Kohtje

Lieve jopie, hoe zou je je invloed willen gebruiken? Laat dat maar aan anderen over.. Laat een ander de keus om jouw invloed te gebruiken. Je kunt de rivier niet duwen.

Een echte ouwe?? Ook heel leuk. Net als kevers en mini's en R4-tjes... Vind het alleen jammer dat die allemaal niet van Citroën zijn.

Neeeeee, dat doe ik niet meer.. heb teveel mensen in het verleden in de waan gelaten.. Maar toen ik haar vertelde dat de Eagles wat anders was dan The Eagles en dat dit om muziek ging werd ze er niet veel wijzer van..

Dat laatste dacht m'n moeder toen ik haar vertelde dat we naar de Eagles gingen... Ogen als schoteltjes... JIJ naar voetbal????

Ach Suikertje, popgroep een ouderwets woord?? Misschien wel. Maar ik ben ook ouderwets en The Eagles ook.. Ja, ik bedoel de popgroep. Niet Go-Ahead...

Het enige bijzondere dat ik te melden heb is dat ik gisteren naar "the Eagles" ben geweest en dat ik dat heel mooi vond. Aan die mededeling hebben jullie helemaal niks, en helpend is het zeker niet... Maar verder heb ik echt helemaal niks te vertellen momenteel. Of het moet zijn van: neem vandaag die eerste niet. Maar dat hoef ik helemaal niet te vertellen, dat weten jullie zo ook wel.. Sorry. PS: de garage is "opgeruimd".. er is ruimte om aan m'n "eendje" te prutsen.

Goeiemorgen. Ik ga vandaag zonder dingen weg te gooien (want da's zonde), toch ruimte proberen te creëren in de garage. Dat zal puzzelen worden en dus -als vanouds- frustratie oproepen. Ik weet ook dat ik dan vanavond met een tevreden gevoel naar al die extra ruimte kan kijken en met een enorme berg troep zit die dan morgen alsnog naar de stort moet.. Ok, doen dus... Fijne dag allemaal.

Energie kwijt kunnen, of eigenlijk liever gezegd: aandacht kwijtkunnen is voor mij ook erg helend. Aan energie ontbreekt het me met grote regelmaat. Om dan te voorkomen dat mijn aandacht zich richt op het me ontbreken van energie en dat ik als gevolg daarvan dan weer een schuldgevoel opbouw waarvan het gevolg weer is dat ik een neerwaarts gaande spiraalbeweging in werking zet, heb ik ten eerste altijd mijn schilderen om me in te "verliezen".. Maar daar schilderen soms ook alleen maar schilderen is en niet elke dag even inspirerend en uitdagend, heb ik ook een oude hobby weer opgepakt. Ik ben absoluut niet technisch aangelegd, zoals dat heet, maar voor de uitdaging heb ik wel (weer) een "lelijke eend" (voor de Belgen: een "geit")(voor de kenners en puristen: een Dyane 6, dus niet DE eend) aangeschaft, waar ik regelmatig aan zal moeten "prutsen". Het mooie van er absoluut geen verstand van hebben en toch zelf willen doen, is dat ik min of meer gedwongen word om hulp te vragen als dat nodig is. Ik heb in het verleden gelukkig wel een héél klein beetje basiskennis en een netwerk opgebouwd van "medecitrofielen". Maar er is toch nog altijd een soort van hulpvraagdrempel. Aangezien ik echter dat beesie rijdende wil houden zal ik al m'n vernuft nodig hebben om problemen op te lossen en zo nodig hulp in schakelen. Stoppen met drinken is één, een leven opbouwen zonder drank is twee, drie, vier, vijf, zes, zeven............ Iets hebben om aandacht aan te geven is voor mij van levensbelang.

Ja MijnGerrit, voor mij is dat helemaal prima. Maar ik moet daar dan wel iets minimaals tegenover stellen. Me af en toe even laten zien, dus. Misschien is het concept van Toine nog helemaal zo gek niet. Gewoon elke dag even goeiemorgen zeggen.. (of goeiemiddag, al naar gelang het dagdeel..)

