Kohtje

Stoppen met drinken vanuit angst om mensen kwijt te raken, teleur te stellen, werkte bij mij altijd maar tijdelijk. Vertrouwen van anderen kwijtraken gaat makkelijk (paardsnelheid), vertrouwen terugverdienen kan lang duren (slenterende voetgangerssnelheid). M'n voornemens om te stoppen met drinken waren, na de zoveelste ruzie, altijd oprecht en vaak ging het ook wel enige tijd goed, soms tot wel een jaar of zelfs nog langer. Maar er kwam altijd weer een moment waarop dat vertrouwen redelijk hersteld leek en er zich in diezelfde periode iets voordeed waardoor een drankje geoorloofd leek, hetzij iets feestelijks, hetzij iets (melo)dramatisch. Waardoor (soms pas na enkele dagen tot weken) het hele riedeltje weer van voren af aan begon. Dat stoppen uit angst voor... het werkte goed totdat de angst op den duur minder werd of zelfs weg was. Op een gegeven moment zette mijn vrouw me uit huis. Ik vond een appartementje en kon m'n goddelijke gang gaan wat drinken betreft. Maar het besef daalde in dat dit toch geen leven was. Via Tactus verslavingszorg waar ik al jaren ambulante hulp kreeg en een half jaar in een kliniek had doorgebracht, kreeg ik een tip dat er destijds door Tactus een nieuw soort dagbehandeling was gestart op basis van de 12 Stappen. Daar heb ik me, ten einde raad, aangemeld en daar kwam ik voor het eerst in aanraking met de hele 12 Stappen wereld. In eerste instantie stond ik hier nogal sceptisch tegenover en dacht ik: dit is het toch niet voor mij, ik heb al die 'poespas' niet nodig, maar ik bedacht me niet veel later ook dat ik met al mijn 'eigen goedbedoelde oplossingen' juist hier terecht was gekomen. Dus ik besloot me er in te storten en al m'n (voor)oordelen die gebaseerd waren op theoretische 'kennis', te toetsen aan de realiteit. Eén van de eerste dingen waarvan ik doordrongen raakte dat ik die onder de knie moest zien te krijgen, was dat ik m'n eigenwijsheid moest leren beteugelen. Want ik wist wel dat ik eigenwijs ben maar toegeven dat dat me tegenwerkte vond ik moeilijk, want eigenwijs... Eerlijkheid was ook zo iets. Eerlijk zijn naar anderen is leuk voor anderen, ziet er goed uit naar de buitenwereld, maar belangrijker en moeilijker was eerlijk zijn naar mezelf. Kon ik toegeven dat ik m'n eigen leven niet in de hand had, dat ik onderhevig was aan regels en wetten die mijn eigen wil te boven gingen? Ik ging er altijd van uit dat ik met eigen keuzes en een portie eigen wil m'n leven zou moeten kunnen inrichten naar eigen believen. Maar het kwam er vaak op neer dat ik bruggen aan het bouwen was die ik uiteindelijk nooit zou oversteken omdat, tijdens dat bouwen, de omstandigheden weer waren veranderd. Waardoor ik vaak het spoor bijster was en drank/verdoving/ontvluchting de pijn/teleurstelling verzachtte. Toegeven dat ik het leven niet in eigen hand heb vond ik moeilijk maar was voor mij noodzakelijk. Daarvoor had ik de innerlijke kalmte nodig die me kon laten accepteren dat er nou eenmaal dingen zijn waar ik geen zeggenschap over heb. Natuurlijk waren er ook dingen die ik wel kon veranderen. Voornamelijk mijn tekortkomingen. Toegeven dat ik sowieso tekortkomingen heb was op zich al een enorme verandering/verbetering. M'n (valse) trots en weer die eigenwijsheid zaten me daarbij enorm in de weg. Maar tekortkomingen had ik en heb ik nog steeds. Volop zelfs. Het gebed van kalmte, moed en wijsheid is nog steeds, bijna dagelijks wel, een reminder voor me. Dankzij het 12 stappen programma heb ik geleerd dat er heel veel lagen in dat gebed zitten. Onder elke waarheid die ik ontmantel zit wel weer een andere waarheid die ontmanteld kan worden. M.a.w. ik heb eigenlijk nooit de waarheid in pacht. De meetings van eerst AA maar later voornamelijk NA, omdat daar sterk de nadruk werd gelegd op het vinden van een sponsor en daarmee echt aan de stappen te werken (met behulp van het NA stappen werkboek dat toen net zo'n beetje in de Nederlandse vertaling uit kwam) hebben me geholpen om de theorie van de stappen om te zetten in daadwerkelijke verandering van mezelf t.o.v. m'n kijk op het leven en daarmee m'n omgaan met m'n verslaving. Niet de angst om 'vergelding' als ik (toch) zou drinken maar de intrinsieke overtuiging dat drank/verdoving niets anders is dan ontkenning van het Nu, hebben het me mogelijk gemaakt om zonder nadenken de drank te laten voor wat 't is: onnodig.

