kruidenthee67

Fijn dat je goede adviezen kreeg. Ik kan me voorstellen dat de spanning een enorme trigger is. En vooral het niet goed er mee om kunnen gaan. Niet weten hoe, niet gewend om... Het is ook niet niks allemaal, waar je je nu nuchter doorheen werkt. En je kunt wel bedenken dat het beter is om dat zonder drank te doen. Maar o, wat verleidelijk... Ik weet niet of iemand het benoemd heeft maar voor mij werkt 'schrijven' ook goed. Mijn gedachtes en emoties ongenuanceerd op papier zetten. En soms iets minder ongenuanceerd, als het gaat om inzichten. Kan me ook voorstellen dat je de adviezen die je kreeg ergens opschrijft. Soms werkt afleiden, bij trek patronen doorbreken, om ze zo te veranderen. Maar, afleiden in de zin van 'wegduwen'...dat weet ik niet, komt het toch weer op een ander moment terug. Dus wat je eerder zegt, de signalen herkennen, dat klinkt voor mij beter. Dan hoef je je niet meer zo te laten 'overvallen'. En doorzie je hoe het allemaal werkt (als je dat al niet doorziet). Hou je goed he? En alvast een fijne groep gewenst.

Goeiemorgen

Tuinieren in t zonnetje...doet me goed. Handjes in de aarde, zonnetje op m n bol.

Goeiemorgen

Goeiemorgen

Je 'Goed' voelen en boven je enkels afgehakt door een klein iets. Afschuwelijk. Dan lijk je weer terug naar af. Lika, helpt het om 'je verstand ' te gebruiken? Je weet dat het uit proportie is? Helpt het als iemand dat tegen je zegt? Als ik het zeg? Je doet het goed er vallen geen slachtoffers. En het gaat voorbij. Adem. Accepteer. En je kunt verder.

Goeiemorgen

We doen het..jij doet het!

Ja, ik ga goed. En daar ben ik dankbaar voor. Ik heb ook ervaren een keer 'de lijn over te zijn gegaan' dat dat het moment was van 'gewoon drinken' naar verslaafd. Laatst in een programma (ik durf het bijna niet te vragen) sprak een alcoholiste over de 'pickle line', de grens die je overgaat van niet naar wel verslaafd. Ik kende de term niet. Maar herkende de lijn wel. Ik zie het zo dat de verslaving wel latent aanwezig was, maar nog niet echt 'aan', zoiets. Eenmaal de lijn over is er geen weg meer terug. En ja, ik ken de terugvallen en binge momenten. Niet in de mate waarin jij ze beschrijft. Kon er nog wel uit, maar vond het zó beangstigend...blij dat dat niet meer is. Uiteindelijk is het niet meer interessant allemaal, belangrijkste is dat we er mee dealen en goed voor onszelf zorgen. Hoop dat jij ook goed gaat! En blijft gaan.

Ik probeer me elke keer voorstellen, hoe dat voor mij zou zijn.Hoe jij adb bent. Dat lukt me niet. Omdat ik denk dat ik dit niet zo zou kunnen. Voor mij werkt alles of niets, dus niets. Maar dat het voor jou wel werkt is waar het om gaat. En als ik dan lees dat je dit zo besluit vind ik dat zó verstandig en denk ik 'wow'...

Sterkte hoor met dat wachten...

Tomatensoepje en restjes verwerkt in een salade. Stokbrood met smeerseltjes. Left overs, maar wel lekker!

Au, letterlijk en figuurlijk.... Kalmte, moed en wijsheid...ik meen het echt van harte. En wat wijsheid is? Euh, nu echt even 'uit'? Overgave...je hebt nu een burn out. Take care

Goeiemorgen

Goeiemorgen

Mooi. En dat heb je allemaal doorstaan, zonder drank....en je begint weer ruimte te voelen...goed gedaan! Het kan, ook voor jou!

Goeiemorgen

Ander patroon...andere gewoontes...goed idee, ik ga ook een pot zetten. Paaseitje al op net bij koffie

En geduld he? Ik zeg vaak, tijd is je vriend...veranderingsprocessen kosten tijd..en energie.....en soms zet je grote stappen...en soms een stapje terug..en soms word je er blij van...en soms helemaal niet...

Ja, het kan zeker goed komen. Goed dat je al hulp hebt gezocht en dan ook specifiek om je verslaving aan te pakken. Voor mij was het nuchter zijn een voorwaarde om 'de rest' te kunnen doen. Ik lees bij jou ook het 'alles of niets' idee...of euforisch of depri. Zwart of wit...herkenbaar. Doorrennen of stilstaan. 'Rust' is een belangrijk gegeven in het proces en voor mij meteen de lastigste. Heb vertrouwen en blijf eraan werken, zelf, niet alleen.