Ik ben er helemaal uit, hier.. ik bedoel, ik ben de (ver)binding met het forum kwijt. Ik weet het, het ligt helemaal aan mezelf. De behoefte om te schrijven is erg klein, de behoefte om bij dit forum te horen ook. Dat is een momentopname, heeft de ervaring me geleerd. Zo ineens kan ik die behoefte wél weer erg gaan voelen en dan reageer ik weer op van alles en nog wat. Om die deur naar het forum op een kiertje te houden schrijf ik hier zo af en toe toch maar even een berichtje. Niet om nou wat zinnigs of zelfs onzinnigs toe te voegen, maar gewoon om mezelf toch af en toe nog weer even zichtbaar te maken. Ik denk zelfs dat ik op deze manier m'n vangnet min of meer in stand houd voor het geval ik het forum nodig heb. Of dat nodig hebben nou is omdat ik een terugval zou krijgen of omdat de behoefte om "zieltjes te redden" ineens de kop weer opsteekt, dat maakt me niet uit. Maar ik weet nog hoe moeilijk ik het vond om als nieuweling hier op het forum te komen, zo tussen al die mensen die me totaal onbekend waren. Om die drempel in geval van nood wat lager te houden, blijf ik me af en toe even melden. Om diezelfde reden meld ik me ook nog niet af voor de meeting. Als ik dat weekend "vrij ben" dan kom ik graag even klessebessen. Groetjes, Kohtje.

Hoi mensen, bedankt voor de felicitaties. Bij deze wil ik ook Spud en Ztiertje feliciteren met hún verjaardag. Misschien lezen ze nog af en toe mee. Zelf lees ik bijna elke dag nog mee, ik doe alleen niet meer aan zgn. "inhaalslagen" als ik eens een dag of wat gemist heb. En schrijven doe ik niet zo veel meer. Ik voel me soms een beetje leeggeschreven. De afgelopen acht jaar heb ik alles al wel meerdere keren verteld, heb ik zo het idee. En ik weet wel dat er steeds nieuwe mensen hier komen, maar er zijn er ook genoeg die hier dan al weer even meedraaien en óók wel het één en ander te vertellen hebben. Daar hoef ik dan niet zo nodig mijn steentje ook nog eens bovenop te gooien. Wat ik dan wél weer leuk vind om te delen is de werking van m'n maffe brein.. Dat brein slaat altijd een beetje op tilt als er iets met getallen binnenkomt. Zo ook vandaag. Ik ben van 7-5-'57 (zeven vijf zevenenvijftig).. Twee zevens en twee vijven. Spud is van 7-5-'77 (zeven vijf zevenenzeventig).. Drie zevens en een vijf. En Ztiertje is van 7-5-'55 (zeven vijf vijfenvijftig).. Een zeven en drie vijven. Allemaal zevens en vijven dus. Spud is de jongste, met maar één vijf in haar geboortedatum. En drie zevens. Niet in evenwicht dus. Ztiertje is de oudste met drie vijven in z'n geboortedatum. En één zeven. Ook niet in evenwicht. En ik zit daar tussen in met twee vijven in m'n geboortedatum. En ook twee zevens. In evenwicht.. er precies tussenin dus. Geraaskal mijnerzijds, maar er zit zo'n obsessieachtig aanvoelende drang in me om dit soort dingen belangrijk te vinden... M'n verstand zegt me dat ik aan dit soort dingen geen aandacht hoef te geven, maar de waanzin in me kan het niet laten... Bedankt voor de tijd die je genomen hebt om dit te lezen. Liefs en groetjes, Koh.

Mogge. Ik zie dat het forum nu ook in de zomertijd zit.. Ach ja, in het hier en nu leven. Iets waar ik me al een tijdje in aan het oefenen ben. Maar ik kom steeds tot de ontdekking dat als ik denk in het hier en nu te zitten er al weer zoveel tijd is verstreken met het interpreteren van vooral dat nu en dat ik het al weer zo verpersoonlijkt heb, dat het nu al weer een eind verderop is. Mijn bewustzijn loopt dus altijd een beetje achter op het werkenlijke nu. Ik hobbel voortdurend een beetje achter de feiten aan. Ik ben dus wel hier maar niet nu. Ik ben gewoon hier, precies op tijd. Iets later dan nu. Of zo...... Ik voel me er overigens niet vervelend onder. Eigenlijk wel opgelucht dat ik niet op de feiten vooruit hoef te lopen maar ze slechts hoef te volgen.

