Pytje

Wat dan in mij opkomt als ik jouw verhaal lees is: jij hebt ook een probleem, maar je deelt het blijkbaar niet. Je richt momenteel je leven zo in dat er wat minder triggers op je pad komen, zodat jij kunt wennen aan je nieuwe alcoholloze bestaan. Dat is fulltime werk in het begin. Jouw vriendin belt met problemen en gaat een wijntje inschenken om gemakkelijker te praten. Je zou op zo'n moment ook kunnen zeggen: wil je dat misschien na het telefoongesprek doen, want ik vind dat nu heel lastig. Dat geeft het contact een beetje meer evenwicht denk ik. Jouw vriendin raakt zich ervan bewust dat jij ook in een proces zit, waar zij rekening mee kan houden.

Ik zat te denken dat het toch mogelijk moet zijn om een soort drank-barometer samen te stellen op deze site. Als je naar alle aanmeldingen door de jaren heen kijkt, naar het aantal mensen dat komt, het aantal dat weer verdwijnt, het aantal dat langer blijft, het aantal dat na verloop van tijd weer terugkomt, het aantal dat definitief stopt, het aantal dat stopt en nog een aantal keren uitglijdt.... Al met al zou het een prachtig inzicht opleveren in gemiddeld aantal pogingen, in gemiddeld aantal mislukkingen, in percentage "geslaagde stoppers". En natuurlijk in moeilijke periodes, waarin je extra moet uitkijken. Als er een overzicht van de afgelopen week zou zijn, dan zou het aantal uitglijders waarschijnlijk een behoorlijke piek opleveren. Het mooie weer, de veranderde omstandigheden. Ik ben hier nog geen jaar, maar ik kan me niet voorstellen dat het vorig jaar en dat jaar daarvoor niet ongeveer hetzelfde was. Het zou de triggers nog eens extra in beeld brengen. Het zou, het zou en het zou.... Want ik ga het niet doen hoor, ik ben geen statisticus. Ik ben alleen iemand die (meestal) niet meer drinkt en dus veel tijd over heeft om dit soort dingen te bedenken

Ja, Sensitief, weer goed op de rit?! We zijn hier net een soort weerhuisje met z'n allen. Glijdt er eentje uit, is die weer een beetje op de rit, gaat - hoppa - de volgende. Maar samen op weg naar een nuchter leven. Altijd vooruit

@Francoise, dat is logisch. Voor mij geldt dat ook! Het gevoel dat het voor iedereen een pad is met glibberige stukken erin is juist wat we delen, toch?

Jazeker @kruidenthee67 en @lady janeHet is inderdaad ervaringsgericht en ervaringsgewijs leren.Ik merk ook dat ik, dankzij mijn mindfulnesstraining, minder veroordelend ben over mezelf. Niet boos omdat het weer "fout" is gegaan, maar een soort van mildheid omdat ik ook wel weet dat ik deze lessen blijkbaar nodig heb.Steeds meer proberen te kijken naar het "pad" in plaats van het "doel". Dank je @Rosee, je bent altijd zo lief begripvol! En @Nina, tuurlijk mag je deze vraag stellen. Ik denk dat het niks uit had gemaakt. Dan was ik misschien even naar de supermarkt gegaan. Of niet. Ik weet het niet. Toen ik stopte met roken verkocht ik dagelijks sigaretten aan klanten. De middelen zullen altijd, dichtbij of op iets grotere afstand voor handen zijn. En de situatie in mijn huiselijke situatie is nu eenmaal zo dat ook de alcohol voorhanden is. De enige concessie die ik van mijn partner vraag is dat hij geen rode wijn drinkt als ik het moeilijk heb, voor de rest is het goed zoals het is. Maar het is anders voor iedereen natuurlijk.

Er is bij ons altijd wijn in huis, aangezien mijn man wel regelmatig alcohol drinkt. Ik heb daar geen last van omdat de overtuiging (meestal) van binnen zit.