Nee joh, tuurlijk niet. Doe niet zo mal. 😟

Ben jij misschien stiekem Pink Floyd?💗

En inderdaad, tegenwoordig moet je gevonden voorwerpen op het gemeentehuis afgeven, weet ik nu. Dat is hier ook om de hoek. Alleen vind ik tegenwoordig nooit meer wat. Scheelt een hoop gedonder.

Goedemorgen. Afgelopen weekend tijdens ons jaarlijkse (Aca)Dyane kampeertreffen nog geboft met het weer en nu zit ik al weer met een warme trui aan omdat ik zo'n koukleum ben, vooral in de ochtend. Ben een beetje onthutst door de berichten van @knakker (formerly known as ?? en dáárvoor als knakker...) en ik wens je veel sterkte en (nog meer) wijsheid, vooral naar jezelf toe. Ik lees wat over een gevonden telefoon. Moet meteen denken aan die keer, een jaar of zes, zeven geleden of zo, dat ik tijdens het rondje met de hond op zondagmorgen op een hekje een telefoon zag liggen. Uiteraard meegenomen en later die dag op de fiets gestapt om hem naar het hoofdbureau van politie te brengen, een kilometertje of vijf verderop. Maar daar zeiden ze dat ik die daar niet kon inleveren, dat ik die bij de wijkagent moest inleveren. Waar zit die dan?? Praktisch bij me om de hoek. Dat kon echter niet op zondag, dus boden ze aan om er zelf dan maar voor te zorgen dat die telefoon daar terecht kwam. Toch fijn dat er politie is. Zo behulpzaam..🫤

O, ik zie nu dat ruim 19 jaar ook maar net aan 'ruim' is. Aangemeld 29 augustus 2006. Dus 19 jaar en vijf dagen.. 🙃

Wat bedoel je met 'huidige indeling', @renaldo61? Ik kan me het forum niet anders ingedeeld voor de geest halen, wel verschillende uiterlijkheden. En ik 'zit' hier toch al ruim 19 jaar.

haha, ja, wegens taalarmoede geen woorden maar een like voor jou, @Oskar. Wat betreft de rust hier op het forum denk ik gewoon dat als hier niet (direct) de reactie komt die men misschien wenst, de mensen hun 'heil' zoeken op de social media.

Ja, sorry @renaldo61, ik denk dat dat door mij komt. Heb volgens mij iedereen weggejaagd met m'n idiote verhaaltje.

Goedemiddag allemaal. Soms kom ik een woord(je) tegen waar ik normaal gesproken niets bijzonders bij denk of voel maar waar op dat moment om onduidelijke redenen even m'n focus op blijft hangen. Dan typ ik zo'n woordje in op Google en dan komt er een heel verhaal tevoorschijn waarvan ik denk: tjeetje, stel dat ik in "de slimste mens" zou zitten en daar kwam een vraag over en je zou dan dit weten te vertellen... dan kun je met iets heel simpels hoge ogen gooien. Grappig toch hoeveel feiten/wetenswaardigheden er verborgen zitten in onze dagelijkse gesprekjes en gedachten. Dit moest ik even kwijt, allemaal naar aanleiding van het woordje "Ranja". Daar kwam dit tevoorschijn: AI-overzicht "Ranja" verwijst oorspronkelijk naar een Gronings merk limonadesiroop dat in 1921 werd geïntroduceerd, afgeleid van het Spaanse woord voor sinaasappel (naranja). Door het succes werd de merknaam in delen van Nederland een algemene term voor alle niet-koolzuurhoudende vruchtensiroop, al staat het merk nog steeds voor de oorspronkelijke vruchtenlimonade. [...]

prioriteitenlijsten zouden, als ze echt het allerallerbelangrijkste zouden bevatten, maar uit slechts één item moeten bestaan, tenzij je geen keuze kunt maken, maar dan zou de hele lijst op nummer één moeten staan.

