kruidenthee67

Elluf jaren....respect.

Welkom en succes!

Goed gedaan Pytje. Lastig he? Dat er zo mee bezig zijn, alcohol overal zien. Ja, een klapdeurtje, dat was het wel eens...soms stond het de hele dag te klapperen. Toch wordt het minder, is mijn ervaring nu. Het is nog wel een thema in mijn leven. Wellicht zal het dat blijven. Maar voor nu kan ik daar vrede mee hebben. Accepteren? Geeft in ieder geval meer rust. Anderen hebben geen verslaving. Die kunnen inderdaad gewoon genieten, van een glas. Zoals mijn man na één glaasje whisky waar hij wel een uur over doet niks meer hoeft. En ook weken niets drinkt. Dat kan ik niet. Ik denk dat je bril te roze is. Maar misschien kun je het minder gaan zien als iets wat je mist, zou moeten missen. Dat is de afhankelijkheid, waarschijnlijk niet eens meer de vraag of het lekker is? Goed dat je het beschrijft...het helpt je denk ik, met bewustwording, de mechanismen herkennen. Ben overigens benieuwd naar het alternatief. Ik drink vaak thee ook als ik ga uit eten...kan ook heel lekker zijn.

Nieuw evenwicht...ik bleek ook veel minder naar buitengericht dan ik altijd dacht (te moeten zijn). Maar juist vanuit 'rust', af en toe naar binnen keren, met mezelf kunnen en mogen zijn (oja..ik weet dat het allemaal wat zweverig overkomt, maar voor mij is het hartstikke concreet) kan ik veel authentieker naar buiten zijn. Dat is ook 'eng'. Angst is een slechte raadgever gebleken, en nu blijkt...ook onnodig...er was tijd en zelfreflectie voor nodig. Je doet het goed....

Goeiemorgen

'Dag voor dag' vertegenwoordigt voor mij 'alertheid'. Door ervaring van mezelf en anderen weten dat die armlengte...Tot 7 maanden geleden was het letterlijk elke keer weer dag voor dag. En toch een soort van 'strijd'. Veel vallen en toch weer opstaan, maar met steeds een diepere zucht....en die andere 'zucht'...tot ergens in augustus. Ik nam een besluit. Realiseerde ik me later. En durfde ik ook wat verder te kijken...weken, maanden..ja, zelfs het jaarpact. Dat had ik nooit durven denken. En toch...nog steeds ook dag voor dag. Voor mij is het nuchter zijn geen kwestie van sterk zijn, want die strijd voel ik niet meer op die manier. Ik word juist sterker van het nuchter zijn. Sterker in vertrouwen, in mijzelf. En wat mogelijk is. Dat het mogelijk is, een keuze te maken, die een verandering teweeg brengt.

Het grootste deel heb je al gehad knap. Rustig doorstappen? Dan kom je vanzelf bij je volgende doel?

Ha Quinn, Fijn dat je de weg weer gevonden hebt..naar hier, maar vooral naar je drive.

Kunsie...ik heb toch een lach erbij gezet...dat was mijn eerste reactie toen ik m las....maar ik snap wat je bedoelt.

Lekker vakantie! Geniet ervan. Ik heb geen vakantie, wel redelijk rustige week voor de boeg...maar wat ik vooral ervaar is dat ik meer 'rust' kan voelen. In de dingen die ik doe. Voor mij absoluut een gevolg van langere tijd (nou ja...7 mnd) droog staan. Nieuw evenwicht ontstaat. Zoiets. O, en heus niet allemaal rozegeur en manenschijn. Maar nuchter wordt alles wat 'objectiever'...Geen troebele bril meer.

