kruidenthee67

Spannend! Heb je voor jezelf een plan gemaakt hoe het minderen aan te pakken? Naar stoppen toe? Fijne dag.

Goeiemorgen

Ah...sinds lange tijd een uurtje of 7 achter elkaar geslapen...fijn.

Goeiemorgen

Pas je op Bol?

Goeiemorgen

Fijn om je zo te lezen Lars. Een half jaar...mooi man. En dat je ondanks alle worstelingen droog bleef...compliment voor jou. Ik ben blij voor je, dat je ook ziet en voelt dat het goed is. Ik vind je dapper. En ik mis jowan zijn bijdragen hier ook. En zijn wijze raad en hulp die hij bood als ik vragen had, over AA. Geniet van je dag morgen en de camera. Gaaf kado, het is je gegund.

Sterkte

Ah...jazz! Geniet ervan....sterkte met been.

Sterkte en hou t droog.

Dank je @Pytje De betweterigheid voel en denk ik af en toe...ongeduld ook soms...maar ik herken het en reageer daarom niet altijd direct. En soms reageer ik niet. Ook dat is een leerweg haha! Het leven is leren. En van elkaar leren is mooi, vanuit ervaringsdeskundigheid belangrijk en helpend. Toch wel bijzonder zo n forum....

Vooral het vechten, je verzetten tegen kost veel energie en werkt uiteindelijk niet. Je gaat een hulptraject in he? Ik neem aan dat aan de dingen die je hier noemt ook gewerkt gaat worden. Je bent je bewust van je valkuilen en je uitdagingen, dat is de eerste stap Klaske. En wat je zegt één voor één, stap voor stap. Zelf, niet alleen...ook jij bent het waard

Ja...voorwaarde...die laatste alinea. ❤

Contact, verbinding...je sluit je er voor af. Je richten op mensen, en echt contact proberen te maken...wauw...mooi. Klaske...ik wens je ook dat je contact maakt met jezelf

Jij ook @Lika

Zo, ik heb me uitgesproken. Ik had al benoemd aan man dat ik het moeilijk vond om open te zijn over hoe en wat. Gelukkig is hij erg geduldig. En kon het bij mij laten. Vandeweek deed het moment zich voor. En heb ik kunnen vertellen welke dingen ik deed om aan 'het middel' te komen, in welke situaties ik terecht kwam. Wat de kinderen wel en niet mee hebben gekregen...poe he...maar wat een opluchting. Er is letterlijk een last van mijn schouders gevallen. Weer een stap gezet, de vierde. Ik ben blij met de stappen van AA. Van nature reageer ik met weerstand en veel poeha op regels en structuur. Ik hou er niet van om dingen te moeten doen die een ander me zegt. Maar inmiddels weet ik heel goed dat het juist de dingen zijn die me helpen. Overgave en acceptatie...nederigheid. Er was tijd en zelfreflectie voor nodig. En is. Want dit blijft een proces. Ik lees ook hier vaak weerstand, verhalen, excuses, verzachting, nog open deurtjes, worstelingen. Dat vind ik soms moeilijk. Dan wil ik roepen: zie je nou niet wat je aan het doen bent?! Dat het zo niet werkt? Een spiegel dus...waarin ik zie hoe mijn proces verliep. Tot waar ik nu ben. Ook ik kan niet in de toekomst kijken. En ik ben 'er' niet. Dat zijn we geen van allen. Maar ik weet wel dat 'nooit meer' een andere betekenis heeft gekregen. Schreef ik op de draad van Etty. Zat daarin vroeger nog iets van zelfmedelijden (och wat zielig dat ik geen alcohol mag), verlangen ook naar de roes...of het samen een beetje aangeschoten zijn..denken dat het misschien ooit wel weer mogelijk is om....Nee, dat is weg. Kan niet meer en wil ik niet meer. Een aantal heftige maanden ben ik droog doorgekomen. Zonder strijd (mbt alcohol). Dat heeft me heel duidelijk gemaakt hoe ik het voorheen deed en hoe destructief dat was.Voor mezelf en ook voor de omgeving. Wist ik al, maar nu ervaren, echt gevoeld. Alles gevoeld. Dat is niet simpel. De euforie van stoppen is er niet, zoals de allereerste keer. Het ongeloof, soort naïeve blijheid van dat het lukt om niet te drinken.Halleluja! Geen opgewekte ochtenden. Ik slaap slecht, ervaar stress, loop tegen patronen van mezelf aan. Vind communiceren op geweldloze manier nog steeds lastig. Maar, er is ook groei en ontwikkeling. Juist omdat ik die 'negatieve zaken' echt voel, ruimte geef, en uiteindelijk kan zien als leermomenten. En in plaats van wegstoppen zoek naar verandering. Waarbij kalmte, moed en wijsheid steeds vaker voorbij komen. Ik neig in het reageren vaak naar 'betweterigheid'...daar ben ik me van bewust. Toch willen dat de ander niet die ellendige ruim drie jaren door moet. En tegelijk wetend dat het niet anders kan. Ieder zijn proces. Daarbij probeer ik compassie te voelen, maar ook de nederigheid...wie ben ik om te denken dat ik het weet? Iets met ego...en dan moet ik glimlachen en denk aan jowan. En zijn wijze woorden. Tot zover...vandaag. Want dat is de dag die telt. En vandaag neem ik de eerste niet.

Blij voor jou Nina

Fijn te lezen dat het goed gaat Bumperjim. Voor mij absoluut geen optie zoals jij het doet. 'Nooit meer' heeft inmiddels voor mij een andere betekenis gekregen. Je schrijft: het is ook een leuke, stressloze periode nu. Waarmee je wellicht bedoelt dat het makkelijker is om je aan je plan te houden. Hopelijk lukt het je ook als het een een minder leuke en meer stressvolle periode is...die ik je natuurlijk niet toewens...maar die vast ook wel eens voorbij gaat komen In ieder geval so far so good!

Proficiat Jopie!

Jahaaaa...in t kader van goed voor mezelf zorgen...na weken zeer slecht slapen is dit een kadootje.

Uitgeslapen...en nu schandalig lui met koffie en boek nog in bed...heeeeeerlijk.

Goeiemorgen

Blijf je wel je groep bezoeken zbb? Succes en ga goed.

Yeah Lars! En de andere twee ook natuurlijk Yeah!

Bekende valkuil...sterk over komen. Euh...je schoonmoeder teleurgesteld o.dat jij geen wijn neemt? Lijkt me niet. Misschien verbaasd omdat ze t niet van je gewend zijn. Heel sterk om dus niet te drinken. Je kunt je zelfs afvragen of je t moet vervangen met iets wat op alcohol lijkt? Of het is omdat je dat heel lekker vindt?