@Lika, waarschijnlijk ligt het zwembad nog gewoon daar waar je het de laatste keer hebt neergelegd. Even goed nadenken dus.. 😉

Ja @Zbb, net als de ervaringsdeskundigen hierboven vind ik het ook een riskante onderneming van je. Je zegt nu wel dat je het wilt uitproberen terwijl je je nog relatief veilig voelt door je 'kliniekvangnet', maar ik denk met mijn eigen 'verslavingsbrein' dat je eigenlijk nog even aan het volhouden bent om niet te drinken totdat je straks (na nog slechts twee weekendjes) weer vrij bent, zonder directe controles. Je bent nog erg met drinken bezig, in de zin van drinken om het drinken en niet drinken omdat je (echt, letterlijk) dorst hebt. Als je drinkt omdat je echt dorst hebt dan is alleen water al genoeg, bij wijze van spreken. Maar ik lees in jouw motivatie om alcohol vrij bier te proberen alleen maar een surrogaatmanier om je excessieve drinken een alcoholvrije vorm te geven. En dat gaat hoogstwaarschijnlijk niet lukken omdat juist het effect van alcohol datgene is wat je denkt nodig te hebben. Helemaal als je dan ook nog vertelt "ik begin de wereld en alles om me heen steeds meer te verafschuwen en walg ervan om me laatste jaren in een wereld te moeten slijten die me totaal niet aanstaat." Andere gedachten omtrent het waarom en hoe of wat, wat betreft drank en drinken, gaan je verder helpen dan alleen op zoek naar een alternatief drankje dat zo dicht bij de "gevaarlijke" drank ligt. En anders omgaan met de wereld om je heen ook. (Juist daarin geeft het 12-stappen programma richtlijnen en juist daarmee kan een (goede) sponsor je helpen. De NA is niet zomaar een gezelligheidsclubje maar een leerschool, mits je zelf wilt veranderen.) Ik wens je een open blik, kalmte, moed en wijsheid. En uiteraard een prettig weekend.

Deze die hier was heeft waarschijnlijk de hele dag schone handen want wegwerphandschoentjes tijdens het vegen 🙂. Weet eigenlijk niet of het dan nog wel geluk brengt. Of dat je er voor dat geluk per se een zwarte hand aan moet overhouden. Tot nu toe gaat de dag nog goed, hier. Even afkloppen. (Ikke bijgelovig?? Kom nou..)

Wat is mijn bouwjaar en waar staat mijn woning... Mormel: 1982, nabij Leuven Claudius: 1961, nabij Tienen woman: 1968, nabij Leeuwarden zbb: 1977, op het water (Haringvliet) Maja: 1968, nabij Wassenaar/Den Haag Yvonne: 1955, nabij Duitse grens, Oost Groningen Smaragdie: 1973. Haarlem Mariposa: 1966, nabij Terneuzen (provincie Zeeland) Spirit: 1961 nabij Rotterdam Bob: 1951, nabij Utrecht Niks: 1985, Overijssel JamesM: 1979, nabij Harderwijk Kohtje: 1957, nabij de IJssel, Zuidwest-Overijssel

Ja, dat weet ik dus niet zo goed, of hij goed articuleert. Daar kan ik niet echt een oordeel over vellen omdat ik hem dus nauwelijks versta... Wat betreft Franse liedjes.. die versta ik sowieso niet goed. M'n Frans is erg basique. 😉

Goedemorgen. Nou, als het goed is kan mijn dag niet meer stuk. Vanmorgen om zeven uur !! heb ik de schoorsteenveger al een hand gegeven. Volgens de overlevering brengt het geluk als je een schoorsteenveger de hand schudt of aanraakt. Blij dat ik geen schoorsteenveger ben. Behalve dat de hele dag door aangeraakt willen worden door bijgelovigen vind ik ook om zeven uur 's morgens al aan het werk moeten niet echt aantrekkelijk.. 🤨

Herman van Veen leuk of niet? Ik weet het niet zo goed. Ik versta die man voor het grootste gedeelte niet... is het z'n uutrechs? z'n gemompel?.. of ben ik gewoon half doof? Hetzelfde heb ik met Frank Boeijen. 😒