@Nina, je enthousiasme is zo aanstekelijk! Jij bent de gelukkigste stopper, die ik tot nu toe ben tegengekomen hier volgens mij. Zo mooi om te lezen hoe bewust je ervaart wat de vrijheid met je doet. Ga zo door!

@Sandro, join the club! Zoals Francoise zegt: het brein speelt soms rare spelletjes met je. Zo voelt dan toch?

Het volgende lesje op mijn ADB-pad gehad... tot gisterenavond was ik zo trots op mezelf dat ik deze week zonder cravings en zonder drank had doorstaan. Zelfs toen er van allerlei emoties opliepen, zelfs toen ik geheel uit mijn comfortzone raakte, zelfs toen het 's avonds zo heerlijk buiten zitten was. Gisteren zou een relaxdag worden. Lekker op stap met mijn hele vaste vriendinnen. Zelfs nog met hen gepraat over mijn ADB-proces en verteld hoe ik me steeds beter voel zonder drank. En toen..... uit het niets, bijna uit het niets, bij het thuiskomen, overviel mij de gedachte dat een glas wijn een optie zou zijn. Helaas bleef het niet bij die gedachte. Ik heb hem ook gedronken. En nog twee. Zo raar. Het voelt nogal onwezenlijk. Alsof ik aangevallen ben vanuit een hoek die ik niet gezien heb. Had ik het idee dat ik dat hele ADB-bolwerk goed op orde had, blijken er toch nog hoeken te zijn waar ik reparatiewerkzaamheden moet verrichten. Aan de slag maar weer dus.

De supermarkt...best een "dingetje" deze mooie dagen, die ook nog eens aan Koningsdag vooraf gaan. De kratten bier (waar ik niet zo veel mee had) en flessen Prosecco (waar je mij dan weer ik kon verdrinken) puilen de winkel uit. Ik ben onderhand gewend om de afdeling alcohol over te slaan. Hoewel.... die muur van flessen valt me wel iedere keer op. Om dan bij de uitgang aan te lopen tegen de slijterij, waar ik vroeger mijn cognac ging halen. Ik verdiep me dan maar eens extra in het aanbod aan planten en bloemen. Oké, zo'n winkel maakt natuurlijk niet het verschil tussen niet of wel weer gaan drinken. Maar soms lijkt het wel dat al die flessen een beetje extra stralen, een beetje extra opgepoetst zijn, een beetje extra hun best doen om mijn aandacht te trekken. En wat zijn het er dan veel. Het is niet gek dat er ook veel mensen zijn die een probleem hebben gekregen met de inhoud ervan. Als al die flessen verkocht moeten worden, dan moeten er heel, heel veel kelen gesmeerd worden, lijkt me zo.... En vooral dus als het zulk mooi weer is. Was ik totnutoe gewend om een beetje op de automatische piloot het drankpad te omzeilen, nu word ik op hele andere plaatsen in de winkel aangevallen door stellages van drank. Daar waar ik er niet op had gerekend. En ja, die herinneren mij er dan weer aan dat het mooi weer is en dat het een beetje feest is en dat ik dat feestje in het mooie weer met een glas tomatensap ga vieren. Het zij zo.... Maar als alcohol echt een groot probleem is in onze samenleving, dan zouden die flessen misschien toch eens wat meer in een donker hoekje zonder schreeuwerige reclameborden moeten worden neergezet. Daar waar ze mij niet zo uit staan te dagen. Lijkt me fijn

@Klaske, we kunnen niets en we kunnen alles met elkaars verhalen. Jouw verhaal steunt anderen op het ADB-pad en andersom gaat dat ook zo zijn (en is het al geweest lees ik). Ik wens je allles wat je nodig hebt om je bunker af te breken!

@Sensitief, bij mij was de moeheid ook enorm de eerste weken. Heb wel beter geslapen dan in vele jaren daardoor en dat had ook weer zijn charme. Nu heb ik steeds minder slaap nodig lijkt het wel. Ik ga vroeger naar bed en ben een echt ochtendmens geworden. Ken mezelf niet meer terug. Moeheid is verdwenen, hoofdpijn wel vaker dan vroeger. Maar dat had ik ook voordat ik veel begon te drinken. Het gaat allemaal over, maar je lijf zal in een stand terecht komen, die wezenlijk anders is dan voorheen. Ja, we hebben onszelf flink te pakken gehad inderdaad, maar het is mooi om te ervaren, vind ik.

