort. Een gesprek met leidinggevende?
Bob Geplaatst 4 april 2018 Rapport Geplaatst 4 april 2018 Misschien kun je wat sleutelen aan je werktijden. Een iets kortere werkweek bijvoorbeeld, evt. ten koste van wat vakantiedagen, of een dag per week van thuis uit werken of zo. Je wordt neem ik aan beoordeeld op gebleken prestaties en niet op je aanwezigheid tijdens werktijden. Laat als het kan die beoordeling bepaald worden door meetbare criteria waarover vooraf goede afspraken zijn te maken. Dan krijg je meer controle en daardoor misschien ook meer rust in je kop.
Sandro Geplaatst 4 april 2018 Rapport Geplaatst 4 april 2018 1 uur geleden zei Rosee: @bumperjim moeilijke situatie. Alsof je klem zit in je werk. Herkenbaar. De stress stapelt zich op en niemand fluit je terug. Totdat je instort. Een gesprek met leidinggevende? Je moet ook voor jezelf opkomen. Ik heb gisteren nog de herfstvakantie tijdens teamoverleg ter discussie gesteld. Die valt extreem ongunstig wat onze werkzaamheden betreft (en ik coördineer de boel). Maar eigenlijk kon niemand 'nee' zeggen op mijn vakantie, omdat nog lang niet iedereen over zijn/haar eigen vakantieplan had nagedacht. Wie het eerst komt wie het eerst maalt dan maar. Is maar een voorbeeldje. Af en toe wil ik ook nog weleens thuis werken (met soms een smoesje om bestwil) als het logistiek beter uitkomt. Wat Bob zegt: als je maar presteert zal er niet zo snel moeilijk over worden gedaan.
Rosee Geplaatst 4 april 2018 Rapport Geplaatst 4 april 2018 Nee zeggen kan extreem moeilijk zijn. Je grenzen bewaken. Net als met drinken. Perfect willen zijn. Hier zit misschien wat? bumperjim reageerde hierop 1
Lika Geplaatst 4 april 2018 Rapport Geplaatst 4 april 2018 Bah Jim. Rotgevoel. Ik heb na burn-out wel voor demotie gekozen. Maar ook gezegd wat ik graag wilde verdienen en dat lukte! Er kan soms meer dan je denkt. En dat met die tanden op elkaar : het moet, het moet, het moet. Zo herkenbaar! Dat gevoel wil ik niet meer. Ik kan het niet meer simpelweg. Mhmmm.... de arbeidsmarkt is gunstig toch? En jij bent een prima gast volgens mij. Wellicht kun je de burn-out voor zijn. Dat gun ik je zo!! En weet je. We drinken het niet meer weg, dus nu moeten we het gewoon oplossen. En dat kunnen we echt wel. Sterkte man. bumperjim reageerde hierop 1
Sensitief Geplaatst 4 april 2018 Rapport Geplaatst 4 april 2018 Hoi Bumperjim, wat naar om te lezen dat je werk energie kost. Wel top dat je het bij 1 glas heb weten te houden en dat je je ook realiseerde dat hij niet eens smaakte. Ben je erachter wat in jouw werk jou energie kost? Vind je het niet meer leuk, is het te veel of iets anders? Ik ken het gevoel van vastzitten in een baan, ruim 15 jaar geleden heb ik hierdoor ook in een burn-out gezeten. Terugkijkend op die periode kan ik zeggen dat ik te gefocust was op wat niet leuk was, dat ik ergens anders veel minder ging verdienen en ik ook een hypotheek te betalen had dus het kon niet anders.., dacht ik. Er is een moment gekomen dat ik de gedachte los liet. Mijn gezin kreeg de focus, ik werd moeder en haalde daar veel voldoening uit. Werk was toen bijzaak. Toen kwam er een hele leuke baan op mijn pad, iets wat ik heel graag wilde en het betaalde ook nog meer. Strekking van mijn verhaal; Ik geloof in de wet van aantrekkingskracht. Focus je op zaken die goed gaan en positief zijn en het zal jou toekomen. Sterkte bumperjim reageerde hierop 1