Dhen was gisteren niet 50 maanden clean maar vijf jaar en twee maanden, dus 62 maanden. Ook wel mooi, hoor.

Hahaha..... is je dus bij deze al niet gelukt.. maar ga vooral zo door!! Een forum met alleen maar "mondhouders" zal snel doodbloeden.

Kastanje, van harte gefeliciteerd. Applausje!! Dat jaar alcoholvrij is de mooie beloning van een jaar lang elke dag jezelf de nog mooiere belofte te doen om vandaag in elk geval niet te drinken. Die belofte elke dag is het belangrijkste. De beloning is dan slechts een gevolg... Ga zo door!! (stond op de lagere school altijd op mijn raport (ook in het rood) als ik eens een tijdje iets goed deed waar ik eigenlijk niet zo goed in was)

Ik denk dat ik ongeveer twee weken van tevoren weet of het weekeinde van 22 juni voor mij in een "lang" weekeind valt of in een "gewoon" weekeind. Als het een "lang" weekeind wordt, dan ben ik met vrouw en hond waarschijnlijk op pad, als het een "gewoon" weekeind wordt, dan kom ik graag buurten op de meeting.

Ja, hahaha.. lidia.. wringen in bochten, vergoelijken, rechtvaardiging zoeken voor m'n doen en laten. Ik ken het maar al te goed. M'n ego is zo snel gekrenkt als ik denk dat ik iets niet goed doe in de ogen van anderen. Net zoals ik m'n ego streel als ik denk dat ik iets goed doe in de ogen van anderen. M'n ego is eigenlijk niets anders dan dát wat ik naar buiten toe toon en dat ik naar buiten toe wil tonen.. m'n zgn. visitekaartje waarmee ik mezelf presenteer naar de buitenwereld. Door me proberen los te peuteren van m'n ego kan ik soms mezelf volgen, i.p.v. de richtlijnen van de buitenwereld, die ik dus eigenlijk mezelf opleg.. Een jaar lang alles doen zonder roken, en tegelijkertijd zgn. slippertjes niet als roken te zien maar als slippertjes, is een mooi voorbeeld om m'n ego onbekrast te laten. Dat soort dingen zie ik nu onder ogen en daarom meldde ik ook dat ik weer was gaan roken. Ik heb afgelopen zondag een pakjes sigaretten gekocht (inhoud 19 stuks) en daar zijn er nu zes van op. De "last" van het niet-roken viel weg op het moment dat ik die eerste had gehad en nog een voorraadje op zak had. Ik moest alleen nog even van dat ego-gedoe af, want dat werd op datzelfde moment weer een nieuwe last.. hier te boek staan als niet-roker en tóch een paar sigaretjes roken.. Dát is voor mij herstel. Niet zozeer dat helemaal stoppen met roken, drinken, wat dan ook, maar gewoon de dingen onder ogen zien en niet met allerlei omschrijvingen bedenken waardoor het voor de buitenwereld toch nog duidelijk is dat ik echt niet meer rook... Voor mij is niet meer roken niet meer roken. Niet meer drinken, niet meer drinken.. ik ben daar, wat dat betreft, erg zwart-wit in geworden. Ik kan natuurlijk ook alle stopperiode's van de afgelopen acht jaar (sinds ik hier op het forum ben) bij elkaar optellen. Dan kan ik beweren dat ik al wel een jaar niet meer rook en dat ik dus alles wel een keer zonder roken heb meegemaakt, maar voor mij werkt dat niet.. Ik ben nog steeds een roker, en misschien ook nog wel een drinker. Ik kan niet in de toekomst kijken en dus nooit zeggen dat ik vrij ben van drinken en roken. Bij de AA heb ik wel horen zeggen: "Je bent er pas, als je er bent geweest". M.a.w. niets is zeker in het leven. Het hele verhaal staat pas op de "eindafrekening".. en die hoop ik nog lang niet te krijgen.

Ik kan zo, op dit moment, echt niets bedenken... Agnieta. De dingen waar andere stoppers zo blij van zijn en/of worden heb ik, na de eerste drie weken, niet ervaren..