Ik ben ook hulpverlener. En dat doe ik goed haha. De tip om zelf iemand in te schakelen vind ik wel een goede. Je 'weet' best hoe het allemaal zou kunnen...maar iemand die met jou meekijkt, je spiegelt, af en toe confronteert met zaken die je zelf toch niet helemaal zuiver kunt zien bij jezelf. Mij heeft het al een paar keer geholpen. April 2014 plaatste ik hier mijn eerste bericht. Ben een half jaar droog geweest. Dat was best een ontdekking en gaf me wel een euforisch gevoel. Daarna volgde een periode van vallen en opstaan. Wat me wel helder was dat ik een probleem heb met alcohol, verslaafd ben. Mijn doel was dan ook om echt te stoppen. Terugkijkend op mijn leven heb ik altijd wel makkelijk alcohol gedronken, gezellig, lekker..maar ook om emoties en lastige dingen even niet te hoeven voelen. Na een burnout ging ik echt de lijn over. Snel en veel drinken voor de roes. Vermijden van.... Op 17 augustus 2017 heb ik dat 'besluit' echt met volle overtuiging kunnen nemen. En vanaf dat moment sta ik echt helemaal droog. Waar liep ik tegenaan? Mezelf. Mijn emoties, gedachtes, negatieve zelfbeeld, overlevingsmechanismen en maak het rijtje maar verder af. Daar liep ik natuurlijk niet voor het eerst tegenaan. Maar het verdoven was geen optie meer. Dus veel van waar ik andere mensen mee help ben ik nu echt op mezelf aan het toepassen. Dat heb ik niet alleen gedaan. Toen ik maar bleef terugvallen ben ik naar de huisarts gegaan. Heb gesprekken gehad met praktijkondersteuner en uiteindelijk een traject bij Novadic doorlopen met gesprekken en een online traning (soort van CGT) waar ik veel weerstand tegen voelde, maar wat me echt veel duidelijkheid heeft opgeleverd. Hoe ziet mijn leven er nu uit? Het jaar rond nuchter zijn heeft me veel gebracht. Alles de eerste keer nuchter kunnen beleven. Nu gaat het voelen als een soort van gewoonte die nog meer mag inslijten. En alert blijven. Blijven werken aan herstel. Dat doe ik door hier actief te blijven, wel wat minder dan een aantal jaar terug. En ik ga elke week naar een AA groep en heb dagelijks app contact met maatje. Ben ik gelukkiger, is het leven beter? Die vraag stel ik me regelmatig. Ja, toch wel. Ik krijg wat meer vertrouwen, in mij zelf, neem verantwoording voor mijn eigen welzijn. Ik kan mezelf zonder schaamte aankijken. In mijn relatie gebeurt veel, ons systeem is in beweging gezet. Mijn kinderen vertrouwen me weer. Ik kan er echt 'zijn'. Ik begin dingen wat 'beter' aan te pakken als het gaat om werk. Omdat ik het waard ben. Alleen maar goeds? Sja, niet meer verdoven betekent dat ik moet dealen met mijn moods. De drukte in mijn bol af en toe. Teleurstellingen of niet vervulde verwachtingen. Maar hé, dat lukt en kan dus. En dat geeft hoop. En een soort van bevestiging voor mij, dat was met drank nog in mijn leven niet gelukt. Voor mij werkt het als ik eraan blijf werken. Oeps, toch een heel verhaal...

Mooie update Pelle! Je klinkt realistisch, en hebt je valkuilen helder..mooi joh! En afvallen...ach, ik ben er ook mee bezig...omdat het gezond voor me is en lekker voelt...maar heel eerlijk, het is ook een fraaier beeld. Keep up the good work!

Wat fijn he Gewoondoen? Blij voor jou En ook voor Jan en Monster

Ik vind het mooi dat je dit zo ziet. De grondoorzaak is denk ik, wat maakt dat je zo hard meent te moeten werken, waar wil je aan voldoen? Hoeveel goedkeuring heb je nodig? (vul bij 'je' maar 'ik' in...geldt ook voor mij). Op het moment dat je je dat realiseert, kun je daar aan werken. Het ligt niet meer buiten jezelf. Jij doet het. Het goede nieuws is dus dat je er ook zelf wat aan kunt doen. Neem tijd...en niet te veel lezen, hahaha!