bumperjim Geplaatst 5 april 2018 Auteur Rapport Geplaatst 5 april 2018 Ja natuurlijk ben ik een prima gast daat ligt het niet aan maar de arbeidsmarkt hier waar ik zit is niet gunstig, zit een beetje in een gouden kooi, ook al moet je het wel proberen en dat ga ik ook doen. Het probleem is dat ik onderhand 5 chefs heb waarvan er meerdere elkaar niet kunnen luchten en er zijn 2 vreselijke micromanagers waar ik echt gestoord van word. Ik ben mijn autonomie kwijt, lijkt wel of ik alles wat ik doe eerst door het parlement moet loodsen. Daar ben ik echt waanzinnig allergisch voor, beschouwd worden als een onmondig kind. Zal wel een jeugdtrauma zijn of zo Droog blijven lukt in die zin dat ik nu doorheb dat het k is met alcohol en ook k zonder, dus dan maar niks drinken zoals ik van plan was. En inderdaad met het probleem aan de gang. Gesprek met leidinggevende vandaag, althans degenen van de 5 met wie ik overweg kan. Eigenlijk moet ik er 3 voor me winnen zodat ik de 2 meest irritante in de tang kan nemen, maar ik hou helemaal niet van politieke spelletjes... thank god it’s thursday, t schiet al mooi op...
Bob Geplaatst 5 april 2018 Rapport Geplaatst 5 april 2018 Heb je een leidinggevende waarmee je jaarlijkse beoordelingsgesprekken voert, of doen ze het bij jullie niet zo? Zo ja, dan is dat denk ik de eerst aangewezene om de situatie in grote lijnen mee te bespreken. De relatie met de andere aansturende managers wordt dan ondergeschikt aan de afspraken die je met de eerste hebt gemaakt. Mensen tegen elkaar uitspelen lijkt me niet iets dat prioriteit moet hebben. Maar dit terzijde.
Sandro Geplaatst 5 april 2018 Rapport Geplaatst 5 april 2018 Klinkt mij ook vreemd in de oren. 5 leidinggevenden op 1 medewerker. Is het bezuinigen op FTE's bij jullie nog steeds niet doorgedrongen? Op papier zal het er toch maar 1 zijn, of niet?
bumperjim Geplaatst 5 april 2018 Auteur Rapport Geplaatst 5 april 2018 Ja op papier is het er maar éên maar er is ook zoiets als een informeel organigram waar iedereen zn invloed probeert te laten gelden. Mensen tegen elkaar uitspelen is niet mijn hobby maar om in deze situatie vooruit te komen moet ik wel politiek gaan bedrijven helaas. Intussen toch maar focusen op wat wel goed gaat/leuk is....
Senna33 Geplaatst 5 april 2018 Rapport Geplaatst 5 april 2018 (bewerkt) Rot is dat hè, ik heb ook te maken gehad met een op zijn zachts gezegd, vervelende manager. Ook zijn naasten en vervangers. De rest van het personeel idem. Het maakt niet uit wat je kunt, hoe hoog je functie is, of wat je aan diploma’s hebt. Hoelang je in dienst bent, dát telt. Het zijn gewoon bips kruipers. Zover dat je je binnen bent. Tenminste dit heb ik kort geleden ervaren. En nee, ik ben er niet in mee gegaan. Ik heb mijn biezen gepakt. 5 april 2018 bewerkt door Senna33
bumperjim Geplaatst 7 april 2018 Auteur Rapport Geplaatst 7 april 2018 (bewerkt) Heb weer een nieuwe trigger, baal ik van. Heb ik nog niet gevoeld sinds mn stoppen eind september. Hier waar ik woon is het alweer heerlijk weer en gisteravond tgif liep het tegen de 20, terrasjesweer dus, en owowowowowowoh had ik zin in een vrijdagbiertje. Niks in huis gelukkig anders had ik m genomen. (Dat zeg ik nu maar gisteren dacht ik niet “gelukkig”). Toen waren we een paar uur later bij de shoarma met mn vrouw en dacht ik, ik neem er 1. Een 0.25 Hinneken waar ik niks aan vind, nooit gevonden ook. We zaten te praten en in 3 minuten was ie ineens op. Niet eens geproefd. Als ik een 2e had genomen had ik die ook niet geproefd