Goeiemorgen brombeer Lars Heb je goed geslapen, is het te diep Nee, geintje...ik herken het wel...slecht slapen is niet fijn. Zelf moet ik toch best wel wennen aan dat uur. Ik ben ook redelijk vroeg wakker...vanochend ook maar op gestaan. Is ook wel weer lekker. Moet ik wel 's avond s op tijd gaan slapen Fijne dag allemaal

Goeiemorgen

Hoi Garuda, Goed dat je er weer bent. Je zegt het zelf al, het besluit om te verdoven, neem je zelf. En het besluit om het niet meer te doen ook. Bumperjim beschrijft al een aantal dingen die je kunt doen, en die zeker helpend zijn. Wat ik nog toe wil voegen, je hoeft het niet allemaal alleen te doen, wel zelf. Er is veel hulp, kennis en ervaring beschikbaar...om je te helpen om te stoppen met drinken, en om vervolgens om te gaan met de zaken die hebt willen verdoven. Het begint met het besluit het zo niet meer te willen. Heel veel succes!

Ietje

Goeiemorgen

ZBB, niet 'alles' is verpest, je meldt het nie voor niks hier...trek ook in Real Life aan de bel. Hup, de draad weer oppakken! Hulpverlener, maatje, groepslid...in contact! Zelluf, niet alleen.

Goeiemorgen

Dank jullie heren, voor de meer genuanceerde uitleg. Dat 'er zijn' vind ik een mooie...want dat is natuurlijk al waar het begint. Voor alle partijen.

Voor mij is het een bekende valkuil Francoise, de ander willen helpen, en het ook naar me toe trekken. Kon me er aardig in verliezen, wat mijn eigen herstel niet bevorderde. Actief iemands buddy zijn, wil ik (nog) niet. Ben me nog steeds bewust van de valkuil en wat dat voor mij kan betekenen. Heel concreet, minder goed voor mezelf zorgen omdat ik me te veel focus op de ander (en zelfs wil 'redden'). Voor mij een belangrijk en waardevol inzicht. Ik kan daardoor nu eerst en vooral op mijn eigen herstel focussen. Dat staat nog ff voorop. Of eigenlijk...als ik het zo typ...staat dat altijd voorop? Denk maar weer ff aan de zuurstof maskers in het vliegtuig...eerst zelf, dan je kind...

Goeiemorgen

Haha Kohtje, dacht dat ik dat alleen had!

Ik ervaar het als een nieuwe balans zoeken. Heb ook altijd van mezelf gedacht extravert te zijn...de gangmaker, gezellig, bij Thee kan alles. Oja, bij mij kan veel...en ik hou ook van gezelligheid, maar heb het broodnodig met mezelf te kunnen zijn. Maar was er 'bang' voor. Mezelf nodig en tegelijk mezelf afwijzend. Wat kon ik me 'alleen' voelen in een groep..en dan maar doen alsof. Omdat ik dat zo gewend was. Geen 'nee' kunnen/durven zeggen. Over je grenzen...ik leer/voel ze steeds beter, mijn grenzen. Voelen, ervaren, weten...en bewuste keuzes maken. Want daar gaat het om voor mij..bewust, keuzes maken. Balanceren, jongleren, spelen...op het moment dat ik kies komt er ruimte. Hoe mooi is dat?

Och...wat mooi...toch wel...deze inzichten....niet fijn..misschien...ik weet het niet. We hopen allemaal in eerste instantie dat het lukt met minderen, afspraken, speciale momenten. Ik heb het heel moeilijk gevonden te accepteren dat ik een alcoholverslaving heb. Ik?! Waren een aantal jaren, val- en opsta momenten voor nodig...om tot het moment te komen dat heel helder weordt dat het inderdaad alles of niets is. In meerdere opzichten. En zoals jij zo mooi schrijft Pytje, echt de beslissing kunnen en durven nemen, maakt dat de strijd ophoudt. Je niet meer probeert ergens controle over te houden waar je geen controle over hebt. Dat geeft inderdaad op termijn ruimte voor opbouwende kracht. En zo voelt het ook. Elke nuchtere dag is een stukje meer zelfvertrouwen en zelf liefde. Dat wil ik nooit meer kwijt. Dat wilde ik even kwijt...ik gun het jullie ook.

Goeiemiddag En hoi Ietje! Zag je al op het jaarpact..of eigenlijk eraf....succes en sterkte