kruidenthee67

Sterkte hoor met dat wachten...

Tomatensoepje en restjes verwerkt in een salade. Stokbrood met smeerseltjes. Left overs, maar wel lekker!

Au, letterlijk en figuurlijk.... Kalmte, moed en wijsheid...ik meen het echt van harte. En wat wijsheid is? Euh, nu echt even 'uit'? Overgave...je hebt nu een burn out. Take care

Goeiemorgen

Goeiemorgen

Mooi. En dat heb je allemaal doorstaan, zonder drank....en je begint weer ruimte te voelen...goed gedaan! Het kan, ook voor jou!

Goeiemorgen

Ander patroon...andere gewoontes...goed idee, ik ga ook een pot zetten. Paaseitje al op net bij koffie

En geduld he? Ik zeg vaak, tijd is je vriend...veranderingsprocessen kosten tijd..en energie.....en soms zet je grote stappen...en soms een stapje terug..en soms word je er blij van...en soms helemaal niet...

Ja, het kan zeker goed komen. Goed dat je al hulp hebt gezocht en dan ook specifiek om je verslaving aan te pakken. Voor mij was het nuchter zijn een voorwaarde om 'de rest' te kunnen doen. Ik lees bij jou ook het 'alles of niets' idee...of euforisch of depri. Zwart of wit...herkenbaar. Doorrennen of stilstaan. 'Rust' is een belangrijk gegeven in het proces en voor mij meteen de lastigste. Heb vertrouwen en blijf eraan werken, zelf, niet alleen.

Ik ben ook hulpverlener. En dat doe ik goed haha. De tip om zelf iemand in te schakelen vind ik wel een goede. Je 'weet' best hoe het allemaal zou kunnen...maar iemand die met jou meekijkt, je spiegelt, af en toe confronteert met zaken die je zelf toch niet helemaal zuiver kunt zien bij jezelf. Mij heeft het al een paar keer geholpen. April 2014 plaatste ik hier mijn eerste bericht. Ben een half jaar droog geweest. Dat was best een ontdekking en gaf me wel een euforisch gevoel. Daarna volgde een periode van vallen en opstaan. Wat me wel helder was dat ik een probleem heb met alcohol, verslaafd ben. Mijn doel was dan ook om echt te stoppen. Terugkijkend op mijn leven heb ik altijd wel makkelijk alcohol gedronken, gezellig, lekker..maar ook om emoties en lastige dingen even niet te hoeven voelen. Na een burnout ging ik echt de lijn over. Snel en veel drinken voor de roes. Vermijden van.... Op 17 augustus 2017 heb ik dat 'besluit' echt met volle overtuiging kunnen nemen. En vanaf dat moment sta ik echt helemaal droog. Waar liep ik tegenaan? Mezelf. Mijn emoties, gedachtes, negatieve zelfbeeld, overlevingsmechanismen en maak het rijtje maar verder af. Daar liep ik natuurlijk niet voor het eerst tegenaan. Maar het verdoven was geen optie meer. Dus veel van waar ik andere mensen mee help ben ik nu echt op mezelf aan het toepassen. Dat heb ik niet alleen gedaan. Toen ik maar bleef terugvallen ben ik naar de huisarts gegaan. Heb gesprekken gehad met praktijkondersteuner en uiteindelijk een traject bij Novadic doorlopen met gesprekken en een online traning (soort van CGT) waar ik veel weerstand tegen voelde, maar wat me echt veel duidelijkheid heeft opgeleverd. Hoe ziet mijn leven er nu uit? Het jaar rond nuchter zijn heeft me veel gebracht. Alles de eerste keer nuchter kunnen beleven. Nu gaat het voelen als een soort van gewoonte die nog meer mag inslijten. En alert blijven. Blijven werken aan herstel. Dat doe ik door hier actief te blijven, wel wat minder dan een aantal jaar terug. En ik ga elke week naar een AA groep en heb dagelijks app contact met maatje. Ben ik gelukkiger, is het leven beter? Die vraag stel ik me regelmatig. Ja, toch wel. Ik krijg wat meer vertrouwen, in mij zelf, neem verantwoording voor mijn eigen welzijn. Ik kan mezelf zonder schaamte aankijken. In mijn relatie gebeurt veel, ons systeem is in beweging gezet. Mijn kinderen vertrouwen me weer. Ik kan er echt 'zijn'. Ik begin dingen wat 'beter' aan te pakken als het gaat om werk. Omdat ik het waard ben. Alleen maar goeds? Sja, niet meer verdoven betekent dat ik moet dealen met mijn moods. De drukte in mijn bol af en toe. Teleurstellingen of niet vervulde verwachtingen. Maar hé, dat lukt en kan dus. En dat geeft hoop. En een soort van bevestiging voor mij, dat was met drank nog in mijn leven niet gelukt. Voor mij werkt het als ik eraan blijf werken. Oeps, toch een heel verhaal...