@Captcha, welkom! Een paar grote stappen heb je al gezet. Nu steeds een dagje verder. Succes!

Goed bezig, BJ. Vroeger (jawel, in die termen kunnen we al spreken) ging de maaltijd met name om de drank die daarbij genuttigd kon worden. Ik merk dat de aandacht zich langzaam verplaatst naar het eten zelf. Dat ik me daar dan weer op kan verheugen. Heb jij dat ook? Klus ze en geniet van je bbq

Bam @Rosee, drie maanden!! Dat smaakt naar meer...En dan bedoel ik naar meer alcoholvrije dagen natuurlijk. Voor nu: dank voor je aanwezigheid in de eerste drie maanden. Voor het delen en voor je bemoedigende woorden op andersmans draadje. Ik zou ze niet willen missen, hoor!

Nu het niet drinken zo goed gaat - ik ben nog steeds heel tevreden met mijn alcoholvrije bubbeltjes en af en toe een Radlertje - ga ik vanaf vandaag het grenzeloze snaaien in de avond maar eens aanpakken. Nooit iets om gegeven, maar ineens vind ik vanilleijs met slagroom heeeeel erg lekker. En eet ik dat dus iedere avond. En nootjes, heel veel nootjes. Het vervelende ervan is dat ik precies weet waar ik mijzelf ś avonds blij mee kan maken en dan moet dat ook in huis zijn. En...hoppa ..... nieuwe dwangmatigheid is geboren. Mijn partner ziet het met verwondering aan.... en ikzelf eigenijk ook wel.

@Sensitief, goed dat je het weer oppakt! Sterkte met alles. En, zoals @bumperjim altijd fijntjes opmerkt,: je moet juist nu nuchter blijven, anders heeft de omgeving niks aan je als ze het moeilijk hebben!

Hallo Roos, ook van mij nog welkom geheten! Je zult niets verliezen en alles winnen

Das ook een mooie metafoor @bumperjim, maar het is waar wat @kruidenthee67 zegt. In het begin moest ik heel erg bij mezelf blijven en goed inschatten wat ik wel en niet aankon. Deed ik dat niet, dan kwam de trek opzetten...

@Rosee en @IJsvogel, de eerste keer is onwennig, maar ik vond het wel een prettige kennismaking. Het prettigste vind ik momenteel dat het de verandering onderstreept waar ik mee bezig ben. Mooi gezegd, Rosee, dat dat iets magisch heeft. Het woord "transformatie" komt steeds bij mij op.

Vanavond ga ik beginnen met mijn mindfulnesstraining. Vanochtend bij de huisarts geweest omdat ik mijn antidepressiva aan het afbouwen ben. Ik heb het vaker geprobeerd, maar het gaat nu beter dan voorheen. Dit komt enerzijds doordat ik het veel langzamer doe en anderzijds natuurlijk doordat ik geen alcohol drink. Voor het eerst ook mijn afhankelijkheid van middelen bespreekbaar gemaakt. Ben er een beetje confuus van. Nog nooit eerder in mijn leven heb ik zo sterk het gevoel gehad dat ik met een onomkeerbare verandering bezig ben. Voel me erg naakt nog daarin. Nu ik het allemaal gezegd heb vraag ik me even af of ik het wel red om te leven zonder alle "hulpmiddelen".

@kruidenthee67, sterkte met alles. Geen fijne tijd..Maar je groeit wel weer lees ik. Ergens naar toe. Neem je tijd en bewandel, zoals je anderen adviseert, je eigen pad

@kruidenthee67, ik snap het. Bedankt voor je verhaal

En punt 3 en 4 en 5

Buiten dit forum kom ik ze wel eens tegen