Misschien richt je niet goed, Ludwig.. Je moet mensen écht weten te raken, recht in het hart of precies loepzuiver tussen de ogen.. dan heb je geheid resultaat. Maar je hebt gelijk als je zegt dat sommige mensen die vol schrammen, butsen en deuken zitten als gevolg van jarenlang allerlei goedbedoelde raad niet op te volgen volgens de wens van de goedbedoelende raadgevers misschien helemaal niet te helpen zijn op dit forum.

Ik ben op de 122e rookvrije dag (gisteren) maar weer gaan roken. Ik vond er niks aan, aan dat niet roken. Werd er niet blij, opgelucht of wat dan ook van.. Blij dat ik weer rook..

Agnieta, als je stap 4 (nog) haat en je er door van je stuk raakt, is het beter deze nog niet te doen en eerst nog eens grondig met stap 2 en 3 aan de gang te gaan. Praat hierover met je sponsor, of wie dan ook met wie je in vertrouwen over het stappenwerk kunt praten. Als je voor jezelf een goedwerkende "relatie" met een voor jou goedwerkende hogere macht hebt gecreëerd, hoef je nergens meer zo bang voor te zijn, ook (juist) niet voor stap 4. (Onbevreesd..)

Juist ja.. we staan allemaal inderdaad maar één armlengte van dat eerste glas af. Daarin zijn we allemaal gelijk, alcoholist of niet. Als alcoholist die net bij AA of welke 12-stappen meeting binnen kwam was dát het eerste wat ik leerde, dat ik kwetsbaar ben en blijf, en dat er geen wondermiddel bestaat dat alcohol van de aardbodem doet verdwijnen. Ik leer niet zozeer van de verhalen van anderen over wat hun ertoe bracht en/of brengt om steeds maar weer te drinken.. die verhalen zijn zowel allemaal overeenkomstig (de machteloosheid tegenover alcohol) als verschillend door de persoonlijke omstandigheden. Deze verhalen geven me het gevoel er niet alleen in en voor te staan. Ik leer er niet echt van, ik troost me ermee. Waar ik voornamelijk van leer, zijn de verhalen van mensen die al langere tijd clean zijn. En dan vooral van de verhalen die gaan over wat ze nú anders doen en denken dan toen ze nog dronken/gebruikten. Het zgn. ómdenken.. niet in problemen denken maar in oplossingen. Niet in denken en doen richting vluchten van de werkelijkheid, maar in denken en doen richting omgaan met de werkelijkheid. Vaak is de oplossing van een probleem zo simpel. Ik was het gewoon om een probleem steeds groter te maken, alleen maar door er in te blijven hangen. Ze groeien in het donker.. De oplossing van een probleem ligt vaak in het probleem te bezien voor wat het is en dan in actie te komen, of nog simpeler gezegd: gewoon dóórgaan met leven.. En hoe langer ik dat geprobeerd heb en probeer, hoe meer ervaring ik met een nuchter leven krijg.. en dat door goed te kijken en luisteren naar mensen die langer clean waren dan ik en nog gelukkig leken ook..

Ach, iedereen zet wel eens een achterdeur op een kiertje. Soms is dat al voldoende om even te ventileren. Toen ik van de week hier zei dat het steeds moeilijker ipv makkelijker leek te gaan, zette ik eigenlijk ook een achterdeur op een kiertje... ik hoopte namelijk tegen beter weten in, dat er hier mensen zouden zijn die zouden zeggen: nou, leuk geprobeerd, Koh, die 102 dagen heb je toch maar mooi in de knip.. ook als je nu weer zou gaan roken. En toen kwamen er reakties als: Kohtje is een stopper en een topper, en: Volhouden, ouwe, en: goed bezig... Tja, dit soort kleine hartjes onder de riem had ik nou nét even nodig om die achterdeur weer dicht te gooien. Vandaag dag 106, en het gaat weer ietsjes makkelijker. Bedankt.

Dat is toch mooi? Hoe korter de tenen, hoe minder snel je erop getrapt kunt worden. Toen ik nog dronk kon ik m'n eigen tenen meestal niet zien omdat iedereen erop stond...

1+1=2 Ik kan dus eigenlijk ook zeggen: ik ben alcoholist, dus er is altijd wel een reden om niet te drinken...