Tja, met verslaafden weet je het maar nooit, hè? In mijn, zeg maar 'minder goede' tijden' zat ik 's morgens al aan de wodka i.p.v. een 'normaal' ontbijt. Maar in jouw geval was ik er al helemaal van overtuigd dat je geen fijn gemalen peper bedoelde en zo goed als 99,99% van overtuigd dat het geen chocolade zou zijn. Maar ja, wat ik zeg, verslaafden, hè... die ene 0,01% deed me de vraag stellen. Excuses daarvoor. Er wordt door mijn omgeving nooit meer getwijfeld of ik misschien wel of niet gedronken zou hebben. Toch zijn er, na al die jaren, bij mijzelf nog steeds wel eens van die kleine momentjes waarin het door m'n hoofd schiet of het niet op de een of andere manier 'verdacht' is dat ik bijvoorbeeld een dagje alleen ben. Of ja, ik weet niet goed hoe ik het moet uitleggen... maar het overkomt me soms ineens dat ik het gevoel heb dat ik moet bewijzen dat ik niet gedronken heb. Zou niet weten hoe ik dat moet bewijzen, maar ik bedoel maar... Ik denk dat ik me nog altijd schuldig voel/schaam voor al die keren dat ik me in het verleden een slag in de rondte loog om maar aan te tonen dat ik echt, echt, echt niet gedronken had, terwijl alles er op wees (stand v.d. ogen, manier van praten, geur, etc...) dat ik loog. 🤥

@Claudius, met regelmaat moet ik de gerechten die je eet even opzoeken met Google. Dit keer kwam ik er niet helemaal uit want de verklaring voor mignonnette was als volgt: "Mignonnette" heeft meerdere betekenissen. Het kan verwijzen naar een soort fijn gemalen of gebroken peper, een klein stukje varkensvlees (zoals een filet mignon) of een specifiek type chocolade van Côte d'Or. Ik weet dat je een zwak hebt voor chocolade, maar dat zal toch niet, hè?

Ja, wij hebben zo'n fietskarretje dat je ook als buggy kan gebruiken. We hadden toen een hondje van 17 jaar die niet meer langere stukken kon lopen. We konden dat ding meenemen in de auto naar het bos, of achter de fiets naar de uiterwaarden. Het tweede hondje, die dertien jaar jonger was, kon er, achter de fiets, ook bij in. In het bos of de uiterwaarden liep de oudste dan tot het niet meer ging en die liet zich dan prinsheerlijk rijden, koppie uit het dak of lekker liggend om zich heen kijkend. De jongste liep (rende) uiteraard de pootjes onder z'n lijfje vandaan. Dat karretje hebben we nog wel, maar die jongste (nu oudste, bijna 10) is met geen stok meer in dat ding te krijgen. Zonder stok trouwens ook niet... 😉 Maar lopen gaat 'm gelukkig nog heel goed af. Dus dan maar met de auto, als we uitgebreid gaan bos/uiterwaard wandelen, 2 à 3 à 4 keer per week. Onze jongste, een meidje van 7 gaat ook nog prima op haar eigen pootjes. En als dat niet meer zal gaan, dan zien we wel weer... Misschien wonen we dan ook wel ergens in het ruime noorden des lands. De plannen zijn er...

Vanaf drie de rem er af? Zoals ik je lees is de rem er na eentje al vanaf. Jezelf kennende zou je anders na die ene alles al op de rem zetten, toch?

En je fiets dan, @Woman, neem je die dan ook mee de bus in, of, ingeval van Spirit, de metro? Of bedoel je alleen de buggy, niet als fietsaanhanger?

@Zbb, zit je nog in een behandeling? Zoals je nu gaat lijkt het me best goed te gaan met je. Je moet er misschien dan wel wat voor doen om dat ene iets te láten, maar dan heb je ook wat. Spinnenpoep.. klein maar agressief en hardnekkig spul. En net als vogelpoep nogal aan de zure kant waardoor het in lak en kunststoffen nogal 'invreet'.. Ja, hoe eerder je die puntjes verwijdert, hoe beter.

Lieve mevrouw @Spirit, heb je er wel eens aan gedacht om (alsnog) autorijlessen te nemen en een rijbewijs te halen? Klein goedkoop autootje en je bent, ook met je hondjes, zo vrij als een vogeltje... Ik snap je heen en weer geslinger tussen je eigen stadsstulpje en het 'buitenpaleisje' heel goed. Maar met je diertjes is dat openbaar vervoer toch wel een behoorlijke drempel om 'even' te wisselen. (..denk ik dan zo, maar ik ben een absolute openbaarvervoerleek en verknocht aan m'n autootje, al vijftig jaar lang..)