Kohtje

Dat is ontevredenheid ook wel. Vaak maak ik onaffe projecten uiteindelijk toch maar af omdat ik zo ontevreden ben over dat ik zo'n project maar niet af lijk te kunnen maken...

Okee, 4 berichtjes op rij.. nu weer even bijkomen.. 5 dus.

Niet halleluja voelen maar toch tevreden zijn is best een ingewikkelde KUNST. En omdat oefening kunst baart is het voor mij een kwestie (zowel geweest als nog steeds) van véél oefenen.

Da's in Frankrijk toch altijd nog eerder dan in Nederland, toch? Hoewel dat over 10 jaar inderdaad helemaal anders(om) kan zijn.. Maar hoe dan ook: sterkte tot die tijd met alle onafgemaakte projecten en join the club...

Sceptisch klinkt minder erg dan 'Resoluut'... zolang er hoop is BLIJVEN zaniken en zeuren en uiteindelijk DOEN!!!

Idioot...

@Dopje en @Dune, ik heb dat eigenlijk nooit goed gesnapt. Vanaf de allereerste keer dat ik stopte met drinken had ik daarbij het idee, de wens, dat ik stopte voor altijd, dus nooit meer drinken. De ellende die drinken me bracht wilde ik echt nooit meer. Waarmee ik niet zeg dat het de allereerste keer dat ik stopte meteen voor altijd lukte, integendeel. Talloze keren moest ik weer stoppen omdat m'n verslaving het elke keer weer won van m'n wens om te stoppen. Maar bang voor "nooit meer" ben ik nooit geweest. Want elke keer dat ik me ertoe kon brengen om te stoppen was dat vanuit de wens "nooit meer". Om de kans op succesvol stoppen voor mezelf te vergroten heb ik (met hulp van het 12 stappen programma) wel het 'nooit meer' opgeknipt in hapklaardere brokjes van 'alleen vandaag'. Niet vanuit angst/beklemming voor het 'nooit meer' maar om trekmomenten voor m'n idee eindig, en daarmee draaglijk te maken. Maar waarom zou ik bang zijn dat ik morgen, overmorgen, de dag na overmorgen enz. niet kan drinken als ik voor alleen vandaag niet bang ben? Die dagen zijn immers, als ze eenmaal aangebroken zijn, toch ook niets meer dan alleen vandaag?

Dropneus en Swiebeltje. Uiteraard zijn dit nicknames. Omdat ik Dropneus nogal eens bij (z'n echte) naam moet noemen/roepen als ie weer eens niet luistert (heel normaal bij dit ras) zou iemand op straat me zomaar kunnen herkennen als "die Kohtje van het Alcoholdebaasforum" als ik met de hond aan de wandel ben .

Zeeuws Vlaanderen.

Hoi @Moeps. Heb je je fauve nog? Hier komt er in augustus eentje bij. Een meisje van 6 jaar, om ons manneke van 8 gezelschap te houden. (Voor de niet-kenner en ter verduidelijking: het gaat hier over hondjes.. )

Van de telefoon, neem ik aan. Op het toetsenbordje van m'n laptop zou ik niet weten waar...

O ja, wat ik wel al las, er schijnen meer/nieuwe emoticons mogelijk te zijn geworden. Waar vind je die dan?

Hallo allemaal. Terug van weekje weg. Echt heel rustig aan gedaan, zeg maar weinig tot niets gedaan. Voornaamste bezigheid bestond uit camper elke dag stuk verder rijden naar de volgende mooie camperplaats, veelal aan riviertjes, kanalen, haventjes en meertjes. Vrouw met hond grote wandelingen maken, ik lekker veel lezen (en tukjes doen). Nog steeds verre van fit. Toch wel iets van genoten, vooral van het niets hoeven. Nu hier een beetje (beetje!!!) teruglezen en dan weer wat méélezen. Onderweg was meelezen bijna niet te doen omdat we meestal zo afgelegen/afgezonderd stonden dat er niet tot nauwelijks bereik was. Oók wel lekker hoor, zo op z'n tijd.

Waarom niet? Wat verlies je ermee?

Smaragd, uit eigen ervaring: idem dito. Routine, stramien en structuur gaven in de begintijd houvast in m'n droog blijven, gaven afleiding van de behoefte aan verdoving. Maar op de langere termijn werden de wat moeilijkere momenten die buiten de dagelijkse routine vielen ook steeds 'gewoner' om zonder alcohol door te komen. In eerste instantie nog wel met een sterk bewust zijn van 'kijk mij nou eens goed bezig zijn', maar hoe langer het droogstaan duurde, hoe minder het idee opkwam dat ik m'n beleving moest veranderen/verzachten/veraangenamen met een roes of zelfs dronkenschap. Je kunt zeggen dat je eelt kweekt tegen het gevoel/idee dat er alcohol bij moet, je kunt ook gewoon zeggen dat alles went, hoewel dat laatste misschien suggereert dat je dingen dan maar voor lief moet nemen. Maar zo bedoel ik het niet. Want voor lief nemen hoeft nog niet te betekenen dat je iets accepteert. Uiteindelijk was dát voor mij de uitweg: oprecht accepteren dat ik niet kan veranderen wat niet te veranderen is. Pas toen kon ik de teugels van de alertheid in eerste instantie vieren en later zelfs loslaten.

Maar ook namens mij, goedemorgen allemaal. Ondanks dat ik me nog lang niet fit voel gaan we morgen toch met ons campertje op pad. Na alle drukte, stress, emoties van de laatste weken even alles helemaal lekker de boel laten. Komt bij dat ik sinds eergisteren AOW-er ben, moet ik ook nog even verwerken . Nou ja, gelukkig starten we ons korte vakantietje met lekker weer en als we terug zijn ga ik wel weer een keer stofzuigen. Heb ik al twee weken niet gedaan, geloof ik.

Oh oh... oppassen jongens.. strenge Remi is er weer.

Dit alles speelt zich hier af onder de dagtitel "Zaterdag 4 Mei 2024". De dag van herdenken.

Mogge. Ben er hier even helemaal tussenuit geweest, (alweer) geveld door een longontsteking. Was dus wat aan het kris-kras-door-het-forum aan het bijlezen. De mokerslag die me hier deed inloggen was het verschrikkelijke nieuws van/voor @ikkanhet. Heel, heel, heel veel sterkte, heel veel kalmte voor jou en je naasten. Je hebt op dit forum laten zien dat je je nickname eer aandoet. Makkelijk heb je het niet, maar je roeit er toch allemaal maar doorheen. Blijf roeien met de riemen die je hebt.

Beste @Claudius, in plaats van eerst te drinken en daarna om hulp te vragen zou het beter zijn eerst om hulp te vragen en daarna misschien niet te drinken. Voor nu zou het het beste zijn om met ingang van nu te stoppen met drinken en wat te eten.

@Reacher, ik vind je een rare, maar wel een schatje.

Ja, @Jac, drank heeft (ook) mijn heugenis geen goed gedaan.

Hoe lang duurt die dan? Ik heb dit al sinds eigen heugenis bij tijd en wijle. Ik wijt het zelf aan lichte koorts.

OOhh ja, dat zou maar zo kunnen, @Yana. Er zijn van die dagen dat zelfs het kleinste beetje doordenken me niet lukt. Vandaag is zo'n dag. Watten in m'n hoofd.

Jaaaa?? En????