kruidenthee67

Lars..brompot, niet zo cynisch.... Hier in het dorp is vanalles te doen vanavond..maar mij zul je er niet vinden. Ga lekker zelf zingen

Klinkt goed Nina, de tijd haal je niet meer in, maar je kunt m nu wel anders invullen. En andere prioriteiten stellen. En fijn dat je ook kunt ervaren dat feestjes zonder alcohol leuk kunnen zijn

Is dat makkelijk? Neuh...maar als je dat kunt, als het weer over is, dan heb je een stap gezet Lars...weer een stap vooruit.

Ja precies, dat is zwaar je weet wel allemaal Lars!!! Maar nooit een excuus om te drinken. Dat is geen dillema, wel 'verslaafden denken'. Absoluut geen oplossing voor jouw pijn. En, o zo herkenbaar Ja, het beste is hoe dan ook de eerste niet nemen...voelen wat er te voelen valt. Niet meer en niet minder. En hoe lang je je dan klote voelt? Tja...tot je de situatie kunt 'accepteren'? Sterkte man! En een dikke knuffel

En nu ga ik stofzuigen...dat moet ook gebeuren

Ja, allemaal onze eigen worstelingen en strijd, hoogte- en dieptepunten, angsten en pijnen...en toch...drank voegt niks toe

Klopt Jannigje...het is inderdaad een soort weten..ik beschrijf het als 'besluit'. Hier wordt ook vaak de bodem van de put genoemd. Na mijn laatste uitglijder, het gesprek wat volgde na mijn opbiechten aan partner, was mijn bodem. En dat ging over 'vertrouwen'...ik werd geraakt in mijn 'waarde'. En zelfrespect. Een spiegel waar ik in keek, een hele duidelijke grens die ik voelde. Overgave, niet meer strijden..hulp aanvaarden. Vandaar ook steeds mijn woorden, zelluf doen, niet alleen...jaren gedacht dat ik het zelf wel kon 'oplossen'. Maar ook het besluit het leven te willen leven, met zijn mooie en minder mooie kanten. In mijn groep zei iemand: als je drinkt zet je je leven uit. En zo was het. Ik deed alsof ik leefde, naar buiten, maar van binnen stond ik uit.

'Een mens lijdt het meest, van het lijden dat hij vreest'. Brrr...dacht ik dan altijd...jahaaa...zal wel....en toch..ja dat is what happens...angst om de angst.

Lastig... Mensen die uitglijden, bezig zijn 'op te bouwen' om te gaan drinken, al een aantal weken drinken en dat niet melden, terugvallen, steeds maar weer opnieuw stoppen en al snel weer voor de bijl gaan. Lastig, om te zien, lezen en horen en te weten dat ik daar niks aan kan doen. Wat zou ik dan graag 'een magisch woord' kunnen spreken. Waardoor het niet gebeurt, de knop echt om gaat. Als ik iets geleerd heb afgelopen jaar is dat ik dat niet kan. Zoals ook een ander dat niet voor mij kon. Ik kan alleen maar voor mezelf zorgen. En daarmee laten zien dat het kan. Niet drinken, stoppen. Ook trek doorstaan, triggers aan zien komen en er mee dealen. Dat was een weg...die nodig was en een ieder volgt zijn eigen weg, de één lang, de ander kort. Als ik één ding wel geleerd heb is dat ik het niet alleen kon, wel zelluf, maar niet alleen. Van een afstandje zie je het soms al aankomen, zie je ook waar het mis gaat. Het smoezenboek, de fase waarin iemand uithangt. En het enige wat ik kan doen is luisteren, lezen, er zijn. En zelf zorgen voor mijn herstel. Een bemoedigend woord...misschien een beetje inspiratie? En compassie tonen, omdat ik er zelf ook ooit was. Kalmte moed en wijsheid voor ons allemaal.

Lars, kop op he?

Goeiemorgen

Jammer..maar weer snel oppakken en ervan leren. Inderdaad, zelluf doen, niet alleen. Drank voegt écht niks toe.

Yep Jopie Ik vind het ook lastig om er woorden aan te geven...dan lijkt het ook weer 'iets wat je moet bereiken' of zo...en dat is precies wat het niet is.

Ja, klopt. Denk dat de hormonen ook een rol spelen....en 'de processen'...die in volle gang zijn.

Ach wat mooi Koh... Ja tevreden...dat is wat ik ook probeer te zijn. Het helpt me wel. Als ik tevreden ben, voel ik me ook 'gelukkig'. En dat staat voor 'zijn met wat er is'. Waar ik dankbaar voor ben is dat ik nuchter ben...dat ik deze fase echt kan 'doorleven, voelen'.

O, wat klinkt dat fijn...diep geslapen, helder wakker Die' laatste loodjes van een vruchtbaar leven' klinken als rustig afbouwend...maar zetten hier volgens mij één en ander op zijn kop...en ach..dat hoort er dan ook bij. T'is nie anders.

Ja, Thee is op....slapen is bagger..pffff Wauw Smaragd...goed bezig!

Goeiemorgen

.

Ietje de eerste maand in the pocket! Hey..Lente, welkom en go girl!

Je hebt helemaal gelijk Bob

Ja dat bestaat Bumperjim...wortels, komkommers.....bleh!

Hoi Nina, Herkenbaar. Moeilijk nee kunnen zeggen als een ander een beroep op je doet. Toch maar luisteren...vriendin opgeknapt en jij doodop... Volgens mij zijn er verschillende opties in zulke situaties. Allereerst is het denk ik heel goed dat jij je ervan bewust bent dat dit gebeurt, dat je in de gaten hebt wat jij doet. In feite ga je zelf een grens over. Als dat een keertje gebeurt, is dat geen ramp. Als dat je manier van doen is, ook in andere situaties, je grenzen over gaan, er zijn voor de ander, ten koste van jezelf is dat niet ok. Vind ik. Er is wellicht een tussenweg. Hoe jij dat precies moet aanpakken weet ik niet, maar aangeven dat je wel even kunt luisteren. Maar een andere keer uitgebreider op het item wilt ingaan. Een grens aangeven dus. Heel moeilijk, maar wel te leren. Volgens mij ben je dan juist een goede vriendin, want trouw aan jezelf, en op een ander moment een 'betere' luisteraar, want niet moe, geïrriteerd, ongeduldig. Juist dat stelselmatig over grenzen gaan, denken altijd beschikbaar te moeten zijn, aardig gevonden willen worden, geen nee kunnen zeggen...de grenzen niet meer echt voelen/waarnemen...bracht me in de situatie van stress, spanning....en..ja...groot risico...dus drinken. Zo probeer ik met zulke situaties om te gaan. En heel soms laat ik de telefoon rinkelen......als ik voel dat ik niet in staat ben mijn grens te bepalen...of me niet lekker in mijn vel voel. Dan loop ik er maar even voor weg.

Goeiemorgen