kruidenthee67

Na een jaar trouw mijn groep bezoeken, krijgen de stappen steeds meer betekenis. Begrijp en voel ik waarom ze in deze volgorde worden gezet. Zie ik waar ik sta en wat ik nog te doen heb. En zie ik ook dat het tijd kost, en inzet. Niet star en dwingend. Ja, mij 'dwingend' echt met mezelf aan de slag te zijn en blijven. Zelluf, niet alleen. Samen met lotgenoten. Leren, van en met elkaar. Iedereen moet zelf kiezen wat voor hulp nodig is. Ik had nooit kunnen denken wekelijks naar een AA groep te gaan. En toch is het voor mij één van mijn belangrijkste stappen in het ADB proces. Me hier aan over hebben kunnen geven, en de hulp aanvaarden die de groep en de richtlijnen mij geven.

Dit klinkt als een ommekeer. Een wijs besluit. Van binnenuit. Ga ervoor Jezelf

Niet te snel vergeten deze dag...want wellicht komt die trigger binnenkort weer een keer langs. Wat kun je doen, heb te leren om het anders aan te pakken dan, zodat jij anders kunt reageren? Dan is het een dag geweest met een les. En kun je ook achter je laten hoe ellendig die was...de schaamte laten gaan. Succes en sterkte.

Lente, juist als je je zo beroerd voelt kan het zo helpend zijn om naar je groep te gaan.. Misschien lukt het je vanmiddag een rustmoment te nemen? Sterkte

Goedemorgen

Rust Reinheid en Regelmaat

Dagpact: Lars Nicky Jopie MarQ Kohtje Harald Sowhat Mootje Quinn Jane Kruidenthee lente

Goeiemorgen Lars, jongen....

Dagpact: Lars Nicky Jopie MarQ Kohtje Harald Sowhat Mootje Quinn Jane Kruidenthee

Code oranje heet dat dan voor mij...leerde ik in de online cursus bij Novadic. Die als ik niet oplet naar code rood gaat, gevaarlijk. Goed dat je die nu ziet joh. En herkenbaar...ik merk dat de dingen die goed voor me zijn me soms moeite kosten, ik ze laat versloffen, of niet 'nodig' vindt als ik denk dat het wel prima gaat, soms bewust , soms onbewust...fijn dat jij die les nu op kunt pakken. Succes!

Geen woorden...

Lars..brompot, niet zo cynisch.... Hier in het dorp is vanalles te doen vanavond..maar mij zul je er niet vinden. Ga lekker zelf zingen

Klinkt goed Nina, de tijd haal je niet meer in, maar je kunt m nu wel anders invullen. En andere prioriteiten stellen. En fijn dat je ook kunt ervaren dat feestjes zonder alcohol leuk kunnen zijn

Is dat makkelijk? Neuh...maar als je dat kunt, als het weer over is, dan heb je een stap gezet Lars...weer een stap vooruit.

Ja precies, dat is zwaar je weet wel allemaal Lars!!! Maar nooit een excuus om te drinken. Dat is geen dillema, wel 'verslaafden denken'. Absoluut geen oplossing voor jouw pijn. En, o zo herkenbaar Ja, het beste is hoe dan ook de eerste niet nemen...voelen wat er te voelen valt. Niet meer en niet minder. En hoe lang je je dan klote voelt? Tja...tot je de situatie kunt 'accepteren'? Sterkte man! En een dikke knuffel

En nu ga ik stofzuigen...dat moet ook gebeuren

Ja, allemaal onze eigen worstelingen en strijd, hoogte- en dieptepunten, angsten en pijnen...en toch...drank voegt niks toe

Klopt Jannigje...het is inderdaad een soort weten..ik beschrijf het als 'besluit'. Hier wordt ook vaak de bodem van de put genoemd. Na mijn laatste uitglijder, het gesprek wat volgde na mijn opbiechten aan partner, was mijn bodem. En dat ging over 'vertrouwen'...ik werd geraakt in mijn 'waarde'. En zelfrespect. Een spiegel waar ik in keek, een hele duidelijke grens die ik voelde. Overgave, niet meer strijden..hulp aanvaarden. Vandaar ook steeds mijn woorden, zelluf doen, niet alleen...jaren gedacht dat ik het zelf wel kon 'oplossen'. Maar ook het besluit het leven te willen leven, met zijn mooie en minder mooie kanten. In mijn groep zei iemand: als je drinkt zet je je leven uit. En zo was het. Ik deed alsof ik leefde, naar buiten, maar van binnen stond ik uit.

'Een mens lijdt het meest, van het lijden dat hij vreest'. Brrr...dacht ik dan altijd...jahaaa...zal wel....en toch..ja dat is what happens...angst om de angst.

Lastig... Mensen die uitglijden, bezig zijn 'op te bouwen' om te gaan drinken, al een aantal weken drinken en dat niet melden, terugvallen, steeds maar weer opnieuw stoppen en al snel weer voor de bijl gaan. Lastig, om te zien, lezen en horen en te weten dat ik daar niks aan kan doen. Wat zou ik dan graag 'een magisch woord' kunnen spreken. Waardoor het niet gebeurt, de knop echt om gaat. Als ik iets geleerd heb afgelopen jaar is dat ik dat niet kan. Zoals ook een ander dat niet voor mij kon. Ik kan alleen maar voor mezelf zorgen. En daarmee laten zien dat het kan. Niet drinken, stoppen. Ook trek doorstaan, triggers aan zien komen en er mee dealen. Dat was een weg...die nodig was en een ieder volgt zijn eigen weg, de één lang, de ander kort. Als ik één ding wel geleerd heb is dat ik het niet alleen kon, wel zelluf, maar niet alleen. Van een afstandje zie je het soms al aankomen, zie je ook waar het mis gaat. Het smoezenboek, de fase waarin iemand uithangt. En het enige wat ik kan doen is luisteren, lezen, er zijn. En zelf zorgen voor mijn herstel. Een bemoedigend woord...misschien een beetje inspiratie? En compassie tonen, omdat ik er zelf ook ooit was. Kalmte moed en wijsheid voor ons allemaal.

Lars, kop op he?

Goeiemorgen

Jammer..maar weer snel oppakken en ervan leren. Inderdaad, zelluf doen, niet alleen. Drank voegt écht niks toe.