Mooie update Pelle! Je klinkt realistisch, en hebt je valkuilen helder..mooi joh! En afvallen...ach, ik ben er ook mee bezig...omdat het gezond voor me is en lekker voelt...maar heel eerlijk, het is ook een fraaier beeld. Keep up the good work!

Wat fijn he Gewoondoen? Blij voor jou En ook voor Jan en Monster

Ik vind het mooi dat je dit zo ziet. De grondoorzaak is denk ik, wat maakt dat je zo hard meent te moeten werken, waar wil je aan voldoen? Hoeveel goedkeuring heb je nodig? (vul bij 'je' maar 'ik' in...geldt ook voor mij). Op het moment dat je je dat realiseert, kun je daar aan werken. Het ligt niet meer buiten jezelf. Jij doet het. Het goede nieuws is dus dat je er ook zelf wat aan kunt doen. Neem tijd...en niet te veel lezen, hahaha!

Precies!

Goeiemorgen

Zeker mooi.

Lastig he? Patronen...die al lang bestaan, jullie samen onbewust in stand houden...dat kun je veranderen...maar kost tijd...jij drinkt niet, top! Maar daardoor word je je waarschijnlijk ook bewust van je vermoeidheid, en hoe het patroon voor jou niet meer werkt...is niet van de een op de andere dag anders. Probeer te blijven communiceren, en lief te zijn voor jezelf. Tijd is je vriend.

Ja en ja Longontsteking, heel vervelend. Voel je je knap beroerd door. Goed uitzieken he? En de uitdaging herken ik ook. Voor anderen zorgen, ipv voor mezelf, de valkuil...uitdaging: focus op mijzelf. Misschien zeg ik het wel wat kort door de bocht, maar uiteindelijk heeft het stoppen met drinken, het adb proces aangaan er wel voor gezorgd dat ik de focus op mijn eigen herstel ben gaan leggen. Mijn eigen verantwoordelijkheid genomen. Je kunt ook pas iets voor een ander betekenen als je goed voor jezelf kunt zorgen, denk maar aan de zuurstofmaskers in een vliegtuig...eerst zelf, dan je kind. Die metafoor werkt voor mij. Bij mijn eerste stoppoging, die wat langer duurde had ik wel dat euforische, later niet meer. Nu, langer droog niet euforisch, realistischer en wel dankbaar. Omdat ik dingen nu echt kan aanpakken. En niet meer verdoof of wegstop. Da's soms hard werken, maar wel de moeite waard. Vier weken is een mooi begin, hou de focus maar lekker bij jezelf! Beterschap en succes!

He, heb ik het een paar dagen wat rustiger, kan ik wat dingen doen/voorbereiden in ontspannen stand...Dat alles of niets gedoe blijft wel een ding Maar het benoemen doet me glimlachen...ach ja..zo gaat dat dus bij mij...ga een bakkie zetten...en verder, want wel al begonnen. En hé, ik heb al gesport vanochtend. En de boodschappen, Hoef er niet meer uit...heerlijk. Nee ook niet meer in het kader van uitstelgedrag haha!

Welkom Minky!

Dappere Jim. Take care!

Goeiemorgen Ik zo mijn sportrondje

Erwtensoep En een rest preitaart.

Stap 1, ziek melden? En dan naar de dokter. Ik lees een Jim die wel de signalen waarneemt, maar bij wie het nog niet doordringt wat dat betekent. Kan betekenen. Zeker als je ze blijft negeren. Dit lijkt me niet het moment voor 'goeie gesprekken'. Maar tijd voor een pas op de plaats. En pas op jezelf. Soms moet je doen, wat je anderen adviseert. Sterkte joh, lastig proces. Denk aan jezelf.