en nog 80 had ik ook niet geproefd en had ik gewoon liggen pitten en ‘s ochtends koppijn. En toen realiseerde ik me weer. Is dit het nou? Heb je hier nou die craving voor gehad? We zoeken naar een bevrediging en als je dan zwicht dan IS TIE ER HELEMAAL NIET! In tegenstelling tot eerdere keren dat ik bewust besloot om wat te drinken, voel ik me nu een domme koe omdat ik gezwicht ben en erin getrapt En oh ja bij de shoarma waren 3 personen van in de 50-60 die echt straalbezopen waren. Ik zag het aan en ik dacht... kijk jij maar uit bj. In een ander draadje schreef ik over koekje bij de thee. Als de koekjes per ongeluk op zijn, hoe lang baal je dan? 10 seconden? Das al rijkelijk lang voor een koekje. Ik heb gisteren wel een half uur aan bier lopen denken. Veul te lang. Junk. 7 april 2018 bewerkt door bumperjim Senna33 reageerde hierop 1
Rosee Geplaatst 7 april 2018 Rapport Geplaatst 7 april 2018 Shit. Schreef je trouwens laatst ook niet zoiets? Biertje bij de Chinees dat eigenljjk tegenviel? Twijfel steeds meer of zo nu en dan drinken echt een optie is.
bumperjim Geplaatst 7 april 2018 Auteur Rapport Geplaatst 7 april 2018 Soms wel bij mij, meestal niet
Pytje Geplaatst 7 april 2018 Rapport Geplaatst 7 april 2018 @bumperjim, Rosée is me net voor, maar volgens mij speel jij met vuur. Je weet het mooi te verpakken door iedere keer te melden dat je erachter komt dat het toch niet smaakt en dat het toch niks voorstelt, maar intussen stap je ook iedere keer in dezelfde valkuil. Is helemaal aan jou hoor of je dat wilt of niet, maar over de hele lijn zie ik toch een verschuiving naar het steeds iets minder loslaten van de alcohol.
lady jane Geplaatst 7 april 2018 Rapport Geplaatst 7 april 2018 Heb weer een nieuwe trigger, baal ik van. Heb ik nog niet gevoeld sinds mn stoppen eind september. hier zit je valkuil denk ik BJ; je bent nl helemaal niet gestopt. Je houdt je afhankelijk zijn in stand, juist doordat je jezelf voor de gek lijkt te houden. Ik haal Els Noorlander maar weer eens aan. Craving gaat pas over op het moment dat dat mag van jou. Op het oog zijn jouw postings relaxed en ontspannen omgaan met alcohol. Maar voor mij ben je er juist obsessief mee bezig. Alsof je iets moet bewijzen. Ik bedoel dit niet als kritiek, anders hield ik het voor me; iedereen heeft zijn eigen wijze en experimenteren is mooi, anders kom je nooit op goede dingen. En soms is het gewoon tijd dat los te laten en echt iets nieuws te gaan doen. Geef jezelf eens een jaar BJ. Dat raden de profs aan. Niet die 3 a 4 maanden die jij noemt elders. bumperjim reageerde hierop 1
Lika Geplaatst 7 april 2018 Rapport Geplaatst 7 april 2018 Inhakend op Lady Jane, dat jaar zou ik doen BJ. Als je wilt natuurlijk en het was/is mijn methode. Het gaat om loslaten ja. Ik herken veel in wat jij schrijft in hoe ik nu met andere dingen omga. Dank voor het delen. En @lady jane jouw reactie zet mij weer aan het denken. Loslaten. En niet bewijzen. Ego dus. Lastig hoor! BJ je komt er wel. Niet zomaar. Wij allemaal niet. lady jane en bumperjim reageerden hierop 1 1
Loekie Geplaatst 7 april 2018 Rapport Geplaatst 7 april 2018 O jeetje, het verraad zit in een klein hoekje
Aanbevolen berichten
Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen
Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten
Account aanmaken
Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!
Registreer een nieuw accountAanmelden
Ben je al lid? Meld je hier aan.
Nu aanmelden